FYI.

This story is over 5 years old.

Seks

Ik probeerde een serieuze datingsite maar vluchtte snel weer terug naar Tinder

Ik dacht dat het een goed idee was om te investeren in mijn online liefdesmogelijkheden. Dat bleek een vergissing.
Noor Spanjer
Amsterdam, NL
Illustratie door Ewout Lowie

Zonder dat ik het doorhad was ik afgelopen weekend weer eens een zeer gemiddeld mens, dat precies deed wat heel Nederland deed. In dit geval was het echter nieuwswaardig middelmatig gedrag. De NOS berichtte namelijk dat het weer spitsuur was geweest op de online datingsites – de eerste zondag na alle kersthysterie en oud en nieuw is doorgaans de drukstbezochte dag op het online liefdespad dat zich via de beeldschermen van de eenzame singles en singlerettes zo verleidelijk voor hen uitstrekt.

Advertentie

De advertenties van alle Lexa's, e-darlings en Peppers popten ook op mijn scherm onophoudelijk naar boven, en schreeuwden me toe dat ik met één klik mijn alleen-zijn zó kon verhelpen. Ik dacht aan mijn vrienden die in de afgelopen paar jaar inderdaad een lief (of in ieder geval hartstikke veel seks) hadden gevonden, meestal via Tinder. Ook ik was wel eens beland in de krochten van wervende profielfoto's (pikken in boxershorts of vrolijk kijkende jongens te midden van een horde Afrikaanse kindertjes), maar de oppervlakkigheid was me tegen gaan staan. Daarom zou ik het dit jaar anders aanpakken, serieuzer: volgens verschillende artikelen die ik had gelezen over online daten moest je juist tijd en moeite investeren – precies alles wat bij Tinder niet aan de orde is. Tijd om me op serieuzere datingssites te storten, dus.

Voor mijn Pepper-profiel moest ik een aantal foto's uploaden ("Kies iets dat je lekker vindt om te koken! Of kies een foto van wat je graag doet in je vrije tijd!") en met YouTube-filmpjes mijn favoriete muziek opgeven. Daarna moest ik meer dan vijftig vragen beantwoorden die een 'persoonlijk profiel' zouden opleveren. Vragen over werk, een kinderwens, vriendschappen, maatschappelijke thema's – algemene dingen die ook ons singles inderdaad bezighouden. De antwoordmogelijkheden waren beperkt tot zes keuzes, van 'helemaal mee eens' tot 'helemaal mee oneens'. Voor de nuances en verschillen die ons als mens juist onderscheiden van soortgenoten, was geen ruimte.

Ik ploeterde me door de vragen heen en een halfuur later stond mijn persoonlijke profieltekst online. De datingcomputer had een tekst opgesteld geïnspireerd door de antwoorden die ik had gegeven, voor alle leden leesbaar en niet meer aan te passen door mijzelf. Mijn wezen was samengevat in zinnen als: "Je hebt het liefst een vaste baan. Je gaat verstandig om met geld, maar je deelt graag met anderen die het nodig hebben. Je bent huiselijk en houdt van gezelligheid. Vrienden en familie zijn belangrijk voor je."

Ik heb nog nooit een vast contract gehad, en als ik meer dan twee avonden in de week thuis ben is het veel. Uiteraard ben ik een gul en liefhebbend mens naar mijn familie en vrienden toe (wie niet?), maar waar ze die antwoorden uit hadden weten te filteren, is me een raadsel. Bij de profielen van de mannen die ik nu, na betaling, kon bekijken, stonden hele andere teksten: "Hij bepaalt zelf hoe hij leeft. Status en erkenning van anderen zijn niet van belang. Hij wil zelfstandigheid en afwisseling, hij houdt van uitgaan en avontuur," las ik over Maarten (31), terwijl ik keek naar een jongen met stekels die lekker bij de barbecue zat in een plastic tuinstoel. Ook Ralf (28) met streepjespolo was een krachtig en viriel type: "Hij is kritisch tegenover de maatschappij maar gelooft in de mogelijkheid tot verandering. Zijn privéleven is ook belangrijk. Daarin spelen natuur, cultuur en creatieve bezigheden een rol."

Ik had ook maatschappijkritische vragen gehad, en vragen over mijn culturele consumptiegedrag, en over de avontuurlijke reiziger in mij – maar niks daarvan vond de datingservice blijkbaar belangrijk genoeg om te vermelden aan mijn potentiële liefdes. Wat was wel belangrijk? Dat ik van vastigheid en huiselijkheid houd.

Na een uur lang te zijn blootgesteld aan dit soort seksistische onzin, zegde ik mijn profiel weer op en vroeg ik via een mail of ik mijn geld terug kon krijgen. Dat kon gelukkig. Op mijn telefoon heropende ik de Tinder-app en de rest van de avond heb ik heerlijk naar links zitten swipen.