FYI.

This story is over 5 years old.

Stuff

Het ligt niet aan jou, de meeste millennials vervelen zich op hun werk

Je bent niet de enige die op vrijdagmiddag in de baas z'n tijd urenlang door Facebook zit te scrollen en naar nieuwe baantjes kijkt op vacaturesites.
Haha, maandagen hè? Laat trouwens ook maar zitten.

O, millennials. Wat gaat er toch in jullie hoofden om? Hoe gaan we jullie ooit begrijpen? Jullie worden "emotioneel" bij het kopen van koffie , maar zijn tegelijkertijd enorm "verveeld door het leven" . Jullie praten graag over polyamorie , maar weigeren ondertussen seks met elkaar te hebben . In Amerika zijn jullie de grootste generatie ooit, en bedrijven wringen zich in duizend bochten om jullie in dienst te nemen , jullie producten aan te smeren, en jullie aandacht voor een fractie van een seconde te trekken voordat je suffig verder scrolt door de instagramfeed van iemand die je noch kent, noch aardig vindt. Wie zijn jullie? Hoe willen jullie werken en leven? De wereld snakt naar een antwoord. Gelukkig zal een nieuw rapport van Gallup.com met de titel "How Millennials Want to Work and Live" wat duidelijkheid scheppen in de zaak. Er zijn al eerder dergelijke rapporten en verslagen gepubliceerd, en er zullen er in de toekomst zeker nog meer volgen, maar laten we voor nu gewoon even genieten van de zoveelste enquête die nieuws voor ons heeft over millennials. Volgens het onderzoek van Gallup is het namelijk zo dat millennials zich vervelen op hun werk. Uit het onderzoek kwamen nog wel meer dingen naar boven, zoals het feit dat millennials minder vaak religieus zijn en vaker nieuws meekrijgen via het internet, maar dat wist eigenlijk iedereen al. Wat wel opvallend is, is dat 55 procent van alle millennials "niet drukbezet is op werk," en daarvan nog eens 16 procent zegt dat ze "actively disengaged" of "actief onbetrokken" zijn – het laagste van de drie niveaus van betrokkenheid die Gallup heeft vastgesteld – wat waarschijnlijk een technische term is voor dat gevoel dat je weleens krijgt waarbij je zin hebt om op te staan van je bureaustoel en zonder een woord de deur uit te lopen, gewoon om te zien wat er dan gebeurt. Deze cijfers verschillen niet zo gek veel van die van andere generaties — meer leden van Generatie X en de Babyboomgeneratie stellen zich niet heel actief op op werk — maar millennials nemen het voortouw wanneer het aankomt op complete passiviteit op werk. Dat is best een probleem, omdat voor veel millennials "werk betekenisvol [moet] zijn. Ze willen werken voor organisaties met een missie en doel," aldus de introductie van het rapport. Minder millennials zijn geneigd zich aan te sluiten bij kerken of andere religieuze groeperingen. We trouwen in mindere mate op jonge leeftijd, en zweren niet zo snel trouw aan een politieke partij. Misschien heeft het feit dat we ons niet meer zo vastklampen aan traditionele instituten ervoor gezorgd dat we ons zo op ons werk richten. Of misschien komt het doordat vrijgezelle mannen en vrouwen de behoefte hebben aan iets dat hen het gevoel geeft dat ze de wereld aan het verbeteren zijn. De wereld is namelijk best naar de klote, en het is logisch dat de generatie die de wereld over enige tijd zal erven daar iets aan wil doen. Het rapport zich richt vooral tot werkgevers die millennials willen aantrekken en hen binnen hun bedrijf willen houden; vermoedelijk zijn millennials erg in trek omdat ze veel technische kennis hebben, er een soepele, jonge gedachtegang op nahouden en hun kleine handjes van pas komen wanneer er apparaten gerepareerd moet worden. Gallup raadt werkgevers aan om de werkomgeving aan te passen aan de waarden van millennials; dit houdt in dat bazen zich moeten focussen op het toelichten van het doel van het werk dat gedaan wordt, dat jonge werknemers continu feedback moet worden gegeven en dat — en dit is best een verfrissende suggestie — er geen gebruik meer moet worden gemaakt van infantiele middeltjes zoals pingpongtafels om werknemers het naar de zin te maken. Maar vanuit het perspectief van de millennial is het een ander verhaal. Het is op de één of andere manier best fijn om te weten dat je niet de enige bent die urenlang spendeert aan Facebook en het bekijken van vacatures en willekeurige Vines; dat er miljoenen mensen zijn zoals jij die hun jeugd langzaam door hun vingers voelen glippen terwijl ze naar een computerscherm zitten turen en op de achtergrond een waterkoeler borrelt. Het is minder fijn om te weten dat ongeveer vijftig procent van Generatie X en de Babyboomgeneratie óók geen actieve werkhouding heeft – dat jouw verveling geen symptoom is van een kinderlijke angst waar je uiteindelijk overheen zult groeien. Dit is gewoon hoe de wereld in elkaar steekt. De film Office Space is alweer zeventien jaar oud, maar als je de software en het taalgebruik wat zou moderniseren, had die zwarte, met verveling gevulde komedie net zo goed gisteren uit kunnen komen. Het hebben van een baan is lastig, saai, absurd en dat is altijd al zo geweest, al sinds de ene Mesopotamiër de andere Mesopotamiër betaalde om even op zijn schapen te letten. Gallup kwam erachter dat de meeste millennials regelmatig kijken naar nieuwe vacatures, of er in ieder geval voor open staan — en het is niet moeilijk om te begrijpen waarom. Als je jong en ongelukkig bent, stel je je een beter scenario voor in de nabije toekomst, waarin je een fris en nieuw persoon zal zijn met een nieuwe, goed zittende garderobe en een capabele vriendengroep waar je bewondering voor hebt. In andere woorden, veel mensen denken dat ze hun problemen kunnen oplossen met een nieuwe baan, in plaats van aan zichzelf te werken. "Voor millennials is een baan niet alleen maar een baan — het is hun leven," schrijft Jim Clifton, CEO van Gallup, in de introductie van het rapport. En misschien is dat wel het probleem? Tenslotte draait het leven om meer dan alleen je werk. Als millennials aan het einde van de werkdag naar huis gaan, of ze zich nu actief opstellen of niet — ze zijn nog steeds millennials, die te maken hebben met alle problemen die komen kijken bij jong zijn en dingen willen. Het is eigenlijk best oké om je niet heel actief op te stellen op werk, om te moeten glimlachen om hoe zinloos het allemaal is, in plaats van daar heel verdrietig om te worden. Je hebt een baan om de huur te kunnen betalen; niet om jou als persoon te definiëren en je leven te bepalen. Niet alle banen zijn betekenisvol, en niet alle banen hoeven honderd procent van je energie te vergen. Hoe eerder we ons dat realiseren, hoe beter.

Advertentie