Mckamey Manor is een spookhuis dat je hele wezen terroriseert

Als kind hield ik van de kermis, maar haatte ik het spookhuis. Niet omdat ik zo bang was, maar omdat de combinatie van krijsende Brabantse Samantha's en de drie euro twintig die je ervoor moet neerleggen me nooit ideaal heeft geleken. Maar toen ik laatst over het engste spookhuis ter wereld las, kon ik toch niet wegkijken. In dit spookhuis staat naast het gedwongen eten van varkensvet, rotte slangeneieren en sissende kakkerlakken, mentale terreur centraal.

​Mckamey Man​or is een interactief spookhuis in San Diego en is een initiatief van Russ Mckamey. Voor vier blikken kattenvoer en een flinke portie lef kun je vier tot acht uur lang de hoofdrol spelen in je eigen horrorfilm, waarin je fysiek en mentaal tot op het bot wordt uitgehold. 27.000 mensen hebben zich inmiddels aangemeld, maar er kan maar één iemand per dag het spookhuis in. Ik belde naar Amerika en sprak Russ over zijn behoefte om mensen de stuipen op het lijf te jagen.

VICE: Wat gebeurt er allemaal precies in Mckamey Manor?
Russ Mckamey: Het is eigenlijk heel simpel: je meldt je aan op onze website, waarna we door middel van een medische vragenlijst een selectie maken uit alle aanmeldingen. Als je wordt gekozen, kiezen wij de datum van je bezoek. Doordat het tijdsbestek van de tour kan oplopen tot acht uur, is er dagelijks plek voor maar één of twee bezoekers.

Als de deelnemer hier aankomt stel ik me voor, worden er wat contracten getekend en zijn er wat fysieke en mentale testen. En daarna begint het.

Een korte tour door het huis

Ja, wat begint er dan?
Tijdens het voorinterview word je onverwachts geblinddoekt en in een donker bestelbusje gesmeten. Dat brengt je naar één van onze vier locaties. Na binnenkomst word je in een metalen kooi gegooid en bijna gewurgd, waarna je kennis maakt met de acteurs en crew. Vervolgens brengen we je naar een bloederige eetzaal waar je gedwongen een zevengangenmenu moet eten dat vers bereid is door de Moeder. Het menu bestaat onder andere uit kakkerlakken, rotte slangeneieren, rotte eendeneieren en rauwe inktvis die we in je mond smijten. Als je weigert iets te eten krijg je te maken met de Moeder, en dat wil je niet, want die stopt pas met voeren als je kotsend op de grond ligt.

We laten bijvoorbeeld ook vogelspinnen en slangen over je gezicht kruipen, terwijl je op een lijkentafel ligt vastgebonden. Verder maken we veel gebruik van water en dikke substanties zoals vet en etensresten. We hebben de volle controle over al je zintuigen, en die machteloosheid maakt de ervaring tot een nachtmerrie. De tour is nogal traumatiserend en heftig. We hebben een half miljoen dollar in props geïnvesteerd, en dat levert een hoop op. Maar we gaan nooit te ver.

Is er ook iets van een veiligheidswoord dat een deelnemer kan zeggen om het te laten stoppen?
Nee. Als het slachtoffer "nee" roept, denk ik: ja! Als mensen oprecht angst hebben, schiet ik de beste beelden voor ​de aftermovies. Tranen betekenen hier niks, pas als we zien dat een deelnemer in shock of hyperthermie raakt laten we los. We hebben te allen tijde een professioneel medisch team achter de schermen die ze opvangt als dat nodig is.

Zijn jullie allemaal professionals?
Nee, mensen denken vaak dat we professionele acteurs zijn, maar we zijn eigenlijk allemaal doodnormale mensen met doodnormale banen. Iedereen doet het vrijwillig. Zelf ben ik 23 jaar militair geweest en momenteel verdien ik mijn geld door te zingen en dj'en op bruiloften.

Ik las op je ​website dat iedere tour uniek is, hoe krijg je dat voor elkaar?
We hebben vier locaties – allemaal helemaal verschillend. Als je tocht begint kijkt er een eliteclubje van hardcorefans met de livestream mee, en die bepalen je lot – mits hun eisen realistisch zijn. Ook heb ik tijdens het voorgesprek met een deelnemer inzicht gekregen in de zijn grootste angsten, waardoor de opdrachten daarop gebaseerd kunnen worden. De combinatie van het inspelen op iemands angsten en de constante drang om innovatief te zijn maakt de tour uniek.

Is het duur om mee te doen?
Nee, de enige toegang die we vragen is vier blikken hondenvoer, die we doneren aan een dierenasiel.

Waarom zou iemand vrijwillig zo lang gemarteld willen worden?
Onze deelnemers zijn mensen die continu op zoek zijn naar adrenaline. We krijgen hier van die grote en stoere mannen en vrouwen, van mariniers en kickboksers tot adrenalinejunks die zich vervelen bij activiteiten als bungeejumpen of skydiven. Ook komen er veel hardcore fans over de vloer die niets liever willen dan die volle acht uur uitzitten, maar dat is tot op de dag van vandaag nog niemand gelukt.

Ik las ook dat je dagelijks doodsbedreigingen krijgt, en dat de FBI wel eens is gewaarschuwd.
Mensen begrijpen niet waar we mee bezig zijn, dus ze gaan er vanuit dat hier verschrikkelijke dingen gebeuren. Ze denken dat we onze bezoekers vergassen, hersenspoelen en martelen, terwijl de Manor in feite heel onschuldig is. We schelden niet, gebruiken geen extreem geweld, doen niks illegaals.

Waar trek je de lijn?
We doen absoluut niks seksueels, daar ben ik extreem op tegen. Er is dagelijks al genoeg seksuele terreur in de wereld. Vijf jaar geleden kreeg één van onze bezoekers tijdens de tour een hartaanval, maar alles was uiteindelijk oké. We hebben ervan geleerd, dus we hebben onze toelatingseisen strenger gemaakt.

Een hartaanval? En dan maak je alleen de toelatingseisen strenger?
Nou, de persoon in kwestie was oud en had overgewicht. Het was iemand die ieder moment een hartaanval had kunnen krijgen.

Zou je zelf de tour volhouden?
Fuck nee. Nee, absoluut niet. Ik zou het voor alle geld op de wereld niet doen. Het is te angstaanjagend en misselijkmakend. Mijn plek is achter de schermen, en daar blijf ik.