Φωτογραφίες: Χρήστος ΣαρρήςΣτο Λεκανοπέδιο Αττικής οι άστεγοι φθάνουν τους 17.720 όπως αποκάλυψε πρόσφατα η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας Θεανώ Φωτίου. Τις τελευταίες ημέρες στο μαραθώνιο συζητήσεων και αναλύσεων που έχουν ξεκινήσει για την χρεοκοπία της χώρας, τις ουρές στα ΑΤΜ και την πόλωση για το "ναι" ή το "όχι" στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου έχουμε παραλείψει να ρωτήσουμε τι λένε οι πιο σκληρά πληγέντες της κρίσης. Οι άστεγοι.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Κάτω από μια γέφυρα στην Αθήνα όπου έχουν ζήσει πολλοί άστεγοι τα τελευταία χρόνια, πετυχαίνω τον Δημήτρη να ετοιμάζεται να πάει να βρει μεροκάματο. Πριν μείνει άστεγος, ο Δημήτρης δούλευε και γυρνούσε όλο τον κόσμο ως χορευτής. Τα τελευταία χρόνια είναι εγκλωβισμένος κάτω από αυτή την γέφυρα από την οποία σκέφτηκε πολλές φορές να πηδήξει όπως μου λέει. Προτιμάει να βρίσκεται εκεί κι όχι στο κέντρο της πόλης για να είναι πιο ήσυχα, αλλά ακόμα κι εκεί δεν αισθάνεται ασφαλής. Οι υποσχέσεις των δημοτικών αρχόντων στις τελευταίες εκλογές που τελικά έμειναν ανεκπλήρωτες τον έχουν κάνει να έχει χάσει κάθε εμπιστοσύνη στους πολιτικούς. Έχει μάθει τι γίνεται στην χώρα αυτή τη στιγμή αλλά δεν θα πάει να ψηφίσει.
«Έχω μάθει τι γίνεται. Δεν έχω χάσει την επαφή με το περιβάλλον. Δεν σημαίνει ότι επειδή είσαι άστεγος χάνεσαι από τον κόσμο. Τα πράγματα είναι χάλια. Εγώ το ξέρω πάρα πολύ καιρό τώρα ότι βάρεσε διάλυση το μαγαζάκι. Δεν θέλω να ψηφίσω την Κυριακή. Το να είμαι στο ευρώ ή στη δραχμή δυστυχώς δεν θα αλλάξει κάτι. Να ψηφίσω για ποιους; Για τους ολίγους; Να ψηφίσω για το μέλλον μου ναι. Να ψηφίσω για το μέλλον των παιδιών μου ναι. Αλλά να ψηφίσω για τους ολίγους που έχουν τα λεφτά; Αυτοί περνούν πιο ανώδυνα την κρίση. Δεν ανέχομαι να με εκβιάζουν με ένα ναι ή με ένα όχι. Πιστεύω ότι δεν αργεί η ώρα που θα έρθουν εδώ νέοι άστεγοι νοικοκύρηδες και θα κοιμηθούν δίπλα μου», λέει ο Δημήτρης.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όσο μιλάω μαζί του παρακολουθώ λίγο πιο δίπλα την Μαριαλένα να σηκώνεται από το κρεβάτι και να πηγαίνει να ταΐζει τις γάτες της. Κάθεται στο τραπέζι που έχει στήσει σε μια γωνιά και ανοίγει αμέσως το μικρό κασετοφωνάκι της να ακούσει ειδήσεις.«Έμαθα τι έγινε από το ραδιόφωνο. Είχα κάποιες ελπίδες ότι θα φύγω από τη γέφυρα κι ότι θα νοίκιαζα κάποιο σπίτι, αλλά όπως έχουν έρθει τα πράγματα είναι δύσκολα», μου λέει η Μαριαλένα και συνεχίζει:
«Εγώ είμαι από την Κρήτη. Δεν μπορώ να πάω να ψηφίσω. Θα πήγαινα αν μπορούσα. Θα έλεγα ναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να μην είμαστε μόνοι μας αλλά όχι στο ευρώ. Θέλω να έχουμε το δικό μας νόμισμα. Το ευρώ είναι πολύ σκληρό νόμισμα. Ποτέ δεν μου άρεσε. Προτιμούσα την δραχμή. Ήθελα ο Τσίπρας να διαπραγματευτεί. Πίστευα ότι θα έβγαινε κάτι ευνοϊκό για εμάς. Δεν ξέρω τι γίνεται πίσω από τις κλειστές πόρτες. Με φοβίζει όμως ότι σε λίγο θα πέσει διχασμός στη χώρα. Προσωπικά δεν έχω κάτι να χάσω. Το μόνο που έχω να χάσω είναι τα χαρτιά μου και κάποια λιγοστά ρούχα που είναι βρώμικα κι αυτά από τις πλημμύρες. Αυτά έχω. Δεν έχω κάτι άλλο. Σκέφτομαι όμως τους άλλους ανθρώπους. Σκέφτομαι ότι η γέφυρα θα γεμίσει και θα έρθουν κι άλλοι εδώ. Ό, τι και να βγει είτε το ναι είτε το όχι πιστεύω ότι και θα γεμίσει η γέφυρα κι ότι εμείς δεν θα φύγουμε ποτέ από εδώ».
Λίγα χιλιόμετρα μακριά από τη γέφυρα που ζουν ο Δημήτρης και η Μαριαλένα, συναντώ τη Γεωργία. Κάθεται σε ένα φανάρι και περιμένει λίγη χρηματική βοήθεια από τα διερχόμενα αυτοκίνητα. Η Γεωργία είναι από τους άστεγους του κέντρου που ζει ανάμεσα σε αυτοσχέδια χαρτόκουτα. Έχω τον άβολο ρόλο να της πω για όσα έχουν γίνει τις τελευταίες ημέρες αφού δεν είχε από κάποιον άλλον πληροφόρηση.
«Δεν έχω δει ειδήσεις. Έχω δει τον κόσμο που στέκεται στις τράπεζες, αλλά δεν ξέρω κάτι για χρεοκοπία. Δεν μου είπαν τίποτα. Εμένα δεν έχει αλλάξει κάτι στη ζωή μου. Εμένα η ζωή μου είναι αυτή, όλη την ημέρα εδώ στο φανάρι και μετά ύπνο και ξανά πάλι το ίδιο. Τρεις μέρες έχω να φάω. Έχω ψωρίαση στο πόδι μου αλλά δεν υπάρχει περίθαλψη να κάνω κάτι. Αυτά είναι τα χάλια μας τα αδιόρθωτα. Δεν υπάρχει καμία πρόνοια. Δεν παίρνω λεφτά από πουθενά. Κι εδώ και 10 ημέρες παλεύω να μαζέψω ένα δεκάρικο από το πρωί μέχρι το βράδυ, γιατί δεν δίνει ο κόσμος λεφτά. Με έχουν γεμίσει κόκκινα. Ταλιράκια και διφραγκάκια. Δεν θα ψήφιζα τίποτα στο δημοψήφισμα, όμως λέω μακάρι να γυρίσουμε στη δραχμή. Δεν έχω κάτι να χάσω».
