Κρατώντας τον Μπιλάλ από το χέρι άρχισε να τρέχει. Στον ορίζοντα έβλεπε τα αχνά φώτα να τρεμοπαίζουν και ήξερε ότι οι υπόλοιποι είναι ήδη εκεί. Άλλωστε, γνώριζε πια αυτή την περιοχή πολύ καλά. Για πρώτη φορά πριν από έξι μήνες προσπάθησε να διασχίσει τα σύνορα και να μπει παράνομα στην ΠΓΔΜ. Αλλά μάταια. Μετά από δέκα ώρες ταξίδι η αστυνομία της γειτονικής χώρας συνέλαβε τον ίδιο και τον αδερφό του και τους έστειλε πίσω στην Ελλάδα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ήταν βράδυ της 7ης Μαΐου 2015, όταν άκουσε από μακριά πυροβολισμούς και τζάμια να σπάνε. Εκείνη ακριβώς την στιγμή ο Σοφιάν αποφάσισε, ότι είχε έρθει η ώρα για εκείνον και τον μικρότερό του αδερφό να εγκαταλείψουν την ανασφάλεια της Αλγερίας και να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή κοντά σε συγγενείς τους που βρίσκονται ήδη στην Γαλλία. «Ακούγαμε, ότι τα σύνορα είναι ανοιχτά και δεν είναι δύσκολο να φτάσει κανείς στην Ευρώπη. Δεν θυμάμαι, πόσες ημέρες ταξιδεύαμε για να φτάσουμε στην Ελλάδα. Ούτε θυμάμαι, πόσες φορές και με πόσους διαφορετικούς τρόπους έχουμε προσπαθήσει να περάσουμε στην ΠΓΔΜ. Η τελευταία φορά ήταν πριν μια εβδομάδα. Περιμέναμε στα σύνορα, ώσπου ξαφνικά ήρθε η αστυνομία, μας έβαλε σε λεωφορεία και μας έστειλε πίσω στην Αθήνα. Και να, που τώρα είμαστε εγκλωβισμένοι εδώ».
Σύμφωνα με τις έως τώρα εκτιμήσεις οι πρόσφυγες και οι οικονομικοί μετανάστες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι και διασκορπισμένοι σε διάφορα σημεία της Ελλάδας ανέρχονται στις 27.000. Μόνο στους τέσσερις επιβατικούς σταθμούς του ΟΛΠ φιλοξενούνται 2.500 άτομα. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι Αφγανοί ενώ, δεν είναι λίγοι και οι Αλγερινοί και οι Μαροκινοί, οι οποίοι συνωστίζονται στα κέντρα προσωρινής κράτησης. Σήμερα στην Ειδομένη επιβιώνουν σε άσχημες συνθήκες περίπου 8.000 άτομα περιμένοντας να ανοίξουν τα σύνορα, τα οποία προς το παρόν παραμένουν κλειστά.Μακριά από την Ειδομένη, σε μια σκηνή στο κέντρο της Αθήνας, κάθεται ο Σοφιάν. Δίπλα του σε ένα χαρτόκουτο ανορθόγραφα γραμμένο είναι το κεντρικό σύνθημα των ημερών «Open border of Macedonia». «Είναι κάποιες στιγμές που σκέφτομαι να γυρίσω πίσω στην Αλγερία. Αλλά ξέρεις κάτι; Τόσες φορές με έχουν κυνηγήσει και με έχουν στείλει πίσω στην Ελλάδα. Πάντα προσπαθούσα ξανά και ξανά και ποτέ δεν με νίκησαν. Λες να το καταφέρουν τώρα; Δεν νομίζω».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Περισσότερα από το VICEΗ Σκληρή Πραγματικότητα Όταν Είσαι Μητέρα και ΦυλακισμένηΑναμνήσεις από τη New Rave Σκηνή, Δέκα Χρόνια ΜετάΟι Διαφυλικές Φυλές του Αμαζονίου της Κολομβίας