FYI.

This story is over 5 years old.

Διασκέδαση

Συνέντευξη με μια από τους Πρώτους Αυστραλούς Γιατρούς που Πολέμησαν Κατά του AIDS

Για να πάρουμε μια αίσθηση του φόβου γύρω από το HIV / AIDS που υπήρχε στη δεκαετία του 1980, μιλήσαμε με την καθηγητή Suzanne Crowe, η οποία συν-ίδρυσε το πρώτο εξειδικευμένο ιατρείο της Αυστραλίας.
ES
Κείμενο Elfy Scott
Η Suzanne Crowe και ο Ian Gust, ο επικεφαλής τεχνικός εργαστηρίου, το 1989.

Νωρίτερα φέτος, το VICE κατέγραψε την πρόοδο που έχει γίνει στη μάχη κατά του HIV με ένα φάρμακο που λέγεται . Όταν λαμβάνεται καθημερινά, το Truvada είναι 99% αποτελεσματικό στην προστασία ατόμων που δεν έχουν τον ιό του HIV. Δεν πρόκειται για θεραπεία, αλλά αποτελεί μεγάλη πρόοδο συγκριτικά με το που ήμασταν στις αρχές της δεκαετίας του 1980.

Truvada

Είναι δύσκολο να κατανοήσουμε τον φόβο που προκάλεσε ο HIV/AIDS, όταν ο ιός εμφανίστηκε πρώτη φορά το 1981. Ούτε και είναι εύκολο να εκτιμήσουμε πόσα πολλά έχουν κάνει τα νοσοκομεία για να βελτιώσουν την απόκρισή τους σε νέες ασθένειες, απλώς και μόνο λόγω των μαθημάτων που πήραμε από εκείνη την πρώιμη περίοδο. Για να πάρουμε μια ιδέα αυτής της προόδου, μιλήσαμε με την καθηγήτρια Suzanne Crowe, γιατρό με ειδικότητα τις μολυσματικές νόσους που συνίδρυσε την πρώτη κλινική HIV της Αυστραλίας στο νοσοκομείο Fairfield της Μελβούρνης.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

VICE: Γεια σου, Suzanne. Θυμάσαι πότε άκουσες για πρώτη φορά τους όρους HIV ή AIDS;
Καθηγήτρια Suzanne Crowe: Την πρώτη φορά που άκουσα για αυτό, βρισκόμουν σε μια επιστημονική λέσχη στο νοσοκομείο Alfred, το 1983 ή το 1982. Ακούγαμε για μια νέα ασθένεια που μόλυνε τους γκέι άνδρες στο Σαν Φρανσίσκο, το Λος Άντζελες και τη Νέα Υόρκη. Και ακούγοντάς το, αναρωτιόμασταν «ω, Θεέ μου, αναρωτιέμαι εάν αυτό θα έρθει ποτέ στην Αυστραλία».

Θυμάσαι έντονα το πρώτο κρούσμα που αντιμετώπισες στην Αυστραλία;
Ναι, θυμάμαι. Υπήρχε ένας συνεργάτης, ένας Αμερικανός. Ήταν ένας νεαρός άνδρας που είχε Αυστραλό σύντροφο και είχε έρθει εδώ για να αποχαιρετήσει τον φίλο του.

Έτσι, έφτασε στη Μελβούρνη και πήγαν για δείπνο σε ένα πολυτελές εστιατόριο στο Armadale και ενώ ήταν εκεί παρουσίασε επιληπτικές κρίσεις. Τον έφεραν με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο Fairfield και ήταν ένας από τους πρώτους μας ασθενείς.

Είχε μια μόλυνση στον εγκέφαλο και έμεινε στο νοσοκομείο για εβδομάδες. Αρρώσταινε όλο και περισσότερο και όλο εκείνο το διάστημα ζητούσε να επιστρέψει στις ΗΠΑ για να προλάβει να αποχαιρετήσει τη μητέρα του. Αλλά για να πετάξει, χρειαζόταν ιατρική συνοδεία γιατί λάμβανε ενδοφλέβια θεραπεία και οξυγόνο. Εκείνη την περίοδο, οι αεροπορικές εταιρείες ήταν πολύ, πολύ νευρικές. Τον συνόδεψα ως γιατρός και η αεροπορική εταιρεία επέμεινε να φοράω κίτρινο πλαστικό κοστούμι και μάσκα. Όταν φτάσαμε στις ΗΠΑ, η αεροπορική εταιρεία στο Τέξας ακύρωσε τα εισιτήριά μας και αυτό μας καθυστέρησε ακόμα 12 ώρες. Μέχρι να φτάσουμε εκεί, πέθανε χωρίς να δει τη μητέρα του. Αυτή ήταν μια πολύ οδυνηρή υπόθεση που θυμάμαι.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Εκείνη την πρώτη περίοδο, πόσα γνωρίζαμε για τον ιό;
Στην αρχή, δεν γνωρίζαμε ούτε πώς μεταδίδεται ο ιός. Γνωρίζαμε ότι γινόταν μέσω του σεξ, αλλά δεν γνωρίζαμε εάν υπήρχε και κάποιος άλλος τρόπος. Θυμάμαι να εξετάζω τους ασθενείς στα μάτια και να κρατάω την αναπνοή μου κατά τη διάρκεια γιατί δεν γνώριζα εάν ο HIV μεταδιδόταν με τον αέρα.

Ήταν δύσκολο. Οι άνθρωποι πέθαιναν. Δεν είχαμε καμία θεραπεία. Απλά διαχειριζόμασταν όσο καλύτερα μπορούσαμε τις λοιμώξεις και τις κακοήθειές τους.

Το νοσοκομείο Fairfield τη δεκαετία του 1980

Πώς ήταν η ζωή στην κλινική σε εκείνη τη φάση;
Το Fairfield σε εκείνη τη φάση ήταν γνωστό για τον πολιτισμό του στη φροντίδα του ασθενή. Οι ασθενείς που έρχονταν ήταν σχεδόν όλοι γκέι άνδρες, κυρίως νέοι και σχεδόν όλοι τους ήταν πραγματικά ευγνώμονες.

Επίσης διατηρούσαν την αίσθηση του χιούμορ τους. Πηγαίναμε για επίσκεψη στους θαλάμους με τους νεαρούς φοιτητές ιατρικής, οι οποίοι πιθανώς δεν είχαν ποτέ δει γκέι –ανοιχτά- άνδρα. Ήταν μια εντελώς νέα εμπειρία για εκείνους και μπορώ να θυμηθώ έναν νεαρό φοιτητή από τον οποίο ζητήθηκε να πάρει το ιστορικό ενός εκ των νέων ασθενών μας. Ο φοιτητής ρώτησε τον ασθενή μου «έχετε ιστορικό συμμετοχής σε ομοφυλοφιλικό σεξ;» Και ο ασθενής είπε «φυσικά, αγάπη μου». Έτσι ο φοιτητής μου ρώτησε «πόσους πολλούς σεξουαλικούς συντρόφους έχεις;» Και ο ασθενής είπε «ω, ίσως 20». Και ο φοιτητής ρώτησε «μιλάμε ετησίως;» Και ο ασθενής μου απάντησε «όχι, αγάπη, μιλάμε για κάθε βράδυ».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Οι ασθενείς μας ήταν πανέμορφοι, πολλοί από αυτούς θα έμεναν μαζί για μήνες γιατί ήταν πολύ άρρωστοι για να πάνε σπίτι και έτσι γίναμε πολύ καλοί φίλοι.

Υπήρχαν άλλα νοσοκομεία στη Μελβούρνη που άφηναν το φαγητό για τους ασθενείς έξω από την πόρτα γιατί κανένας δεν ήθελε να πάει κοντά τους.

Ποιο ήταν το πρώτο ψήγμα ιατρικής προόδου στην καταπολέμηση του ιού;
Νομίζω ήταν τον Αύγουστο του 1984, όταν ο Ian Gust, ο επικεφαλής του εργαστηρίου στο νοσοκομείο Fairfield άκουσε ότι υπήρχε αυτή η νέα διάγνωση και έφερε το τεστ από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό ήταν όταν μάθαμε για πρώτη φορά ότι προκαλείται από έναν ιό και πως θα μπορούσαμε να κάνουμε κι εξέταση. Εάν κοιτάξω πίσω στο παρελθόν, σε εκείνη τη φάση, το 25% ή και παραπάνω των γκέι ανδρών που ήρθε στην κλινική αποδείχθηκε ότι ήταν θετική στον HIV.

Υπήρχε το αίσθημα της ανυπομονησίας γιατί γνωρίζαμε ότι είχαμε ένα τεστ αλλά δεν γνωρίζαμε εάν ο κόσμος θα έμενε θετικός για μια ζωή. Επίσης δεν γνωρίζαμε εάν σήμαινε πως το άτομο είχε μολυνθεί προσφάτως ή εάν όλοι με θετικό τεστ στον HIV θα εμφάνιζε AIDS. Ήταν πραγματικά δύσκολο.

Αισθανθήκατε να σας υποστηρίζει η αυστραλιανή κυβέρνηση εκείνη την εποχή;
Ναι. Υπήρχε πολύ γρήγορη και ισχυρή αντίδραση και υπήρχαν άνθρωποι στην κυβέρνηση που μπήκαν μαζί μας στον αγώνα ταχύτατα για να στηρίξουν τις προσπάθειές μας.

Σίγουρα, υπήρχαν άλλα νοσοκομεία στη Μελβούρνη που άφηναν το φαγητό για τους ασθενείς έξω από την πόρτα γιατί κανένας δεν ήθελε να πάει κοντά τους. Υπήρχε σίγουρα αυτό το είδος διάκρισης στα νοσοκομεία στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Αλλά όλο αυτό συμπυκνώθηκε σε φόβο και αδυναμία κατανόησης για το πώς μεταδιδόταν ο ιός.

Όσον αφορά στην καμπύλη γνώσης της αυστραλιανής ιατρικής, πώς πιστεύετε ότι η θεραπεία μας για την επιδημία του HIV διαμόρφωσε το πώς αντιμετωπίζουμε τις νέες ασθένειες;
Η καμπύλη εκμάθησης στην Αυστραλία ήταν απίστευτα απότομη και απίστευτα γρήγορη. Υπήρχαν πιθανότατα καμιά δωδεκαριά άνθρωποι στην Αυστραλία οι οποίοι κινήθηκαν πολύ γρήγορα σε ηγετικές θέσεις και οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι έχουν από τότε βοηθήσει την κυβέρνηση και τις διοικήσεις των νοσοκομείων αντιδρώντας αποτελεσματικά σε άλλες επιδημίες. Σήμερα έχουμε μηχανισμούς και εμπειρία από τον HIV που χρησιμοποιήθηκε στο SARS, την ασιατική γρίπη και τον Έμπολα.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.