Τι Σημαίνει να Κάνεις Διακοπές στη Μήλο

Ένα καλοκαίρι πριν από καμιά δεκαπενταριά χρόνια, είχε έρθει στην Ελλάδα ο Ιταλός μου φίλος, ο οποίος ήθελε να δει τις Κυκλάδες - αναμενόμενο. Εμένα η θάλασσα ποτέ δεν μου άρεσε πολύ βέβαια και η ιδέα να πάω σε κάποιο νησί αυγουστιάτικα, τίγκα στον κόσμο και με τον καυτό ελληνικό ήλιο από πάνω, ήταν το ακριβώς αντίθετο από το concept που έχω στο μυαλό μου για τις διακοπές. Ωστόσο, δεδομένων των συνθηκών, άνοιξα τον χάρτη και αποφάσισα να τον πάω στη Μήλο, επειδή μου άρεσε το όνομα.

Η μοίρα μού έπαιξε βρόμικο παιχνίδι όμως, καθώς ακολούθησαν διάφορα καρμικά (όπως η εγκατάσταση της αδελφής μου στο νησί αμέσως μετά) που με οδήγησαν να πηγαίνω στη Μήλο κάθε χρόνο από τότε. Έτσι, και τις ηλιοθεραπείες μου στα πάλλευκα βράχια έκανα και τα μαγευτικά ηλιοβασιλέματά μου ατένισα, και τους ψαράδες μου φλέρταρα, και τα Χριστούγεννά μου με φρέσκο αστακό έχω περάσει. Και να 'μαι τώρα να γράφω κείμενο για το πιο γοητευτικό νησί του Αιγαίου και να συγκινούμαι από πάνω. Ποιος να μου το 'λεγε.

Να έχεις κατέβει και ανέβει σκαρφαλώνοντας στις μυθικές παραλίες του Παπάφραγκα και του Τσιγκράδο (αν είσαι αρκετά τολμηρός), με ιερό σκοπό να κολυμπήσεις στα πιο γαλάζια νερά που μπορείς ίσως να βρεις στο Αιγαίο.

Να έχεις επισκεφτεί τη διάσημη παραλία στο Σαρακήνικο και να έχεις περπατήσει στο απόκοσμο, σχεδόν σεληνιακό τοπίο εκεί - μοναδικό στον κόσμο μη-σου-πω. Αλλά να ΜΗΝ έχεις χαράξει πάνω στα κάτασπρα βράχια «Μαρία+Κώστας=Love» ή κάτι αντίστοιχο, διότι δεν είσαι ούγκανος.

Να έχεις θαυμάσει το ουράνιο τόξο χρωματιστών πετρωμάτων που διαγράφεται στους επιβλητικούς βράχους στην παραλία στο Παλαιοχώρι και την περιοχή γύρω από τα Θειωρυχεία. Η Μήλος, είναι φημισμένη από τα προϊστορικά κιόλας χρόνια για τα ορυκτά της, όπως τον περλίτη, τον οψιδιανό, τη βαρυτίνη, ενώ η εξόρυξη μετάλλων έχει στηρίξει σε καίριο βαθμό και την οικονομία του νησιού. Να έχεις ρίξει νερό στην επιβλητική αψίδα μέσα στη θάλασσα του Καστανά και να βλέπεις να φωτίζονται τα χρώματα πάνω στην πέτρα. Τόσο πλούσιο είναι το υπέδαφος του νησιού.

Να θεωρείς ότι η σοκολατόπιτα (δηλαδή μια πιστή αντιγραφή του αμερικανικού brownie) είναι το παραδοσιακό γλυκό του νησιού και να το πιστεύεις με ζήλο (την ώρα που ρέει αλύπητα η ζεστή κουβερτούρα μέσα από το γλυκό).

Να έχεις φάει κουφέτο. Και καρπουζόπιτα. Και λαδένια. Από τον «Παλαιό» στην Πλάκα, για παράδειγμα. Τα καθεαυτό παραδοσιακά εδέσματα της περιοχής δηλαδή.

Να έχεις πάει «μόνο για ένα γεια» στον Άστακα, το παραδοσιακό καφενείο στον Καρόδρομο (πριν μετακινηθεί στο Κλήμα) και να γυρνάς σπίτι μεθυσμένος. Διότι η μία ρακή-κέρασμα, την ώρα που εσύ κουβέντιαζες με τον Νικόλα, πολλαπλασιάστηκε δια μαγείας (θαύμα-θαύμα).

Να έχεις κάτσει μέχρι το ηλιοβασίλεμα στο καφέ «Ουτοπία» στην Πλάκα, σε ένα από τα ομορφότερα μπαλκόνια του Αιγαίου. Κυρίως για να πιεις ένα ξηγημένο κοκτέιλ αμέσως μετά, μόλις πέσει η νύχτα, ενώ χαζεύεις τα φωτισμένα πλοία να διασχίζουν τον ορίζοντα στο βάθος.

Να έχεις αποφασίσει να πάρεις τον χωματόδρομο για να επισκεφτείς ένα από τα πιο μικροσκοπικά χωριουδάκια του νησιού, τον Εμπουριό, όπου (όπως και στο κουκλίστικο Κλήμα) οι κάτοικοι έχουν μετατρέψει τα «σύρματα» (δηλαδή τα στεγασμένα πάρκιγκ για βάρκες) σε ονειρεμένα πολύχρωμα σπιτάκια. Και πριν φύγεις, να τρως ένα πιάτο κατσικάκι στην ξακουστή και μοναδική ταβέρνα του οικισμού.

Να έχεις πάρει το καραβάκι και να έχεις κάνει τον γύρο του νησιού, διότι τα πιο συγκλονιστικά νερά για κολύμπι βρίσκονται στη νοτιοδυτική πλευρά, εκεί που δεν πηγαίνει καν αυτοκίνητο. Να έχεις κάνει μακροβούτι στο Κλέφτικο. Δεν πιστεύεις ότι υπάρχει τέτοιο μέρος, μέχρι να το δεις.

Να κάνω μια παρένθεση εδώ για να σας πω ότι η Μήλος έχει τις καλύτερες θάλασσες του Αιγαίου, τελεία.

Να έχεις πάει βόλτα στο όμορφο λιμάνι του Αδάμαντα και να έχεις πιει το ποτάκι σου στις ταράτσες του, με θέα την άλλη πλευρά του κόλπου.

Να έχεις κάνει βόλτα στη γραφική Πλάκα και να έχεις καθίσει για μεζέ στα στενά της σοκάκια. Να έχεις ανέβει στο κάστρο για να απολαύσεις την φανταστική θέα.

Να έχεις πάει στα Πολλώνια για να φας φοβερό φαγητό και να έχεις προλάβει τα «8 Μποφόρ», το ιστορικό μπαράκι δίπλα στο κύμα. Να παίρνεις την «παντόφλα» για να περάσεις απέναντι στην Κίμωλο. Δηλαδή μέσα σε δέκα λεπτά, να μπορείς να βρεθείς σε ένα ακόμα από τα ομορφότερα ελληνικά νησιά.

Να σε έχει προβληματίσει το γεγονός ότι η Μήλος έχει φήμη ως το κατεξοχήν ζευγαρονήσι, διότι εσύ έχεις περάσει το ίδιο σούπερ και με παρέα.

Περισσότερα από το VICE

Tο Pokémon Go στους Δρόμους της Συρίας

Όταν ένα Ασθενοφόρο «Σκίζει» μια Φεράρι

Υπεύθυνοι Πρόσληψης Προσωπικού Αποκλύπτουν τις Χειρότερες Συνεντεύξεις που Έχουν Κάνει Ποτέ