Αν είσαι καμιά 40αριά χρονών, τότε όχι απλά γνωρίζεις τι εστί video club, αλλά ήταν και μέρος της διασκέδασής σου στα παιδικά σου χρόνια. Εκεί σε πήγαιναν οι γονείς σου το Σάββατο βράδυ και μπορούσες να πάρεις δύο ταινίες, πιστεύοντας ότι σε αγαπάνε, ενώ στην πραγματικότητα ήθελαν να σε ξεφορτωθούν από τα πόδια τους.

Αν πάλι είσαι καμιά 20αριά, τότε έχεις διαβάσει για τα video club στα βιβλία της σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδος και έχεις επεξεργαστεί κάποιο VCR στο υπόγειο του θείου σου, πιστεύοντας ότι είναι μυστικό όπλο από τον «ψυχρό» πόλεμο. Αν, βέβαια, είσαι κάπου στη μέση ηλικιακά, τότε και έχεις πάει σε video club και έχεις μερικές κλασικές ταινίες σε κασέτα στο ράφι του σπιτιού σου, γιατί κατά πάσα πιθανότητα είσαι ένα χιπστέρι του κερατά και θεωρείς ότι η βιντεοταινία είναι σαν το βινύλιο και τα ρούχα της δεκαετίας του ΄60: vintage. Μάλλον δεν έχεις και άδικο.

Η Μάρω, δεν ανήκει σε καμία από τις παραπάνω κατηγορίες, πέρα ότι είναι κάπου στα 30 της. Εδώ και τέσσερα χρόνια έχει το δικό της video club (το Imagine movies στη Χίο) και η αλήθεια είναι ότι έχει ζήσει πολλές περίεργες καταστάσεις. Έτσι, σε μια συζήτηση που είχαμε, όπου μου ανέλυε την αύξηση της πελατείας στο μαγαζί -αυτό δεν το περίμενα- η κουβέντα πήγε και στις τσόντες. Άλλωστε ποιος δεν έχει πάρει τσόντα από video club και ποιος δεν έχει αναρωτηθεί την ώρα που έκανε την κίνηση «τι να σκέφτεται τώρα για μένα;» - ιδιαίτερα αν στο ταμείο ήταν κάποια γυναίκα και ωραία.

Κάπως έτσι, αποφάσισα να δω τι έχει μάθει για τους άντρες ενώ τους νοικιάζει πορνό, μέσα από τις ιστορίες της.

Δεν μπορείς να πεις ότι πορνό νοικιάζουν μόνο οι νέοι ή οι εργένηδες. Τσόντες θα πάρουν όλων των τύπων οι άντρες - από πιτσιρίκια που νομίζουν ότι κάνουν την μεγάλη «αλητεία», μέχρι 55άρηδες παντρεμένους με παιδιά, που θα έχουν μερικές ώρες μόνοι τους στο σπίτι. Συν τοις άλλοις, για πολλούς έχει χαθεί λίγο η μπάλα για το τι ετσί τσόντα. Για παράδειγμα, πολλοί θεωρούν τις ταινίες «50 Αποχρώσεις του Γκρι» και «Νymphomaniac» πορνό. Έτσι το έχουν στο μυαλό τους, έτσι γουστάρουν, γιατί να πας κόντρα;

Αυτό, η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να το συνταντήσω. Να βλέπεις παιδιά στα 20-φεύγα τους να έρχονται να νοικιάσουν τσόντα και να κουβαλούν ένα περίεργο συναίσθημα. Ένα συναίσθημα τύπου «λες να με σχολάσει μετά η κοπέλα μου αν με πάρει χαμπάρι;», «πώς το πας τώρα στο ταμείο;», «λες να γίνω ρεζίλι;» και άλλα τέτοια. Τους καταλαβαίνεις από νωρίς αυτούς. Είναι οι τύποι που μπαίνουν στο μαγαζί και το τσεκάρουν από πάνω μέχρι κάτω, μην τυχόν είναι κανένας γνωστός και τους δει.

Ναι, για τους περισσότερους άντρες οι τσόντες δεν έχουν διαφορά. Αν έχει σεξ, τότε μια χαρά είναι. Ακόμα θυμάμαι έναν άντρα, κοντά στα 40, που είχε έρθει και μου λέει «οι τσόντες που είναι;». Αφού του έδειξα, του εξήγησα ότι στο μαγαζί έχω μόνο soft και όχι hard - ναι, έμοιαζε από αυτούς που γούσταραν τις hard. Πάντως η απάντησή του μας άφησε και τους δύο ικανοποιημένους: Δεν έχει σημασία, η δουλειά να γίνει.

Απλά πράγματα. Τσόντα να 'ναι και ό,τι να 'ναι.

Από τις πιο περίεργες στιγμές που έχω ζήσει. Ξέρεις είναι αυτές που πας να το παίξεις καλή και στο τέλος νιώθεις τόσο μαλακισμένη που θέλεις να ανοίξει η γη να σε καταπιεί. Έχω έναν πελάτη, που συνήθως έρχεται με την κόρη του και παίρνει αισθηματικές ταινίες. Μια μέρα ήρθε με έναν φίλο του, με πλησιάζει και μου λέει «αισθησιακές ταινίες έχετε;». Τον κοιτάω και με χαμόγελο σε φάση «μπερδεύτηκες, αλλά ξέρω εγώ τι θέλεις» του απαντάω «αισθηματικές θέλατε να πείτε» . Με κοιτάει με βλέμμα «τι δεν καταλαβαίνεις;», μου λέει, «αισθησιακές». Τον διορθώνω πάλι με το «αισθηματικές» και ξαφνικά τον ακούω να λέει με δυνατή φωνή «ΤΣΟΝΤΕΣ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ, ΤΣΟΝΤΕΣ ΕΧΕΤΕ;». Γύρισαν καμιά 10αριά άνθρωποι που ήταν στο μαγαζί και με κοιτούσαν και εγώ με ένα χαζό χαμόγελο τους πήγα στο σταντ με τις ερωτικές ταινίες.

Αυτοί οι τύποι είναι από τους αγαπημένους μου. Κλασικός πελάτης, που παίρνει 10 ταινίες για όλη την εβδομάδα. Αλλά το κάνει με κόλπο/σύστημα. Τύπου βάζει πρώτα μια πιο-κουλτουριάρικη-ταινία-πεθαίνεις, στο καπάκι δύο ερωτικές, τις «σπάει» μετά με μια κοινωνική και μια πολεμική, ξανά δύο ερωτικές, ακολουθεί μια κοινωνική και μετά ερωτική-κοινωνική. Είναι μια δική του μέθοδος που την κάνει πάντα και επιστρέφει τις ταινίες με την ίδια σειρά. Κάθε φορά τον ρωτάω «πώς σας φάνηκαν;», την ώρα που κρατάω την κοινωνική, εκείνος με ένα ελαφρύ χαμογελάκι μου λέει «πέρασε η ώρα μου, καλές ήταν».

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.