Οι Ακροδεξιοί Ποδοσφαιρικοί Χούλιγκαν δεν Είναι Τόσο Ρατσιστές όσο Νομίζουν (ή όσο θα Ήθελαν να Είναι)

Μέλη των InterCity Jibbers της Manchester United το 1982. Αν και δεν υπήρχαν ακροδεξιά στοιχεία στη συμμορία, εντούτοις υπήρχαν μέλη με φανατικές αντιλήψεις περί θρησκείας.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.

Η ζωή δεν έχει πάντα λογική. Τα σχέδια χαλάνε, το μυαλό μας συχνά δυσκολεύεται και, ναι, ο ιδιοκτήτης ξενοδοχείων και σταρ της reality τηλεόρασης Donald Trump είναι ο νέος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Αλλά ενώ έγραφα ένα άρθρο για τη νεοναζιστική ομάδα των Combat 18, έμαθα πως το ηγετικό τους στέλεχος, Charlie Sergeant, περιέργως ήταν ένας από τους χούλιγκαν της Arsenal. Η βασική firm (συμμορία χούλιγκαν) της Arsenal εκείνη την περίοδο ήταν πολυφυλετική και περιλάμβανε αρκετά μαύρα στελέχη, που σίγουρα είναι περίεργος συνδυασμός, το πώς δηλαδή ευθυγραμμίζονταν ένας δηλωμένος ρατσιστής και το χουλιγκανικό στοιχείο της ομάδας. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν είναι και τόσο περίεργο.

Προτού αρχίσω να γράφω για το VICE είχα περάσει μια περίοδο όπου εργαζόμουν ως συγγραφέας-φάντασμα για απομνημονεύματα διάφορων χούλιγκαν και είχα μάθει πως αρκετές συμμορίες αποτελούνταν τόσο από εθνικές μειονότητες όσο και από άτομα που ασπάζονταν ακροδεξιές απόψεις. Ακόμα και οι διαβόητοι Headhunters της Chelsea, το σήμα των οποίων παραπέμπει σε αυτό των SS Totenkopf, είχαν προεξάρχοντα μαύρα μέλη. Το ίδιο ισχύει και από θρησκευτική οπτική˙ υπάρχουν συμμορίες χούλιγκαν που περιλαμβάνουν ένα μείγμα καθολικών και προτεσταντών, αμφότεροι με σχετικά ακραίες θρησκευτικές θέσεις. Τι είναι αυτό λοιπόν που τραβά άτομα σε συμμορίες που αντιτίθενται ανοιχτά στην εθνικότητα ή τη θρησκεία τους;

«Νομίζω πως γι' αυτές τις συμμορίες η πίστη στην ομάδα είναι πολύ πιο σημαντική από οποιαδήποτε κοινωνική άποψη –ρατσισμός, ομοφοβία κ.λπ.–, οπότε οι χούλιγκαν που ανήκουν σε κάποια εθνική μειονότητα έχουν αρχίσει να αφομοιώνονται στο πλαίσιο της ιδέας της πίστης για την ομάδα», λέει ο ακαδημαϊκός και συγγραφέας Steve Redhead. Σημειώνει επίσης πως η έννοια της συλλογικότητας σε αυτές τις συμμορίες αποκτά πρωτεύουσα σημασία ως ασπίδα απέναντι στους «άλλους».

Οι «άλλοι» μπορεί να είναι οι ξένοι ιδιοκτήτες μιας ομάδας, τα μυθεύματα των μέσων ενημέρωσης ή η παρείσφρηση αστυνομικών στη συμμορία. Θεωρητικά, αυτό λειτουργεί αμφίδρομα: οι ρατσιστές είναι διατεθειμένοι να βάλουν στην άκρη το μίσος τους για τις εθνικές μειονότητες για να διατηρήσουν τη συνοχή της συμμορίας, ενώ οι μειονότητες είναι διατεθειμένες να αγνοήσουν την παρουσία ρατσιστών για τον ίδιο λόγο.

Κάποιοι αμφισβητούν αν οι ακροδεξιές απόψεις που εκφράζονται από ορισμένα μέλη αυτών των συμμοριών έχουν πραγματική αξία για τους ίδιους. Ο Pete, μαύρος πρώην χούλιγκαν της Crystal Palace, θεωρεί πως οι «ρατσιστές» μπορούν να τα πηγαίνουν καλά με τα μαύρα μέλη των συμμοριών διότι στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο προκατειλημμένοι όσο θέλουν να δείχνουν. «Απλώς ακολουθούσαν τη μόδα», αναφέρει. «Είχαν αυτές τις απόψεις αλλά δεν ήταν ορκισμένοι σ' αυτές».

Αναφέρει πως τα μαύρα μέλη των συμμοριών δεν θεωρούσαν τα ακροδεξιά μέλη σοβαρούς ρατσιστές, μιας και τα εν λόγω μέλη έδειχναν να γουστάρουν το προφίλ του ακροδεξιού τραμπούκου αλλά δεν πίστευαν απαραίτητα σ' αυτή την ιδεολογία. «Τα μέσα ενημέρωσης κοιτούν μια firm όπως αυτή της Chelsea και λένε: "α ναι, κουβαλούν το στίγμα του Εθνικού Μετώπου". Τελικά όμως πόσοι από αυτούς είχαν πραγματικά τέτοιες απόψεις, από τη στιγμή που οι κολλητοί τους ήταν μαύροι;» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Του σημειώνω πως το σήμα των Chelsea Headhunters είναι παρόμοιο με ένα ναζιστικό σύμβολο, αλλά ο Pete αμφιβάλλει αν η πλειονότητα των μελών έχει την παραμικρή ιδέα γι' αυτήν τη λεπτομέρεια. Σημειώνει δε πως ένα μέλος της συμμορίας χούλιγκαν της Crystal Palace είχε τυπώσει κάρτες με το κόκκινο χέρι του Ulster και πως είχε εκπλαγεί όταν είχε προσβληθεί από αυτές ένας Ιρλανδός καθολικός.

Η δημοσιογράφος του BBC, Caroline Gall, πέρασε μεγάλο χρονικό διάστημα με ποδοσφαιρικούς χούλιγκαν κατά τη διάρκεια καταγραφής των ιστοριών τριών διαφορετικών συμμοριών. Συμφωνεί κι εκείνη με τις θέσεις του Pete, τονίζοντας πως η ψυχολογία του όχλου είναι ιδιαίτερα έντονη σε αυτές τις ποδοσφαιρικές συμμορίες. «Αυτό ισχύει για τα περισσότερα πράγματα στις συμμορίες χούλιγκαν. Ο κόσμος απλώς πάει με το ρεύμα».

Η Gall κατέγραψε το Leeds Service Crew, που θεωρείται μια από τις ρατσιστικές firms της Βρετανίας, την ίδια στιγμή που στην ανώτερη ιεραρχία του υπήρχε ένας μιγάς. «Είναι η ομάδα του, ο τόπος του», εξηγεί η Gall. «Από αυτά που κατάλαβα, δεν αντιμετώπισε ποτέ ρατσιστικές συμπεριφορές από τους συντρόφους του εξαιτίας του φυλετικού του προφίλ. Τον αποδέχτηκαν, οπότε συνέχισε να είναι μέλος». Αν και ένα μικρό ποσοστό των μελών της συγκεκριμένης firm πιθανόν να ήταν πραγματικοί ρατσιστές, η Gall σημειώνει πως το παράδειγμά τους ακολούθησαν και πολλοί άλλοι της συμμορίας, κάνοντας ναζιστικούς χαιρετισμούς σε αγώνες επειδή τους ξεκίνησαν κάποιοι άλλοι.

Την ίδια άποψη φαίνεται να έχει και ο Paul*, μαύρος χούλιγκαν της Liverpool, ότι δηλαδή ο κόσμος που κοιτάει αυτές τις συμμορίες «απ' έξω» έχει την εντύπωση ότι οι χούλιγκαν είναι περισσότερο ρατσιστές απ' ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Υποστηρίζει πως οι κατηγορίες που δέχτηκε η δική του συμμορία περί ρατσισμού προέρχονταν από μια σύγχυση μεταξύ πραγματικού ρατσισμού και έλλειψης πολιτικής ορθότητας. «Υπάρχουν πολλά παιδιά που φωνάζουν "nigger" αλλά δεν είναι πραγματικά ρατσιστές», εξηγεί. «Είναι απλώς κάτι που λένε». Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί πως υπάρχουν χούλιγκαν σε άλλες πολυφυλετικές συμμορίες που έχουν καταγεγραμμένους δεσμούς με ομάδες όπως η Combat 18 και το Εθνικό Μέτωπο, οπότε το παραπάνω δεν μπορεί να ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις.

Ουσιαστικά, τα παραπάνω αναδεικνύουν πως η σύνδεση με τη συμμορία ή τον σύλλογο αντιμετωπίζεται ως πιο σημαντικό από τα θέματα φυλετικής πολιτικής. Κάτι παρόμοιο ισχύει και με τη θρησκεία. Ας πάρουμε για παράδειγμα τους Red Army της Manchester United, που περιλαμβάνουν μια μείξη Ιρλανδών καθολικών και προτεσταντών. Τουλάχιστον ένας από τους καθολικούς που έχω γνωρίσει στο παρελθόν έχει εκφράσει τη συμπάθεια για τον IRA.

Ο John McKee, πρώτος από δεξιά, μαζί με μερικούς φίλους του

Σύμφωνα με τον Colin Blaney –πρώην μέλος της συμμορίας InterCity Jibbers (IJC)–, η συμμετοχή στους Red Army και τους IJC ένωνε ανθρώπους που υπό άλλες συνθήκες θα προσπαθούσαν να σκοτώσουν ο ένας τον άλλον. «Το σχολείο μας, το οποίο ήταν καθολικό, συνήθιζε να τσακώνεται με το σχολείο των προτεσταντών, αλλά μετά τα ίδια άτομα που τσακώνονταν γι' αυτά, ένωναν τις δυνάμεις τους για τη United», σχολιάζει. Σημειώνει επίσης πως παρά το γεγονός ότι ήταν καθολικός, έχει πάρει μέρος σε μια παρέλαση Orange March με τον John «The Grid» McKee –μέλος του ICJ–, κάτι το οποίο δεν θα γινόταν αν οι δύο συμμορίες δεν μοιράζονταν μέλη.

Ένα περίεργο παράδοξο έχει δημιουργήσει στενούς δεσμούς σε ένα κομμάτι του ποδοσφαιρικού οπαδισμού που ένας εξωτερικός παρατηρητής συνδέει με τη βία. Η ταυτότητα είναι περίπλοκο θέμα και η συμμετοχή σε κάποιες ομάδες σημαίνει πως πολλές φορές το άτομο αφήνει τις προσωπικές του πεποιθήσεις στην άκρη όταν αυτές έρχονται σε σύγκρουση με των άλλων μελών. «Στο κάτω-κάτω», λέει ο Gall, «όταν αντιμετωπίζεις τους υποτιθέμενους αντιπάλους σου δεν θα αρνηθείς να παλέψεις στο πλάι κάποιου ανθρώπου επειδή προέρχεται από ένα περιβάλλον με το οποίο διαφωνείς κάπως».

Θα ήθελα να ευχαριστήσω όσους μου μίλησαν, καθώς και τον MC Flux που με έφερε σε επαφή με τον Pete. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για τους οπαδούς της Crystal Palace στην αυτοβιογραφία του Flux.

* Το όνομα έχει αλλάξει

Περισσότερα από το VICE

Τι Γινόταν στους Δρόμους Όταν Έτρωγε ο Ομπάμα

Οι Οικοσεξουαλικοί Πιστεύουν ότι το να Κάνεις Σεξ με τη Γη θα Μπορούσε να τη Σώσει

Να τι Πιστεύουν Δέκα Old-School DJs για την EDM