Toen de milieuproblematiek nog niet bestond konden we lekker overal heen met de auto en hadden we ongelimiteerd tropisch hardhout en poolkap. Zo'n feest is het helaas niet meer. We hebben het milieu harder nodig dan het milieu ons, en in verband met roekeloosheid in het verleden moeten we er noodgedwongen een beetje normaler mee om leren gaan. En snel een beetje, voordat de boel overstroomt, afsterft of ontploft.

Dit houdt in dat jij, de burger, drastische maatregelen zal moeten treffen. Het ziet er namelijk niet naar uit dat onze beleidsmakers dat voor je gaan doen. Dat besef hakt er bij sommige burgers hard in – zo hard, dat ze ineens veranderen in activistische moraalridders, gewapend met belerend zwaaiende vingers en een ongezellig groot arsenaal aan zeuropmerkingen over zeespiegelstijging. Diep van binnen weten we dat ze gelijk hebben, maar er moeten toch manieren zijn om het milieu een warm hart toe te dragen zonder een lul te zijn? Of in elk geval een klimaatneutraal hart?

Een paar tips:

Je hoeft niets van het milieu te begrijpen om te beseffen hoe lomp het is om je plas weg te spoelen met schoon drinkwater. Ontkennen dat je dit wel eens doet is tamelijk zinloos en siert je niet als mens. Er zijn wel wat alternatieve doortreksystemen maar die zijn allemaal reteduur en ingewikkeld. Zo weinig mogelijk doortrekken zou daarom niemand misstaan. Dat betekent niet dat je je badkamer de hele dag moet laten marineren in pis: je kunt ook zo nu en dan plassen onder de douche als het water toch al loopt. Als je huisgenoten hebt die dat niet op prijs stellen, raad ik je aan ze erop te wijzen dat zíj hier de lul zijn, met hun waterverspilling.

Toen plastic werd uitgevonden was het de absolute shit. Goedkoop, stevig en makkelijk te vormen, het was een soort Ritter Sport onder de huis-, tuin-, en keukenmaterialen. Binnen een mum van tijd was alles van plastic. Een goeie honderd jaar later zitten we er flink mee in de maag. En plastic zit in de maag van alle vissen – die gaan bij bosjes dood omdat we de hele oceaan hebben volgepompt met kleine plastic bolletjes uit flessen douchegel die Peachy Twist Scrubbalicious Delight heten, en die je om één of andere reden ALTIJD met 3 voor de prijs van 2 kunt aanschaffen.

Zelfs het meest ecovriendelijke plastic heeft decennia nodig om natuurlijk af te breken, en dan lukt het alleen in een industriële composthoop. Vanaf nu alleen maar gerecycled plastic, en anders niet. Wat je wel gebruikt scheid je weer netjes. Het spijt me, maar het moet gebeuren. Er is weliswaar laatst een soort tweede aarde ontdekt, maar om daarnaartoe te gaan moet je met een raket, en je wil niet weten wat een ramp die uitstoot is.

In 2009 bleek uit onderzoek van Harvard dat een zoekopdracht bij Google evenveel CO2 uitstoot als het zetten van een kop thee: zeven gram. Schokkend, als je het mij vraagt. Hoeveel CO2 zoekopdrachten bij andere zoekmachines uitstoten is niet bekend, maar laten we voor de zekerheid voortaan toch maar Yahoo raadplegen.

Peuken zo ver mogelijk wegschieten is een van de tofste dingen die een mens kan doen. Het is de ultieme uiting van een nonchalante levensfilosofie en een yolistische kijk op iets als verloedering. Het is ook net zo asociaal als terreinwagens in de binnenstad en zo milieuondermijnend als het al het personeel van Shell onder de zonnebank. Indruk maken op je omgeving is heel belangrijk, maar het haalt het niet bij het belang van planten, dieren en leven in het algemeen. Zoek een andere plaats om je uitgerookte sigaretten te deponeren. In de prullenbak, bijvoorbeeld. Of, als je echt herinnerd wil worden, eet je ze lachend op.

Wie zich de afgelopen tijd heeft verdiept in koek weet dat koek niet meer in de oude vertrouwde rol zit. Die dingen zitten tegenwoordig in een pak, in een pak, ín een pak. Als je eenmaal de drie lagen plastic, karton en plastic eraf hebt gepeld voel je je zo schuldig dat je helemaal geen zin meer hebt in koek, maar in een speech van Al Gore. En niet alleen levert het ontiegelijk veel afval op, je betaalt er ook gewoon voor. Waarom voedselproducenten tegenwoordig alles in een apart plasticje stoppen is een raadsel waarop hun antwoord "geld" is en het jouwe "ik werk hier niet meer aan mee" zou moeten zijn. Kun je niet zonder koek, niet gevreesd: goedkopere koeksoorten doen niet aan die onzin mee.

Hele lappen tropisch regenwoud moeten wijken voor cocaïneplantages, de Brabantse bossen gaan ten onder aan drugsafval en je wil niet weten hoeveel energie een wietplantage vreet. Dat hoeft allemaal niet te betekenen dat je broodnuchter door het leven moet gaan als je geeft om de planeet, maar het kan een mooie aanleiding zijn om eindelijk een punt te zetten achter je alsmaar voortdreinende cokegewoonte. Niet meer schouderophalend "ja" zeggen als iemand je het de volgende keer aanbiedt dus, maar schouderophalend "nee". En waar vraag is, is aanbod: vraag je dealer anders eens of hij een groen alternatief kan bieden!

Soulja Boy (op Soulja Board) met twee fans

Niets is zo slecht voor de natuur als hippe jonge mensen die op oude brommers door stedelijke gebieden boeken. Vroeger, toen oude brommers werden gemaakt, hadden ze namelijk geen flauw idee wat ze aan het doen waren. Het gevolg daarvan is dat oude motorvoertuigen joekels van gaten in de ozonlaag veroorzaakten. Dus breng je tweetakt naar de schroothoop en koop een elektrische scooter of zo'n hoverding waar Soulja Boy tegenwoordig goede sier mee maakt.

Plant een boom en vertel er niemand over. En daarmee samenhangend:

Eigenlijk is alles wat je doet voor een beter milieu fantastisch. Maar hou het voor je. Zolang je het niet nodig vindt om andere mensen ervan op de hoogte te stellen als je je plastic scheidt of een keertje je Tomos laat staan, vindt niemand je een lul. Echt niet.