In de straten van Teheran kijken voorbijgangers verschrikt op wanneer een luidruchtige groep van dertig skaters voorbij komt denderen. Ze dragen allemaal kleren van de grote Amerikaanse skatemerken, hebben GoPro-camera's bij zich, en hun boards zijn bedekt met kleurrijke plaatjes van schedels.Het is voor Franse staatsburgers relatief makkelijk om Iran te bezoeken. Nadat ik een visum aanvroeg bij de Iraanse ambassade in Parijs, pakte ik een vlucht van de Franse hoofdstad naar Teheran in september 2015 om de jonge skaters van de Islamitische Republiek te ontmoeten en te fotograferen. In tegenstelling tot hun overheid hebben veel jonge Iraniërs zich een westerse levensstijl aangemeten. Ik reisde met de skaters die ik ontmoette mee door acht steden, en dompelde me compleet onder in hun dagelijks leven.
Advertentie
Volgens de jonge Iraniërs die ik sprak, zijn er ongeveer tweeduizend skaters in het land – voornamelijk studenten tussen de 15 en 25. Gezien hoe lastig het is om Amerikaanse producten te importeren en de inflatie in Iran, is skaten niet voor iedereen toegankelijk. "Het is een dure hobby hier. Op het moment is het een sport die zich beperkt tot de middenklasse en de elite," zei Alireza Ansari, eigenaar van TSIXSTY, de eerste skateshop in het land.Hoewel er in Teheran wel een paar skateparken worden gebouwd, zijn andere steden huiverig vanwege het westerse stigma dat aan de sport kleeft. Toch wordt skaten steeds populairder in Iran, en is het zelfs een van de weinige sporten waar zowel mannen als vrouwen aan meedoen. Met basketbalpetjes over hun discrete maar verplichte sluiers skaten de meisjes met de jongens mee.Terwijl de leiders van het land worstelen met het Westen, leven deze jonge Iraniërs gewoon hun leven, slalommend tussen de Peugeots en de Paykans uit de tijd van de Sjah. In Teheran is de straat van hen.Alle foto's door Mathias Zwick. Bekijk hier meer van zijn werk.