*Περιέχει μικρές δόσεις spoiler.

Η φρέσκια ταινία τύπου Rocky, το Creed, όπου συμπρωταγωνιστεί ο Sylvester Stallone, παίζεται στους ελληνικούς κινηματογράφους εδώ και μία εβδομάδα. Προσπάθησα να συγκρατηθώ ώστε να μη γράψω ένα άρθρο σχετικά με το Creed και καταπίεσα τον ενθουσιασμό μου αυτές τις επτά ημέρες που έχουν περάσει από την ελληνική πρεμιέρα του. Μέσα σε αυτή τη βδομάδα, είδα για δεύτερη φορά το Creed, μία από τις πολυαναμενόμενες κινηματογραφικές παραγωγές της σεζόν, και σιγουρεύτηκα πως ο τίτλος του άρθρου, τον οποίο είχα στο μυαλό μου από την πρώτη φορά, ήταν τελικά αντιπροσωπευτικότατος.

Να πω την αλήθεια μου, μιας και δεν είμαι κριτικός ταινιών, αφού είδα τον Lou Lumenick από τη NY Post να χαρακτηρίζει το Creed ως την «καλύτερη ταινία Rocky μετά την πρώτη», ένιωσα πιο άνετα να ξεδιπλώσω μερικές θετικές σκέψεις σχετικά με την ταινία η οποία έχει αξιολογηθεί με 8.0 στο IMDb - κι αυτό λέει πολλά. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως ο Sylvester Stallone κέρδισε χρυσή σφαίρα για τον ρόλο του στο Creed, ενώ είναι και υποψήφιος, για πρώτη φορά στην καριέρα του μετά το 1977 (και πάλι ως Rocky), για Όσκαρ (αυτή τη φορά Β' ανδρικού ρόλου κι όχι Α').

Λίγα λόγια για την ταινία: Ο Adonis Johnson, τον οποίον υποδύεται ο Michael B. Jordan, δεν γνώρισε ποτέ τον πατέρα του και παγκόσμιο πρωταθλητή βαρέων βαρών της πυγμαχίας, Apollo Creed, μιας και απεβίωσε πριν τη γέννησή του. Ωστόσο, το box είναι στο αίμα του. Κάπως έτσι, αποφασίζει να πάει στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, ώστε να βρει τον Rocky Balboa (Sylvester Stallone), αντίπαλο και φίλο του Apollo Creed κάποτε. Ο Adonis ζητά από τον Rocky να γίνει ο προπονητής του. Εκείνος, αν και αρχικά δεν θέλει, τελικά τον αναλαμβάνει. Σύντομα, ο μικρός Creed έχει την ευκαιρία να παίξει για την κατάκτηση ενός κορυφαίου τίτλου.

Το σενάριο των Ryan Coogler και Aaron Covington, αν το δει κανείς επιφανειακά, ίσως μοιάζει κοινότοπο. Από την άλλη, τα περίπου 30.000.000 δολάρια σε εισπράξεις, μόνο κατά την πρώτη εβδομάδα προβολής του στις ΗΠΑ (πάνω από 105.000.000 δολάρια μέχρι σήμερα), μαρτυρούν πολλά για την επιτυχία του Creed.

Δεν θα πω πολλά πράγματα για την ταινία - μην παραγίνω spoiler. Θα παραθέσω, ωστόσο, έξι βασικά σημεία που θα 'χω να θυμάμαι από τον «νέο Rocky» και τα οποία θα χρησιμοποιούσα σαν απάντηση, αν κάποιος με ρωτούσε σήμερα «γιατί σου καλάρεσε το Creed;».

Δεν θέλω να «πιάσω» το παρελθόν του Stallone στις ταινίες Rocky και να μακρηγορήσω, αλλά δεν μου προκαλεί καμία εντύπωση που ο Stallone έχει επιτέλους φέτος την ευκαιρία να κατακτήσει το πρώτο Όσκαρ της μεγάλης καριέρας του, με το Creed. Ίσως το γεγονός ότι δεν βάζει γάντια και δεν πρωταγωνιστεί, τον έκανε να είναι πολύ πιο χαλαρός, μεστός και ώριμος. Έχει έναν πιο γονεϊκό ρόλο, που ταιριάζει με την ηλικία του και αυτό ίσως τον έκανε να είναι ο εαυτός του. Πραγματικά απόλαυσα όσο τίποτα τη σκηνή όπου ο Stallone χορεύει. Σαν να «λύθηκε» επιτέλους. Γενικά, σε όλη τη διάρκεια της ταινίας έχει κανείς την αίσθηση πως ο Stallone «το 'χει».

Προφανώς, τα ειδικά εφέ και το μακιγιάζ απογείωσαν το Creed ως προς την αληθοφάνειά του στις «βίαιες» σκηνές. Τα πλάνα πάνω στο ρινγκ και οι γροθιές που ανταλλάσσονται, φαίνονται πέρα για πέρα ρεαλιστικές, τόσο ως προς τους μώλωπες τους οποίους βλέπεις και πονάς, όσο και ως προς την τεχνική των χτυπημάτων. Ο Michael B. Jordan έκανε πραγματικά αξιέπαινη δουλειά και, ειδικά αν δεν είχε ασχοληθεί ξανά με το box, του αξίζουν διπλά «μπράβο» για την προσπάθειά του.

Η ταινία δεν είναι μόνο «ξύλο». Χαρακτηριστικά παραδείγματα η ασθένεια του Rocky, ο οποίος κάποια στιγμή προσβάλλεται από ένα είδος καρκίνου και καταβάλλει τεράστια προσπάθεια για να το παλέψει, καθώς και η Tessa Thompson, η οποία ως Bianca (το «φλερτ» του Adonis Johnson) αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας με την ακοή της αλλά δεν το βάζει κάτω.

Το να πρωταγωνιστήσει ένας/μία μαύρος/η ηθοποιός σε ταινία δεν είναι ούτε πρωτόγνωρο ούτε τόσο άξιο προσοχής. Αλίμονο, ζούμε στο 2016. Παρόλα αυτά, οι ταινίες μαχητικών σπορ στερούνταν ενός μαύρου πρωταγωνιστή και δεν θέλω να πιστεύω ότι αυτό γινόταν λόγω ρατσισμού. Επιτέλους, σε μια εποχή όπου στο αληθινό box πρωταγωνιστεί ο μαύρος Floyd Mayweather (αποσύρθηκε πολύ πρόσφατα), το να παίξει Α' ρόλο σε πυγμαχική ταινία ένας μαύρος ηθοποιός ήταν κάτι παραπάνω από ταιριαστό. Προκαλεί εντύπωση όμως που ο Michael B. Jordan δεν είναι μες στους υποψήφιους για Όσκαρ, εγείροντας πάλι ερωτήματα σχετικά με τη σχέση Όσκαρ και ρατσισμού.

Θα 'θελα να επιχειρηματολογήσω λεπτομερώς για τον λόγο που μου αρέσει ο τρόπος με τον οποίο κλείνει το Creed, ωστόσο -είπαμε- μην παραγίνω spoiler. Δείτε την ταινία και θα καταλάβετε. Πάντως, δεν τελειώνει όπως ίσως θα περίμενε κανείς.

Περισσότερα από το VICE

Παρακολούθησα την Τελευταία Παράσταση του Έργου «Ισορροπία του Nash» στο Εθνικό Θέατρο

Σπάνιες Φωτογραφίες από το Εσωτερικό του Ναυαγισμένου Costa Concordia

Όλα όσα Γνωρίζουμε για το Ναρκωτικό W-18 που Είναι 10.000 Φορές πιο Ισχυρό από τη Μορφίνη