FYI.

This story is over 5 years old.

nieuws

Aanslagen in Parijs: indrukken van de straat

Tijdens de aanslagen kwam het gewone leven even helemaal tot stilstand: bange Parijzenaren zochten een veilig heenkomen en zwaarbewapende soldaten patrouilleerden door verlaten straten.

"Ze vermoorden ons, misschien vermoorden ze mijn kinderen. Ik heb geen idee waar ze nu zijn!" zegt een man van een jaar of vijftig, op de hoek van de kruising tussen de Rue de Chardonne en de Rue de Faidherbe in het elfde arrondissement van Parijs. Een paar meter verderop is een raam van een restaurant aan diggelen geschoten door een automatisch vuurwapen.

Alle foto's door de auteur

"Je hoorde 'ta-ta-ta'," zeggen ooggetuigen die staan te schuilen bij de ingang van een ander restaurant vlakbij, terwijl de politie de omgeving afzet en soldaten met helmen en hun wapens in de aanslag voorbijgangers sommeren om op afstand te blijven.

Advertentie

De ooggetuigen zeggen dat ze rond tien uur 's avonds mitrailleurschoten hoorden. "Het ging wel vijf minuten lang door," zegt een vrouw van rond de zestig. Een man komt erbij staan en vertelt dat hij zo'n twaalf mensen op de grond zag liggen voor het terras van het restaurant – een plek waar veel jonge Parijzenaren komen.

Terwijl er een gijzeling aan de gang is en nieuws binnendruppelt over aanslagen op meerdere plekken ten noorden van de Seine, klinken er overal in de stad sirenes. Politieagenten en soldaten zorgen ervoor dat de straten vrij blijven voor ambulances en brandweerwagens. De burgemeester en de politie roepen mensen op om thuis te blijven.

Volgens de berichten die binnenkomen hebben de aanslagplegers bewust plekken uitgekozen waar veel mensen bijeenkomen, zoals een stadion, een concertzaal en een restaurant. Iedereen probeert paniekerig te achterhalen waar hun vrienden en familie zijn, maar de telefoonnetwerken liggen plat.

Mensen worden opgevangen in de appartementen van vrienden of familie. Op social media gebruiken steeds meer mensen de hashtag '#portesouvertes', die Parijzenaren oproept om mensen die te bang zijn om nog over straat te gaan tijdelijk in hun huis op te nemen. Facebook activeert een speciale Safety Check, die gebruikers kunnen aanklikken om te laten weten dat ze veilig zijn.

Buiten zie je alleen zwaarbewapende agenten en doodsbange burgers. Een man leunt tegen een hek met tranen in z'n ogen. Ondertussen wordt de stad langzaam ijzingwekkend stil, op het geluid van sirenes en schreeuwende politieagenten na, die roepen: "Achteruit, zorg dat u geen gevaar loopt!" Agenten op motoren zorgen ervoor dat zeker tien ambulances vrij baan hebben, gevolgd door brandweermannen, waarvan sommigen stretchers bij zich dragen.

Advertentie

Rond middernacht, twee uur nadat de aanslagen begonnen, blijven de paar mensen die nog buiten over straat lopen dichtbij de muren. Ambulances spoeden zich richting ziekenhuizen. De meeste straten zijn stil en verlaten.

Dichtbij het Louvre, in het hart van Parijs, zijn nog wel gillende politiesirenes te horen, terwijl stelletjes rustig door de straten wandelen alsof er niks aan de hand is. Maar op de Rue de Rivoli, die vlakbij ligt, is het Hotel Brighton helemaal afgegrendeld.

Nadat er berichten binnenkwamen over aanslagen in de stad heeft het hotel alle lichten in de lobby uitgedaan en de voordeuren vergrendeld. "Ik wil niet dat iemand nu weggaat," zegt Victor, de receptionist en enige medewerker van het hotel die vannacht aan het werk is. "Het is oorlog." Hij zegt dat hij als een voormalig lid van het Russische leger wel vaker angst en geweld heeft gezien, maar zoiets als dit nog nooit heeft meegemaakt.

En hij houdt zich aan zijn woord. Hij laat een journalist niet naar buiten gaan, zelfs niet om mensen te interviewen die in het pand naast het hotel zitten. "Ik voel me verantwoordelijk voor iedereen hier, ook voor jou," zegt hij.

Hij wordt gebeld door iemand die een kamer zoekt voor vannacht. "Ik heb tegen ze gezegd dat we vol zitten. Het klonk alsof ze hier ergens in de buurt waren gestrand."

Tegen twee uur 's nachts is de Rue de Rivoli voor het grootste deel verlaten; er komt af en toe alleen een politiewagen voorbij razen. Aan het einde van de straat probeert een man een taxi te bellen. "Ik wilde net een taxi bestellen toen ik over de aanslagen hoorde, en ik wacht nog steeds," zegt hij, terwijl hij met zijn telefoon tegen zijn oor de straat afspeurt. Dan ziet hij de koplampen van een auto die de hoek om komt. "Dit is misschien wel mijn kans om hier weg te komen," zegt hij, en hij rent op de auto af.