FYI.

This story is over 5 years old.

nieuws

Handtastelijke Egyptenaren worden in het gezicht gespoten (met verf)

De politie doet niets aan het seksuele geweld tegen Egyptische vrouwen, dus organiseerde Muhammed Taimoor een controversiële actie.

Ondanks globale publiciteit en campagnes is de plaag van seksuele intimidatie in Egypte niet opgelost. De politie geeft geen gehoor aan de situatie, waardoor perverselingen zonder veel tegenstand vrouwen kunnen lastigvallen. Anti-intimidatiegroepen hebben daarom een burgerwacht in het leven geroepen. Zij nemen het recht in eigen handen en patrouilleren over de straten van Caïro, om zo zelf de seksuele intimidatie van vrouwen te bestrijden.

Advertentie

We hoorden voor het eerst van Be A Man, een radicale anti-intimidatiecampagne, door een verhaal op NPR. Leden van deze protestgroep patrouilleerden tijdens het recente Eid al-Adha (het offerfeest), over straat, gewapend met blikken vol zwarte en witte verf. Ze vielen de zogenaamde ‘grijpers’ aan door ze vast te pakken en ze vervolgens te beschilderen. De activisten—vooral mannen—droegen fluorescerende vesten; op hun rug stond in Arabische letters: “Intimidatie Preventie”. Ik sprak Muhammad Taimoor, leider en oprichter van de campagne, over hun controversiële tactiek.

VICE: Hé Muhammad, kun je me iets vertellen over wat er allemaal is gebeurd de afgelopen weken?
Muhammad Taimoor:Ja, met onze campagne proberen we seksuele intimidatie te verminderen. In Egypte worden veel vrouwen in de metro lastiggevallen door mannen, dus daar wilden we iets tegen doen. Een paar weken geleden was het offerfeest en we dachten al dat daar bijzonder veel gevallen van ongewenst seksueel gedrag zouden zijn. We hadden gelijk: in drie dagen tijd vingen we ongeveer driehonderd belagers.

Wow, goed gedaan. Hoe ‘vingen’ jullie deze belagers?
Onze tactiek was behoorlijk gewelddadig—veel mensen voelden zich beledigd door wat wij deden. We spoten een leus op iedereen die we betrapten, zodat ze herkenbaar waren als ‘grijper’. De politie was niet bereid om de Egyptische vrouwen veiligheid te bieden, dus deden we zelf al het werk.

Advertentie

Waarom koos je voor verf als tactiek?
In onze samenleving geeft een meisje zichzelf de schuld als ze wordt lastiggevallen. Als ze het bespreekt met haar familie, is het haar schuld. Soms willen ze niet meer naar school of durven ze niet naar buiten te gaan omdat ze denken dat seksuele intimidatie hun probleem is. Dus als wij de belager aanvallen, krijgt het meisje vertrouwen in zichzelf. Ze voelt zich in haar gelijk gesteld, ze voelt dat de straat haar steunt. Ze moet het vertrouwen terugkrijgen niet bang te zijn om over straat te lopen. En het durven uit te spreken als het weer gebeurt.

Hoe heb je de mensen verzameld om je campagne te steunen?
We verzamelden mensen op Facebook en er waren ongeveer dertig tot vijftig mensen die zich gedurende de drie dagen van het offerfeest bij ons aansloten. Ik vind dat we geweldig werk doen. We vingen er driehonderd! Als iedereen in Egypte de dames in hun stad beschermt, zou het de situatie zo veel verbeteren. Een beetje gerechtigheid is beter dan geen gerechtigheid.

Wat zegt de politie over wat je doet?
Ze vinden het niet goed wat we doen, dat we met ze moeten samenwerken en mensen op straat niet mogen aanvallen. Ik werd gearresteerd, samen met een aantal andere mensen. Maar ze zijn zelf ook slecht bezig als het gaat om het beschermen van vrouwen. Iemand moet iets doen.

Doet de politie dan helemaal niets om de intimidatie tegen te gaan?
De overheid geeft het probleem niet de aandacht die het nodig heeft. Ze onderschat het probleem. Het eerste onderzoek naar intimidatie was zeven jaar geleden en de onderzoekers werden toen beschuldigd van ontrouw en verraad. De publiciteit en het onderzoek naar het onderwerp is nieuw voor Egypte. Zelfs de politie geeft de meisjes de schuld.

Hoe is het om als man betrokken te zijn bij deze campagne?
Het is een eer. De eerste stap in de strijd tegen dit fenomeen in onze samenleving is erkenning van het probleem door mannen. De mannen hebben meer rechten dan vrouwen; ik ben niet bang om dat toe te geven. En een van de grootste problemen is dat mannen ontkennen dat het gebeurt.

Heb je weleens problemen met het volk zelf?
Nee, niet echt. Veel mensen geven ons lof voor wat we doen; ze respecteren wat we doen. Hoe dan ook, ik denk dat de bescherming van de meisjes belangrijker is dan respect voor de wet.

Zijn er spanningen tussen jullie campagne en de minder gewelddadige actievoerders?
Ja, de niet-gewelddadige actievoerders bekritiseerden wat we deden. Ze willen intimidatie voorkomen, voordat het gebeurt. Maar ik weet niet hoe ze dat willen doen. Ze willen liever dat de politie de mannen oppakt, maar ik denk niet dat zoiets zou werken. Het is moeilijk om een meisje ervan te overtuigen om aan de politie te bevestigen wat er is gebeurd.
De Egyptische media hebben geprobeerd om ons af te schilderen als een gewelddadige groep, maar dat zijn we niet. Wat we deden tijdens de offerfeesten was een uitzondering—wanhopige tijden vragen om wanhopige maatregelen. Veel mensen zijn niet tevreden over wat we doen, maar het is gewoon de beste manier. Het heeft geen zin om de grijpgrage mannen te arresteren en ze twee dagen later weer vrij te laten.