Κείμενο: Αντώνης ΚωνσταντάραςΌταν έμαθα πως γίνονται αγώνες ταχύτητας με drones, δεν το πήρα πολύ στα σοβαρά. «Σιγά, πόσο γρήγορα μπορεί να πετάξει ένα τέτοιο μαραφέτι;», είπα στον εαυτό μου. Η αλήθεια είναι, όμως, πως μετά από λίγο άρχισε να με τρώει η περιέργεια σχετικά με την όλη φάση. Έτσι, αποφάσισα την Κυριακή που μας πέρασε να πάω μια βόλτα στη Δραπετσώνα και, πιο συγκεκριμένα, στο γήπεδο «Γιάννης Βάζος», με σκοπό να παρακολουθήσω το Athens Drone GP 2016. Φτάνοντας είδα μια παρέα από πιτσιρίκια, που είχαν γραπωθεί στα συρματοπλέγματα που χωρίζουν τον αγωνιστικό χώρο με τις κερκίδες θέλοντας να δουν τα drones να πετάνε. Εκείνη τη στιγμή, σκέφτηκα πως αλλάζουν οι εποχές. Τα παιδιά σήμερα έχουν, πραγματικά, άπειρα καινούρια πράγματα για να πωρωθούν, πέραν της μπάλας ή του μπάσκετ. Οι πρώτοι διαγωνιζόμενοι είχαν ήδη αρχίσει να ετοιμάζουν τα σκάφη τους και εγώ είχα τρελή περιέργεια. Άραγε, θα είχε κάποιο ενδιαφέρον η όλη φάση ή θα απογοητευόμουν;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το σήμα εκκίνησης δόθηκε και, ξαφνικά, πετάχτηκαν με τρελή ταχύτητα στον αέρα τα τρία διαγωνιζόμενα drones. Έπαθα πλάκα, δεν πίστευα πως μπορούσαν να πετάξουν τόσο γρήγορα και, μάλιστα, να μπορεί κάποιος να τα χειριστεί με τέτοια μαεστρία σε τόσο μεγάλη ταχύτητα. Οι διαγωνιζόμενοι φοράνε μία μάσκα με οθόνες -σκεφτείτε γυαλιά τύπου Virtual Reality- και, μέσω μιας κάμερας που είναι ενσωματωμένη στο μπροστινό μέρος του σκάφους, μεταφέρονται νοητικά στο cockpit του και το οδηγούν. Πέραν της ταχύτητας, που όπως και να το κάνεις σε εντυπωσιάζει, ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει και στον τέλειο ήχο που βγάζουν. Κάτι μεταξύ αυτοκινήτου αγώνων φόρμουλα και σμήνους κουνουπιών. Ο λιγοστός κόσμος που είχε μαζευτεί φάνηκε να το διασκεδάζει, ενώ σε κάθε πτώση ή στουκάρισμα άκουγες επιφωνήματα ενθουσιασμού διότι, όπως και να το κάνουμε, οι πτώσεις σε όλα τα μηχανοκίνητα αθλήματα είναι πάντα εντυπωσιακές. Αφού παρακολούθησα τους αγώνες της ημέρας, αποφάσισα να ξεμοναχιάσω για λίγο έναν εκ των συμμετεχόντων και να μάθω περισσότερα για την όλη φάση μιας και, πραγματικά, ψήθηκα να αγοράσω κι εγώ ένα drone με σκοπό -σε βάθος χρόνου- να κατέβω σε αγώνες και, φυσικά, να γίνω ρεζίλι όπως συνήθως.
VICE: Θα ήθελα, αρχικά, να μου πεις δυο λόγια για τη σημερινή διοργάνωση αλλά και για τους ανθρώπους που συμμετέχουν σε αυτή.
Χρήστος Αναπλιώτης: Το FPV Racing Club, που διοργανώνει το σημερινό event, ξεκίνησε από μια παρέα τον Μάρτιο του 2015. Εγώ τους γνώρισα τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς και, αφού «πετάγαμε» μαζί για κάποιο διάστημα, αρχίσαμε να δενόμαστε. Οι δυσκολίες και οι τεχνικές απαιτήσεις που έχουν αυτά τα σκάφη, σε συνδυασμό με την τρέλα μας να τα πετάμε, μας έφεραν πιο κοντά. Τον Ιανουάριο κάναμε τον πρώτο μας αγώνα σε ένα χωράφι στο Κρυονέρι, θέλαμε από καιρό να διοργανώσουμε κάτι τέτοιο. Πήγαμε, βάλαμε τις σημαίες μας και το στήσαμε. Έτσι, χωρίς έπαθλα, απλώς για να περάσουμε καλά. Τότε είχαν έρθει πιλότοι από τη Κρήτη και την Καλαμάτα. Φέτος, έπειτα από κάποιες προσπάθειες που κάναμε, ο Δήμος Κερατσινίου μάς παραχώρησε τον χώρο του γηπέδου και το στήσαμε εδώ.
Χρήστος Αναπλιώτης: Το FPV Racing Club, που διοργανώνει το σημερινό event, ξεκίνησε από μια παρέα τον Μάρτιο του 2015. Εγώ τους γνώρισα τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς και, αφού «πετάγαμε» μαζί για κάποιο διάστημα, αρχίσαμε να δενόμαστε. Οι δυσκολίες και οι τεχνικές απαιτήσεις που έχουν αυτά τα σκάφη, σε συνδυασμό με την τρέλα μας να τα πετάμε, μας έφεραν πιο κοντά. Τον Ιανουάριο κάναμε τον πρώτο μας αγώνα σε ένα χωράφι στο Κρυονέρι, θέλαμε από καιρό να διοργανώσουμε κάτι τέτοιο. Πήγαμε, βάλαμε τις σημαίες μας και το στήσαμε. Έτσι, χωρίς έπαθλα, απλώς για να περάσουμε καλά. Τότε είχαν έρθει πιλότοι από τη Κρήτη και την Καλαμάτα. Φέτος, έπειτα από κάποιες προσπάθειες που κάναμε, ο Δήμος Κερατσινίου μάς παραχώρησε τον χώρο του γηπέδου και το στήσαμε εδώ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Υπάρχει κάποιος που να είναι επαγγελματίας χειριστής drone;Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece
Βέβαια, ένας από εμάς ασχολείται επαγγελματικά με την εναέρια κινηματογράφηση. Οι περισσότεροι πάντως είμαστε τεχνικοί υπολογιστών.Περνάτε καλά ασχολούμενοι με τα τεχνικά και την κατασκευή τους, ή απλώς θέλετε να τα πετάτε;
Για εμένα, η βασική χαρά είναι η πτήση και γι' αυτό επέλεξα ένα έτοιμο σκάφος. Οι περισσότεροι, όμως, προέρχονται από τον χώρο του αερομοντελισμού και των ελικοπτέρων. Έχουν δηλαδή μια εμπειρία στη κατασκευή και προτιμούν να τα φτιάχνουν μόνοι τους.
Ποιες είναι οι πρώτες κινήσεις που πρέπει να κάνει κάποιος που θέλει να ξεκινήσει από το μηδέν;
Το πρώτο που έχει να κάνει, είναι να μπει στο forum του FPV Racing Club, όπου θα λάβει αρκετές πληροφορίες και βοήθεια από τα υπόλοιπα μέλη. Αυτό δεν το συναντάς σε άλλα χόμπι αερομοντελισμού. Η προσπάθεια που κάνουν οι αερομοντελιστές είναι πιο προσωπική. Εδώ υπάρχει ομαδικό κλίμα -όπως το βλέπω εγώ τουλάχιστον- και οι πιλότοι βοηθούν ο ένας τον άλλο. Πολλές φορές ανταλλάσσουμε εξοπλισμό ο οποίος κοστίζει εκατοντάδες ευρώ, μόνο και μόνο για να μπορούμε να πετάμε όλοι. Οπότε, αυτή είναι μια καλή αρχή για να μάθεις μερικά πράγματα.Πόσο κοστίζει ο εξοπλισμός;
Όλο το πακέτο -για να ξεκινήσεις με σχετικά καλό εξοπλισμό και να μην σου χαλάσει- ξεκινά από τα 700 ευρώ. Μιλάμε για τη περίπτωση που δεν έχεις απολύτως τίποτα. Μια κατεύθυνση (χειριστήριο) πάει γύρω στα 200 ευρώ, ένα καλό ζευγάρι γυαλιών για να βλέπεις κοστίζει 300, αν και μπορείς να βρεις γυαλιά με 70 ευρώ, αλλά ακόμα και αν τα πάρεις για να κάνεις μια αρχή, σύντομα θα θες να πας σε κάτι καλύτερο. Τέλος, ένα καλό και αξιόπιστο σκάφος έχει γύρω στα 350 ευρώ. Εγώ, ξεκίνησα να μαζεύω τον εξοπλισμό μου πέρσι τον Απρίλιο για να καταφέρω να πετάξω τον Αύγουστο. Ταυτόχρονα, μελετούσα τον εξοπλισμό για να μάθω τι κάνει το κάθε εξάρτημα και πως λειτουργεί. Υπάρχουν βέβαια και κάποια έτοιμα σετ που κοστολογούνται γύρω στα 450 ευρώ. Μπορεί λοιπόν κάποιος να προτιμήσει αυτή τη λύση για αρχή, με σκοπό να δει αν του αρέσει. Από την ώρα που συμπληρώσεις τον εξοπλισμό σου, σε δύο μήνες μαθαίνεις να πετάς και μπορείς ακόμα και να διαγωνιστείς. Ευτυχώς, σε σχέση με όλα τα άλλα «αερομοντελιστικά» σπορ, τα σκάφη παθαίνουν μικρότερες ζημιές όταν πέφτουν. Και εδώ είχαμε πτώσεις, στις περισσότερες που είδες σήμερα, τα σκάφη συνεχίζουν να πετάνε.
Το πρώτο που έχει να κάνει, είναι να μπει στο forum του FPV Racing Club, όπου θα λάβει αρκετές πληροφορίες και βοήθεια από τα υπόλοιπα μέλη. Αυτό δεν το συναντάς σε άλλα χόμπι αερομοντελισμού. Η προσπάθεια που κάνουν οι αερομοντελιστές είναι πιο προσωπική. Εδώ υπάρχει ομαδικό κλίμα -όπως το βλέπω εγώ τουλάχιστον- και οι πιλότοι βοηθούν ο ένας τον άλλο. Πολλές φορές ανταλλάσσουμε εξοπλισμό ο οποίος κοστίζει εκατοντάδες ευρώ, μόνο και μόνο για να μπορούμε να πετάμε όλοι. Οπότε, αυτή είναι μια καλή αρχή για να μάθεις μερικά πράγματα.Πόσο κοστίζει ο εξοπλισμός;
Όλο το πακέτο -για να ξεκινήσεις με σχετικά καλό εξοπλισμό και να μην σου χαλάσει- ξεκινά από τα 700 ευρώ. Μιλάμε για τη περίπτωση που δεν έχεις απολύτως τίποτα. Μια κατεύθυνση (χειριστήριο) πάει γύρω στα 200 ευρώ, ένα καλό ζευγάρι γυαλιών για να βλέπεις κοστίζει 300, αν και μπορείς να βρεις γυαλιά με 70 ευρώ, αλλά ακόμα και αν τα πάρεις για να κάνεις μια αρχή, σύντομα θα θες να πας σε κάτι καλύτερο. Τέλος, ένα καλό και αξιόπιστο σκάφος έχει γύρω στα 350 ευρώ. Εγώ, ξεκίνησα να μαζεύω τον εξοπλισμό μου πέρσι τον Απρίλιο για να καταφέρω να πετάξω τον Αύγουστο. Ταυτόχρονα, μελετούσα τον εξοπλισμό για να μάθω τι κάνει το κάθε εξάρτημα και πως λειτουργεί. Υπάρχουν βέβαια και κάποια έτοιμα σετ που κοστολογούνται γύρω στα 450 ευρώ. Μπορεί λοιπόν κάποιος να προτιμήσει αυτή τη λύση για αρχή, με σκοπό να δει αν του αρέσει. Από την ώρα που συμπληρώσεις τον εξοπλισμό σου, σε δύο μήνες μαθαίνεις να πετάς και μπορείς ακόμα και να διαγωνιστείς. Ευτυχώς, σε σχέση με όλα τα άλλα «αερομοντελιστικά» σπορ, τα σκάφη παθαίνουν μικρότερες ζημιές όταν πέφτουν. Και εδώ είχαμε πτώσεις, στις περισσότερες που είδες σήμερα, τα σκάφη συνεχίζουν να πετάνε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πάνε πολύ γρήγορα, δεν το περίμενα.
Ναι, η μέγιστη ταχύτητα που μπορεί να πιάσει ένα καλό σκάφος είναι γύρω στα 160 χιλιόμετρα και η μέση διάρκεια μιας έντονης πτήσης είναι περίπου στα δυόμιση λεπτά. Μετά, αλλάζεις μπαταρία και συνεχίζεις. Στην προπόνηση βέβαια, ο χρόνος αυτός διπλασιάζεται μιας και δεν πιέζεις το σκάφος. Σήμερα, ο μέσος όρος ταχύτητας των σκαφών που πέταξαν ήταν γύρω στα 60 με 70 χιλιόμετρα την ώρα.
Ναι, η μέγιστη ταχύτητα που μπορεί να πιάσει ένα καλό σκάφος είναι γύρω στα 160 χιλιόμετρα και η μέση διάρκεια μιας έντονης πτήσης είναι περίπου στα δυόμιση λεπτά. Μετά, αλλάζεις μπαταρία και συνεχίζεις. Στην προπόνηση βέβαια, ο χρόνος αυτός διπλασιάζεται μιας και δεν πιέζεις το σκάφος. Σήμερα, ο μέσος όρος ταχύτητας των σκαφών που πέταξαν ήταν γύρω στα 60 με 70 χιλιόμετρα την ώρα.
Πώς αισθάνεσαι όταν φοράς τα γυαλιά σου και πετάς το σκάφος;
Όταν πρωτοπέταξα το σκάφος, το «κόλλημα» που είχα φάει ήταν πως μπορούσα να δω τον εαυτό μου από ψηλά. Είναι σαν να βγαίνεις από το σώμα σου.Έχει τύχει ποτέ να τρακάρετε με κάποιο πουλί;
Ναι, έγινε πριν από δύο εβδομάδες. Δυστυχώς, ένα περιστεράκι δεν θα ξαναπετάξει ποτέ. Δεν έμεινε τίποτα, οι έλικες γυρίζουν με τριάντα χιλιάδες στροφές το δευτερόλεπτο, οπότε αν πέσει πάνω σε ένα πουλί δεν υπάρχουν πολλές ελπίδες. Στενοχωρηθήκαμε πολύ την ημέρα που συνέβη, δεν θέλουμε να γίνονται αυτά. Και σε κλειστούς χώρους που πετάμε βέβαια γίνονται διάφορα ευτράπελα. Προσωπικά, μια μέρα, την ώρα που πέταγα έβλεπα τον εαυτό μου να έρχεται κατά πάνω μου από τα γυαλιά, έπεσε το σκάφος πάνω στα χέρια μου, πέταξε κάτω την «κατεύθυνση» και αντί να κρατάω το χειριστήριο, πλέον κρατούσα το σκάφος μου και όλα αυτά να τα βλέπω σε τρίτο πρόσωπο από τα γυαλιά.
Όταν πρωτοπέταξα το σκάφος, το «κόλλημα» που είχα φάει ήταν πως μπορούσα να δω τον εαυτό μου από ψηλά. Είναι σαν να βγαίνεις από το σώμα σου.Έχει τύχει ποτέ να τρακάρετε με κάποιο πουλί;
Ναι, έγινε πριν από δύο εβδομάδες. Δυστυχώς, ένα περιστεράκι δεν θα ξαναπετάξει ποτέ. Δεν έμεινε τίποτα, οι έλικες γυρίζουν με τριάντα χιλιάδες στροφές το δευτερόλεπτο, οπότε αν πέσει πάνω σε ένα πουλί δεν υπάρχουν πολλές ελπίδες. Στενοχωρηθήκαμε πολύ την ημέρα που συνέβη, δεν θέλουμε να γίνονται αυτά. Και σε κλειστούς χώρους που πετάμε βέβαια γίνονται διάφορα ευτράπελα. Προσωπικά, μια μέρα, την ώρα που πέταγα έβλεπα τον εαυτό μου να έρχεται κατά πάνω μου από τα γυαλιά, έπεσε το σκάφος πάνω στα χέρια μου, πέταξε κάτω την «κατεύθυνση» και αντί να κρατάω το χειριστήριο, πλέον κρατούσα το σκάφος μου και όλα αυτά να τα βλέπω σε τρίτο πρόσωπο από τα γυαλιά.
Μπορεί να σε στείλει στο νοσοκομείο ένα drone αν σε χτυπήσει;
Νομίζω πως οτιδήποτε σε χτυπήσει με 60 χιλιόμετρα σε στέλνει νοσοκομείο. Γι' αυτό το λόγο έχουμε βάλει και τα προστατευτικά δίχτυα στη κερκίδα.
Νομίζω πως οτιδήποτε σε χτυπήσει με 60 χιλιόμετρα σε στέλνει νοσοκομείο. Γι' αυτό το λόγο έχουμε βάλει και τα προστατευτικά δίχτυα στη κερκίδα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πιστεύεις πως μπορεί να δημιουργηθεί μια δυνατή κοινότητα σε βάθος χρόνου;
Κοίτα, αυτό είναι κάτι πολύ ρευστό. Προς το παρόν φαίνεται να υπάρχει ένα «κύμα». Είναι κάτι νέο σαν θέαμα για τον κόσμο αλλά και σαν αίσθηση για τους ίδιους τους χειριστές. Πιστεύω πως μπορεί να φτάσει σε ένα σημείο. Στην Ευρώπη, συνεχώς μεγαλώνει το κοινό που ασχολείται με αυτό και έχουν αρχίσει να γίνονται οι πρώτες επενδύσεις ώστε να προχωρήσει σαν «προϊόν». Τώρα, αν θα γίνει mainstream, κανείς δεν το ξέρει, ο χρόνος θα δείξει.Περισσότερα από το VICEΗ Γενιά των Millennials Προτιμά να «Σαπίζει» στους Καναπέδες απ' το να Βγαίνει ΈξωΓιατί οι Έφηβοι Ομολογούν Συνεχώς Δολοφονίες στο Snapchat;Είναι Ηθικό να Αναπτύσσουμε Ανθρώπινα Όργανα Mέσα σε Ζώα;
Κοίτα, αυτό είναι κάτι πολύ ρευστό. Προς το παρόν φαίνεται να υπάρχει ένα «κύμα». Είναι κάτι νέο σαν θέαμα για τον κόσμο αλλά και σαν αίσθηση για τους ίδιους τους χειριστές. Πιστεύω πως μπορεί να φτάσει σε ένα σημείο. Στην Ευρώπη, συνεχώς μεγαλώνει το κοινό που ασχολείται με αυτό και έχουν αρχίσει να γίνονται οι πρώτες επενδύσεις ώστε να προχωρήσει σαν «προϊόν». Τώρα, αν θα γίνει mainstream, κανείς δεν το ξέρει, ο χρόνος θα δείξει.Περισσότερα από το VICEΗ Γενιά των Millennials Προτιμά να «Σαπίζει» στους Καναπέδες απ' το να Βγαίνει ΈξωΓιατί οι Έφηβοι Ομολογούν Συνεχώς Δολοφονίες στο Snapchat;Είναι Ηθικό να Αναπτύσσουμε Ανθρώπινα Όργανα Mέσα σε Ζώα;
