Dierlijk verlangen: vrouwen die seks hebben met dieren

Er gaan geruchten dat Linda Lovelace het woord 'hond' niet meer kon uitspreken nadat ze gedwongen werd om er een te neuken. Toen ze naar New York verhuisde met haar notoire echtgenoot en pooier Chuck Traynor, maakte ze 8mm-films om wat extra geld te verdienen. Het meest zeldzame (en door pornoverzamelaars zeer gewilde) filmpje is er eentje waarin ze seks heeft met dieren.

"Het was het dieptepunt van haar leven," zegt haar biograaf Mike McGrady in de film The Real Linda Lovelace. "Ze kon ze het woord 'hond' niet meer uitspreken, vanwege hetgeen wat er was gebeurd in die filmpjes. Ze moest het spellen: h-o-n-d, er is daar een h-o-n-d."

Lovelace is de bekendste vrouwelijke pornoster die ooit aan bestialiteit deed op film. Er waren andere semi-beroemde actrices die seksuele handelingen verrichten met dieren – Chessie Moore en Kelly G'Raffe, maar ook de transseksuele pornoster Monica Mattos – maar geen van hen was zo mainstream als Lovelace. Behalve in communities voor zoöfielen, is bestialiteit net zo taboe als pedofilie.

Het beste argument tegen seks met dieren: je kunt niet met ze praten. "Dieren kunnen niet spreken, en kunnen dus ook een individu niet beschuldigen van misbruik, omdat ze tot seks gedwongen worden," schreef J.A. Ramsis in 1969 in een onderzoek, dat wordt geciteerd door sekstherapeut en schrijver Dr. Hani Miletski in haar boek Understanding Bestiality and Zoophilia . Verder hebben dieren andere ziektes, genen, hormonen; het is gewoon te obscuur. Veel mensen vinden het vies op biologisch vlak en verkeerd op moreel vlak.

Dat was ongeveer mijn mening, voor ik begon met mijn research. Waarom zou je seks willen met iets anders dan een mens? Maar nadat ik inlogde op elk forum over dierenseks wat me maar accepteerde, alle comments las, kennis nam van verschillende theorieën van therapeuten, dokters en seksuologen, en sprak met een paar vrouwelijke zoöfielen, veranderde ik van gedachten. Ik ben er niet voor, maar de argumenten begonnen… misschien niet steekhoudend, maar op z'n minst begrijpelijk te klinken. Zorgde mijn avondjes op Beast Forum voor een soort Stockholmsyndroom? Wat is er nou eigenlijk zo verkeerd aan opgewonden raken van een rendier? hoorde ik mezelf denken, met lichte walging. Is seks met een varkentje erger dan het dier vermoorden voor het vlees? Wat is er erger, verkrachting of moord? Mijn vermogen tot logisch redeneren verdween stilletjes door de achterdeur.

Ondanks de perceptie van deze praktijken als ethisch onverantwoord, heeft bestialiteit altijd een rol gespeeld in de geschiedenis. Volgens Dr. Miletski werden er in het Babylonische rijk in de lenteperiode honden gebruikt door mannen en vrouwen voor dagenlange orgies, waarna de dieren uiteindelijk stierven door uitputting. Vervolgens werd de penis van de dode hond afgesneden en gedroogd en gebruikt bij seksspelletjes. In het oude Egypte schepte de farao Cheops (bekend van de piramide), veelvuldig op over de gepassioneerde seks die hij had met merries. Er bestaat ook documentatie over een van Hitlers artsen in Auschwitz die geobsedeerd was door bestialiteit, en pogingen deed om een soort hybride hond-vrouw te maken met Joodse en Poolse vrouwen, om te gebruiken bij zwaar werk. (We weten nu dat het zaad van een hond wel naar het eitje van een vrouwelijk mens zwemt, maar het niet kan bevruchten). Volgens Miletski zijn er ook geruchten dat Hitlers vrouw Eva Braun hield van seks met honden, wat zou verklaren waarom Hitler zo'n fascinatie had voor Duitse herders.

In de moderne, na-oorlogse samenleving, was Denemarken het eerste land in Europa dat bestialiteit legaliseerde. Dat was in 1969. Niet lang daarna kwam de koningin der dierenporno in opmars: Bodil Joensen. Ze groeide op in een streng religieus gezin, op het platteland, met een heks van een moeder, die haar verbood om met andere kinderen om te gaan.

Veel mensen beweren dat dit bijdroeg aan Joensens interesse in dierenseks. Ze werd uitgesloten van menselijk contact en vond liefde bij de gezinshond. In een onderzoek naar seksualiteit dat gehouden werd voor de Playboy Foundation in 1974, zei Morgan Hunt: "In je vroege jeugd wordt ieder mens ingeprent en geleerd om andere mensen te zien als liefdesobject, en uiteindelijk als seksobject." Joensen zag haar geliefde hond als haar enige vriend, en had als tiener haar eerste seksuele ervaringen met het dier. Op haar vijftiende liep ze weg van huis, en werd opgevangen door een lokale boer, die haar liet helpen met het insemineren van zijn varkens.

Op dat moment begon Denemarken een hotspot te worden voor uitzinnige pornografie, met regisseur Ole Elge in de voorhoede. Joensen bemachtigde haar eigen boerderij (die ze de "Inseminatiecentrale" noemde), en bevolkte met elk soort dier dat je maar kunt verzinnen. Uiteindelijk belde ze Ege om wat werk met haar te maken. Volgens de Britse documentaire The Dark Side of Porn: The Real Story of Animal Farm uit 2006, kwam ze zelf met de suggestie dat Ege zou filmen terwijl Joensen een van de dieren neukte. Tussen 1969 en 1972 schitterde ze in meer van veertig dierenseksfilmpjes, waarna Ege en een collega de krachten bundelden om Joensens leven op de boerderij te filmen voor A Summerday. Begeleid door muziek van Beethoven was Joensen te zien terwijl ze als een dier leefde tussen de konijnen, katten, honden, varkens en paarden. In 1970 won de film de hoofdprijs op het Wet Dream Filmfestival in Amsterdam, waarna Joensen een onwaarschijnlijke underground-ster werd.

Na jarenlang sekstoeristen toestemming te geven om naar de boerderij te komen en te doen wat ze wilden, verloor de wereld interesse in de dierenpornokoningin. Ze raakte in de vergetelheid, verloor haar boerderij (vanwege verwaarlozing) en zat een tijdje in de gevangenis. Nadat de politie haar geliefde hond Spot had afgemaakt, kwam ze in de prostitutie terecht en vond ze soelaas in goedkope wijn en pijnstillers.

"In mijn situatie is het moeilijk om zelfs de meest onsmakelijke voorstellen af te slaan," zei Joensen in een interview vlak voor haar dood. Ze refereerde niet naar seks met dieren, maar naar seks met mannen tegen betaling. "De prostitutie is een hel," zei ze. Tot haar dood droeg ze een ketting met een hangertje met daarin een foto van het hondje Spot.

Toen ik begon met mijn research voor dit verhaal, was mijn doel simpel: een vrouw spreken die seks heeft met dieren, of dat nou voor geld is of voor genot. Mannelijke zoöfielen domineerden de statistieken van Milestki (ze had tachtig mannelijke deelnemers en elf vrouwelijke), en ik was niet geïnteresseerd in de zoveelste bleke Duitse man die vertelt over de "prachtige, wederzijdse" liefde die hij deelde met zijn hond.

Ik ging achter alle connecties die ik in de pornowereld had aan. Ik volgde een spoor dat overal op dezelfde plek doodliep: elke actrice die in dierenfilmpjes had gespeeld was dood, op mysterieuze wijze van de aardbodem verdwenen, of werkte in Brazilië en reageerde niet op mijn berichtjes.

Ik besloot mijn focus te verleggen naar de vrouwen die seks hadden met dieren voor hun plezier in plaats van geld. Ik dook diep in Beast Forum, de grootste chatroom voor zoöfielen ter wereld. De website ziet eruit zoals websites eruitzagen in de jaren negentig, maar toch zijn er dagelijks duizenden mensen actief. Dit was de enige plek waar ik een ervaren zoöfiel ging vinden, dus ik vulde mijn profiel nauwkeurig in en nam een duik in de chatbox. Een paar vrouwen wilden wel met me praten. Ik kwam er al snel achter dat het voor vrouwen belangrijker was om een relatie te hebben met het dier, dan alleen maar seks te hebben, iets wat Miletski kan beamen.

"Dit is een generalisatie, maar in mijn klinische studies waren vrouwen minder geïnteresseerd in seksueel afwijkend gedrag," had Miletski een paar dagen eerder aan de telefoon verteld. "De vrouwen die meededen aan mijn onderzoek koesterden de relatie met hun dier. Dat was een groot deel van de aantrekkingskracht voor de vrouwen, en al hun partners waren mannelijke honden."

Zoöfilie en bestialiteit zijn per definitie anders. Volgens de meeste woordenboeken is zoöfilie "extreme liefde voor dieren, specifiek een abnormale seksuele aantrekking tot dieren," terwijl bestialiteit niet om liefde gaat, maar om seks: het is "elke seksuele handeling tussen een persoon en een dier." Sommige zoöfielen zijn er trots op dat ze het zijn, terwijl andere mensen die seks hebben met dieren graag benadrukken dat ze in het geheel geen zoöfielen zijn.

's Nachts bezocht ik het Beast Forum weer, dat was het tijdstip dat er het meest gebeurde. Ik las de pagina's die gingen over het stigma waar zoöfielen mee te maken krijgen, en hoe ze hun seksuele geaardheid verborgen moeten houden voor anderen. Voor sommigen is het gewoon een geaardheid. Ze zeggen dat ze er niks aan zouden kunnen veranderen, zelfs als ze het zouden willen. Voor veel vrouwen op het forum begon het allemaal met afgewezen worden door andere mensen. Een meisje biechtte op dat ze een keer werd vernederd door een vriendje, en daarna wenste dat haar vriendje net zo lief was als de hond. Uiteindelijk besloot ze van de hond haar vriendje te maken. Anderen schreven over een nare scheiding, waarna ze rust, comfort en geweldige seks vonden bij hun dierenvriendjes.

Er werd ook veel gesproken over de geheime orale seks die de vrouwen kregen van de gezinshond, als hun man naar zijn werk was. "Mijn man weet het niet, en zal het ook nooit weten," legde MochaMilkMaid uit. "Het is spannend om te weten dat we ons pleziertje gaan hebben. Mijn hart slaat op hol als ik eraan denk." Anderen hadden mannen die ervan afwisten, toekeken, filmden en het leuk vonden om mee te doen. Overigens ging het altijd over honden, met een disproportionele hoeveelheid Duitse herders. Er werd openlijk gesproken over het feit dat orale seks met een hond oneindig veel beter was dan met een mens.

Ondanks al die informatie, brak mijn hoofd doormidden met vragen. Waarom dieren? Hoe dan?

"Ik ben nog nooit verliefd geworden op een dier dat die liefde niet beantwoordde." zei een vrouw. De meeste mensen op het forum en in het onderzoek van Miletski zeiden hetzelfde. Mensen kunnen je afwijzen, zeggen dat je op moet rotten; een dier kan je niet teleurstellen zoals een mens dat kan. Je relatie met de hond wordt niet slechter als je geldproblemen hebt, of als er sprake is van jaloezie of een verminderde interesse in seks.

Tijdens het hoogtepunt van haar carrière schreef Joensen een adviescolumn over bestialiteit in SCREW magazine , waarin ze hulp bood aan nieuwsgierige vrouwelijke zoöfielen. Eén van haar columns ging over een lezer die vroeg wat er leuk was aan het pijpen van een varken, aangezien het zaad "zo dik is, en zo snel gaat klonteren dat het in je keel vast kan komen te zitten en je kunt stikken."

Jensen reageerde in gebroken Engels met een schoonheidstip. "But don't you know the semen is making a beautiful cold cream compress for the shinningness [sic] of the face skin? No pimples any more I am having since this wonderful discovery."

-

Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.