Μπορεί να Σωθεί το Clubbing στην Ελλάδα;

Ήταν ένας από τους Top5 λόγους που ήθελα να σπουδάσω στην Αθήνα και έγινε μία από τις πιο βασικές αιτίες που έμενα «ταπί» κάθε μήνα. To clubbing, τουλάχιστον πριν 5-6 χρόνια, ήταν ακόμα ζωντανό. Σε καμία περίπτωση δεν έφθανε τις «χρυσές» εποχές των 90's ή τις αρχές των 00's, με βάση τις διηγήσεις των σημερινών 30+άρηδων, ωστόσο νιώθω πολύ γεμάτος που πρόλαβα να δω, για παράδειγμα, τον David Guetta στο Venue ή να ζήσω από πρώτο «χέρι» το trend των RnB βραδιών.

Τα τελευταία χρόνια, όμως, κάτι έχει αλλάξει. Τα μεγάλα clubs δεν υπάρχουν πια και σπάνια θα ακούσεις την απάντηση «club» αν ρωτήσεις έναν πιτσιρικά πού θα βγει το Σάββατο. Δεν ξέρω ποιοι μπορεί να είναι οι λόγοι που έχουν οδηγήσει τη διασκέδαση στην Ελλάδα σε μια τέτοια κατάσταση. Για αυτό, μίλησα με δύο ανθρώπους του ελληνικού nightlife, έναν πιο παλιό και έναν πιο νέο, ώστε να μου πουν αυτοί που το ζουν από μέσα, τι έχουν παρατηρήσει και αν τελικά το clubbing στην Ελλάδα μπορεί να ελπίζει, ή αν ήταν μια μόδα πολλών χρόνων που πάει, πέρασε.

Μίλησα με τον Chevy (Βασίλης Σεβδαλής), resident DJ, παραγωγό των club nights και βασικό μέλος της δημιουργικής ομάδας του six d.o.g.s., καθώς επίσης και τον Cray (Αργύρης Δαλαβάγκας), ο οποίος εδώ και 3 χρόνια «τρέχει» μαζί με το team του ένα νέο project, τους Say What Crew, που διοργανώνουν πάρτι και προσπαθούν να φέρουν κάτι νέο στο nightlife.

VICE: Γιατί δεν υπάρχουν πια τα πολλά μεγάλα clubs που υπήρχαν κάποτε, κυρίως στην Αθήνα;
Chevy: Τα μεγάλα clubs έχουν μειωθεί εδώ και μία δεκαετία, δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Επίσης, δεν είναι κάτι που παρατηρείται μόνο στην Ελλαδα, αλλά είναι παγκόσμια τάση. Tα «πολλά μεγάλα clubs» ήταν mainstream clubs, αφορούσαν σχεδόν το σύνολο των going-outers, οπότε δεν μπαίνουν στην κουβέντα των dance stages, της underground κουλτούρας. Τέτοια clubs που αναφέρεις υπάρχουν μεν ακόμα, αλλά λιγότερα.

Cray: Προφανώς, η απουσία ρευστού έχει μεγάλη σημασία, τόσο για τους επιχειρηματίες όσο και για το κοινό. Θα έλεγα πως είναι ένας συνδυασμός κρίσης, κουλτούρας και αλλαγής τρόπου διασκέδασης. Πλέον, η κάθε καφετέρια και cocktail bar γίνεται club το βράδυ, πράγμα που θεωρώ αρνητικό. Παρόλα αυτά, παρατηρώ μια άνθηση σε venues/πολυχώρους, όπως το six d.o.g.s.

Πόσο έχει επηρεάσει η κρίση το clubbing στην Ελλάδα;
Cray: Τα ιστορικά clubs της Αθήνας έκλεισαν πριν την κρίση, δυστυχώς. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει αυθεντικό club αυτή τη στιγμή στην Αθήνα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, τύπου Dybbuk. Όσα μαγαζιά έχουν απομείνει, έχουν προσαρμοστεί στα καινούρια δεδομένα, βάζοντας μέσα στο πρόγραμμα ελληνικά τραγούδια και άλλα συναφή, κάτι που θεωρώ άσχημο.

Chevy: Η κρίση σαφώς και έχει επηρεάσει τα clubs και την ύπαρξη-λειτουργία τους, καθώς τα έσοδα δεν μπορούν να είναι ίδια με παλιότερα. Η αγοραστική δύναμη του κοινού είναι μικρότερη. Παρόλα αυτά, νομίζω πως η διάθεση του κόσμου για έξοδο, διασκέδαση, ψυχαγωγία και κατανάλωση πολιτιστικών προιόντων εν γένει, διατηρείται ακμαία. Οπότε, αυτό κάπως εξισορροπεί τα πράγματα.

Τι διαφορές εντοπίζεις στο σήμερα σε σχέση με παλιότερες εποχές;
Chevy: Σίγουρα, μικρότερο σε ποσότητα δυνητικό κοινό, αλλά περισσότερο «εκπαιδευμένο». Γενικά, στην κοινωνία έχουν έρθει τα πάνω κάτω.

Τι φταίει σήμερα; Ο κόσμος δεν έχει ανάγκη να χορέψει πια; Μήπως, έπαιξε ρόλο και η ενδεχόμενη εκμετάλλευση απο κάποιους καταστηματάρχες (πανάκριβα ποτά, ποτά-μπόμπες, πληρωμή ακριβής εισόδου);
Cray: Η νοοτροπία του clubbing ανέκαθεν απείχε από το DNA του Έλληνα. Είμαστε μια μεσογειακή χώρα, ένας βαλκανικός λαός, με έντονες επιρροές από την Ανατολή. Δεν είναι τυχαίο ότι οι χώρες με την πιο αναπτυγμένη νυχτερινή διασκέδαση (clubs) είναι κυρίως βόρειες, βλέπε Αγγλία (Λονδίνο) και Γερμανία (Βερολίνο). Δηλαδή, το να γουστάρει κάποιος να πάει σε ένα club για να ακούσει RnB μέχρι τις 3.30 π.μ. και μετά ελληνικά pop, «σκυλάδικα» κ.τ.λ., όλα στο ίδιο πρόγραμμα, δεν είναι clubbing. Από εκεί και πέρα, η όλη φάση με τo PR-ιλίκι αποτελείωσε όσα δεν αποτελείωσε το μουσικό κομμάτι. Ωστόσο, βγήκε σε καλό όλο αυτό, μιας και τα μαγαζιά που ήθελαν να κρατήσουν χαρακτήρα εξειδικεύτηκαν και κράτησαν το κοινό τους.

Chevy: Θεωρώ πως είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα εποχή για το clubbing. Η μουσική είναι καλύτερη απο ποτέ στα μέρη τα οποία δίνουν προτεραιότητα σε αυτήν, ενώ αυτά τα «μέρη» είναι μικρότερα μεν, πιο εξειδικευμένα δε. Επίσης, οι Έλληνες DJs είναι περισσότεροι, αλλά κυρίως καλύτεροι, πιο έμπειροι και πιο εξιδεικευμένοι. Μην ξεχνάμε πως το clubbing, με τη μορφή που το γνωρίζουμε ως τώρα, έχει ενηλικιωθεί παγκοσμίως. Αλλάζει μορφή και προφανώς δεν μπορεί να έχει την ίδια ενέργεια με το 1995, ούτε καν με το 2002. Τα φαινόμενα που αναφέρεις σαφώς και δεν βοήθησαν, αλλά ευτυχώς τα έχουμε αφήσει πίσω.

Πώς μπορεί να ενεργοποιηθεί ξανά η κουλτούρα του clubbing;
Chevy: Το clubbing είναι μια παγκόσμια, καθιερωμένη κουλτούρα και τάση. Πάει «χέρι-χέρι» με τη σύγχρονη ζωή στις μητροπόλεις. Απλά αλλάζει και θα αλλάζει συχνά μορφή και τρόπο επικοινωνίας.

Παρά την κρίση, οι ξένοι DJs έρχονται πιο εύκολα πλέον στην Ελλάδα. Αυτό πώς το κρίνετε;
Cray: Το καλό της υπόθεσης είναι ότι, πλέον, οποιοδήποτε όνομα -όσο μεγάλου βεληνεκούς και αν είναι- μπορεί να έρθει στην Ελλάδα.

Chevy: Επαγγελματίες είναι. Αν πληρωθούν και ξέρουν πως θα έχουν κάποιες minimum αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, θα έρθουν να κάνουν τη δουλειά τους. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό ή καλό, είναι απλά ένα γεγονός.

Είσαι στο team ενός μαγαζιού το οποίο «κρατάει» διαχρονικά. Τι είναι αυτό που το έχει κρατήσει ζωντανό;
Chevy: Το six d.o.g.s ήταν και είναι ένας πολιτιστικός χώρος με βασικό άξονα τη μουσική. Είτε αυτό αφορά συναυλίες και live εμφανίσεις, είτε DJ sets και πάρτι. Η δραστηριότητά του είναι ξεκάθαρη. Δεν είναι, δηλαδή, ένα «μαγαζί». Είναι ένα σύγχρονο social complex, με ένα ποιοτικό gig space, που πολλές φορές οδηγεί τις τάσεις. Οπότε, δεν μπορεί καν να συγκριθεί με αυτό που περιγράφεις παραπάνω.

Γιατί επέλεξες αυτόν τον τρόπο για να βγάλεις τα προς τo ζην σου; Τι σε γοητεύει σε αυτόν;
Cray: Όταν ξεκίνησα ήμουν 18 χρονών και, να σου πω την αλήθεια, δεν ξεκίνησα προσδοκώντας να πλουτίσω από αυτό. Απλά, πίστευα πως έπρεπε να το κάνω επειδή δεν το έκανε κανείς. Τι με γοητεύει; Είναι απίστευτες οι γνώσεις που κερδίζω ανταλλάσσοντας απόψεις με τα ονόματα που φέρνουμε από το εξωτερικό. Κάθε μέρα που περνάει, show με το show, μαθαίνω και κάτι καινούριο. Και δεν μιλάω μόνο για τη μουσική, αλλά για το marketing, την ψυχολογία του κόσμου, τα οικονομικά κ.τ.λ.

Έχεις ένα team που διοργανώνετε πάρτι. Τι θέλετε να καταφέρετε στη διασκέδαση;
Cray: Με τον mate μου, τον Γιώργο, γνωριστήκαμε τυχαία και δεν φανταζόμασταν πού θα πάει όλο αυτό. Αν κάποιος έρθει στα events μας, θα καταλάβει ότι δίνουμε βάση στο πακέτο: ηχοσύστημα, φώτα, καθαρά ποτά και καλές τιμές. Οι στόχοι μας για το άμεσο μέλλον είναι να «τρέξουμε» το Chaplin Underground, το πρώτο μας μαγαζί που ανοίγει στα μέσα Νοεμβρίου, στην πλατεία Αγίας Ειρήνης. Επίσης, να κάνουμε μερικά θεματικά πάρτι.

All in all, μπορεί να σωθεί το clubbing στην Ελλάδα; Τι θα προτείνατε για να πάρει ξανά μπρος αυτή η φάση;
Chevy: Δεν χρειάζεται κάτι για να σωθεί το clubbing. Το ντόπιο underground είναι σε καλή φάση και πιστεύω πως έχει πολλά ακόμα να δώσει, όπως και οι μεγαλύτερες παραγωγές που κυριαρχούν τα τελευταία χρόνια, οι οποίες έχουν σχετικά καλή ανταπόκριση.

Cray: Με εξαίρεση τα μικρά clubs (+-200) άτομα, πιστεύω ότι το μαζικό clubbing έχει πεθάνει. Απο εκεί και πέρα, πιστεύω ότι διανύουμε την περίοδο των events. Καλεσμένοι DJs απο το εξωτερικό, πάρτι που έχουν κάποιο concept. Αλλά το βασικότερο απο όλα, πλέον, είναι η ποιότητα. Ο κόσμος δεν έχει πλέον τα λεφτά, οπότε θα το σκεφτεί διπλά να πάει κάπου. Πρέπει να υπάρχει το λεγόμενο value for money.

Δείτε περισσότερα για τον Chevy στις σελίδες του στο Facebook, το Soundcloud και το Mixcloud.

Δείτε περισσότερα για τον Cray στη σελίδα του στο Facebook και το Soundcloud.

Περισσότερα από το VICE

Τα Viral του Μήνα

Το GHB Είναι το Θανατηφόρο Ναρκωτικό της Γκέι Κλαμπ Σκηνής του Λονδίνου

Το Δάσος των Αυτοκτονιών