Een kijkje in de toekomst met Christto & Andrew

Dit weekend wordt de Unseen Photo Fair gehouden, en zijn er fotogerelateerde dingen te zien en doen door heel Amsterdam. Eerder lieten we werk zien van Gioia de Bruijn, Matt Henry en Mandy Barker.

Dit jaar kregen Christto & Andrew de opdracht om een serie foto's te maken die het gezicht vormen van deze editie van Unseen. Als je de afgelopen weken door de straten van Amsterdam hebt geslenterd, moet je hun krachtige en kleurrijke beelden wel ergens hebben zien hangen.

Christto Sanz komt uit Puerto Rico en Andrew Weir uit Zuid-Afrika. Samen wonen ze inmiddels al jaren in Qatar, waar ze in hun studio alle foto's zorgvuldig voorbereiden en uitwerken. Ik stelde ze via de mail wat vragen over hun werk.

VICE: Jullie kregen dit jaar de opdracht om het campagnebeeld van Unseen te maken. Waar hebben jullie de inspiratie hiervoor vandaan gehaald?
Andrew Weir: Als kunstenaars hebben we nog nooit zo'n uitdagende opdracht gekregen. In het begin waren we nogal verward over de mogelijkheden met betrekking tot wat we tot stand konden brengen. Wij moesten eigenlijk de rol aannemen van 'branding deskundigen' – dat is tenslotte waar de beelden voor gebruikt zouden worden. Het twijfelen over wat wij hiermee konden doen, deed ons nadenken over hoe mensen de toekomst zien en hoe zij over de toekomst denken.

Ook heeft Unseen Photo Fair volgens ons een soort plicht om het next big thing in de wereld van de fotografie te ontdekken. We begonnen na te denken over het thema van helderziendheid, en kwam zo op mediums en mensen die mogelijk in de toekomst kunnen kijken. We dachten dat het combineren van deze thema's met de esthetiek van ons eerdere werk een interessante serie zou opleveren.

De toekomst lijkt vaker een thema in jullie werk – een soort esthetiek die er nog niet is, maar wel zou kunnen zijn in de nabije toekomst. Wat drijft deze belangstelling in de toekomst?
Onze vorige projecten draaiden ook om het thema van tijd, en dan vooral de manier waarop onze geschiedenis wordt gezien en geïnterpreteerd. Wij zijn ook geïnteresseerd in hoe het verleden, het heden en de toekomst worden gerepresenteerd en begrepen in de hedendaagse maatschappij. Wij hebben het idee dat de grenzen tussen wat men beschouwt als het verleden, het heden en de toekomst langzaam vervagen. Met name in Qatar wordt er veel gefocust op de toekomst en op futurisme, wat niet overeenkomt met de Een kijkje in de toekomst met Christto & Andrew van het land. Dat creëert een interessante tegenstelling. We begonnen ons af te vragen of de toekomst dichterbij kan worden gebracht, en of sommige mensen bepaalde gebeurtenissen uit de toekomst kunnen voorspellen. Alles over de toekomst en wat het allemaal inhoudt is voor ons erg interessant.

Vooral de foto op de cover van het Unseen Magazine lijkt een humoristische kijk te hebben op mystiek en godsdienst, maar is niet iets dat direct herkenbaar is als een bestaande praktijk. Hoe ben je op deze scènes gekomen?
Wij wilden de mentale staat of de telepathische gebaren weergeven van iemand die communiceert met, of toegang heeft tot informatie uit, andere dimensies in de non-fysieke wereld.

Oké. In hoeverre is Qatar een inspiratiebron voor jullie fotografie?
Qatar was het beginpunt van onze fotografie. De bizarre dingen die we elke dag meemaken inspireren ons. Het is belangrijk die realiteit te vertalen naar de Christto & Andrew-wereld. Dus wat je ziet is gebaseerd op de realiteit en gedramatiseerd in iets dat zowel met een fictieve als met de 'echte' wereld te maken heeft. Alles in Doha is zo grijs en monochromatisch, dat we een nieuwe versie moesten creëren met kleur en karakters die ietwat ongemakkelijk zijn, zodat we de kijkers iets geven om over na te denken.

Is er iets specifieks in de relatie tussen het Westen en de Arabische wereld dat jullie duidelijk willen maken met jullie werk?
Er is een lange geschiedenis van hoe het Westen en het Oosten elkaar zien. We denken dat het ervoor heeft gezorgd dat het beeld dat het Westen van het Oosten heeft een exotisch en fictief beeld is. Het is voor ons belangrijk om die grens neer te halen – tenminste voor onszelf – en te zoeken naar de overeenkomsten in plaats van de verschillen.

Hoe werkt jullie samenwerking? Hebben jullie de neiging om in verhitte discussies te belanden of is het meer harmonie en het aanvullen van elkaars ideeën?
We vechten altijd over de beste ideeën, maar de laatste tijd gaat het beter. Normaal gesproken hebben we veel discussies over wat we willen doen, en dan starten we met schetsen en van daaruit beginnen we met fotograferen. We hebben wel allebei hetzelfde idee over wat we willen maken. Uiteindelijk is het een combinatie van alles wat je opsomde in de vraag. Het is een kruisbestuiving van ideeën waarin individuele gedachten van ons beiden tot een geheel worden gesmeden.

Kijk voor meer informatie over het programma van Unseen Photo Fair en Festival op hun website.