Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Βroadly.Όταν άνοιξα τα μάτια μου, υπήρχε κάτι στο στέρνο μου. Έκανε πολύ θόρυβο βγάζοντας διαπεραστικές κραυγές και είχε ποδαράκια και χεράκια. Μισό λεπτό – μωρό ήταν αυτό;Τινάχτηκα από το κρεβάτι, κρατώντας ακόμα το μικροσκοπικό πραγματάκι. Ήταν ζεστό και το πρόσωπό του ήταν κόκκινο. Το πρόσωπο του συζύγου μου εμφανίστηκε μέσα από τις σκιές. «Τι συμβαίνει;» του φώναξα και πέταξα το παιδί στην αγκαλιά του. «Δεν μπορώ να κρατήσω αυτό το μωρό».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Κοίταξα γύρω μου αγριεμένα. Πού ήμασταν και πώς θα δραπέτευα; Ίσως από το παράθυρο, αν δεν πονούσε τόσο η κοιλιά μου. «Κάτσε κάτω», μου είπε ο άντρας μου, οδηγώντας με πίσω στο κρεβάτι που ήμουν πριν, στο οποίο –όπως έμαθα σύντομα– ανάρρωνα έπειτα από επείγουσα καισαρική τομή, ύστερα από 24 ώρες τοκετού.
Οι γυναίκες που έχουν πάρει παραισθησιογόνα ναρκωτικά στο παρελθόν, όπως μαγικά μανιτάρια ή LSD, έχουν περισσότερες πιθανότητες να βρεθούν σε παραλήρημα λόγω των μεταγεννητικών οπιοειδών.
Θα τα πω περιληπτικά. Η μήτρα μου δεν κατάφερε να σπρώξει το μωρό προς τα έξω. Είχα πυρετό. Το μωρό βρισκόταν σε κίνδυνο κι έτσι έκαναν την επέμβαση για να σώσουν τη ζωή και των δυο μας.Το μόνο, όμως, που ήξερα εγώ ήταν ότι οι τοίχοι «έκλειναν», η ατμόσφαιρα είχε αραιώσει πολύ και ήθελα να εξαφανιστώ από το δωμάτιο. Χρειάστηκαν δέκα λεπτά με βαθιές αναπνοές για να αντιληφθώ την πραγματικότητα. Ήμουν στο νοσοκομείο και αυτός ήταν ο γιος μου.Περίπου μία ώρα αργότερα, οι τοίχοι σταμάτησαν να τρεμοφέγγουν.Ήταν φυσιολογικό το μεταγεννητικό ντελίριο που είχα και τι το προκάλεσε; Η προφανής απάντηση ήταν τα φάρμακα. Μετά την καισαρική είχα πάρει ένα κοκτέιλ δώδεκα ουσιών, συμπεριλαμβανομένης μορφίνης σε ορό – και όταν αυτός αφαιρέθηκε, δισκία μορφίνης.Έφαγα μια ταμπλέτα πριν πέσω για ύπνο και ξύπνησα σε έναν εφιάλτη που κατασκεύασε το μυαλό μου.Ο δρ Aidan O'Donnell, επικεφαλής μαιευτήρας-αναισθησιολόγος στο νοσοκομείο Waikato της Νέας Ζηλανδίας, λέει ότι τα φάρμακα που χορηγούνται στο νοσοκομείο μετά τη γέννα σπάνια προκαλούν ψευδαισθήσεις και παραλήρημα, αλλά ότι αυτό είναι κάτι που μπορεί να συμβεί. Οι πιθανότητες είναι ακόμα λιγότερες όταν χορηγούνται μέσω ορού, μιας μεθόδου γνωστής και ως «ελεγχόμενη από τον ασθενή αναλγησία» (πατάς το κουμπί αν θέλεις κι άλλη δόση).
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Όμως εσύ πέρασες στις ταμπλέτες και απ' ό,τι φαίνεται σου έδωσαν πολύ γενναιόδωρη δόση. Στα νοσοκομεία κάνουν προσπάθειες να πετύχουν τη "συνταγή", αλλά δεν τα καταφέρνουν πάντα», λέει ο O'Donnell, ο οποίος είναι επίσης μέλος του Συλλόγου Μαιευτήρων Αναισθησιολόγων.Οι γυναίκες που έχουν πάρει παραισθησιογόνα ναρκωτικά στο παρελθόν, όπως μαγικά μανιτάρια ή LSD, έχουν περισσότερες πιθανότητες να βρεθούν σε παραλήρημα λόγω των μεταγεννητικών οπιοειδών, πρόσθεσε. Πάντως, μέχρι στιγμής, οι συχνότερες ανεπιθύμητες παρενέργειες είναι ο κνησμός, η ναυτία, η καταστολή και η δυσκοιλιότητα.Η 34χρονη διαχειρίστρια έργου Allie εύχεται οι δυσκολίες να είχαν τελειώσει έπειτα από αυτό που βίωσε στο νοσοκομείο μετά την καισαρική. Την επόμενη μέρα, ούσα άυπνη και έχοντας πάρει ένα σωρό φάρμακα –συμπεριλαμβανομένου ενός συνθετικού οπιοειδούς, της οξυκωδόνης– πήρε στα χέρια της το μωρό και αντίκρυσε κάτι αγνώριστο.«Το πρόσωπό τoυ μεταμορφώθηκε στο πρόσωπο μιας γριάς γυναίκας. Γέμισε ρυτίδες. Μετά άρχισαν να περπατάνε έντομα στους τοίχους, σαν πολύχρωμες κουκκίδες, και όταν κοίταξα από το παράθυρο είδα μια μεγάλη οθόνη και κόσμο να χορεύει γύρω του, σαν να γινόταν ένα μεγάλο πάρτι. Εγώ ήμουν σε φάση, ωχ, έχω αρχίσει να τριπάρω», είπε.«Μετά από αυτό, τους είπα "δεν ξέρω τι έχετε βάλει στον ορό, αλλά δεν τον θέλω. Βγάλτε τον". Εννοείται ότι δεν θέλεις να πονάς, αλλά όταν το μωρό σου μεταμορφώνεται σε γριά είναι λίγο περίεργο. Μπορούσα να το διαχειριστώ γιατί ήξερα ότι ήμουν ακουσμένη, αλλά για μια νέα μαμά που δεν έχει εμπειρία με ναρκωτικά, η εμπειρία θα μπορούσε να είναι πολύ τρομακτική».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Και θυμάμαι να σκέφτομαι "τι βλέπει το μωρό μου τώρα που βλέπω εγώ αυτά; Είναι μαστουρωμένη κι αυτή;". Νομίζω ότι πρέπει να προειδοποιούν τον κόσμο ότι μπορεί να υπάρξουν αυτές οι παρενέργειες».
Η εμπειρία της Allie ακούγεται τρομακτική, είπε ο δρ O'Donnell.«Σε περιπτώσεις παραληρήματος, τα αίτια είναι σχεδόν πάντα σωματικά [προκαλούνται, για παράδειγμα, από τα φάρμακα ή από κάποια λοίμωξη], αλλά οι ασθενείς μπορεί να ανησυχήσουν πολύ γιατί νομίζουν ότι τρελαίνονται. Επαναλαμβάνω ότι αυτό είναι κάτι το ασυνήθιστο και τις περισσότερες φορές χορηγούμε τη σωστή δοσολογία».
«Νόμιζα ότι είχα στην αγκαλιά μου ένα τέλεια σχηματισμένο, λείο, μαύρο αλογάκι», θυμάται. «Είχα αυτό το μικρό αλογάκι στα πόδια μου και μου φαινόταν το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο».
Κάποιοι ειδικοί, παρ' όλα αυτά, πιστεύουν ότι οι διασπαστικές εμπειρίες μετά τον τοκετό –συμπεριλαμβανομένων των παραισθήσεων– δεν σχετίζονται πάντα με κάποια ουσία και μπορούν να αποδοθούν στο σοκ.Η ερευνήτρια Elizabeth Mary Skinner μπορεί να το αναγνωρίσει αυτό, καθώς είναι έμπειρη μαία και νοσοκόμα εντατικής φροντίδας. Στο πλαίσιο του διδακτορικού της ανέλυσε σε βάθος τους μητρικούς τραυματισμούς και μίλησε με 40 γυναίκες για τις μαιευτικές επιπλοκές και τα επακόλουθά τους.Η Skinner διαπίστωσε ότι η πλειονότητα αυτών των γυναικών έπασχε από διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD), μια πάθηση η οποία κυρίως συνδέεται με βετεράνους πολέμου ή θύματα τροχαίων ατυχημάτων.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η 36χρονη δημοσιογράφος Sophie πιστεύει ότι αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί όταν πρωτοείδε το νεογέννητο αγοράκι της νόμιζε ότι αγκάλιαζε ένα μικροσκοπικό αλογάκι. «Νόμιζα ότι είχα στην αγκαλιά μου ένα τέλεια σχηματισμένο, λείο, μαύρο αλογάκι», θυμάται. «Είχα αυτό το μικρό αλογάκι στα πόδια μου και μου φαινόταν το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο».Η Sophie εισέπνεε ένα αέριο μείγμα, το Entonox (γνωστό και ως αέριο του γέλιου), για τρεις ώρες καθώς έσπρωχνε το μωρό της. Ήταν ζαλισμένη, εξουθενωμένη και πιστεύει ότι δεν μπόρεσε να διαχειριστεί τη θέα του παιδιού της. Υπέμεινε τον βασανιστικό τοκετό της για 30 ώρες χωρίς επισκληρίδιο και υπήρχαν στιγμές που χανόταν ο χτύπος της καρδιάς του μωρού.
Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece
«Νομίζεις ότι θα πεθάνεις και πιστεύεις ότι θα πεθάνει και το μωρό σου», λέει η Sophie. «Δεν ήθελα να ξέρω τίποτα για το μωρό όταν βγήκε. Ήμουν σε φάση "έλεος, πέρασα 30 ώρες στην κόλαση και το σώμα μου με εγκατέλειπε" και μετά σου δίνουν ένα μωρό και περιμένουν να το αγαπήσεις;»«Πραγματικά, δεν μπορούσα να το διαχειριστώ. Αλλά όταν μεταμορφώθηκε σε ένα τέλειο μαύρο αλογάκι ήταν ό,τι είχα ονειρευτεί. Θεέ μου, ήταν πολύ περίεργο. Το θυμάμαι πεντακάθαρα αυτό το αλογάκι».Η θεωρία της Sophie είναι ότι το να βλέπει ένα άλογο αντί για το μωρό της ήταν ένας αμυντικός μηχανισμός, κάτι το οποίο είναι πιθανό σύμφωνα με τη Skinner. «H διάσπαση και το μούδιασμα που βιώσαμε η Sophie και εγώ συμβαίνουν όταν οι άνθρωποι διαχειρίζονται ένα τραύμα».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Με βάση την προσωπική μου εμπειρία», λέει η Skinner, «κανείς δεν σε προειδοποιεί, κανείς δεν σου εξηγεί [τη διαδικασία του τοκετού]. Ανησυχούσες, ήσουν άυπνη και έσπρωχνες ασταμάτητα, και πάω στοίχημα ότι και ο άντρας σου τα είχε χαμένα».Οι γυναίκες δεν περιμένουν ότι θα έχουν δραματική γέννα ή ότι θα χρειαστεί να υποβληθούν σε επείγουσα καισαρική ή σε αγωγή με αναλγητικά φάρμακα, γιατί οι πιθανότητες γι' αυτό είναι μικρές. Όμως, σύμφωνα με τα τελευταία μαιευτικά στοιχεία της Νέας Ζηλανδίας (του 2014), μόνο μία στις τρεις γυναίκες έχει «φυσιολογικό» κολπικό τοκετό. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις γίνονται παρεμβάσεις, όπως ο επαγωγικός τοκετός, η καισαρική τομή ή/και η περινεοτομή – μια χειρουργική τομή που διευρύνει το άνοιγμα του κόλπου.
Η Skinner ανήκει σε μια ομάδα ιατρών και εμπειρογνωμόνων, της οποίας τα μέλη αυξάνονται διαρκώς, που πιέζει ώστε οι γυναίκες να ενημερώνονται για τους κινδύνους του κολπικού τοκετού καθώς και για τις πιθανότητες επιπλοκών κατά την καισαρική πολύ πριν από τη γέννα. Το κίνημα που μάχεται για τη σκληρή αλήθεια έναντι των καθησυχαστικών προγεννητικών μαθημάτων που ενημερώνουν τις γυναίκες για την αλλαγή πάνας και τη μουσική κατά τον τοκετό κερδίζει έδαφος σε όλο τον κόσμο.Αν κάτι δεν πάει σύμφωνα με το σχέδιο, η σύγχυση της γυναίκας απλώς επιβαρύνει το τραύμα, λέει η Skinner. Το ίδιο συμβαίνει και με την πίεση για «φυσιολογικό» τοκετό.
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
