De tieners die van Trump houden

Tieners zijn ondoorgrondelijk. Zodra volwassenen enige grip krijgen op een tienertrend, en eindelijk snappen wat "on fleek" betekent of hoe Snapchat werkt, zijn tieners alweer doorgegaan naar de volgende hype – of zijn ze twintigers geworden en hebben ze plaats gemaakt voor de volgende onbegrijpelijke lichting pubers.

Ik denk bijvoorbeeld dat ik begrijp waarom tieners "fuck me daddy" naar Donald Trump tweeten (omdat het grappig is). Maar hoe zit het met de tieners die zeggen dat ze oprecht achter de Republikeinse presidentskandidaat staan? Hoe zit het daarmee?

Ik heb het over tieners zoals de achttienjarige Mike, die het broertje van een vriend van me is. Een paar weken geleden kondigde hij aan de eettafel trots aan dat hij van plan is om zijn eerste presidentiële stembiljet ooit te gebruiken voor de brutale ondernemer die de wereld Trump Steaks bracht. Zijn familie snapt totaal niet waarom. "Ik denk dat hij Trump gewoon cool vindt," zei mijn vriend tegen me.

"Ik zou niet zeggen dat ik Trump mag als persoon," zei Mike toen ik hem vroeg waarom hij van plan is om te stemmen op The Donald. Maar als het gaat om zaken als immigratie, belasting, en de manier waarop er wordt omgegaan met oorlogsveteranen, zei Mike, is hij het op veel fronten met Trump eens. "Ik zal niet naar zijn bijeenkomsten gaan of zo'n pet kopen met 'Make America Great Again' erop," zei hij, "maar als ik moet kiezen tussen Clinton en Trump, dan wordt het Trump."

Mike vertelde me dat zijn vader ook op de conservatieven stemt, wat het geval leek te zijn bij veel van de Trumptieners die ik sprak. "We kijken elke avond het nieuws tijdens het avondeten, en daarna praten mijn ouders en ik erover," zei een tiener die Campbell heet. Hij woont in Californië, en is net klaar met de middelbare school. Net als Trump zelf, denkt Campbell nogal zwart-wit. "Als ik het nieuws kijk en al die mensen zie die Amerikaanse vlaggen verbranden, dan wordt ik daar gewoon misselijk van," zei hij – waardoor ik me wel afvroeg welk nieuws hij in godsnaam kijkt.

Hij vroeg me daarna of ik vond dat Hillary Clinton vervolgd had moeten worden voor het e-mailschandaal, en voordat ik antwoord kon geven, begon hij wetteksten voor te lezen die Clinton volgens hem overtreden had. Het is lastig om een discussie te voeren met een tiener terwijl hij het wetboek aan je aan het voorlezen is, dus zei ik maar dat ik het idee had dat Trump met nog veel slechtere dingen was weggekomen in zijn lange carrière.

"Maar er zijn mazen in de wet waar hij gebruik van maakt," zei Campbell. "Dat is niet per definitie illegaal."

Ik had de indruk dat Campbell sowieso een jonge Republikein was geweest, ook als hij vijftig jaar eerder was geboren. Hij vertelde dat hij een conservatief is omdat hij de "'big government' echt een groot probleem vindt. Ik vind dat we de belastingen moeten verlagen, en de overheidsuitgaven moeten inperken."

Praten met Trumptieners voelde een beetje alsof ik naar het Jeugdjournaal van Fox News zat te kijken. Toen ik op Twitter met de zestienjarige Trumpfan Addison praatte, vertelde ze dat de "opkomst van linkse social-justicestrijders" haar zorgen baarde over "de richting die dit land op gaat." Ze voegde nog toe: "We leven in een cultuur van zelfbenoemde slachtoffers en politici, en de media houdt die mythe draaiende."

Addison is nog niet oud genoeg om te stemmen, maar is wel samen met een vriendin een anonieme pro-Trump twitteraccount begonnen, waar ze feminisme, Black Lives Matter, immigratie, vuurwapenregulatie, en (vooral) Hillary Clinton aanvallen. Ze vertelde me dat ze het gevoel had dat ze dit soort dingen alleen anoniem kon posten door de "overduidelijke dubbele standaard" die er heerst. "Ik kan mijn mening niet vrijelijk uiten, want als ik dat doe ben ik 'racisme en vooroordelen aan het opdringen aan anderen', maar [andere mensen] hebben er geen probleem mee om hun meningen aan mij op te dringen."

Pablo Barberá is een assistent-professor aan de School of International Relations van USC die de manier waarop sociale media de traditionele vormen van politieke communicatie beïnvloeden bestudeert. Hij vertelde me dat zelfs als tieners als Addison beledigende dingen tweeten en retweeten, ze zich mogelijk niet realiseren dat het beledigend is. In plaats daarvan zijn haar acties onderdeel van een cyclus van "kuddevormend gedrag" die hij tegenkomt in online politieke gemeenschappen. Hoewel hij dit gedrag zowel bij links als bij rechts heeft gezien, vertelde Barberá me dat het vooral veel voorkomt op rechts georiënteerde sites Reddit, 4chan, en de zogenaamde "alt-rightbeweging". Als conservatieven alleen op hun eigen posts en memes reageren, zei hij, "creëert dat een echokamer waarin je overtuigingen constant worden bevestigd, en je in steeds extremere ideeën gaat geloven." Een tiener die zich in deze omgeving begeeft, vertelde Barberá, zal nog sneller "deze berichten zien als valide zonder zich te realiseren dat ze wellicht racistisch of xenofoob zijn."

Tieners als Addison en Campbell zijn behoorlijk in de minderheid – Trump is ongelofelijk onpopulair onder jongeren, en de meerderheid van stemgerechtigden onder de dertig vindt hem een racist. Maar dat je meningen onpopulair zijn, betekent niet per se dat je eraan gaat twijfelen. De socioloog Amy Binder van UC San Diego, een van de auteurs van Becoming Right: How Campuses Shape Young Conservatives, heeft veel tijd doorgebracht met jonge Republikeinen op de campus van een universiteit in het westen van Amerika. "Hun hele ding was: 'We zijn een onderdrukte minderheid, dus laten we er dan ook vol voor gaan'," zei ze. Dat betekende dat de jonge conservatieven dingen deden als "positievediscriminatiekoekjes" bakken, waarbij studenten met verschillende achtergronden verschillende prijzen voor de koekjes moesten betalen, en " Catch an Illegal Immigrant" spelen, een soort speurtocht met een xenofoob randje. "Ik heb het idee dat Trump dat soort dingen fantastisch zou vinden, omdat ze 'politiek incorrect' zijn," zei Binder.

Zoals elke ouder weet, zijn tieners impulsief, zeggen ze alles wat in ze opkomt zonder na te denken over de gevolgen, reageren ze overdreven op vermeende beledigingen of afwijzingen, en geven ze het vaak niet toe als ze het verkloot hebben. Hoewel Trump niet veel daadwerkelijke tieners aanspreekt, spreekt hij duidelijk wel hun taal.

"Dit soort provocatieve dingen worden nu gezegd door mainstream politici," zei Binder. "Of hij zich er nou bewust van is of niet, hij volgt wel hun voorbeeld."