FYI.

This story is over 5 years old.

Photo

Φωτογραφίζοντας την Επανάσταση της Εφηβείας

Σαν μια σκοτεινή γλυκιά ταινία του Larry Clark, η φωτογράφος Εlena Μontemurro απαθανατίζει την ενηλικίωση των εφήβων της εποχής του Ίντερνετ το 2010.

To θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο i-D.

Η φωτογράφος Elena Montemurro κάθεται στο κρεβάτι της, στο σπίτι των γονιών της στο Long Island. «Έχω εμμονή με την αστρολογία», παραδέχεται λίγο ντροπαλά, ενώ μιλάμε στο τηλέφωνο. «Έχω πανσέληνο στους Ιχθείς και διαβάζω πολύ για το πόσο εύκολο είναι για ανθρώπους, σαν κι εμένα, να χαθούν σε έναν ονειροπόλο και νοσταλγικό τρόπο ζωής. Θα προτιμούσαμε να δραπετεύσουμε από την πραγματικότητα». Είναι μια τέλεια περιγραφή της δουλειάς της (ίσως και του τρόπου ζωής της) η οποία, από τότε που αποφοίτησε από το Parsons στη Νέα Υόρκη, περιστρέφεται γύρω από ελαφρώς σουρεαλιστικές εξερευνήσεις της νεανικότητας, τόσο της δικής της (είναι 24) όσο και των φίλων της, αλλά κι από ένα είδος κοινής πολιτιστικής ποπ φαντασίωσης για το τι θα έπρεπε να περιλαμβάνει η ενηλικίωση.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Για μια σειρά φωτογραφιών, με τον τίτλο Jamie, η Elena φωτογράφισε τη μικρότερη αδερφή της φίλης της, μέσα σε ένα διάστημα επτά ετών. Σκυθρωπή στο τραπέζι την ώρα του δείπνου και σαν φάντασμα κάτω από τα τεχνητά φώτα παιδικών χαρών στα προάστια, η Jamie φαίνεται να εκπέμπει όλη την παραδοξότητα και την ευαισθησία της εφηβείας, στις σταδιακά τραβηγμένες φωτογραφίες της Elena. Σε μια άλλη σειρά που «τρέχει» τώρα, με τίτλο Boyfriend at the Time, η Elena μεταμορφώνεται σε άλλες εκδοχές του εαυτού της, τύπου Cindy Sherman («προτιμώ τις πρώτες της δουλειές»), για να απαθανατίσει τους διαφορετικούς χαρακτήρες που έγινε σε διαφορετικές ρομαντικές σχέσεις. Για το μεγαλύτερο σε διάρκεια project της, το Coming of Age, βάζει τους φίλους της να αναπαριστάνουν σημαντικές σκηνές διανυκτέρευσης στο σπίτι κάποιου άλλου, από κινηματογραφικές ταινίες και φαντασιώσεις βγαλμένες από το συλλογικό εφηβικό υποσυνείδητο. «Οι χαρακτήρες μου είναι συχνά σκοτεινοί, απομονωμένοι, σαν κάτι να πηγαίνει στραβά», λέει. «Είναι όλες εκείνες οι ανησυχίες που έχει κανείς όταν είναι έφηβος - αυτό ακριβώς είναι το πώς κινούμαι».

i-D: Μπορείς να μου πεις για τη σειρά Jamie;
Elena Montemurro: Η Jamie πρόκειται να πάει στο κολέγιο και θέλω να κάνω ένα λεύκωμα με τις φωτογραφίες, αφιερωμένο στα τελευταία επτά χρόνια. Πάντα με έλκυε η όψη της. Έχει μια παράξενη ομορφιά, που νομίζω ότι δεν την έχουν πολλοί άνθρωποι. Από εκεί που κατάγομαι πολλοί άνθρωποι μοιάζουν. Στην αρχή ένιωσα περίεργα ζητώντας της να τη φωτογραφήσω, διότι πάντα ήταν ντροπαλή, αλλά για κάποιο λόγο μου ανοίχτηκε. Νομίζω ότι το εξέλαβε ως κάποιου είδους κομπλιμέντο.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Πόσων χρονών ήταν όταν αρχίσατε και ποιες είναι οι πιο ενδιαφέρουσες αλλαγές που παρατήρησες;
Πιθανώς ήταν 13 ετών κι από τότε έχει μεγαλώσει τόσο πολύ. Μπορείς να το δεις στις φωτογραφίες. Προσφάτως, μεγάλωσε κι ωρίμασε ακόμα περισσότερο. Είχε αγόρι και τους φωτογράφισα μαζί. Έπειτα χώρισαν και απλά είδα πόσο μεγάλωσε ως γυναίκα. Είμαι μπερδεμένη και αναστατωμένη που φεύγει.

Είναι φοβερό που θα έχει αυτές τις φωτογραφίες όταν μεγαλώσει.
Το ξέρω και μου αρέσει. Όλες αφορούν διαφορετικά κομμάτια της ζωής της. Έστω κι αν δεν είναι ο αυθεντικός εαυτός της - είναι αποτέλεσμα της δικής μου σκηνοθετικής ματιάς για το πώς τη βλέπω. Πολλές από τις φωτογραφίες που «τραβάω» είναι μια αντανάκλαση του εαυτού μου.

Σκέφτεσαι με τον ίδιον τρόπο και για το Coming of Age; Πώς ξεκίνησε αυτή η σειρά;
«Τραβούσα» φωτογραφικά πορτρέτα, αλλά εκείνη τη στιγμή δεν ένιωθα ότι είχαν ουσία. Έπειτα, άντλησα πραγματική έμπνευση από την ταινία Jawbreaker και άμεσα την αναδημιούργησα -δεν με ένοιαζε πραγματικά ότι την αντέγραφα- κι αυτό ήταν η αρχή όλων. Ήταν, επίσης, η ταινία Welcome to the Dollhouse και όλες οι ταινίες του Todd Solondz, όπως και οι ταινίες του Larry Clark, σαν το Kids. Αισθάνθηκα πραγματικά συνδεδεμένη μαζί τους. Οι φίλοι μου και εγώ, ζούσαμε όλοι στο Brooklyn, ήμασταν φτωχοί και δεν κάναμε τίποτα. Κανένας από εμάς δεν ήθελε πραγματικά να μεγαλώσει. Πραγματικά, έπαιξα με το θέμα της νεανικότητας. Έκανα αυτά τα μικρά στιγμιότυπα ταινιών. Έχω τη δική μου ιστορία πίσω από κάθε σκηνή της σειράς Coming of Age. Πάντα λέω στους φίλους μου που ποζάρουν για μένα, ποια ιστορία βρίσκεται πίσω από τον χαρακτήρα τους. Μου αρέσει διότι είμαι σε θέση να δώσω στον θεατή μερικές πληροφορίες αλλά όχι ολόκληρη την ιστορία. Υπάρχει κάποιο μυστήριο.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Οι περισσότερες ταινίες ενηλικίωσης που έχω δει είναι για κορίτσια. Είναι ενδιαφέρον το ότι φωτογραφίζεις το ίδιο συχνά και αγόρια.
Δεν το έκανα στην αρχή. Πάντα ήμουν ντροπαλή και φοβισμένη με τους άνδρες και ένιωθα άνετα μόνο όταν φωτογράφιζα κορίτσια. Χρειάστηκε χρόνος για να αποκτήσω αυτοπεποίθηση.

Αυτό που βρίσκω ενδιαφέρον είναι ότι πολλοί φίλοι μου, οι οποίοι ζητούν να τους φωτογραφίσω, έπειτα δεν θέλουν να τους δείξω. Τους προειδοποιώ ότι δεν θα απεικονίζονται ως όμορφα, αγγελικά πλάσματα. Προσπαθώ να βρω ένα ελάττωμα και να φωτογραφίσω αυτό. Υπάρχει μια φωτογραφία φίλης με την οποία πήγαινα μαζί σχολείο. Κάτι πάνω της ήταν πάντα τόσο τέλειο. Μου θύμισε ένα από εκείνα τα κακά κορίτσια στις ταινίες, οπότε της έδωσα αυτόν τον χαρακτήρα, της είπα να φορέσει ένα πραγματικά προκλητικό ρούχο και την πήγα στο Nathan. Κατά κάποιον τρόπο προσεβλήθη, αλλά αφού είδε τις φωτογραφίες ένιωσε καλύτερα.

Ποια άλλα projects δουλεύεις αυτήν τη στιγμή;
Έχω μια σειρά που την δουλεύω πάντα και ονομάζεται Boyfriend at the Time. Μου θυμίζει τη Nikki S. Lee, διότι αλλάζω τον τρόπο που φαίνομαι σε κάθε φωτογραφία. Έχει να κάνει με το πώς αλλάζεις όταν είσαι σε μια σχέση, πιστεύοντας ότι αυτό θα κάνει κάποιον να συνεχίσει να ενδιαφέρεται για σένα. Όταν η σχέση τελειώσει, αναρωτιέσαι «ποια είμαι;». Έτσι, σε κάθε φωτογραφία προσπαθώ να δημιουργήσω έναν διαφορετικό τύπο κοριτσιού. Θέλω να συνεχίσω να το κάνω. Αλλά είναι δύσκολο, είναι πολύ προσωπικό.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Κοιτώντας τις φωτογραφίες μαζί, σε βοηθάει να έχεις μια πιο σαφή ιδέα για το ποια είσαι ή κάνουν τα πράγματα λιγότερο σαφή;
Νομίζω, λιγότερο σαφή. Είναι τόσο εύκολο για μένα να αλλάξω σε διαφορετικούς ρόλους. Είναι τρομοκρατικό, κατά κάποιον τρόπο. Είναι σαν να αποφεύγω τον αληθινό εαυτό μου. Νομίζω ότι αυτό είναι κομμάτι του project. Ίσως, εάν «τραβήξω» αρκετές από αυτές τις φωτογραφίες, να αυτοκαθοριστώ.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.