We hebben de Brexit te danken aan Britse omaatjes

In de leeftijdscategorie 65 jaar en ouder stemde gisteren zestig procent van de Britten vóór de Brexit. Een van de redacteuren van VICE UK wisselt een hartig woordje met zijn oma over haar stemgedrag.

Hé oma, alles goed?

O, ja, graag, ik wil inderdaad wel een kopje thee dat je twintig minuten van rommelen in de keuken kost om te maken omdat je erop staat om elke keer een theepot te gebruiken – hoewel thee die gezet is in een mok precies hetzelfde smaakt als uit een theepot omdat je theezakjes gebruikt en geen losse thee; hoe kan je duizend jaar oud zijn en dat nog steeds niet weten – maar ja, dank u, oma, ik wil best een biscuitje op een klein porseleinen schoteltje, dank u.

Hé, dus, oma, snel vraagje: wat de fuck?

Wat de fuck, oma.

Kom eens wat dichterbij met je grijze, rimpelige koppie en vertel me wat de fuck je hebt gedaan.

Yo, oma, kijk. Kijk naar deze grafiek. Zet je leesbril op. Zet je leesbril weer af, veeg de glazen tergend langzaam schoon met een geborduurd wit zakdoekje, zet hem weer op en kijk. Kijk naar deze verdeling van de uitslag van de Brexit naar leeftijd:

Zie je waar jij staat? Jij bent dat roze, verkreukelde, op sterven na dode streepje onderaan. Weet je hoe lang het gaat duren om ons vertrek uit de EU uit te onderhandelen? De schatting is nu twee jaar – precies zolang als je dokter jou de laatste keer gaf toen je op controle kwam. Zeg eens, oma: waarom heb je gestemd voor een verandering die je niet meer zal meemaken? Doe je dit alleen om mij te fucken, oma? Is dit wraak voor een misdaad waarvan ik niet meer weet dat ik hem heb gepleegd? Is dit omdat ik een keertje op je heb gepoept? Oma, ik was acht maanden oud. Ik poepte nog erg veel in die tijd. Ik weet niet waarom je denkt dat ik nu jouw domme ideeën moet respecteren, alleen maar omdat je een paar keer mijn billen voor me hebt afgeveegd toen ik een baby was.

Een kleine opmerking over jouw dokter: jouw dokter is een van ongeveer tien procent van de artsen in Engeland die uit de EU komen. Daar zijn allerlei redenen voor, maar het heeft grotendeels te maken met het feit dat om een effectieve nationale gezondheidszorg te hebben met een breed scala aan specialisten en experts in verschillend vakgebieden, je mensen moet aantrekken uit andere landen. Maar dat is nu totaal verneukt omdat de Brexit betekent dat het moeilijker gaat worden voor de NHS om artsen te rekruteren uit Europa, en het ook moeilijker wordt voor onze artsen om daar te gaan werken. Laten we nu geen discussie voeren over de aanstormende zorgcrisis en hoe het tekort aan thuiszorgers en verpleegsters nog een stuk prangende gaat worden als de Brexit eenmaal doorgaat. Ja, ik weet dat je Oana niet vertrouwd wanneer ze twee keer per week langskomt omdat je denkt "dat ze je goede servies gaat stelen", maar ze weet zich wel raad met een katheterslang.

Oma, heb je die charmante Nigel die je zo aardig vindt gezien op tv vanochtend? Je vindt Nigel wel een geschikte vent, toch? Hij draagt een stropdas. Weet je nog hoe hij zei dat de 350 miljoen pond die we volgens hem elke week aan de EU betalen na de Brexit rechtstreeks in de zorg zullen worden gestopt? Heb je gezien dat hij vanochtend op tv toegaf dat dat een glasharde leugen was? Wacht, ik zal het filmpje wel even zoeken op mijn telefoon. Ik weet dat je telefoons niet snapt. Ik weet dat je niets snapt van "dat Facebook". Ik weet dat je dingen niet snapt. Kijk gewoon even naar dit filmpje waarin hij letterlijk uren na zijn overwinning toegeeft dat het belangrijkste speerpunt van zijn campagne een leugen was.

Je zegt toch vaak dat je geen doktersafspraak kan maken tegenwoordig "door al die immigranten"? Je weet dat dat niet waar is, toch? Je weet dat het komt doordat de openbare diensten volledig worden uitgeknepen door een fundamenteel gebrek aan financiering en steun van de overheid die jij net nog meer macht hebt gegeven? Jij staat toch elke dag om vijf uur op zodat je de eerste bent die de huisarts belt om een afspraak te maken? En je gaat tot tien, vijftien keer per week naar de huisarts? Je gaat echt belachelijk vaak naar de huisarts. Maar het maakt niet eens echt uit hoe vaak je naar de huisarts gaat, oma. Tenzij hij van je lichaam een robot maakt en van je brein een computer en je voorziet van een paar zonnepanelen, zal je niet lang genoeg meer rondlopen op deze aarde om deze veranderingen nog mee te maken.

Weet je nog hoe jij gratis kon studeren? Dat was leuk, toch? Weet je nog hoe jij voor je huis betaalde in shillings, of hoe geld in die tijd ook heette? Dat was leuk, toch? En al met al heb je een behoorlijk goed pension gekregen, is het niet, en mocht je stoppen met werken op de dag dat je zestig werd, is het niet? Dat was leuk. Maar nee, je hebt gelijk, het zijn de millennials die verwend zijn.

Het spijt me, oma, maar ik ben gewoon ongelofelijk boos en verdrietig over de toekomst. Het is gewoon gek dat je het amper redt naar de supermarkt aan de overkant van de straat zonder zes keer in paniek je dochter te bellen en uiteindelijk toch maar een taxi te pakken en dan nog een keer, als je thuis bent, weer je dochter te bellen om haar te vertellen hoe zwaar je boodschappenexpeditie was, maar dat je het gister wel kon opbrengen om naar het stembureau te schuifelen en ervoor te zorgen dat we uit de EU stappen, op basis van een sluimerend onderbuikgevoel en een vage angst dat we onze identiteit als land verliezen.

Hé, oma. Is het niet gek dat jij mag beslissen over een toekomst die je nooit, maar dan ook nooit meer zal meemaken, maar dat 16-jarigen niet mogen stemmen over de hel waar ze dankzij jou nu in mogen leven, en dat 18- tot 24-jarigen niet actief worden aangesproken in de verkiezingscampagnes? Het lijkt wel alsof het verneuken van onze toekomst het enige excuus was dat jij het afgelopen halfjaar had om de deur uit te gaan.

Ik wist niet dat je gehandicapten, buitenlanders en vrouwen haatte, oma, maar dat zijn dus de mensen die het meeste last gaan krijgen van de Brexit – want dit gaat gevolgen hebben; de enige dingen die gaan gebeuren als gevolg van de Brexit zijn extreem vervelend, experts bevestigen dat. Het enige "positieve" gevolg is dat Nigel Farage en zijn handlangers dingen blijven zeggen als "misschien is het een goed idee als we dat Europese vangnet een keer loslaten" of "de immigratie, die nu overigens niet meteen ophoudt, is nog steeds een gevaar" ­– en dat is jouw schuld, oma.

Ik moet nu gaan, oma, maar ik wil graag dat je weet dat het vanaf nu oorlog is. Jij en ik staan vanaf nu lijnrecht tegenover elkaar. O, je wil zitten in de bus? Nou, ik had wel gewild dat ik niet nog een financiële crisis zou hoeven doormaken, dus dat is mooi klote voor ons allebei. Wat – je wilde zondag met ons naar het tuincentrum? Ik wilde naar Kroatië deze zomer, maar dat gaat me dus 25 procent meer kosten dankzij jouw domme stemgedrag. Je zou graag wat vaker op bezoek krijgen, zeg je? Ik weet het niet, oma, een hoop van mijn vrienden weten nu niet meer of ze nog wel in het land mogen blijven, en ze moeten allemaal een visum aanvragen. Ik denk dat ik liever met hen ga chillen dan met jou. Maar gelukkig heb jij je nationale trots weer terug, toch? Ga maar lekker zitten oma, met je breiwerkje en je scones en je geborduurde theedoeken, en je nette kleren, en je ingelijste foto van de koningin, en je kleine Britse vlaggetje. Je hebt het voor elkaar. Hier heb je voor gestemd. Hartelijk bedankt, oma.