De inwoners van Zürich kenden jarenlang torenflats en wolkenkrabbers alleen van foto's van New York en de film Metropolis van Fritz Lang. Dat veranderde toen tijdens een huizencrisis in de jaren vijftig het stadsbestuur besloot om een stuk land te kopen van het bedrijf Locher. Hun plan voor een compleet nieuw woningbouwproject — een moderne torenflat —werd voorgelegd aan de stadsbewoners door middel van een referendum, en 85 procent stemde voor.
Advertentie
Het nieuwe gebouw, dat de naam "Lochergut" kreeg, was klaar in 1966. Ondanks de uitslag van het referendum, stuitte de hoogte en omvang van het gebouw toch op veel weerstand bij de Zwitsers, die niet gewend waren aan zulke massale flats.De Lochergut was het eerste voorproefje van de grote stad in Zwitserland. Nog nooit eerder waren er zoveel appartementen gebouwd op zo'n klein stukje land. Voor sommige Zwitsers was de torenflat een voorbode van een dystopische en onpersoonlijke toekomst. Alles aan de Lochergut was een experiment: van de puur functionele manier waarop de afmetingen van de appartementen werden berekend en de culturele diversiteit van de huurders tot het ontwerp van de ramen en de grootte van de liften.Een recente expositie in Zurich met de titel True Love Lochergut richtte zich op de mensen die de afgelopen vijftig jaar in de woontoren hebben gewoond. De expo bevat kunstprojecten, interviews en portretten, die worden gepresenteerd samen met foto's die gemaakt zijn door de bewoners. De beelden hieronder komen uit de expositie.
