Hoe ik in de jaren zeventig zakken vol lsd produceerde

Halverwege de jaren zeventig begon de Engelse politie aan een ambitieuze undercoveroperatie, die als doel had om de twee grootste lsd-netwerken in het land op te rollen. Voor de operatie, die de codenaam Operation Julie kreeg en 2,5 jaar duurde, deden agenten zich voor als hippies om te infiltreren in communes op het platteland in Wales waar lsd werd gemaakt en gedistribueerd als onderdeel van een idealistische poging om het bewustzijn van het Britse volk te verruimen.

De undercoveroperatie resulteerde in de inbeslagname van 10 miljoen euro aan lsd en 120 arrestaties, en wordt nu gezien als het begin van de war on drugs in het Verenigd Koninkrijk. Een van de mensen die gearresteerd werd in Operation Julie was Leaf Fielding, die een centrale rol speelde in de lsd-ring en een boek heeft geschreven over zijn ervaringen. Ik belde hem op om te vragen hoe het was om in de jaren zeventig bakken vol lsd te maken en verkopen.

VICE: Hoi, Leaf. Kan je me vertellen hoe je bij het lsd-netwerk betrokken raakte?
Leaf Fielding: Ik was achttien toen ik voor het eerst lsd nam. Ik had nog nooit eerder drugs gebruikt, en ik had geen idee waar ik mee bezig was. Een paar uur later was ik ervan overtuigd dat ik het levenselixer had gevonden – een middel dat de Koude Oorlog kon ontdooien en vrede en harmonie naar de mensheid kon brengen. Lsd veranderde mijn leven voorgoed. Mijn wereld was opeens van zwart-wit naar kleur gegaan. Ik zag dat de hele schepping een glinsterende dans van energie is, en dat we op het hoogste niveau allemaal één zijn.

Klinkt als een goede trip. En toen?
Ik stopte met mijn studie en werd een hippie. Toen dook er een batch van vloeibare lsd op in Reading, en ik was een van de twee dealers die het distribueerde. Toen de voorraad opraakte, besloot ik geïnspireerd door Kerouac op reis te gaan. Ik pakte de veerboot naar Calais, wandelde en liftte richting de Middellandse Zee, en reisde daarna een paar jaar rond, voornamelijk in Azië. Ik kreeg een positie als "tabletter" voor een Londense tak van de lsd-organisatie aangeboden nadat ik op een succesvol reisje naar Thailand was geweest, en van daaruit een paar kilo van de sterkste wiet ter wereld hun kant op had gestuurd.

Wat doet een tabletter?
Ik kreeg tien gram pure lsd-kristallen van het lab. Mijn taak was om daar vijftigduizend microdots van gelijke sterkte van te maken. Ik loste de kristallen op in een afgemeten hoeveelheid water, voegde wat inert poeder toe en een beetje kleurstof, en mixte het dan tot het een pasta vormde. Met handschoenen aan smeerde ik die pasta dan uit over vijftig plastic schermen, waar telkens duizend gaatjes in geboord waren, tot alle gaatjes waren gevuld. Daarna legde ik de schermen in een rek om te drogen.

De pillen krompen altijd iets, waardoor het makkelijker werd om met een ander scherm, dat geen gaatjes maar puntjes had, de microdots uit de schermen te drukken en in een plastic zak op te vangen. Het duurde meestal een paar uur om vijftigduizend microdots te maken. Toen ik per ongeluk een keer een enorme overdosis nam terwijl ik aan het tabletten was, ruilde ik van taak met een van mijn vrienden. Hij werd de tabletter, en ik werd de distributeur.

Vermoedde je dat er een infiltrant in jullie groep was?
Pas tegen het einde begon ik iets te vermoeden. Ik was een van de laatste mensen die geïdentificeerd werden als leden van het netwerk. Ik werd gepakt doordat ze mijn telefoon aftapten. Hoewel de politieoperatie zich vooral richtte op de mensen in Wales, was het de groep in Londen die het merendeel van de lsd produceerde.

Ik heb eerder gesproken met Stephen Bentley, een van de undercoveragenten die deelnam aan Operation Julie. Neem je het hen kwalijk dat ze jullie netwerk infiltreerden?
Bentley was een van de agenten die me verhoorden, en ik heb geen klachten over hem. Zijn fundamentele probleem was dat door bij de politie te gaan, hij de verantwoordelijkheid voor zijn leven aan hen overhandigde. Bij de politie en in het leger moet je doen wat je opgedragen wordt, en dan moet je leren leven met de consequenties daarvan.

Wat vind je ervan dat hij zelf ook drugs gebruikte als onderdeel van de operatie?
Ik vind het natuurlijk totaal hypocriet om mensen op te pakken voor iets dat je zelf ook doet. Ik begrijp dat het noodzakelijk werd geacht door de mensen die Operation Julie runden, maar daardoor hebben ze wel alle morele superioriteit verloren. We moeten allemaal leven met de consequenties van onze daden. Ik zou me er persoonlijk niet mee kunnen verzoenen als ik zoiets had gedaan.

Je zat vijf jaar in de gevangenis. Hoe was dat?
Het was verschrikkelijk, natuurlijk, maar het hielp wel dat we met een grote groep mensen waren die jarenlang behoorlijk grote spelers waren geweest. Dat gaf ons status, en de andere gevangenen lieten ons met rust, maar het feit dat we jarenlang opgesloten zaten had natuurlijk wel een effect op ons.

Wat heb je sinds je vrijlating gedaan?
Ik ben een jaar lang door India gaan reizen om in het reine te komen met mijn gevangenisstraf. Dat hielp om het emotionele vergif uit m'n systeem te krijgen. Ik volgde ook een opleiding tot taaldocent en verhuisde naar Spanje, waar ik een paar jaar een taalschool runde. Nadat ik achtduizend pond won in de loterij, ging ik op vakantie naar Malawi met een vriend. Toen ik de problemen daar zag en de verwoesting die aids daar aanricht, ging ik terug naar Europa met het plan om een weeshuis te bouwen in Malawi. We zamelden meer dan tienduizend pond in, en gebruikte dat om het Warm Heart Hostel te bouwen voor weesmeisjes. Het ging open in 2003. Het is natuurlijk een druppel op de gloeiende plaat, maar we hadden in ieder geval het gevoel dat we íets hadden gedaan.

Gebruik je nog steeds psychedelica, of heb je daar na de gevangenis geen trek meer in?
Ik heb sindsdien meerdere keren paddo's genomen. Maar ik denk dat ik nu het einde van mijn lange en vruchtbare avontuur met psychedelica wel heb bereikt, al weet je dat natuurlijk nooit zeker.

Bedankt, Leaf.

Je kan meer lezen over de rol van Leaf in het lsd-netwerk in zijn boek To Live Outside the Law. Hij is ook bezig met een tweede boek, dat Leaf by Leaf: Adventures on Four Continents heet.