Deze Amerikanen vierden hun vrijheid door verschrikkelijk veel wiet te roken

Op de vooravond van Independence Day, op 4 juli, werd er in Portland (Oregon) een voormalige ambachtelijke bierbrouwerij tijdelijk getransformeerd in een soort Jamin, maar dan voor wiet. Dikke rijen bezoekers stonden in de brandende zon te wachten om naar binnen te mogen, en de zeven verschillende soorten gratis wiet uit eigen streek in de fik te steken en op te roken. Dat 'gratis' betekende trouwens 'gratis nadat je 40 dollar entree had betaald', maar goed, eenmaal binnen was de wiet dus gratis.

Het evenement, onder de naam met een nauwelijks hilarische woordgrap, namelijk 'Weed the People,' was een viering van de nieuwe vrijheden die de inwoners van Oregon onlangs ten deel is gevallen. Het evenement was zodoende de belichaming van het nieuwe Wilde Westen van legale wiet: Oregon heeft zich namelijk kort geleden gevoegd bij staten als Colorado, Washington, Alaska en Washington DC – staten die het recreationele gebruik volledig legaal hadden gemaakt. Hoewel bureaucraten en wettenmakers nog steeds druk bezig zijn de precieze regelgeving vorm te geven, hebben de producenten de regels al zo weten te rekken dat wiet nu rijkelijk beschikbaar is.

Het evenement was veel beter georganiseerd dan de dramatisch verlopen Burnside Bridge weed-giveaway, afgelopen woensdag. Toen had één of andere gast beloofd om 420 pond wiet aan vreemden uit te delen, maar de gigantische menigte die zich vervolgens verzamelde moest met lege handen vertrekken omdat die belofte toch niet helemaal haalbaar bleek. Voor de festiviteiten van vrijdag gingen moest je echter ruim van tevoren kaartjes kopen, en diverse cannabisbedrijven deden fanatiek mee om zo nieuwe klanten binnen te kunnen halen.

Volgens Josh Taylor, cannabiscorrespondent (ja, die baan bestaat) voor het Portlandse tijdschrift The Mercury en medeorganisator van het evenement, draait Weed the People om het "vieren van de verlossing van onderdrukking en de vrijheden van legalisatie." Verder zei hij dat zijn evenement het mogelijk maakt om stoned naar al het vuurwerk te kijken. "Dat gingen ze waarschijnlijk sowieso al doen, maar wij helpen ze graag een handje."

Hoewel de rijen aanzienlijk waren, was er meer dan genoeg wiet voor iedereen. Er was een kleine conferentieruimte in het VIP-gebied waar mensen, met uitzicht op alle wachtende stoners, hun waar aan het wegen en aan het verpakken waren. Eentje vertelde me dat het voelde als Kerstmis in juli, en dat hij een van de elfjes van de Kerstman was. Het was een dikke gast met een grote witte baard, en hij entertainde zichzelf door absurd grote zakken met groene toppen tegen het raam aan te houden, omdat hij wist dat het bezwete, wachtende publiek dan helemaal gek werd.

De producenten inspecteerden elkaars spullen alsof het sommeliers waren die extreem goede wijnen stonden te beoordelen, behalve dat het om spul ging met namen als Purple Alien, Obama Kush en Super Lemon Haze.

"Het ruikt echt fantastisch," zei iemand.

"Ja het is klasse spul," voegde een andere toe, "mooi plakkerig ook."

De man met de dikke baard was ook heel tevreden over het aanbod. "Er is zoveel goed spul hier, het is echt heel goed georganiseerd. Ze zijn echt lekker bezig hier."

Buiten doet een ouder echtpaar zich tegoed aan het voedsel van een kar die taco's verkoopt. Ze heten Ken en Cherie Dillon, en hebben een tocht van meerdere uren achter de rug vanuit het naburige Idaho, waar wiet nog hartstikke illegaal is. "Het is niet alsof we naar Woodstock gaan of zo, maar het is wel echt een once-in-a-lifetimedingetje. Het had ook niet op een betere dag kunnen komen dan op Independence Day," vertelde Cherie. "Er is een hele fijne verbondenheid tussen de mensen hier, en het is ook veel vreedzamer en gezelliger dan op een wijn- of wodka-evenement. Als mensen dronken worden, worden ze gemeen."

Daar had Cherie een goed punt. Ondanks de verzengende hitte (het was ruim 35 graden) en de lange wachttijden, waren er geen ruzies en alle bezoekers wachtten geduldig om te kunnen praten met telers, coffeeshopeigenaars, activisten en verkopers. Buiten was er een afgebakend stuk – de Vape Tent – waar mensen samenkwamen om aan picknicktafels hun gloednieuwe aankopen op te roken. Twee mensen vielen flauw door de hitte, waardoor de brandweer zich even moest melden om medische hulp te verlenen. De organisatie had zelf al gezorgd voor grote reservoirs met gratis drinkwater, en vrijwilligers maakten er werk van om de flessen van iedereen in de menigte kosteloos te vullen. De politie was ingelicht over het evenement, had er toestemming voor verleend en was verder grotendeels afwezig.