Erin M. Riley maakt wandtapijten van naakte vrouwen

FYI.

This story is over 5 years old.

Seks

Erin M. Riley maakt wandtapijten van naakte vrouwen

Wij spraken met Erin over haar kunst, naaktfoto's en de afgestompte tieners op het internet.

Ben je op zoek naar een naaktfoto van je buurmeisje? Dan is de kans tegenwoordig nog best groot dat je die vindt op het wereld wijde web. Het internet staat vol foto's van (half)naakte (buur)meisjes die vaak niet erg goed na hebben gedacht of ze die foto's wel moesten versturen.

Erin M. Riley (1985) hoort bij de generatie die opgroeide met digitaal naakt en het allesbehalve opmerkelijk vindt. "Mensen zouden er opener over moeten zijn, want naaktheid en seksualiteit horen nu eenmaal bij het mens-zijn," aldus de 28-jarige in Brooklyn gevestigde beeldend kunstenares. Maar we moeten ons volgens haar ook bewuster worden van de nadelen en gevaren die het met zich meebrengt. Daarom maakt Erin wandtapijten van ondergespoten borsten en full frontal vaginakiekjes. Ik wilde daar iets meer over weten, dus met behulp van dat o-zo-handige internet sprak ik Erin over haar werk.

Advertentie

VICE: Hallo Erin. Waarom maak je wandtapijten? En waarom van naakte vrouwen?
Erin: Eerst wilde ik schilder of modeontwerper worden, maar toen ontdekte ik de weeflessen op school. Op deze manier kan ik met de textuur van stoffen werken en toch een visueel beeld neerzetten. Ik hou ook van de arbeid die bij het weven komt kijken. Het is geen vaardigheid die je zo onder de knie hebt, het is echt een ambacht. De naakte vrouwen waren gewoon een essentieel deel van mijn leven. Net als vele anderen heb ik het internet gebruikt om naaktfoto's te versturen en te ontvangen.

Oké, naaktheid speelt een grote rol in jouw leven. Maar waarom besloot je deze afbeeldingen met een groter publiek te delen?
Ik ben geïnteresseerd in jonge mensen die zich online seksueel ontwikkelen. Veel van het naakt dat ik heb gezien kwam ik op internet tegen, en op den duur raakte ik nogal afgestompt. Veel mensen hebben commentaar op meisjes die naaktfoto's versturen, maar tegelijkertijd is er een groot publiek dat juist verlangt naar die foto's. Het is fascinerend om te zien hoeveel invloed het internet heeft op de seksuele ontwikkeling van vrouwen. Alleen al het idee dat ze zich niet openlijk seksueel en sensueel mogen gedragen, dat ze zich zouden moeten schamen. Ik wilde het bloot gebruiken om mensen te laten zien dat naaktheid en seksualiteit heel normaal zijn. Het moet niet tegen iemand gebruikt worden. Ik ken verhalen van meisjes die stopten met school omdat iemand een naaktfoto van ze had gevonden en verspreid. Mensen moeten niet zo bang zijn voor iemands seksuele kant.

Advertentie

Je zei ooit: "Ik weet dat mijn werk choquerend is, maar dat is niet mijn bedoeling." Wat wil je er dan wel mee bereiken? Het is duidelijk dat je de aandacht van mensen wil, een boodschap overbrengen, dat ze stil staan bij je werk.
Er wordt zoveel van het dagelijkse leven vastgelegd, en onze seksualiteit is daar zeker niet het meest choquerende van. Maar met behulp van technologie is een naaktfoto zo gemaakt en verstuurd. Ik wil duidelijk maken dat een foto die verdwenen of verwijderd lijkt, toch ineens ergens op kan duiken. Iets dat in privékringen is verspreid, kan vaak ook gewoon door een vreemde gevonden worden.

Wat vind je ervan dat tieners zulke foto's versturen?
Het is zeker bedenkelijk, maar het is ook ingewikkeld. Jongeren hebben vaak niet door hoe groot het bereik van internet is, en hoe gevaarlijk het kan zijn om zulke foto's via sociale media te verspreiden. Ze houden er geen rekening mee dat ze niet als persoon maar als seksueel object worden gezien. Als ze zich daar wel bewust van zijn, dan is het hun eigen keuze. Dan kunnen zo ook best met de gevolgen omgaan. Maar ik probeer geen waardeoordeel te vellen over die meisjes. Mensen horen gewoon te weten dat zulke foto's bestaan, net zoals ze zich ervan bewust moeten zijn dat kinderen drugs gebruiken of seks hebben. Het zou veel beter zijn als iedereen er open over is en er normaal mee om kan gaan.

Je hebt eens gezegd: "Mijn werk is helemaal niet pornografisch, het is representatief," maar sommige afbeeldingen zijn wel degelijk pornografisch. Je kunt het mensen toch niet kwalijk nemen dat ze dat vinden?
Nee, natuurlijk niet. Maar ik heb het idee dat de woorden 'pornografisch' of 'erotisch' een erg negatieve lading hebben. Sommige mensen vinden het een negatief iets dat meisjes zulke foto's online zetten. Dan is het niet zo vreemd dat ze een negatief beeld krijgen bij je werk.
Dat is zeker waar. Als kunstenaar kan ik niet bepalen hoe mensen mijn werk ervaren, maar het is niet mijn bedoeling om iets pornografisch te maken. Ik heb mijn werk lang tentoongesteld bij erotisch getinte exposities. Mijn vrienden vroegen waarom ik dat deed, want dat was toch helemaal niet mijn bedoeling? Ik wil mensen niet opgewonden maken, maar informeren.

Advertentie

Zou het dan niet beter zijn om de echt 'pornografische' wandtapijten niet te exposeren? Dan ben je er zeker van dat het niet om de erotiek maar om de boodschap gaat.
Jazeker, ik heb ook nogal wat ranzig werk gemaakt. Ik heb me ooit een jaar in mijn studio opgesloten, toen werd ik immuun voor mijn werk. Het had geen impact meer op me, dus ik ben toen best ver gegaan. Misschien te ver. Ik maakte afbeeldingen van sperma en erg confronterende vormen van naaktheid.

Ik begreep dat je in die periode ook wandtapijten van jezelf hebt gemaakt. Waarom deed je dat?
Zoals ik al zei leefde ik als een kluizenaar in mijn studio. Ik was bijna nooit meer thuis en douchte in de sportschool. Ik had weinig contact met mensen, op wat e-mails en sms'jes na, en was veel alleen met mijn lichaam. Mijn werk werd toen wat heftiger. In het verleden kreeg ik veel negatieve reacties op wat ik maakte. Mensen vroegen of ik een misogynist was, of ik vrouwen aan de schandpaal wilde nagelen. Als ik mijn eigen lichaam gebruikte, kon ik laten zien dat ik persoonlijk betrokken was bij het werk. Het was erg therapeutisch.

Heb je speciaal voor de wandtapijten naaktfoto's van jezelf gemaakt of bestonden ze al?Ik heb ze allemaal speciaal ervoor gemaakt, maar wel op basis van verzoekjes die ik in het verleden van jongens heb gekregen: "Laat me je kont zien," "trek je T-shirt eens uit."

In een filmpje dat ik over je zag, leek het alsof jij het bent op het wandkleed met ondergespoten tieten. Klopt dat?
Nee, dat ben ik niet. Ik ben het meisje met de tatoeages. Bij de andere meisjes haal ik alle kenmerkende dingen weg, bij de afbeeldingen van mezelf voeg ik ze juist toe. Zo weten de mensen dat ik het ben, en dat ik echt betrokken ben bij het onderwerp.

Advertentie

Hoe confronterend was het om jezelf terug te zien op de wandtapijten?
Ik besefte pas tijdens de tentoonstelling wat ik gedaan had. Het was intens, maar het was het waard. Toen bezoekers doorkregen dat ik op sommige afbeeldingen zelf stond, hadden ze minder snel commentaar en dachten beter over het onderwerp na.

Wat zijn de heftigste reacties die je hebt gehad op je werk?
Ooit kwam er een vrouw heel agressief naar me toe. Ze wilde weten waarom ik in godsnaam dit soort gedrag stimuleerde. Na een paar minuten met haar gepraat te hebben, werd ze gelukkig wat milder. Ze begreep het idee uiteindelijk. Hoop ik. Het is boeiend om te zien wat voor reacties de wandkleden uitlokken. Soms zie ik dat mensen suggestieve foto's of obscene handgebaren maken, maar ik heb ook met mensen gepraat die het echt een openbaring vonden. Vaders met jonge dochters, maar ook mijn eigen moeder.

Erin maakt ook wandtapijten over auto-ongelukken, genotsmiddelen (voornamelijk voor vrouwen) en van de condooms die ze gebruikte. "Veel van mijn werk laat eigenlijk een moment zien vlak voor of na een drama."