FYI.

This story is over 5 years old.

Stuff

Ik vroeg vier kinderhaters waarom ze kinderen haten

Ik heb nog nooit in mijn leven gedacht: ‘o, wat leuk, een kind’. Ik denk alleen maar: ga weg, ik haat je.

Ik wil graag kinderen. Zes, denk ik. Dat lijkt me niet alleen erg gezellig, maar het is ook handig dat ze dan elkaar bezig kunnen houden. In het begin wordt het vast even op de tanden bijten met zes krijsende kinderen in huis, maar daarna heb je er volgens mij geen omkijken meer naar en spelen ze vredig met elkaar. Toch zijn er ook mensen die kinderen haten. Ik snap dat niet zo goed, want kinderen krijgen is juist iets waar ikzelf heel erg naar uitkijk. Ik deed daarom op Twitter een oproep dat kinderhaters zich bij mij konden melden, en belde er aantal op.

Advertentie

Sarah (23)

Waarom heb je een hekel aan kinderen?
Ze zijn onhandig, vies en schreeuwerig. Intens kut. Het lijkt wel of hun handen altijd onder de jam zitten, waar ze dan heel nodig alles mee aan moeten raken. Ze vertellen ook altijd verhalen die je dan maar helemaal moet aanhoren terwijl je de hele tijd alleen maar denkt: sterf. Meestal gaat het over iets waarvan zij denken dat ze dat ontdekt hebben, terwijl dat natuurlijk niet zo is, maar dat mag je dan niet zeggen.

Wanneer zijn kinderen op hun ergst?
Als ze Fristi en rozijntjes hebben, dan stinken ze verschrikkelijk. En als ze bananen eten. Die kunnen ze niet normaal opeten, maar die prakken ze dan fijn en voor je het weet zit alles natuurlijk weer onder de smurrie.

Aan welk kind heb je de grootste hekel?
Aan een kind waar ik een keer mee in de trein zat. Ik heb een berenhoesje om mijn telefoon heen en toen kwam ze de hele tijd naar mij toe om dat hoesje te aaien. Ik zei vriendelijk dat ze maar naar haar moeder moest gaan, maar ze bleef maar terugkomen. Toen ze de vijfde keer terugkwam zei ik “laat me verdomme met rust.” Toen kreeg ik haar moeder op mijn dak: “Zo praat je niet tegen een kind.” “Iemand moet het toch doen,” zei ik terug.

Misschien is voortplanting wel de enige reden dat mensen op aarde zijn. Vind je het niet raar dat jij daar dan niet aan mee wil doen?
Hallo, het is maandagmiddag, ik ga nu even niet over de zin van het leven nadenken.

Advertentie

Tim (26)

Wat is jouw eerste reactie als je een kind ziet?
Ik denk dan: stay the fuck away from me. Maar dat zeg ik nooit meteen hardop.

Heb je het de laatste tijd nog gedacht?
Nee, het is rustig, ik ben gelukkig niet zoveel kinderen tegengekomen de afgelopen tijd.

Dat moet goed voelen. Willen mensen om je heen al kinderen?
Sommige vrienden wel, ik probeer ze om te praten maar dat is moeilijk. Tegen mij zeiden ze toen ik achttien was ook dingen als “dat komt later wel.” We zijn nu een aantal jaar verder en ik heb nog steeds een hekel aan ze. Ze praten continu en janken in de bios. Daar betaal ik toch niet voor?

Nee, dat klopt. Wat nu als je vrienden kinderen krijgen, ga je dan op kraamvisite?
Ja, maar alleen uit beleefdheid.

En een avondje oppassen?
Daar zou ik wel veel moeite mee hebben. Maar van de andere kant: ze zouden best dom zijn om mij daarvoor te vragen, ik ben denk ik de allerslechtste oppas ooit.

Lilian (25)

Aan welke kinderdingen heb je de grootste hekel?
De strontlucht, het lawaai en de vragen. Oh, die vragen! Als ze een jaar of acht zijn is dat het enige wat ze lijken te doen. Ik heb er geen boodschap aan en zou alleen maar terug willen zeggen, “Mijn God, kun je niet zelf nadenken?” Ik heb nog nooit in mijn leven gedacht: o, wat leuk, een kind. Ik denk alleen maar: ga weg, ik haat je.

Wat doe je als een kind in je buurt gaat huilen?
Eerst ging ik nog wel eens naar ouders in bijvoorbeeld de supermarkt toe om te vragen of ze iets aan hun schreeuwende kind konden doen, maar dat liep te vaak op ruzie uit. Nu laat ik mijn karretje staan en ga ik naar buiten. Toen ik nog in een restaurant werkte heb ik wel eens aan ouders gevraagd of ze hun kinderen uit de gordijnen wilden verwijderen. “Ach, ze zijn zo lekker aan het spelen,” zei de moeder. Verschrikkelijk.

Advertentie

Wat was de laatste keer dat je je ergerde aan een kind?
Op de terugweg van Solar. Mijn vrienden en ik stopten onderweg om te eten bij de Mac en daar was een kind aan het krijsen. De vader liep de hele zaak door met dat kind op de arm om het stil te krijgen. Toen heb ik mijn hamburger weggegooid en ben ik in de auto gaan zitten. Ik kan dat gewoon echt niet aan.

Wat als de liefde van je leven nu heel graag kinderen wil?
Mijn vriend wilde dat eerst wel, maar dat heb ik uit zijn hoofd gepraat. Ik wees hem constant op irritante kinderen en vroeg hem hoe hij dat voor zich zag, over tien jaar met een kind. We zouden bijvoorbeeld nooit meer een reis kunnen maken. Nu ziet hij gelukkig ook in dat kinderen verschrikkelijk zijn.

En als ik nu zeg dat jezelf voortplanten misschien wel de enige reden is waarom je hier op aarde rondloopt.
In China maken ze vast wel een paar kinderen extra, maar hou mij erbuiten.

Annemarie (25)

Wanneer kwam je erachter dat je kinderen haat?
Toen ik zestien was wilde ik nog kinderen, maar door de jaren heen is dat veranderd door alle kinderen die ik sindsdien heb ontmoet. Nu zijn er eigenlijk nog maar twee redenen over dat ik kinderen zou willen, en die slaan nergens op.

Welke zijn dat dan?
Dat je er waarschijnlijk toch wel van gaat houden op een hele speciale manier en dat ik benieuwd ben hoe het eruit komt te zien.

Nee, dat lijkt me ook niet genoeg om er aan te beginnen. Waarom haat je ze dan zo?
Ze doen allemaal maar. Ze schreeuwen, zijn vies en vertellen verhalen waar je niks aan hebt. Ik wil ze gewoon niet in mijn buurt hebben.

Komen er vaak kinderen op je af met een verhaal?
Ja, als ze in de buurt zijn wel. Ik denk dat ze mijn angst ruiken, net als katten. Ik probeer dan altijd zo snel mogelijk weg te lopen. Ik snap gewoon niet zo goed waarom iemand kinderen wil nemen. Je zet iemand op aarde die daar helemaal niet om gevraagd heeft, dat is best egoïstisch. En wat heb ik eraan om mijn leven achttien jaar lang in dienst te stellen van iemand anders, terwijl ik zelf nog heel veel dingen wil doen?