FYI.

This story is over 5 years old.

News

Γιατί οι Πρωτοετείς στα Πανεπιστήμια Είναι πιο Καταθλιπτικοί Σήμερα;

Όλοι λένε ότι τα φοιτητικά χρόνια είναι διασκέδαση. Ισχύει όμως αυτό;
Allie Conti
Κείμενο Allie Conti

Μπαμπάδες σε όλη την Αμερική αρέσκονται να λένε ότι το κολέγιο υποτίθεται πως είναι το πιο διασκεδαστικό κομμάτι στη ζωή κάποιου. Παρόλο που κατά κύριο λόγο θρηνούν για τις δικές τους βαρετές μετα-κολεγιακές επιλογές ζωής, όταν το λένε, ακούγεται σαν κάτι που θα πρέπει να είναι αλήθεια. Δεν είναι η φάση όλο πάρτι και γκομενικά; Μπύρα μέχρι τελικής πτώσεως, περίπλοκες συσκευές για κάπνισμα μαριχουάνας και ύπνο μέχρι το μεσημέρι; Τουλάχιστον αυτό δείχνουν στις ταινίες. Δεν πρέπει να είναι κανείς ενθουσιασμένος όταν ετοιμάζεται να πάει στο κολέγιο και να ζήσει αυτού του είδους τη ζωή;

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ωστόσο τα στατιστικά στοιχεία λένε κάτι διαφορετικό. Από τη δεκαετία του '50, έχουν σχεδόν διπλασιαστεί τα ποσοστά των αυτοκτονιών των φοιτητών. Το 2012, μάλιστα, αυτός ήταν ο πιο συνηθισμένος τρόπος για να πεθάνει ένα παιδί αυτής της ηλικίας, σύμφωνα με το κέντρο Suicide Prevention Resource Center.

Νέα μελέτη από το Higher Research Institute of UCLA υποστηρίζει ότι οι πρωτοετείς φοιτητές είναι οι πιο καταθλιπτικοί των τελευταίων 30 χρόνων. Μόνο το 3,1% των ενήλικων Αμερικανών πάσχουν από κλινική κατάθλιψη, ενώ το 9,5% των πρωτοετών λένε πως νιώθουν ότι πάσχουν από αυτή. Γιατί τα παιδιά δεν είναι καλά;

Ο δρ. Gregory Eells, πρόεδρος της υπηρεσίας ψυχικής υγείας και συμβουλευτικής του Πανεπιστημίου Cornell πιστεύει ότι για αυτό ευθύνονται τα οικονομικά προβλήματα και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Καταρχάς, οι 18ηδες περνούν σχεδόν εξ'ολοκλήρου την εφηβεία τους εν μέσω οικονομικής ύφεσης, γεγονός που τους προκαλεί περαιτέρω πίεση για να πετύχουν ενώ παράλληλα παίρνουν περισσότερα μαθήματα και χρεώνονται ακόμα πιο πολύ.

Και ίσως υπάρχει βάσει σε αυτό. Τον περασμένο Σεπτέμβριο η Elizabeth Hawksworth έγραψε στην Washington Post ότι η πίεση που ένιωθε όταν ήταν στο σχολείο την έφθασε κάποτε στο χείλος της αυτοκτονίας.

Ο Eells λέει επίσης ότι οι ασθενείς του νιώθουν ολοένα και περισσότερο ότι δεν ξέρουν εάν είναι «ποζεράδες» ή «υποκριτές», συναίσθημα που επιτείνεται από το Facebook. «Σήμερα υπάρχουν τρόποι για να αξιολογηθούμε κοινωνικά» μου είπε. «Ζούμε πραγματικά σε ένα κόσμο όπου δεν υπάρχει ιδιωτική ζωή. Αρκεί να κάνουμε ένα λάθος μπροστά στην κάμερα ενός τηλεφώνου και μπορεί να εξευτελιστούμε μπροστά σε εκατομμύρια ανθρώπους».

Και η αυξημένη εξάρτηση από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προκειμένου να έχουμε επαφή με άλλους ανθρώπους έχει κι άλλη μια συνέπεια που θα μπορούσε να οδηγήσει στην κατάθλιψη. Μόνο το 18% των συμμετεχόντων από το UCLA στην έρευνα είπε ότι περνούν πάνω από 16 ώρες εβδομαδιαίως με φίλους, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό το 1987 ήταν 37,9%. Πιο συγκεκριμένα, τα παιδιά δεν παρτάρουν: το 1987, κάτω από το ένα τέταρτο των φοιτητών δήλωναν ότι περνούσαν λιγότερο από μια ώρα την εβδομάδα σε πάρτι. Σήμερα, πάνω από το 40% δεν παρτάρουν καθόλου.

Οπότε, οι φοιτητές έχουν κατάθλιψη γιατί δεν πάνε σε πάρτι ή οι φοιτητές δεν πάνε σε πάρτι επειδή είναι τόσο φορτωμένοι με τα μαθήματα, γεγονός που τους κάνει καταθλιπτικούς;

Όπως και να'χει, το φαινόμενο ήδη επιβαρύνει τα συστήματα ψυχικής υγείας μερικών πανεπιστημίων. «Είναι δύσκολο να είμαστε αποτελεσματικοί και εξακολουθούμε να βλέπουμε όλο και περισσότερους φοιτητές κάθε χρόνο» λέει ο δρ.Eells. «Πιστεύω ότι αυτή η μελέτη δείχνει πως υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας από αυτή που μπορεί να διαχειριστεί οποιοδήποτε πανεπιστήμιο».

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.