Foto's van het Indiase mijndorp dat al honderd jaar in de fik staat

FYI.

This story is over 5 years old.

Fotos

Foto's van het Indiase mijndorp dat al honderd jaar in de fik staat

Fotograaf Seb Heseltine ging naar het Indiase mijngebied Jharia, waar nu al honderd jaar een koolbrand woedt.

Het is dit jaar een eeuw geleden dat er brand uitbrak in het Indiase mijngebied Jharia - en die brand woedt nu nog steeds. De branden werden veroorzaakt door het instorten van een diepliggende koolmijn, en geven nu al decennialang giftige walmen af, waardoor veel mensen in Jharia last krijgen van allerlei gezondheidsproblemen. Ook raken veel mijnwerkers gewond doordat ze in de brandende kolen vallen.

Advertentie

Mijnbouwbedrijven in de regio proberen al jaren de branden te blussen, maar boeken tot nu toe maar weinig succes. Ik sprak met fotograaf Seb Heseltine, die het stadje vorig jaar bezocht, over de leef- en werkomstandigheden in de regio.

VICE: Waarom heb je deze serie gemaakt? Ging het erom dat je mensen bewust wil maken van de situatie in Jharia, of wilde je gewoon vastleggen wat er aan de hand is?
Seb Heseltine: Tussen 2010 en 2012 werd er veel geschreven over het gebied, omdat de lokale overheid toen mensen uit het gebied begon te evacueren en in tijdelijke huisvesting plaatste. Maar ik kon nergens vinden wat er daarna is gebeurd. En aangezien het dit jaar honderd jaar geleden is dat de eerste brand in Jahria begon, wilde ik graag vastleggen wat de situatie er nu is.

Was het lastig om in het gebied te fotograferen?
Ja, omdat ik ook echt de oude mijnen en de brandhaarden wilde fotograferen. Maar ik had geen journalistenvisum gekregen, omdat de lokale overheid niet wil dat de situatie wordt vastgelegd. In de lokale pers wordt ook niet over Jharia geschreven.

Denk je dat de overheid de situatie in Jharia in de doofpot probeert te stoppen?
Ja, dat denk ik wel. De politiecommissaris van de staat belde in mijn tweede week daar opeens mijn fixer op, en zei dat ik geen foto's van de koolmijnen meer mocht maken. Bewakers van mijnbouwbedrijven kregen te horen dat ze moesten opletten of ze geen fotografen zagen, en lokale bewoners kregen betaald om fotografen te verklikken. Daarom werd mijn fixer ook gebeld.

Advertentie

Wat is je het meest bijgebleven van je tijd daar?
Ik hoorde veel verhalen over mensen die in het vuur waren gevallen. Een week voordat ik aankwam in de stad, was een beveiliger van BCCL Mining in het vuur gevallen en gestorven in de buurt van het dorp Dhanbad. Een van de kinderen die ik fotografeerde had ernstige brandwonden over zijn hele lichaam, en de wonden waren ontstoken door de insecten en het gebrek aan medische hulp. Dat vond ik erg moeilijk om te zien.

De inwoners van Bokahapadi zijn bang voor de giftige walmen en de branden in de buurt van hun dorp, maar ze hebben geen andere optie dan om er te blijven en te zoeken naar kolen, omdat ze daarmee het geld verdienen om hun kinderen naar school te laten gaan en te eten. Als ze naar de relocatiekampen gaan [sinds juli 2015 heeft het mijnbouwbedrijf BCCL accommodatie voor 2.500 van zijn 15.000 werknemers gebouwd] dan moeten ze verder reizen naar hun werk en kunnen ze daardoor minder verdienen. En de mensen die al in die kampen wonen, zijn erg ontevreden over hun leefomstandigheden.

Hoe denk jij dat het probleem moet worden aangepakt?
Idealiter zou ik willen dat de lokale regering meer aandacht gaat besteden aan hulpbehoevende families, door ze financiële hulp te bieden, ze te compenseren voor de schade die ze hebben geleden, en door het mijnbouwbedrijf te dwingen om medische hulp te bieden aan degenen die gewond zijn geraakt door de koolbranden. BCCL is een van de grootste mijnbedrijven in de regio. Ik heb in Jharia ook een voormalige scheikundeleraar ontmoet die Ashock heet. Hij was gestopt met lesgeven zodat hij fulltime kon demonstreren tegen BCCL. Hij gelooft dat de veiligheidsnormen van BCCL niet goed genoeg zijn en dat andere bedrijven - zoals TATA - te weinig doen om te voorkomen dat de branden zich verder verspreiden.

[In 2012 zei BCCL dat ze het gebied dat geteisterd wordt door koolbranden hadden teruggedrongen van 880 hectare naar 217 hectare.]

Wat is het verhaal achter die röntgenfoto?
Ik ben naar een lokaal ziekenhuis geweest en ontmoette daar dr. Ashutosh Kumar. Hij vertelde over de langetermijneffecten van de omstandigheden waarin de bewoners en mijnwerkers leven. Die röntgenfoto is van een inwoner van Jharia die lijdt aan pneumoconiose of 'zwarte longen', een stoflongziekte waar mensen die zonder bescherming in koolmijnen werken last van krijgen. Dr. Kumar schatte dat de gemiddelde levensverwachting van de mijnwerkers rond de 55 ligt.

Bekijk meer werk van Seb Heseltine op zijn website.