Το θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE News.«Δύο Romeo Bravo στη Lima, οδός East Boulevard, στην έξοδο του αυτοκινητόδρομου», είπε η φωνή στο γουόκι-τόκι. «Δύο Romeo Bravo».Ο Orlin Castro έλεγξε το Blackberry του και άρχισε να τηλεφωνεί καθώς οδηγούσε πολύ γρήγορα στους δρόμους του San Pedro Sula, στην Ονδούρα, προς το σημείο όπου διαπράχθηκε το πρώτο έγκλημα για απόψε. Ήταν 4:20 το απόγευμα και η βάρδιά του ως ρεπόρτερ στην πιο θανατηφόρα πόλη του κόσμου μόλις άρχιζε.«Πυροβόλησαν ένα ζευγάρι την ώρα που έβγαινε από ένα κατάστημα ρούχων και πάμε να δούμε τι έγινε» είπε ο Orlin, ρεπόρτερ στο Channel 6, ενώ πατούσε το πετάλι του γκαζιού.«Στο γούοκι-τόκι, ο θάνατος είναι Romeo Bravo ή πιγκουίνος», μου εξήγησε ο Orlin. «Αυτή είναι η ώρα που συμβαίνουν οι περισσότεροι θάνατοι - από τις τέσσερις το απόγευμα μέχρι τις δέκα το πρωί».Παρκάραμε μπροστά από μία πιτσαρία, σε μια από τις μεγαλύτερες λεωφόρους της πόλης, ενώ οι αστυνομικοί ερευνούσαν ένα ασημί φορτηγό στη μέση του δρόμου. Το φορτηγό έμοιαζε με σουρωτήρι, ήταν γεμάτο με δεκάδες τρύπες από σφαίρες. Η αστυνομία βρήκε μέσα ένα ανήλικο κορίτσι και έναν άνδρα.Το San Pedro Sula είναι, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, η πιο βίαιη πόλη στον κόσμο - εξαιρουμένων των εμπόλεμων ζωνών.
Ο Orlin συγκέντρωσε γρήγορα πληροφορίες που δείχνουν ότι ο δολοφονημένος άνδρας είχε ποινικό παρελθόν και πως το νεαρό κορίτσι ήταν η ερωμένη του. Τα θύματα είχαν πέσει σε ενέδρα δυο εκτελεστών με τουφέκια, σε κάθε πλευρά βρισκόταν ένας. Ήταν ξεκάθαρα εκτέλεση.«Για ναρκωτικά και εκτελεστές», είπε ο Orlin. «Γι' αυτό σκοτώνουν».Όταν μετακινήθηκαν τα πτώματα από το όχημα, ερευνητές της ιατροδικαστικής υπηρεσίας βρήκαν 84 κάλυκες στον τόπο του εγκλήματος. Το σώμα του οδηγού ήταν κομματιασμένο. Στο σημείο βρίσκονταν τουλάχιστον 300 θεατές. Παιδιά και έφηβοι χρησιμοποίησαν τα τηλέφωνά τους για να τραβήξουν φωτογραφίες, ενώ αστυνομικοί μετακίνησαν τα περιπολικά για να εμποδίζουν την ορατότητα στους θεατές.Ρώτησα εάν είναι συνηθισμένο αυτού του είδους το έγκλημα να συμβαίνει σ' έναν τόσο πολυσύχναστο δρόμο, μέρα μεσημέρι. «Ναι», είπε ο Orlin, καθώς έβγαλε το μικρόφωνό του για να αρχίσει την εκφώνηση του ρεπορτάζ. «Είναι φυσιολογικό».Ερευνητές της ιατροδικαστικής υπηρεσίας εργάζονται στον τόπο εγκλήματος, όπου ένα άτομο πυροβολήθηκε περισσότερες από 30 φορές, στη San Pedro Sula.
Αυτός ο κύκλος της μετανάστευσης, της φυλάκισης και της απέλασης συνεχίζεται έως σήμερα.
Εκτιμάται ότι λιγότερο από το 20% των εγκλημάτων που διαπράττονται στη χώρα διερευνώνται, που σημαίνει ότι οι εγκληματίες μπορούν να δολοφονήσουν χωρίς να ανησυχούν εάν θα καταλήξουν στη φυλακή. Η κατάσταση χειροτέρεψε, με τη βία να εντείνεται περισσότερο το 2009, όταν η ανώτερη τάξη και ο στρατός ενώθηκαν για να ενορχηστρώσουν στρατιωτικό πραξικόπημα κατά του τότε προέδρου Manuel Zelaya. Ακολούθησαν μήνες διαμαρτυριών και οι ανθρωποκτονίες αυξήθηκαν μέχρι που έφτασαν στο ιστορικό υψηλό του 2011.Πολλοί από τους φόνους που επηρεάζουν τη χώρα, διαπράττονται από τη συμμορία Mara Salvatrucha και τους επί χρόνια αντίπαλούς τους, τους Barrio 18. Οι Maras, αρχικά δημιουργήθηκαν στο Λος Άντζελες τη δεκαετία του 1980, από Σαλβαδοριανούς ο οποίοι μετανάστευσαν στις ΗΠΑ στη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου που έπληττε τη χώρα τους.Άτομα με καταγωγή από την Ονδούρα και τη Γουατεμάλα μπήκαν σε αυτές τις συμμορίες, δημιούργησαν κλίκες και ημιαυτόνομες υπο-ομάδες που όλες συνδέονταν μεταξύ τους. Πολλά από τα μέλη συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν, ενώ έπειτα απελάθηκαν στις χώρες καταγωγής του, εξάγοντας τις συμμορίες στην Κεντρική Αμερική. Ο κύκλος της μετανάστευσης, της φυλάκισης και απέλασης συνεχίζει έως σήμερα.Στην Ονδούρα, τη Γουατεμάλα και το Ελ Σαλβαδόρ, οι συμμορίες είναι πολύ ισχυρές και η πλειοψηφία των αρχηγών τους επιχειρούν μέσα από τις φυλακές της χώρας.«Οι περισσότεροι από τους βίαιους θανάτους οφείλονται στη σύγκρουση μεταξύ της (Barrio) 18,της MS-13 και τους ανθρώπους που εργάζονται ως έμποροι ναρκωτικών», είπε ο Orlin. «Αμέσως μετά ακολουθούν οι επιθέσεις σε λεωφορεία. Γίνονται πολλές από αυτές».Τον Οκτώβριο του 2012, η Mara Salvatrucha ήταν η πρώτη συμμορία που ανακηρύχθηκε διεθνής εγκληματική οργάνωση από το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, για την ανάμειξή της στη διακίνηση ναρκωτικών, την πορνεία και τη σωματεμπορία. Ωστόσο, το πράγμα που επηρεάζει περισσότερο το μέσο πληθυσμό στην Ονδούρα είναι ο εκβιασμός ή ο «φορολογικός πόλεμος».«Εάν έχεις μια επιχείρηση, πληρώνεις ένα ποσοστό στους Maras έτσι ώστε να μην σου δημιουργήσουν πρόβλημα», είπε ο Orlin. «Εάν δεν πληρώσεις, σκοτώνουν έναν από τους εργαζομένους σου ή πηγαίνουν στην επιχείρησή σου για να σκοτώσουν εσένα».Ο Orlin Castro, ο οποίος είναι ρεπόρτερ από τα 18 του, ετοιμάζεται να αρχίσει το σπικάζ του σε ρεπορτάζ.
Ο Orlin παρατήρησε ότι φορούσα παπούτσια Nike Cortez, και πρότεινε να τα βγάλω. Μου εξήγησε ότι εκείνα τα παπούτσια τα φορούσαν μόνο μέλη της συμμορίας Barrio 18.
Παρκάραμε το αυτοκίνητο και αρχίσαμε να περπατάμε σ' ένα χωμάτινο σοκάκι, μέχρι που βρήκαμε δυο αστυνομικούς που στέκονταν στο σκοτάδι και κανέναν άλλον. Σύμφωνα με την αστυνομία, οι γείτονες φοβόντουσαν να βγουν έξω επειδή οι συμμορίες θα τους εκδικηθούν. Κανένας δεν πάει κοντά, έτσι ώστε κανένας να μην τους ζητήσει τίποτα.Σε αντίθεση με άλλους τόπους εγκλήματος που επισκεφτήκαμε, δεν υπήρχαν άλλοι ρεπόρτερ εδώ.«Εδώ, υπάρχουν πολλές περιοχές που ο Τύπος δεν θα πάει», είπε ο Orlin. «Πολλά μέσα ενημέρωσης έχουν σταματήσει να στέλνουν ρεπόρτερ τη νύχτα και νωρίς το πρωί, λόγω των κινδύνων που αντιμετωπίζουν».Ο οπερατέρ του Orlin, ο Javier, άνοιξε τον φακό του και είδαμε το πτώμα ενός νεαρού άνδρα να είναι ξαπλωμένο μπρούμυτα στη λάσπη, με δεμένα χέρια και πόδια. Σύμφωνα με την αστυνομία, ήταν υπεύθυνη η Tercereños, μία από τις οκτώ συμμορίες που επιχειρούν στην περιοχή.Την επόμενη μέρα, επισκεφτήκαμε έναν γιατρό ονόματι Héctor Hernández, διευθυντή του νεκροτομείου του San Pedro Sula.«Συχνά βρίσκουμε ανθρώπους σε πλαστικές σακούλες, συνήθως μ' ένα σκοινί γύρω από τον λαιμό τους, τα χέρια και τα πόδια δεμένα πίσω από την πλάτη τους. Είναι το περίφημο garrobo», είπε ο Hernandez, αναφερόμενος στη σκηνή που είδαμε την προηγούμενη νύχτα στη γειτονιά Rivera Hernández barrio.Ο γιατρός εξήγησε ότι όπως ακριβώς το πτώμα που είδαμε, συχνά πτώματα μένουν έξω, στον τόπο του εγκλήματος για ώρες. Από τα τρία βαν της αστυνομίας για περισυλλογή νεκρών, μόνο το ένα δουλεύει.«Υπάρχουν πτώματα που πρέπει να περιμένουν περισσότερες από έξω ώρα για να μαζευτούν» είπε ο Hernandez. «Το βαν δεν έχει ψυγείο και το San Pedro Sula είναι μια πολλή ζεστή πόλη. Εάν σπαταλήσουμε πολύ χρόνο με τα πτώματα στο βαν, αρχίζουν να αποσυντίθενται».Ρώτησα πώς μοιάζει το μέσο θύμα. «Γενικά, όταν είναι αυτό που λέμε ειδική ανθρωποκτονία, ή μια στην οποία εμπλέκονται εκτελεστές, ή όταν το άτομο εμπλεκόταν σε κάποιου είδους έγκλημα, συνήθως βλέπουμε περισσότερες από πέντε σφαίρες - πέντε διαμπερή τραύματα από τις σφαίρες. Αλλά έχουμε μετρήσει πάνω από 74 τραύματα από σφαίρες σε ένα και μόνο πτώμα».Φαντάσου. Σε κάθε τόπο εγκλήματος συνήθως υπάρχουν παιδιά που παρακολουθούν… μέχρι να φτάσουν στα 13, δεν τους επηρεάζει πλέον.
Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ιατροδικαστικοί ερευνητές στο San Pedro Sula φαίνονται να είναι τεράστιες, όχι μόνο λόγω του εξοπλισμού αλλά και λόγω του διαθέσιμου προσωπικού. Ο γιατρός εξήγησε ότι διεθνώς συνηθίζεται να γίνονται δυο αυτοψίες το 24ωρο. Στο San Pedro Sula, ένας γιατρός μπορεί να κάνει τέσσερις αυτοψίες σε έξι ώρες.Ένα παρόμοιο φαινόμενο παρατηρείται με τα πτώματα. Το νοσοκομείο Mario Catarino Rivas Hospital είναι το μόνο δημόσιο νοσοκομείο στην πόλη και κάθε νύχτα οι γιατροί και οι νεαροί ειδικευόμενοι πιέζονται από την εισροή δεκάδων τραυματισμένων ανθρώπων, κάποιοι λόγω ατυχημάτων και άλλοι αποτέλεσμα εγκληματικών πράξεων τη νύχτα. Οι ασθενείς και οι οικογένειές τους πρέπει να αγοράσουν το αναισθητικό και μερικές φορές το χειρουργικό νήμα για να ράψουν τις πληγές τους.Παρά την τεράστια προσπάθεια των γιατρών και των ειδικευόμενων, πολλοί από τους τραυματίες δεν φεύγουν από το νοσοκομείο ζωντανοί.Την επόμενη μέρα, συναντηθήκαμε με τον Orlin ξανά στην κεντρική πλατεία του San Pedro. Πριν να μπούμε στο αυτοκίνητο, ο Orlin παρατήρησε ότι φορούσα παπούτσια Nike Cortez, και πρότεινε να τα βγάλω. Μου εξήγησε ότι εκείνα τα παπούτσια τα φορούσαν μόνο μέλη της συμμορίας Barrio 18.Αφού άλλαξα τα παπούτσια μου, αρχίσαμε να οδηγούμε. Δεν είχε περάσει πολλή ώρα όταν ακούσαμε από το γουόκι-τόκι ότι είχε γίνει κι άλλος φόνους. Γύρω στις 21:00, φτάσαμε σε μια γειτονιά της μεσαίας τάξης, την Colonia Universidad, όπου το γκρι Toyota FJ Cruiser είχε πέσει σε μια κολώνα στη γωνία του δρόμου.Ο οδηγός είχε πυροβοληθεί και χτυπηθεί με τουλάχιστον 20 σφαίρες από αεροβόλο τουφέκι, ενώ οδηγούσε. Τον είχε κλείσει ένα πολυτελές Mazda, είπε η αστυνομία.Ένα βαν από το Channel 6 έφτασε στη σκηνή του εγκλήματος για να γίνει η μετάδοση του ρεπορτάζ του Orlin. Πήρε το μικρόφωνο και άρχισε να μιλάει στην κάμερα.«Οι περισσότερες συγκρούσεις είναι μεταξύ αντίπαλων συμμοριών, αλλά σήμερα οι συμμορίες εμπλέκονται στο εμπόριο ναρκωτικών», είπε μετά την εκπομπή του.«Οπότε, τώρα γίνεται μια μάχη για την περιοχή, αλλά ακόμα περισσότερο με τη (Mara Salvatrucha) 13, εναντίον των εμπόρων ναρκωτικών από τη Σιναλόα και τη Μιχοακάν (πολιτείες στο Μεξικό), εδώ στο San Pedro Sula».Το έγκλημα που μόλις είχε γίνει δεν ήταν μια συνηθισμένη εκτέλεση μεταξύ μελών συμμοριών, η οποία συμβαίνει συνήθως στις γειτονιές της πόλης που μαστίζονται από εγκληματικότητα, σαν αυτές που είχαμε δει τις προηγούμενες μέρες.Τα χαρακτηριστικά αυτού του φόνου φαίνονται όλα να δείχνουν προς το οργανωμένο έγκλημα, ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ εμπόρων ναρκωτικών, πιθανώς από την Ονδούρα, οι οποίοι δουλεύουν για κάποιο από τα μεξικανικά καρτέλ ναρκωτικών. Σύμφωνα με τον Orlin, αυτό το είδος εγκλήματος είχε αυξηθεί τους τελευταίους μήνες, ενώ ο ίδιος έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για έναν χαρακτήρα γνωστό ως «La Tuta», τον Servando Gómez, αρχηγό του καρτέλ Knights Templar στο Michoacan του Μεξικού. Ρώτησε για αυτόν περισσότερες από μία φορές.Η Ονδούρα βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο, ανάμεσα σε Κολομβία και Μεξικό, κατά μήκος της διαδρομής διακίνησης της κοκαϊνης προς τις ΗΠΑ. Φαίνεται ότι τα μεξικανικά καρτέλ έχουν αρχίσει να αμφισβητούν την «πλατεία» όπως είναι γνωστά στον υπόκοσμο τα κέντρα διακίνησης, με συνέπειες που είναι παρόμοιες με εκείνες που έχουμε δει σε πόλεις όπως η Σιουδάδ Χουάρεζ, στη βόρεια πολιτεία Τσιουάουα του Μεξικού.«Μερικοί άνθρωποι το έχουν συνηθίσει, αλλά υπάρχουν και πολλοί που ζουν με ψυχολογικό τραύμα», είπε ο Orlin. «Φαντάσου. Σε κάθε τόπο εγκλήματος συνήθως υπάρχουν παιδιά που παρακολουθούν… μέχρι να φτάσουν στα 13, δεν τους επηρεάζει πλέον. Οπότε φαίνεται ευκολότερο να το κάνουν κιόλας».«Αλλά, γιατί αυτά τα παιδιά περιτριγυρίζουν στους δρόμους; Επειδή κάποιος σκότωσε τους γονείς τους ή (οι γονείς τους) μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες» είπε ο Orlin. «Τα παιδιά δεν μπορούν να πάνε στο σχολείο γιατί δεν έχουν τρόπο να φτάσουν μέχρι εκεί, στις πιο ευάλωτες περιοχές».Αυτή ακριβώς είναι η κατάσταση που πέρυσι προκάλεσε αύξηση του αριθμού των ανήλικων οι οποίοι επιθυμούσαν να μεταναστεύσουν στις ΗΠΑ. Από το 2010, αυξήθηκε κατά 500% η παράνομη μετανάστευση των κατοίκων της Ονδούρας. Το San Pedro Sula και οι γύρω από αυτό περιοχές, είναι το γεωγραφικό τμήμα από όπου φεύγουν οι περισσότεροι μετανάστες από την Ονδούρα.Προκειμένου να εξηγήσει την κατάσταση που αντιμετωπίζουν αυτά τα παιδιά, ο Orlin μου διηγήθηκε μια ανατριχιαστική υπόθεση την οποία κάλυψε τον Μάιο, όταν σε μια και μόνο γειτονιά σκοτώθηκαν οκτώ παιδιά σε διάστημα έξι ημερών.«Μερικά παιδιά είχαν φύγει από έναν τομέα που ελεγχόταν από την MS-13 για να πάνε στην περιοχή της (Barrio) 18. Έγιναν paisitas (φίλοι)», είπε ο Orlin. «Ένα 9χρονο αγόρι έμπλεξε με μία Mara (κλίκα). Μια φορά αυτό το παιδί είδε κάποια σοβαρά πράγματα και αποφάσισε να αποχωρήσει. Μια μέρα, έπιασαν τον paisita μαζί με ακόμα δύο παιδιά, τους έβαλαν σ' ένα φορτηγό και έπειτα τα πέταξαν σ' έναν υπόνομο».«Μιλάμε για τρία νεκρά παιδιά» είπε ο Orlin, συνεχίζοντας την ιστορία. «Την επόμενη μέρα, ο μικρός αδερφός του νεκρού παιδιού πήγε να τον ψάξει μαζί με ένα άλλο παιδί. Τον σκότωσαν, τον τύλιξαν σ'ένα σεντόνι και τον πέταξαν περίπου στο ίδιο σημείο».«Είναι πέντε παιδιά» είπε ο Orlin. «Ακόμα δύο παιδιά που είδαν τι συνέβη, δολοφονήθηκαν τρεις μέρες αργότερα. Είναι επτά τα παιδιά».«Επειδή η Barrio 18 ήθελε να ισχυριστεί ότι δεν είχαν σκοτώσει παιδιά, πήραν ένα άλλο παιδί, το σκότωσαν και έγραψαν πάνω του κάτι που έλεγε ότι το αγόρι είχε σκοτώσει τα άλλα επτά» είπε ο Orlin.«Αυτό είναι που η κυβέρνηση της Ονδούρας θέλει να κρύψει» είπε ο Orlin, καθώς το φως της ημέρας αρχίζει να εμφανίζεται. Επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο μας στην κεντρική πλατεία του San Pedro Sula. Προτού να πούμε αντίο, ρωτάω τον Orlin εάν πιστεύει πως η βία στη χώρα είναι κάτι που επιλύεται.«Ο Θεός είναι ο μόνος που μπορεί να βάλει ένα τέλος σε όλο αυτό», είπε. «Πρώτα ο Θεός και έπειτα η δουλειά και η προσπάθεια εκείνων που είναι οι υπεύθυνοι της ασφάλειας».Περισσότερα από το VICEΗ Άγνωστη Ιστορία του Ανθρώπου που Συνέλαβε Δύο Φορές τον Βασίλη ΠαλαιοκώσταΟ Ράπερ «Ταυτισμένος Λάθος» Έκλεισε 10 Χρόνια Δισκογραφίας και μας Μιλάει για το Καλύτερο Live της Ζωής τουΟι Μεγαλύτεροι Κόπανοι της Rock Σκηνής Τα καλύτερα θέματα του VICE Greece στο inbox σου!
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
