Brute portretten van brullende Noorse metalbekken

FYI.

This story is over 5 years old.

Fotos

Brute portretten van brullende Noorse metalbekken

Jonas Bendiksen fotografeerde de zangers van Noorse blackmetalbands terwijl ze recht in z'n lens brulden.

Sigurd Dybing van Grand Alchemist (links) en Oyvind Rasmussen van Skromt (rechts). Noorwegen, 2016. Copyright Jonas Bendiksen voor Magnum Photos

Er is weinig meer Noors dan black metal. Alleen het woord "Noorwegen" roept bij veel mensen al beelden op van geschminkte reuzen die brulschreeuwen over Satan in een donkere grot. Wat ook niet zo gek is, want black metal is het grootste muzikale exportproduct van Noorwegen.

Als ik "Noorwegen" hoor, denk ik aan bands als Mayhem, Burzum en Darkthrone; aan de moord op Mayhem-gitarist Euronymous door Varg Vikernes van Burzum in 1993; aan de kerken die in de jaren negentig door blackmetalbands in de fik werden gestoken. Maar dat is allemaal al meer dan twintig jaar geleden, en black metal is nu meer mainstream dan ooit.

Advertentie

Die blijvende associatie – tussen Noorwegen en black metal – trok de aandacht van Magnum-fotograaf Jonas Bendiksen, die zelf ook uit Noorwegen komt. Voor zijn nieuwe serie Singing Norwegian Singers, in opdracht van Leica, verzamelde Bendiksen een hele rits blackmetalzangers, en fotografeerde hen terwijl ze recht in z'n lens schreeuwden.

Ik belde Bendiksen op om meer te weten te komen over zijn eerbetoon aan de brute volksmuziek van Noorwegen, satanisme, en de nieuwe generatie blackmetalbands.

Erik Unsgaard van Sarkom. Noorwegen, 2016. Copyright Jonas Bendiksen voor Magnum Photos

VICE: Hoi, Jonas. Wat trok je aan in Noorse blackmetalzangers?
Jonas Bendiksen: Ik ben altijd al gefascineerd geweest door hoe groot Noorse metal is over de hele wereld. Ik ben naar allerlei afgelegen dorpjes geweest, van Bangladesh tot Venezuela, en overal kom je dan mensen tegen die allemaal Noorse metalbands kennen en veel weten over de bandleden. Het is soms het enige dat ze weten over Noorwegen. En het is gewoon heel erg groot. Hier in Noorwegen noemen ze black metal onze grootste culturele export. En als je puur naar de cijfers kijkt van hoe vaak het wordt verkocht en verspreid over de wereld, is het echt gigantisch. Het is niet echt een randverschijnsel meer; het is op een bepaalde manier nog groter buiten Noorwegen, en op de vreemdste plekken.

Zie je veel black metal op tv in Noorwegen? Is het erg zichtbaar daar?
Het gaat een beetje in golven. Het ding is, in de jaren negentig, toen black metal voor het eerst op de radar verscheen, was het echt een schokkend ding. Sommige van die vroege bands, zoals Mayhem, waren echt heel choquerend: een van die gasten pleegde zelfmoord, een van vermoordde een ander bandlid, ze staken kerken in brand – dat soort dingen.

Advertentie

Aleksander Ilievski van Imagination en Empty. Noorwegen, 2016. Copyright Jonas Bendiksen voor Magnum Photos

Maar het is sindsdien wel wat softer geworden?
Het is wel meer mainstream geworden. Het is erg commercieel geworden, met grote labels. Er zijn veel mensen die dat een slechte ontwikkeling vinden, omdat het afgezwakt is, de hele filosofie erachter. Hoe dan ook, het is zo groot geworden dat ik iets wilde doen dat daarop inspeelt. En veel van de gasten die ik fotografeerde zijn niet per se echt traditionele, pure black metal; er zijn veel subgenres. Sommige puristen zeggen: "Dit is de enige soort metal die ertoe doet en de rest is nep." Maar black metal, death metal, trash metal – ik wilde de brute muziekstromingen van Noorwegen op een brute manier vastleggen.

Is dit project een soort eerbetoon aan de bands?
Misschien wel, ja – een eerbetoon aan de energie van deze manier van muziek maken. Er is iets aan dit soort hele harde Noorse muziek dat bij mensen over de hele wereld een snaar raakt, en ik wilde dat op de een of andere manier vastleggen.

Mayhem en Burzum zijn waarschijnlijk de bekendste bands. Maar hoe passen deze jongere gasten in het verhaal van Noorse black metal?
Sommige zijn wel uit dat oudere tijdperk, maar ja, er zit ook veel van de jongere generatie bij. In het buitenland kennen mensen vaak alleen die oudere gasten, zoals Varg Vikernes en die bands die dat hele satanische ding deden en kerken in de fik staken. Maar in werkelijkheid, veel van de gasten die het nu nog doen – zelfs degenen van de oudere generatie die nu nog steeds bezig zijn – veel van hen zijn vader en maken in het weekend een boswandeling met hun gezin, weet je, en rijden in mooie auto's.

Advertentie

Jimmy "Ofu Khan" Ivan Bergsten van Red Harvest en Waklevoren. Noorwegen, 2016. Copyright Jonas Bendiksen voor Magnum Photos

Bestaat dat hele satanische gebeuren dan niet meer?
Het bestaat nog wel, maar…het bestaat sowieso nog, en sommige van deze gasten zitten nog steeds in die wereld, maar veel van hen ook niet. Degenen die meer traditioneel ingesteld zijn, zeggen dat als je geen satanische boodschap hebt, het geen black metal is; anderen zeggen dat het niet die elementen hoeft te hebben – het gaat over iets heel anders.

Heb je ook de oudere blackmetalartiesten benaderd?
Ja, een paar. Sommigen waren erg moeilijk te bereiken. Sommigen houden niet van de aandacht, weet je. Een paar deden mee, en een paar niet. Voor mij was het niet echt belangrijk dat het een encyclopedie van alle grote artiesten zou worden of zoiets. Ik wilde gewoon mensen fotograferen die een passie hebben voor deze muziek.

Wat wel opvalt is het gebrek aan zangeressen. Zijn vrouwen ook onderdeel van deze cultuur?
Er zijn veel vrouwen onder de fans, maar er staan weinig vrouwen op het podium. Ik weet niet precies waarom, maar er zijn er wel een paar. Het is wel een mannenwereld, en ik denk dat iets aan de mannelijkheid ervan me intrigeerde.

Bedankt, Jonas.

Bekijk meer foto's hieronder:

Jonas Nordli van Imaginator.Noorwegen, 2016. Copyright Jonas Bendiksen voor Magnum Photos

Stein Roger Sound van Evig Natt.Noorwegen, 2016. Copyright Jonas Bendiksen voor Magnum Photos