Hoe je als twintiger met succes een lange relatie kan hebben

Er bestaan twee soorten lange relaties. Er zijn de relaties waarin je beste vrienden bent die elkaar kunnen laten klaarkomen zonder dat het ongemakkelijk is. En je hebt relaties waarin je allebei weet dat jullie alleen maar bezig zijn om de tijd uit te zitten. Je lacht niet meer om haar grapjes, zijn overmatige drankgebruik is niet meer zo leuk als vroeger, en de persoonlijkheid van de ander is bij nader inzien extreem vervelend. Jullie zijn het stel dat zwijgend tegenover elkaar zit in de Vapiano, de reden dat het kind dat jullie van een afstandje bekijkt later bindingsangst krijgt.

Er is echter nog hoop, want 42 procent van de huwelijken eindigt in een scheiding. Dat betekent dat veel koppels – ik gooi huwelijken en lange relaties even op één hoop – een tweede kans krijgen. Dat is hartverwarmend, want hoewel lange relaties uitdagend zijn – er zit een grens aan het aantal keren dat je iemand rode vlekken in het gezicht van woede kunt zien krijgen omdat de pizzakoerier er te lang over doet, zonder tegen hem of haar te schreeuwen dat-ie verdomme even rustig aan moet doen – kunnen ze je ook veel opleveren.

Maar hoe weet je of dat ook echt zo is? Hoe kan een generiek artikel als dit van toepassing zijn op jouw hechte relatie, als je door jarenlange interactie een unieke band hebben opgebouwd met de persoon met wie je in een relatie zit?

Dat ga je hieronder lezen.

Het ding met ruzies is dat ze meestal absoluut nergens over gaan en heel makkelijk opgelost kunnen worden. Tenzij je partner* je heeft bedrogen – of opeens kittens verdrinken als nieuwe hobby heeft genomen – kan de overgrote meerderheid van jullie gekibbel opgelost worden door even stil te staan en te denken: ben ik een lul (m/v) aan het zijn? Het antwoord is bijna altijd 'ja'.

Het probleem is dat volwassenen die iets fout hebben gedaan en daarvoor gestraft worden, de neiging hebben om van zich af te bijten, omdat het ze doet denken aan de tijd dat ze nog kind waren. Maar je bent geen kind meer, of wel? Je bent een stoere volwassene. Je hebt een pinpas waarmee je contactloos kunt betalen. Je zou tegelijk zeventien drankjes kunnen bestellen, zeventien sigaretten kunnen roken en binnen zeventien rotjes kunnen afsteken, als je dat zou willen. Laat trots je gezonde verstand niet in de weg zitten: als je weet dat je een beetje een bitch bent geweest, bied dan gewoon je excuses aan. Stop met deuren te slaan, droog je tranen, hou op met doen alsof je geïrriteerd bent terwijl je eigenlijk wil dat alles weer normaal is, want boos zijn is eigenlijk gewoon enorm saai.

* We gebruiken hier het woord 'partner' om genderneutraal te blijven, maar wees je ervan bewust dat het zomaar zou kunnen dat je, afhankelijk van hoe diep je erin zit, dit woord binnenkort in alle ernst gaat gebruiken om die andere persoon in je relatie aan te duiden :(

De 'vonk' is een vrij vaag begrip. Wat betekent het? Is het alleen een term die Relatieplanet.nl gebruikt om klanten te werven? Als je het gevoel hebt dat je de 'vonk' mist, komt dat waarschijnlijk doordat je een nieuwe fase van je relatie ingaat; je kan maar voor een bepaalde tijd op feestjes stiekem tongen in het washok, de hele dag flirten op de facebookchat of veel te veel cocktails van vijftien euro per stuk drinken elke keer dat jullie elkaar zien. Op een gegeven moment gaan de katers je cognitieve functies aantasten, en daar gaat je werk onder lijden. Je baas gaat met je willen praten en dan zal hij je chatgeschiedenis ontdekken waarin je letterlijk honderden keren de zin "laten we vanavond lekker tegen elkaar aanliggen op de bank" hebt geschreven. En dat is voor helemaal niemand leuk.

Afhankelijk van elkaar zijn hoort nou eenmaal bij het hebben van een serieuze relatie. Naast het geluk dat je voelt als je je partner ziet, zal een gevoel van angst en verdriet je bekruipen als je bedenkt dat de ander er misschien op een dag niet meer is, het fel brandende liefdesvuur zal langzaam veranderen in een rustig knisperend haardvuurtje. Dat is niet erg; laat je er niet door uit het veld slaan – het betekent dat je succesvol een nieuwe fase van je relatie hebt betreden – een fase die waarschijnlijk veel betekenisvoller is.

Als je zo erg verlangt naar ongemak en nieuwigheid dat je een obsessie met het in stand houden van de 'vonk' ontwikkelt, trek dan je Disneypyjama maar weer uit de kast en bel je moeder om te zeuren om snoep, want je bent duidelijk nog een kind.

Soms ga je door die verschrikkelijke zelfreflectieve periodes waaraan je niets anders kunt dan overal aan twijfelen, bijvoorbeeld of je relatie eigenlijk wel zo'n goed idee is. Dat is normaal. Als je jezelf al niet altijd leuk vindt, hoe kan je dan verwachten dat je die persoon die soms scheten laat in bed wel de hele tijd trekt?

Maar nogmaals: raak niet in paniek. Wacht rustig tot het overgaat, of tot je op een rationele manier kunt nadenken over wat je echt wil, en doe tot die tijd geen domme dingen.

Hoe oud ben je, vijf? Kan je die Snickers op het aanrecht niet weerstaan? Word volwassen. Het gras is altijd groener aan de overkant, en een dronken kus is het overweldigende, allesverzengende schuldgevoel dat je weken, maanden of jaren gaat achtervolgen totaal niet waard.

Soms kijk je verlangend en jaloers naar je vrienden die single zijn: zien ze er niet gelukkig uit in al hun heerlijke eenzaamheid? Zijn ze niet veel minder gebonden dan jij? Ze kunnen zes uur langer op feestjes blijven hangen en sleutelpuntjes van het een of ander in hun neus duwen. Ze kunnen van de ene op de andere dag besluiten om een weekendje naar Berlijn te gaan. Ze kunnen Tinderen en one-night-stands hebben. Ze kunnen het hele weekend in hun eigen vuil liggen rotten, honderd afleveringen Geordie Shore achter elkaar kijken en dunne jointjes roken. Niemand dwingt ze om mee te gaan winkelen. Niemand vertelt ze dat ze moeten gaan douchen en mee moeten brunchen.

Maar het singleverhaal heeft ook een andere kant: vrijgezelle mensen zijn doorgaans hartstikke ongelukkig. Daarom klagen ze de hele tijd over hun leven als single. Een universele waarheid: alle anderen lijken gelukkig, maar ze zijn het niet. Daarom haten we onze levens allemaal zo erg. Iemand vinden om samen je leven mee te haten verzacht de pijn. Onthoud dat.

Een partner krijgen betekent de vrienden van je partner krijgen, zo zijn de regels. De vrienden van je partner willen altijd met z'n allen naar het café, of barbecueën. De vrienden van je partner willen je altijd "ondervragen" om erachter te komen of je wel "goed genoeg" voor hun vriend bent. Het komt regelmatig voor dat de vrienden van partners eikels en trutten zijn. Door de vrienden van je partner trek je alles dat je over hem of haar dacht te weten in twijfel.

Maar iedereen heeft slechte vrienden. Iedereen is bevriend met een bekakte chick die Frédérique heet en die niemand mag, maar ze woont wel in de buurt. Iedereen heeft vrienden van de universiteit die alleen maar praten over hun studententijd en hoe leuk dat was. Daarom moet je je over de vrienden van je wederhelft heenzetten, zelfs als het een stelletje ongelofelijke lamballen zijn: niemand is perfect, en nog minder mensen hebben goede smaak.

Het is belangrijk om elkaar niet te veel onder druk te zetten om te integreren in elkaars vriendengroep, tenzij dat is wat jullie allebei willen. Je hoeft je partner in het café niet rond te tronen en aan iedereen te laten zien, alsof hij of zij een stoer litteken met een goed verhaal erachter is. Laat hem of haar gewoon z'n gang gaan. Tenzij je een soort walgelijke controlfreak bent die elke stap die hij of zij zet volgt via Find My iPhone, is de onafhankelijkheid van je partner waarschijnlijk een van de dingen waardoor je in eerste instantie verliefd werd, toch?

De meeste mensen vinden het prettig om af en toe in het gezelschap van minstens één van hun ouders te verkeren, als ze zichzelf eenmaal uit de emotionele misère van de puberteit hebben gesleurd. Maak er dus geen al te groot probleem van om de ouders van je partner te ontmoeten.

Misschien moet je eens een avond doorbrengen met een stugge vader die je beoordeelt op je postuur en de manier waarop je een biertje drinkt. Misschien moet je soms omgaan met een maffe moeder die extreem lief lijkt, totdat je per ongeluk een keer een voet op de bank legt en ze begint te huilen. De relatie tussen jou en de ouders van je partner is vaak apart: beladen, met hoge inzet en gebouwd op een halfslachtige zoektocht naar elkaars sympathieke trekken en gespreksstof om op terug te vallen tijdens stille lunches.

Over het algemeen moet je je niet te druk maken over het ontmoeten van ouders – het zijn gewoon oude mensen, zoals je die ook wel ziet bij de slager of op het station. De belangrijkste tip: wees niet verlegen. Maak eens een grapje om het ijs te breken – het laatste dat je wil is dat ze denken dat hun kind een twintigjarig verbond heeft gesloten met een saaie, smaakloze haverkoek.

Tenzij je zo'n zelfbewust stel bent dat regelmatig een vreugdeloze sekssessie inplant om de cijfers een beetje op peil te houden, zal je op een bepaald punt in je lange relatie minder seks gaan hebben dan toen je net begon. Het is onvermijdelijk, maar het hoeft geen probleem te zijn: als de seks nog steeds goed is, er af en toe wat variatie in zit, en iedereen nog steeds regelmatig klaarkomt, dan is er niks mis mee om het een beetje rustiger aan te doen.

Maar als de seks een beetje saai begint te worden, dan is dit een goede oplossing: praat erover. Zeg: "Ik wil raardere shit doen," of "ik wil dat je een beetje op mijn anus drukt met je duim," of "het zou top zijn als we een beetje kunnen experimenteren met voeten." Tegen de tijd dat de seks een sleur wordt, ben je waarschijnlijk al lang genoeg samen om open en eerlijk te kunnen praten over wat je bezighoudt.

Mensen maken zich hier vaak veel te druk om. Je weet dat je de afgelopen twee jaar praktisch elke nacht bij elkaar hebt geslapen terwijl je allebei nog steeds huur betaalt, toch? En jullie vinden het toch zo gezellig om op zaterdagmiddag samen wakker te worden en de bezorgkosten van een pizza te delen zodat je je niet zo schuldig hoeft te voelen over de punten Margherita die je daarna samen naar binnen schuift? En dat het veel meer gedoe is om elkaar constant te appen wat je aan het kijken bent als jullie een keertje allebei in jullie eigen huis zitten te Netflixen dan gewoon samen op de bank te kijken?

Ga dan gewoon samenwonen.

Ja, je zal elkaar af en toe flink op de lip zitten en er zal weleens wat onenigheid ontstaan, maar als de tijd rijp is, ga er dan voor. Als je van plan bent om langere tijd bij deze persoon te blijven, dan hoort samenwonen daar gewoon bij.

Het is er bij ons allemaal ingestampt dat, hoewel het prima is om je leven te leiden zoals jij dat wil, je een totale idioot bent als je dat doet omdat er bepaalde magische stappen zijn die je op het juiste moment moet nemen als je niet je enige kans op geluk wil verkloten. Dat heb je aan alles waarmee je bent opgegroeid te danken: van domme komedies waarin herkenbare personages hopeloos slecht zijn in relaties tot passief-aggresieve thinkpieces met titels als "Tien redenen waarom je single moet zijn als twintiger" en, als je een baarmoeder hebt, de constante reminders dat je steeds minder vruchtbaar wordt naarmate de tijd verstrijkt.

En dus is er een onzichtbare tijdlijn in je onbewuste geslopen: in je late tienerjaren moet je een serieuze relatie hebben waarin je leert hoe je seks moet doen; als begin twintiger neuk je alles wat los en vast zit, en dan rond je 26e tot 28e ontmoet je de liefde van je leven omdat je er nog steeds knap genoeg uit wil zien wanneer je gaat trouwen en jong genoeg wil zijn om wat kroost voort te brengen zonder dat je al je geld moet uitgeven aan IVF.

Hoe meer je deze onzichtbare tijdlijn de dienst laat uitmaken in je leven, hoe meer je aan alles zal gaan twijfelen. Beland niet in deze neurotische spiraal. Als je gelukkig bent met je relatie als begin twintiger, wat maakt het dan verder uit? Als het uiteindelijk toch niks wordt, kan je altijd nog als dertiger of veertiger de slet uithangen. Een lange relatie hebben is eigenlijk het meest subversieve dat je als twintiger kan doen. Lees ook: De dingen die je leert als je net uit een lange relatie komt

Hoe is het om voor het eerst te gaan samenwonen?

Waarom je als man na je twintigste je vrienden kwijtraakt