Paños Chicanos

De traditie van de paño (pañuelo is Spaans voor zakdoek) stamt uit de jaren veertig, toen veel Mexicaanse gevangenen niet konden lezen en schrijven. Het versieren van zakdoeken was voor de Chicano-gevangen in Texas, Californië en New Mexico de enige manier om te communiceren met de buitenwereld. Nog steeds worden dit soort zakdoekjes vaak naar vrienden en familie gestuurd, in plaats van brieven. In sommige gevangenissen zijn de zakdoeken nog steeds een populaire ruilmiddel.

De meeste doeken bevatten tatoeage-achtige afbeeldingen van schedels, clowns, lowriders en pin-ups. De thema's van de paños variëren van religieus tot pornografisch, en je vindt tussen de doodshoofden en tieten ook teddyberen en verliefde eenhoorns. De paños laten zien dat zelfs de meest geharde criminelen hun moeder een tekening toesturen voor moederdag.

Vrijdagavond opent er in de galerie Libertine in Amsterdam een expositie van deze gevangeniskunst onder de titel 'Paños Chicanos'. Tot nu toe bleven de paños vaak bij familieleden of binnen de muren van de gevangenis bewaard. Kunstverzamelaar Reno Leplat-Torti raakte enorm geïnteresseerd in de zakdoeken en bouwde een band op met familieleden van gevangenen. In de expositie is de verzameling van Leplat-Torti te zien, bestaande uit meer dan driehonderd originele paños, die de families hem de afgelopen zeven jaar toestuurden.

Hieronder, en op deze Tumblr-pagina, kun je alvast wat van de zakdoeken zien. De expositie wordt vrijdag 23 januari om 18.00 uur geopend in galerie Libertine aan de Prinsengracht 715 in Amsterdam, en is te zien tot en met 6 februari.