FYI.

This story is over 5 years old.

Stuff

Ik raakte de weg kwijt in de Playboy Mansion (en het was best wel deprimerend)

Mijn zwerftocht door het huis gaf me hetzelfde gevoel als dat je naar het huis moet van een overleden familielid om te kijken wat je met z’n spullen moet doen. Het dode familielid was in dit geval de tijdschriftindustrie.

Ik werd een paar weken terug uitgenodigd voor de première van Parker, die nieuwe film met Jennifer Lopez en Jason Statham. Hij zou worden vertoond in de Playboy Mansion. Ik ga meestal niet naar dit soort persvertoningen omdat het makkelijker is om de film thuis te downloaden en lekker op de bank te kijken. Maar toen ik erachter kwam dat de persvertoning in de Playboy Mansion zou zijn, wist ik gelijk dat ik wel moest gaan.

Advertentie

Voordat de film werd vertoond was er in de hal van de Mansion een ontvangst met drankjes en 'fotomogelijkheden' met de Playboy Playmates™®.

Hugh zelf was helaas ziek. Dus moesten we het maar doen met zijn kartonnen tweelingbroer.

We keken de film in de salon. Hierboven een exclusieve sneak preview. Dit is uit een scène waarin (SPOILER ALERT!!) Jason Statham iemand of iets in elkaar slaat met iets of iemand anders.

Vlak nadat ik deze foto genomen had, fluisterde ik iets tegen het meisje naast me. Dit luidruchtige gedrag werd meteen afgestraft door een gast in pak en met All Stars aan. Een pak met All Stars is m'n minst favoriete outfit ooit. Weet je hoe vernederend het is om op je kop te krijgen van iemand die zo'n combinatie durft te dragen?

Ik moest daar echt weg, dus besloot ik te kijken hoe lang ik rond kon lopen door de Mansion voordat iemand me terug zou sturen naar de film.

Ik ging eerst op zoek naar een wc om te poepen. Ik hoefde eigenlijk niet eens, maar je krijgt niet iedere dag de kans om te schijten in de Playboy Mansion. Hierboven zie je het uitzicht als je hier zit te poepen, mocht je dat altijd al willen weten.

Nadat ik gepoept had, begon het me op te vallen hoe schraal alles hier eigenlijk was. Ik had toch echt het idee dat de Mansion iets moois zou zijn, of op z'n minst een beetje chic. Dat was voor mij—ik ben homo—sowieso de belangrijkste reden om hierheen te gaan. Maar zijn er überhaupt nog wel heteromannen die nog geboeid zijn door de vrouwen in Playboy? Of waren ze daarmee gestopt in de jaren negentig? Wie koopt dat blad nog sinds het internet er is? Waarschijnlijk hetzelfde soort persoon dat ook in pak en All Stars door het leven gaat.

Advertentie

Maar goed, mijn wc thuis is een stuk mooier. Ik bewaar m'n luchtverfrisser dan ook heel chic in een kastje enzo.

Dat zijn trouwens echt VEEL tampons. Werken de dames hier ze per dozijn naar binnen ofzo?

Oké, dit is natuurlijk wel een prachtige wc. Met allemaal marmer enzo. Maar volgens mij bestaan die papieren toiletbrilbedekkers al sinds mijn geboorte. Je zou toch denken dat ze ondertussen wel een of andere dispenser hadden kunnen ophangen. Dit is hoe ik me voorstel dat door Italiaanse punkers gekraakte panden eruitzien aan de binnenkant.

Toen ik klaar was, dwaalde ik nog door een aantal andere kamers. De meeste spullen die ik zag waren van die standaard protserige dingen die mensen met veel geld en weinig smaak in hun huis neerzetten. Er stonden her en der wel wat persoonlijke spullen, zoals foto's van Hugh met de cast van Charlie's Angels en een foto van zijn recente bruiloft met een 26-jarige. (Die we hier vanwege juridisch gedoe helaas niet kunnen plaatsen.)

Ook vond ik dit prachtige beeldje van het 'gelukkige' echtpaar. Het is ongelofelijk hoe goed de beeldhouwer de ongemakkelijkheid van de situatie in brons heeft weten te vatten.

Dit was een lijst van alle telefoonextensies binnen de Mansion. Ik weet niet zeker of je het kan lezen, maar er zijn DRIE aparte telefoonlijnen die zich bezighouden met scrapbooking. Schattig!

Buiten liep ik deze kerel tegen het lijf.

Toen besloot ik om even rond te gaan dolen bij het zwembad.

Advertentie

Dit is de 'Grotto', waarvan ik om een of andere reden al wist dat-ie bestond. Dit was ook al zo'n bolwerk van verval en depressie. Kijk dat bankje links nou. Daar laat je een junk nog niet op overdosen.

En dit zat vast in de muur. Geen idee wat het voor moet stellen. Het heeft veel te veel knopjes voor een telefoon, dus dat is het in ieder geval niet. Volgens mij heb ik Mr. Burns een keer met dit ding in de weer gezien.

De Playboy Mansion leek me ook de ultieme plek om een mooie handdoek te jatten. Maar kijk nou eens naar deze rotzooi. Ik verwachtte van die ultrazachte dingen van Egyptisch katoen, voorzien van een geborduurd Playboy-logo. Mijn handdoeken thuis zijn nog mooier, en ik heb een handdoek die ik ooit ergens in een trein heb gevonden.

Mijn God, klaagde ik nou over het feit dat de handdoeken niet mooi genoeg waren om te jatten? Gadver.

Hoe dan ook, deze foto is gemaakt in een andere wc. Het ziet eruit als iets dat je zou zien naast een één-sterren-recensie van een Pools skiresort op Tripadvisor.

Verder op de gang vond ik dit kamertje. Ik denk dat hier in de gloriejaren van de Playboy Mansion orgies werden gehouden. Die jaren zijn duidelijk voorbij en nu ligt het er zo bij.

Er was ook daar weer zo'n steampunk tijdmachineachtig apparaat. En een minikoelkast die op z'n minst twee keer zo oud is als ik ben.

Hij zat vol met flesjes water met het Playboy-logo (die ik natuurlijk niet kon laten liggen). Let vooral even op het tape dat het mechanisme achterin de koelkast op z'n plek houdt.

Advertentie

Nu begon ik me echt een beetje treurig te voelen. Ik kan er niet tegen om iets dat ooit zo prachtig was weg te zien rotten. Ik moet soms bijna huilen als ik kijk naar van die lijstjes van mislukte plastische chirurgie die beroemdheden hebben ondergaan.

Mijn zwerftocht door het huis gaf me hetzelfde gevoel als dat je naar het huis moet van een overleden familielid om te kijken wat je met z'n spullen moet doen. Het dode familielid was in dit geval alleen de tijdschriftindustrie. Ofzo. Ik weet het ook niet precies, maar de Mansion was hoe dan ook echt heel erg treurig. En het rook er naar oude mannen.

Toen vroeg iemand me of ik verdwaald was. Dus ging ik terug naar binnen om de rest van de film te kijken. Wederom spoiler alert: Jennifer Lopez heeft een kont.

Toen ik wilde vertrekken, werd ik omringd door een giechelend groepje playmates die met me op de foto wilden. Ze waren de meest charmante en charismatische mensen die ik ooit heb ontmoet. Als ik hetero was geweest, had ik ze alledrie gelijk in m'n testament gezet. Wat waarschijnlijk ook zo'n beetje hun bedoeling was.

Kan een rijke oude heteroman ze alsjeblieft redden uit dit tranendal? Alsjeblieft?