Ένας παροπλισμένος διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος «κάθεται» σε ένα υπόγειο σιλό στο Titan Missile Museum, στην Sahuarita της Αριζόνα. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οι πύραυλοι Titan II ήταν οπλισμένοι με μια πυρηνική κεφαλή 9 μεγατόνων και ήταν τοποθετημένοι στην Aριζόνα, στο Αρκάνσας και στο Κάνσας και ήταν σε κατάσταση μόνιμης επιφυλακής. Αυτή η τοποθεσία είναι μόνη εναπομείνασα εγκατάσταση εκτόξευσης Titan II.
Δύο στολές χειριστών πυραυλικών καυσίμων, τις οποίες φορούσαν οι τεχνικοί του συστήματος μεταφοράς προωθητικών καυσίμων, στο Titan Missile Museum.
O θόλος μιας πυραυλικής εγκατάστασης διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων Titan II, ξεπροβάλλει μέσα στην έρημο του Vali στην Αριζόνα.
Ένας στόχος δορυφορικής βαθμονόμησης, που χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου για να βοηθήσει τους Αμερικάνικους δορυφόρους Corona να εστιάσουν τους φακούς τους, πριν αυτοί κατασκοπεύσουν την Σοβιετική Ένωση, μαζεύει πλέον σκόνη στην έρημο που βρίσκεται λίγο έξω από το Casa Grande στην Αριζόνα. Μια εποχή, υπήρχαν 272 τέτοιοι στόχοι διασκορπισμένοι σε διάφορα σημεία της νότιας Αριζόνα.
Το δωμάτιο που θα λειτουργούσε ως η Βουλή των Αντιπροσώπων σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου, όπως αυτό βρίσκεται σε ένα πυρηνικό καταφύγιο (που κάποτε ήταν μυστικό) το οποίο είχε κατασκευαστεί για τα μέλη του Κογκρέσου στο Greenbrier, ένα θέρετρο τεσσάρων αστέρων στο White Sulphur Springs της Δυτικής Βιρτζίνια.
Η κεντρική πόρτα βάρους 25 τόνων που οδηγούσε στο (κάποτε μυστικό) πυρηνικό καταφύγιο, το οποίο χτίστηκε για μέλη του Κογκρέσου κάτω από το Greenbrier. To τεράστιο αυτό καταφύγιο, το οποίο ολοκληρώθηκε κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου το 1961, περιελάμβανε αρκετά κρεβάτια και εφόδια για να υποδεχτεί 535 νομοθέτες, ο καθένας εκ των οποίων θα είχε το δικαίωμα να φέρει μαζί του και έναν υπάλληλο. Το καταφύγιο είχε επίσης χώρους απολύμανσης, μια μονάδα εντατικής θεραπείας, ένα δωμάτιο επικοινωνιών και ενημέρωσης, ενώ όλα αυτά ήταν προστατευμένα από ένα παχύ στρώμα τσιμέντου.
Απολυμαντικά ντους τα οποία βρίσκονται μέσα στο πυρηνικό καταφύγιο, που βρίσκεται κάτω από το Greenbrier.
Μια πόρτα 18 τόνων, την οποία κάποτε έκρυβε μια μετακινούμενη επιφάνεια, φαίνεται πλέον στην είσοδο του πυρηνικού καταφυγίου που βρίσκεται κάτω από το Greenbrier.
H καφετέρια του πυρηνικού καταφυγίου που βρίσκεται κάτω από το Greenbrier.
To αποτύπωμα του παλαιού κτιρίου Κ-25, το οποίο εμπλούτιζε με ουράνιο τα πυρηνικά όπλα της Αμερικής, στο Oak Ridge του Τενεσί. Το κτίριο χτίστηκε κατά την διάρκεια του Manhattan Project και κάποτε αποτελούσε το μεγαλύτερο κτίριο του κόσμου, με 12.000 υπαλλήλους να δουλεύουν μέσα σε αυτό. Ουράνιο το οποίο εμπλουτίστηκε, στην εν λόγω εγκατάσταση, ήταν και αυτό που χρησιμοποιήθηκε στην ατομική βόμβα που έπεσε στην Χιροσίμα της Ιαπωνίας. Το Department of Energy ολοκλήρωσε ένα πενταετές πλάνο κατεδάφισης της εγκατάστασης το 2014.
Τουρίστες επισκέπτονται την τοποθεσία δοκιμών Trinity, στο White Sands Missile Range, λίγο έξω από το San Antonio στο Νέο Μεξικό. Στις 16 Ιουλίου του 1945, επιστήμονες που δούλευαν στο πλαίσιο του Manhattan Project πυροδότησαν εδώ τη πρώτη ατομική βόμβα του κόσμου. Το Department of Defence επιτρέπει στο κοινό να επισκέπτεται τον χώρο μόλις δύο ημέρες τον χρόνο.
Μια ρέπλικα του Fat Man, της ατομικής βόμβας την οποία έριξαν οι Ηνωμένες Πολιτείες στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, φαίνεται στην καρότσα ενός τρέηλερ στην τοποθεσία δοκιμών Trinity.
Μια προειδοποιητική πινακίδα που κρέμεται στην περίφραξη της τοποθεσίας δοκιμών Trinity.
Επισκέπτες στο White Sands Missile Park τσεκάρουν το Hound Dog, έναν υπερηχητικό πύραυλο ο οποίος μπορούσε να εκτοξευτεί από ένα B-52, κουβαλώντας μια πυρηνική κεφαλή. Το πάρκο στο Νέο Μεξικό, εκθέτει πάνω από 50 πυραύλους και βλήματα που έχουν δοκιμαστεί σε αυτήν την τοποθεσία.
Μια τσιμεντένια σημαδούρα, στο σημείο που είναι γνωστό ως Plot M, το οποίο βρίσκεται σε ένα προαστιακό πάρκο του Σικάγο, προειδοποιεί τους επισκέπτες ότι ραδιενεργά απόβλητα από το επονομαζόμενο Chicago Pile (ο οποίος ήταν ο πρώτος πυρηνικός αντιδραστήρας στον κόσμο) βρίσκονται θαμμένα κάτω από το χώμα του Red Gate Woods. Το Chicago Pile, το οποίο ανέπτυξε ο Ιταλός φυσικός Enrico Fermi στο πλαίσιο του Manhattan Project το 1942, στήθηκε αρχικά κάτω από ένα γήπεδο football στο πανεπιστήμιο του Σικάγο. To 1943, ο αντιδραστήρας μεταφέρθηκε στο Red Gate Woods και αργότερα θάφτηκε εκεί, σε ένα σημείο που είναι γνωστό ως Site A.
H αίθουσα ελέγχου ενός αντιδραστήρα γραφίτη Χ-10, ο οποίος υπήρξε ο μεγαλύτερο αντιδραστήρας του κόσμου μετά τον Chicago Pile, βρίσκεται στο Oak Ridge National Laboratory, στο Oak Ridge του Τενεσί. Κατασκευασμένο με άκρα μυστικότητα κατά την διάρκεια του Manhattan Project, ο αντιδραστήρας προμήθευε με πλουτώνιο τους επιστήμονες που δούλευαν στο Los Alamos. O X-10 θα γίνει κομμάτι του Manhattan Project National Historical Park.
O χώρος φόρτωσης του αντιδραστήρα Χ-10, όπως φαίνεται από το παράθυρο της αίθουσας ελέγχου στο Oak Ridge National Laboratory.
O κρατήρας Sedan, ο οποίος δημιουργήθηκε από μια θερμοπυρηνική έκρηξη 104 κιλοτόνων το 1962, είναι ένας από τους βασικούς λόγους που οι ετήσιες εκδρομές στο Nevada National Security Site (100 μίλια βορειοδυτικά του Las Vegas) είναι τόσο δημοφιλείς. Η πυρηνική έκρηξη που δημιούργησε τον κρατήρα μετατόπισε 12 εκατομμύρια τόνους γης, αφήνοντας πίσω της έναν κρατήρα με βάθος 96 μέτρων.
Το τραπεζικό θησαυροφυλάκιο Mosler, το οποίο κατασκευάστηκε για να εξεταστούν οι συνέπειες των πυρηνικών όπλων στα αστικά οικοδομήματα, επέζησε μιας έκρηξης 37 κιλοτόνων το 1967, στο Nevada National Security Site. Μετά την έκρηξη, εργάτες αφαίρεσαν την πόρτα του θησαυροφυλακίου και βρήκαν ότι τα χρήματα μέσα σε αυτό ήταν άθικτα.
Το επονομαζόμενο Apple-2 House, είναι ένα από το δύο σπίτια που ακόμα υπάρχουν στην Doomtown, μια ψεύτικη αμερικάνικη κοινότητα η οποία περιελάμβανε αυτοκίνητα, έπιπλα και πλαστικές κούκλες, η οποία βρίσκεται 100 μίλια βορειοδυτικά του Las Vegas. H Doomtown καταστράφηκε το 1955 κατά την διάρκεια πυροδότησης μιας ατομικής βόμβας, που έγινε για να εξεταστούν οι αστικές επιπτώσεις μιας τέτοιας έκρηξης. Το σπίτι που βλέπουμε ήταν κάτι λιγότερο από ένα μίλι μακριά από την πυρηνική έκρηξη 29 κιλοτόνων.
Σιταρόχορτο, που έχει μεγαλώσει γύρω και μέσα στην πρώην πλατφόρμα εκτόξευσης διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων Minuteman, λίγο έξω από το Wall στην Βόρεια Ντακότα. Το μόνο που έχει απομείνει από την εγκατάσταση που κάποτε «φιλοξενούσε» πυραύλους που κουβαλούσαν πυρηνικές κεφαλές 1,2 μεγατόνων, είναι η συρμάτινη περίφραξη που πλέον «φυλάει» ένα άδειο λιβάδι.
Ένας απενεργοποιημένος διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος Minuteman, στην σωλήνα εκτόξευσης στην πυραυλική εγκατάσταση Delta-09, λίγο έξω από το Wall στην Βόρεια Ντακότα. Μετά την απενεργοποίηση όλης της πλατφόρμας το 1994, που έγινε ως μέρος του Strategic Arms Reduction Treaty, την οποία υπέγραψαν ο τότε Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών George H.W. Bush και ο τότε Σοβιετικός ηγέτης Michael Gorbachev, το National Park Service μετέτρεψε την εγκατάσταση στο Minuteman Missile National Historic Site.
Τουρίστες περνούν απο μια βαριά πόρτα στο Delat 01-Launch Control Facility, λίγο έξω από το Wall στην Νότια Ντακότα.
Μια από τις δύο κλειδαριές εκτόξευσης στο Delta 01-Launch Control Facility.
To γραφείο του βοηθού ελέγχου εκτόξευσης στο Delta 01-Launch Control Facility.
H βαριά πόρτα στην εγκατάσταση εκτόξευσης πυραύλων November-33, η οποία κάποτε προστάτευε έναν διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο Minuteman και ανήκει πλέον στην North Dakota Historic Society, φαίνεται εδώ στο Cooperstown στην Βόρεια Ντακότα. Ο πύραυλος αφαιρέθηκε στο πλαίσιο του Strategic Arms Reduction Treaty.
Αγριόχορτα ξεπροβάλλουν από το τσιμέντο που βρίσκεται γύρω από το κάλυμμα ενός πυραυλικού κοντά στο Hampden της Βόρειας Ντακότα, το οποίο κάποτε περιείχε έναν θερμοπυρηνικό πύραυλο Sprint. Οι αντι-βαλλιστικοί πύραυλοι Sprint, που είχαν εγκατασταθεί εδώ ως μέρος του προγράμματος Safeguard, είχαν σχεδιαστεί για να αναχαιτίσουν μια πιθανή επίθεση στους διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους Minuteman, οι οποίοι βρίσκονταν διασκορπισμένοι στην περιοχή. Εντούτοις, το πρόγραμμα Safeguard «έτρεξε» τελικά για λιγότερο από έναν χρόνο, μιας και στα μέσα της δεκαετίας του 70, το Defence Department, ανησυχώντας για το κόστος και την αποτελεσματικότητα του προγράμματος, αποφάσισε να το σταματήσει.
Τα απομεινάρια ενός πυραμοειδούς αντι-πυραυλικού ραντάρ, το οποίο ήταν κομμάτι του Stanley R. Mickelsen Safeguard Complex, το οποίο χτίστηκε κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου για να ανιχνεύσει μια πιθανή πυρηνική επίθεση των Σοβιετικών, φαίνονται εδώ λίγο έξω από την Νεκόμα, στην Βόρεια Ντακότα. Η εγκατάσταση ολοκληρώθηκε το 1975 και λειτούργησε για λιγότερο από έναν χρόνο, μιας και το Defence Department εν τέλει «έκοψε» το πρόγραμμα Safeguard.
O ραδιενεργός πυρήνας του αντιδραστήρα F στην εγκατάσταση του Hanford, ένας εκ των εννιά πυρηνικών αντιδραστήρων που φτιάχτηκαν ώστε να προμηθεύουν με πλουτώνιο τα πυρηνικά όπλα της Αμερικής, κάθεται πλέον θαμμένος κάτω από τσιμέντο, κοντά στις όχθες του ποταμού Columba στο Hanford της Ουάσινγκτον. Θα πρέπει να περάσουν άλλα 75 χρόνια μέχρι ο πυρήνας να είναι αρκετά ασφαλής ώστε να αποσυναρμολογηθεί. Κατασκευασμένο προς το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ως μέρος του Manhattan Project, η εγκατάσταση του Hanford είναι μια από τις πιο τοξικές πυρηνικές τοποθεσίες του Δυτικού Ημισφαιρίου. Η ομοσπονδιακή προσπάθεια καθαρισμού του χώρου αναμένεται να διαρκέσει μέχρι το 2060 και να κοστίσει στους Αμερικάνους φορολογούμενους πάνω από 150 δισεκατομμύρια δολάρια.
Τα απομεινάρια του Hanford High School, τα οποία θα γίνουν κομμάτι του Manhattan Project National Historical Park, όπως φαίνονται στην εγκατάσταση του Hanford. Το 1943, η Αμερικάνικη κυβέρνηση απέκτησε την τεράστια αυτή έκταση, ενεργοποιώντας την μετεγκατάσταση 1500 ατόμων από τρεις μικρές πόλεις.
Ο πρώτος πλήρης πυρηνικός αντιδραστήρας, ο περίφημος αντιδραστήρας Β, όπως διακρίνεται από το παράθυρο ενός λεωφορείου, στο πλαίσιο μιας εκδρομής στην εγκατάσταση του Hanford. Ο αντιδραστήρας B, ο οποίος κατασκευάστηκε με πλήρη μυστικότητα μεταξύ 1943 και 1944 και παρήγαγε το πλουτώνιο που χρησιμοποιήθηκε στην ατομική βόμβα Fat Man που έπεσε στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας, θα γίνει και αυτός κομμάτι του Manhattan Project National Historical Park.
Επισκέπτες κοιτάζουν τον πυρήνα του ιστορικού αντιδραστήρα Β στο Hanford.
Ένας πίνακας ελέγχου πίεσης, που βρίσκεται μέσα στον κεντρικό θάλαμο ελέγχου του ιστορικού αντιδραστήρα Β, στο Hanford.
Ένας εργάτης στην εγκατάσταση Hanford, διακρίνεται σε τηλεοπτικό μόνιτορ να φοράει μια προστατευτική στολή επιπέδου Β, καθώς καθαρίζει το πιο επικίνδυνο δωμάτιο της εγκατάστασης, το Plutonium Finishing Plant's Americium Recovery Facility, γνωστό και ως McCluskey Room. Το όνομα αυτό το πήρα από τον πρώην εργάτη της εγκατάστασης Harold McCluskey, ο οποίο τραυματίστηκε το 1976, όταν μετά από ένα ατύχημα, τόσο αυτός όσο και όλο το δωμάτιο εκτέθηκαν στην ακτινοβολία ραδιενεργού υλικού.
Ο ραδιενεργός πυρήνας του αντιδραστήρα DR στην εγκατάσταση του Hanford, ένας εκ των εννέα αντιδραστήρων που έφτιαχναν πλουτώνιο για πυρηνικά όπλα της Αμερικής και οποίοι τώρα πια είναι θαμμένοι κάτω από τσιμέντο, διακρίνεται μέσα από το παράθυρο ενός λεωφορείου στο Hanford.
To σήμα του ατομικού σύννεφου των Richland High School Bombers, το οποίο αντικατοπτρίζει την περηφάνια που νιώθει η περιοχή του Richland για τον ρόλο της τοπικής κοινότητας στην ανάπτυξη του Manhattan Project προς το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, διακρίνεται στο πάτωμα του γυμναστηρίου του λυκείου του Richland, στην Ουάσινγκτον. Στο Richland μένουν πολλοί εργάτες οι οποίοι απασχολούνται στην κοντινή εγκατάσταση του Hanford.