FYI.

This story is over 5 years old.

Διασκέδαση

Η Απεξάρτηση Ενός Έλληνα Δημοσιογράφου από τον Τζόγο μια Δευτέρα Απόγευμα

Όλα ταλέντο θέλουν. Ακόμα και το ψέμα.
Ο Ηλίας Αναστασιάδης/ Η φωτογραφία παραχωρείται ευγενικά από τον ίδιο

Το Σάββατο, 13 Μαΐου, στη νέα Εθνική Λυρική Σκηνή στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) ο Ηλίας Αναστασιάδης θα είναι ο πρώτος ομιλητής του TEDxAthens. Αυτή είναι η ιστορία του. Πριν από λίγα χρόνια, είχα γνωρίσει έναν σοβαρό τζογαδόρο. Περπατήσαμε στα στενά του Μετς - εγώ γεμάτος απορίες, αυτός τυλιγμένος σε ένα μπουφάν και με το βάρος όλου του κόσμου στις πλάτες του. Ηταν ντυμένος στα σκούρα, κοίταζε διαρκώς τα στραβοπατημένα παπούτσια του, ήταν αμήχανος και κάπως ηττημένος, ενώ μου διηγήθηκε την ιστορία του. Απ' όσα μου περιέγραψε, από το πώς την πάτησε, το πώς συνήλθε, το πόσα έχασε, το πώς ένιωθε όταν έχανε, όταν κέρδιζε, όταν έκλαιγε, μέχρι το πώς μια μέρα ανακοίνωσε στη γυναίκα του πως «χρωστάω 300.000 ευρώ», μου είχε μείνει το εξής: «Το μεγαλύτερο ταλέντο μου είναι το ψέμα. Μπορώ να σου πω το πιο χοντρό ψέμα, ότι τώρα είναι μέρα και όχι νύχτα, ότι είσαι γυναίκα και όχι άνδρας, ότι είμαι κα­­λά κι όχι ηττημένος. Το ταλέντο μου είναι το ψέμα. Διότι, για να είσαι καλός τζογαδόρος πρέπει να είσαι καλός ψεύτης. Κυρίως στον εαυτό σου».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Πριν από λίγο καιρό ήρθε στα χέρι μου η «Δευτέρα». Είναι ένα βιβλίο γραμμένο σαν κοφτό, σκληρό ημερολόγιο, που μιλάει σε πρώτο πρόσωπο για την περιπέτεια του Ηλία Αναστασιάδη. Την ημέρα είναι ο αρχισυντάκτης του Oneman. Τη νύχτα –αλλά ενίοτε και την ημέρα– ήταν μανιακός τζογαδόρος. Καθώς γύριζα τις σελίδες, διαβάζοντας τις άμεσες, ενίοτε πικρές, ενίοτε χιουμοριστικές, συνήθως όμως αυτοκριτικές και απογυμνωτικά ειλικρινείς προτάσεις, σκεφτόμουν συνέχεια τον ανώνυμο τύπο που είχα γνωρίσει παλιότερα. Δεν είναι τυχαίο: ο μόνος τρόπος να νικήσεις τον εαυτό σου όταν καταλαβαίνεις πως έχεις γίνει βιρτουόζος ψεύτης, είναι να πεις την αλήθεια. Την πλήρη, άβολη, σκληρή αλήθεια.

- Πότε κατάλαβες ότι έχεις πρόβλημα;
- Πολλές φορές. Όταν έβγαινα τα ξημερώματα και περπατούσα κάτι χιλιόμετρα για να βρω ανοιχτό περίπτερο και να βγάλω κάρτα για να παίξω.

Αυτό έκανε ο Ηλίας. Συνδύασε το ταλέντο του στο γράψιμο, γύρισε ανάποδα το ταλέντο του στο ψέμα και το έκανε άβολη αλλά και γόνιμη ειλικρίνια και έγραψε την «Δευτέρα» (εκδόσεις Key Books), την αληθινή ιστορία της εξάρτησης και απεξάρτησης του από τον τζόγο.

Σημαντικό στοιχείο για να καταλάβουμε τη λογική του τζογαδόρου: Δεν παίζεις για να κερδίσεις. Τα χρήματα παίζουν ρόλο μόνο στην αρχή. Ενίοτε, όπως φαίνεται από το βιβλίο, η ήττα είναι μεγαλύτερη ηδονή από την νίκη. Σε κάνει να πεισμώσεις να ρεφάρεις, δημιουργεί ένα νέο πάθος απέναντι στον φανταστικό εχθρό που θέλεις να λιανίσεις – αυτός που δεν καταλαβαίνεις, αλλά είναι σίγουρα ο εαυτός σου. Ο Ηλίας, έγραψε το βιβλίο ενώ ήταν καθαρός. Κάποια στιγμή, ενώ είχε παίξει από βολεϊ Κορέας, κρίκετ, λακρός, ποδόσφαιρο, μπάσκετ μέχρι πόλο, ενώ είχε βρεθεί χωρίς λεφτά, ενώ είχε χάσει την αποζημίωση της απόλυσής του και ήταν άνεργος, ενώ υπολόγισε πως έχει ταΐσει την εξάρτησή του με 150.000 ευρώ και τόνους χαμένης αυτοπεποίθησης, αποφάσισε πως πρέπει να δράσει: Πήρε τηλέφωνο στο ΚΕΘΕΑ, έγινε δεκτός στο πρόγραμμα απεξάρτησης και ξεκίνησε μια δύσκολη διαδρομή αλλαγής εαυτού. Δεν είναι μια ιστορία μια happy ending, είναι μια διήγηση που διαποτίζεται από την αλήθεια κάθε εξαρτημένου: Μια φορά εθισμένος, για πάντα εθισμένος.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece

Η Δευτέρα, είναι ένα κείμενο μοντέρνο, ημερολογιακό, άμεσο και ενίοτε άβολο, καθώς περιγράφει με διάφανη ειλικρίνεια την διαδρομή του από τη στιγμή που ξεκίνησε να παίζει με τον πατέρα του Προ-Πο σχεδόν ανήλικος, μέχρι την εποχή που η εξέλιξη του Ίντερνετ του έδινε όλο και περισσότερους τρόπους να ξεφτιλίσει την αυτοεικόνα του. Και κάπου εκεί, νιώθεις πως την ιστορία ενός ταλαντούχου ψεύτη, μπορείς να την διηγηθείς και διαφορετικά, πιο αισιόδοξα: Ως την ιστορία ενός Έλληνα δημοσιογράφου που ξεκίνησε την απεξάρτησή του από τον τζόγο μια Δευτέρα απόγευμα.

Το εξώφυλλο του βιβλίου «Δευτέρα»

VICE: Πόσες μέρες είσαι καθαρός;
Ηλίας Αναστασιάδης: 350 μέρες χωρίς τζόγο σήμερα.

Πότε ξεκίνησες;
Ξεκίνησα να παίζω συστηματικά στο λύκειο, όταν ήρθε το Πάμε Στοίχημα στα πρακτορεία. Νομίζω το 2000. Σύντομα απογοητεύτηκα από τις συνθήκες και τις απαιτήσεις του πρακτορείου και άρχιζα να παίζω μονά αποδεκτά στη William Hill στο Ίντερνετ.

Πότε κατάλαβες ότι έχεις πρόβλημα;
Πολλές φορές. Όταν έβγαινα τα ξημερώματα και περπατούσα κάτι χιλιόμετρα για να βρω ανοιχτό περίπτερο και να βγάλω κάρτα για να παίξω. Όταν δεν είχα λεφτά από την πρώτη βδομάδα του μήνα. Όταν όλα καθορίζονταν από το αν κέρδισα ή έχασα. Όταν έχασα μια αποζημίωση σε μια βδομάδα. Το πρόβλημα με το πρόβλημα ήταν ότι άργησα να το παραδεχτώ.

Ποια ήταν η χειρότερή σου στιγμή;
Θα έλεγα όταν έπαιξα όλη μου την αποζημίωση ενώ ήμουν άνεργος, αλλά αυτό δεν ήταν μια στιγμή, ήταν ένας ολόκληρος χαοτικός μήνας. Οι χειρότερες στιγμές ήταν τον τελευταίο χρόνο πριν το πρόγραμμα που ήμουν συνέχεια πάνω από το κινητό μου. Έβγαινα και ήμουν κολλημένος στην οθόνη. Μια γνωστή, φοβερά αντιπαθής έτσι κι αλλιώς, μου λέει μια μέρα «κάτσε ρε Ηλία, 30 χρονών θα γίνεις σε λίγο, τι τσατάρεις σαν το παιδάκι μια ώρα πάνω από το κινητό;». Ήθελα να πεθάνει επιτόπου γιατί εκτός από ευγενική, δεν ήταν ούτε παρατηρητική. Δεν τσάταρα. Όταν άρχισαν να γελάνε οι υπόλοιποι, ήθελα να πεθάνω κι εγώ.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Πότε φοβήθηκες πραγματικά;
Κάθε φορά που γρύλιζα από τα νεύρα ή έβγαζα ήχους που τρόμαζαν τους γύρω μου. Και κάθε φορά που έκανα μαύρες σκέψεις για τη ζωή μου.

Θεωρείς πως η κρίση έπαιξε ρόλο;
Σίγουρα έβαλε το χεράκι της. Η σκέψη να ζήσεις παίζοντας στοίχημα και βγάζοντας καλά λεφτά από τον καναπέ σου είναι πάντα μια καλή σκέψη όταν είσαι υπό οικονομική πίεση.

Τελικά όλο αυτό δεν είχε να κάνει με το χρήμα; Γιατί η ήττα είναι μεγαλύτερη ηδονή από τη νίκη;
Όχι, δεν είχε να κάνει με το χρήμα. Αν είχε να κάνει με αυτό, θα κοίταζα να αξιοποιήσω τα κέρδη έστω μία από τις φορές που κέρδισα. Δεν ξέρω, μάλλον επειδή περιμένεις κάτι να σε ξυπνήσει και να σε ταρακουνήσει, μπας και δεις το πρόβλημα το αληθινό. Και επειδή σε πεισμώνει φαντάζομαι.

Πόσο καλός ψεύτης ήσουν;
Ο καλύτερος που ξέρεις. Ηθοποιός. Ξεγελούσα και τον εαυτό μου πάρα πολύ συχνά.

Γράφεις πως δεν ήθελες μια κανονική ζωή. Τι εννοείς;
Οι συμβάσεις της κανονικής ζωής με πνίγουν. Η κανονική ζωή μου φαίνεται υπερβολικά βαρετή. Μάλλον γι' αυτό ξεκίνησα να γράφω βιβλία, να 'χουμε κάτι να συζητάμε. Οι συγγραφείς μεταγγίζουν την εμπειρία ζωής τους.

Εσένα η εξάρτηση σού έδωσε μια πολύτιμη εμπειρία. Θα το άλλαζες;
Ναι, αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω, θα τα άλλαζα όλα. Έχασα υπερβολικά πολλά και καλά χρόνια. Τουλάχιστον σταμάτησα πριν είναι αργά.

Για περισσότερες πληροφορίες γύρω από το φετινό TEDxAthens μπορείτε να επισκεφθείτε το site της εκδήλωσης.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Περισσότερα από το VICE

Φωτογραφίες για να Ξεπεραστεί ο Φόβος των Τρανς Ατόμων Όταν Πηγαίνουν Τουαλέτα

Ο Απόλυτος Οδηγός για το Καλύτερο Sexting

Άνθρωποι που Καθαρίζουν Τόπους Εγκλημάτων Εξηγούν πώς Είναι να Αντιμετωπίζεις Κάθε Μέρα τον Θάνατο

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.