FYI.

This story is over 5 years old.

Tech

Met deze uitvinding kun je keihard muziek pompen zonder je buren kwaad te maken

Xergio Córdoba bedacht een geluidssysteem waarmee je het volume kan verdubbelen zonder geluidslimieten te overschrijden.

Xergio Córdoba

Xergio Córdoba is een geluidstechnicus uit Spanje, die heel veel weet van psychoakoestiek en met die kennis een chip heeft uitgevonden waarmee concerthallen en clubs op veel harder volume geluid kunnen produceren, zonder de geluidslimieten te overschrijden. Zijn uitvinding heet Masn´live©, een processor die je in elk geluidssysteem kunt stoppen en waardoor je optimaal naar muziek kunt luisteren, zonder wettelijk gezien geluidsoverlast te veroorzaken.

Advertentie

Oké, dus je kan je muziek zo hard pompen als je wil, zonder dat je buren komen klagen. Dit klinkt als de hemel? Of in ieder geval als een uitstekende oplossing voor de beste feestjes ooit? We vroegen Xergio hoe het nou precies zit.

VICE: Hoe heb je dit in godsnaam bedacht?
Xergio Córdoba: Het kwam een paar jaar geleden in me op, toen ik iemand sprak die een nachtclub runde. Hij zei dat het ontzettend moeilijk was om op een normale manier feesten te kunnen geven, met alle wetten voor geluidslimieten die er tegenwoordig zijn. Als het geluid te hard is krijg je boetes, als je te slecht is verpest dat je reputatie. Toen hebben we dit bedacht.

Denk je niet dat de wetgeving vooral bedoeld is om onnodige en zelfs schadelijke geluidsoverlast tegen te gaan?
De clubindustrie was altijd een wereld zonder wetten, waar alles kon. Ik denk dat de bedoelingen van de wetgevers goed zijn. Maar de projectontwikkelaars zouden eigenlijk in eerste instantie al beter moeten kijken of de omgeving wel of niet geschikt is voor een nachtclub.

Hoe werkt dat eigenlijk, zo'n apparaat ontwikkelen?
Je bent vooral eindeloos aan het testen en aanpassingen aan het doorvoeren. Hele nachten ben ik dan wakker. Gek genoeg ben ik 's nachts op m'n best, omdat je hersenen zich dan vrijer voelen, of zo. Als je dan uiteindelijk je prototype hebt moet je hem laten patenteren. Dat is een enorm gedoe; je moet alle details zo helder mogelijk op papier zetten, zodat niemand er met je ideeën vandoor kan gaan. En je maakt je de hele tijd zorgen dat er iemand aan komt kloppen om te zeggen dat zij het al hadden bedacht. Er zijn heel veel gepatenteerde dingen die nooit op de markt komen. In mijn geval bleek er inderdaad nog een bedrijf bezig te zijn met iets vergelijkbaars. Ze probeerden om ons patent te blokkeren, maar gelukkig wonnen we de zaak.

Advertentie

Kun je in lekentermen uitleggen hoe dit systeem werkt?
Nou, daar is het eigenlijk te ingewikkeld voor, maar het komt erop neer dat het geluid dat je hoort net zo sterk afhangt van de fysieke geluidsgolf, als van de manier waarop je hersenen dit interpreteren. Het is pure psychoakoestiek.

Wanneer je bijvoorbeeld naar een mp3 luistert met een koptelefoon, en er zit een drum of een bas in, dan is de koptelefoon te klein om dat goed te reproduceren. In plaats daarvan komt het aan op evolutionaire compensatie. Daar maken we veel gebruiken van bij het masteren, en we hebben dit ook toegepast in ons systeem.

Beschermt jouw systeem tegen te hoge volumes en potentiële gehoorbeschadiging?
Gehoorbeschadiging hangt af van de dBA-niveaus en hoe lang je oren eraan worden blootgesteld. Helaas voorkomt ons systeem geen gehoorbeschadiging, maar het helpt je hersenen wel om de muziek luider waar te nemen dan het daadwerkelijk is. Op die manier wordt blootstelling aan schadelijke frequenties geminimaliseerd.

Op welk punt wist je dat je had bereikt wat je wilde?
We wisten dat we succes hadden geboekt toen we ontdekten dat we basfrequenties bereikten die krachtiger leken dan ze eigenlijk waren. We konden het volume verdubbelen terwijl we hetzelfde dBA hielden. De kwaliteit en impact van het geluid werd ook verbeterd.

Twee keer zoveel volume op hetzelfde dBA-niveau – dat klinkt best wel sick. Zit er eigenlijk een limiet aan?
Nou, het verdubbelen van het volume is al superharde winst natuurlijk. Vooral omdat het is gelukt om de integriteit en kwaliteit van het geluid te bewaren. Een tijdje geleden waren we bij een bekende club in Madrid. We hadden het volume bijna verdriedubbeld, maar de kwaliteit ging erop achteruit omdat de zaal zo vol zat. Toch lieten ze het maar zo, want ze hadden een jubileum te vieren en ze vonden het belangrijker dat de muziek superhard stond dan dat de kwaliteit ook echt goed was.

Zou je het systeem ook kunnen toepassen op huisfeestjes?
Het is een keer getest op een huisfeest in Barcelona. Toch is het is voornamelijk bedoeld voor artiesten, die hun muziek in de best mogelijke kwaliteit willen overbrengen. We kunnen echte tot een heel nieuw kwaliteitsniveau komen, zonder geluidsproblemen. Het is ongeveer hetzelfde als audiomastering, maar dan op een locatie in plaats van in de studio. Bijna alles klinkt beter, hoger, scherper, en er is veel meer detail. We hebben het getest op heel veel locaties, allemaal met verrassend goede resultaten. We hebben het geprobeerd met blues, pop, salsa, rock – alle genres eigenlijk.

Welke artiesten hebben je systeem al geprobeerd?
Laurent Garnier probeerde het bij La Riviera. We gebruikten het op Sonar met mensen als Ellen Allien, Steve Lawler, Joris Voorn en Miss Kittin. Jamie Jones gebruikte het op Teatro Arteria in Barcelona. Lee Foss gebruikte het in de Egg Club in Londen, Pendulum in Madrid. Het is een aantal keer gebruikt bij Fabrik en Atlántida Barcelona. Oscar Mulero en Christian Wunsch gebruikten het op Reverse.

Het klinkt trouwens ook als een ideale uitvinding voor raves in de openlucht. Kan het buiten worden gebruikt?
Zeker. Het kan eigenlijk overal gebruikt worden waar een goed geluidssysteem staat. Het heeft bewezen effectief te zijn in gesloten én in open ruimtes. We hebben het tijdens Sonar Festival al op veel locaties gebruikt, en dit jaar gaan we proberen om het op nog veel meer grote festivals te implementeren.

Wat is de volgende stap? Commercieel worden?
Ja. Dat is het moeilijkste gedeelte. Je moet iets nieuws maken dat ook weer niet te nieuw is, omdat de mensen het dan niet zullen begrijpen. Het gaat ons om het 'coderen' van de muzikale ervaring op een manier die de hersenen kunnen 'decoderen'. Die laatste stap is misschien wel het moeilijkst.