FYI.

This story is over 5 years old.

Διασκέδαση

Δύο Γυναίκες Εξηγούν πώς Είναι να Δίνεις Μάχη με τον Καρκίνο του Μαστού στα 25 σου

Η Julia και Meghan ένιωσαν να γκρεμίζεται ο κόσμος τους, την ώρα που οι συνομήλικοί/ές τους έκαναν σχέδια για τη ζωή τους.
Molly Oswaks
Κείμενο Molly Oswaks
Eικονογράφηση: Vivian Shih

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Broadly.

Καθώς δοκίμαζε το νυφικό της για πρώτη φόρα, η Julia Filo ένιωσε ένα περίεργο εξόγκωμα στο αριστερό της στήθος. «Η πρώτη μου αντίδραση πάντα ήταν να φρικάρω και να σοκάρομαι», λέει, «αλλά προφανώς ήμουν απασχολημένη εκείνη τη στιγμή με το νυφικό μου, οπότε το έβαλα στο πίσω μέρος του μυαλού μου».

Ήταν μόνο 24 τότε και δεν είχε ιδέα ότι ο επόμενος χρόνος θα ήταν μια θολούρα γεμάτη ραντεβού με γιατρούς και εισαγωγές σε νοσοκομεία. Όταν μάλιστα επισκέφτηκε τη γυναικολόγο της την επόμενη εβδομάδα, η γιατρός δεν της βρήκε τίποτα. Λίγες μέρες αργότερα, πήγε σε ακτινολόγο, αλλά τα αποτελέσματα του υπέρηχου ήταν φυσιολογικά.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Παρά τις διαβεβαιώσεις από τις ιατρικές εξετάσεις, όμως, εκείνη εξακολουθούσε να νιώθει ένα ψηλαφητό εξόγκωμα «σε μέγεθος μπάλας πινγκ πονγκ» στο στήθος της. Μέσα σε λίγους μήνες, είχε μεγαλώσει και είχε γίνει σαν μπάλα του μπέιζμπολ. «Έτσι, επανέλαβα τη διαδικασία», μου λέει η Julia από τη Βαλτιμόρη. «Επισκέφτηκα και πάλι τη γυναικολόγο μου, μου έκανε την εξέταση και αυτήν τη φορά ψηλάφισε κάτι. Πήγα ξανά για υπέρηχο και, με το που τελείωσα τον υπέρηχο, με πήγαν κατευθείαν για μαστογραφία. Τότε ήταν που εντοπίστηκε [ο όγκος] για πρώτη φορά».

Διαβάστε ακόμη: Η Γυναίκα που Επέστρεψε στο Μόντελινγκ Έχοντας Χάσει το Σαγόνι της από Καρκίνο

Μετά τον εντοπισμό και ενός άλλου μικρού όγκου στο στέρνο της, και αφού της αφαίρεσαν επτά λεμφαδένες από την αριστερή πλευρά, η τελική διάγνωση των γιατρών για την Julia ήταν προχωρημένος καρκίνος του μαστού στο 4ο στάδιο («δεν υπάρχει πέμπτο στάδιο», λέει με θλίψη). Η πρώτη της χημειοθεραπεία έγινε σε λιγότερο από ένα μήνα και, έπειτα από 15 θεραπείες ακόμα, ο όγκος οκτώ εκατοστών της Julia είχε συρρικνωθεί, αποκτώντας διάμετρο μόλις δύο εκατοστών. Το επόμενο βήμα ήταν το χειρουργείο. Η Julia επέλεξε να αφαιρέσει μόνο το στήθος με τον όγκο –μονομερής μαστεκτομή– διατηρώντας το άλλο και κάνοντας αυξητική στήθους για να γεμίσει τον κενό χώρο που θα άφηνε στο σουτιέν το αριστερό της στήθος.

Αν και η Julia έχει πια ολοκληρώσει τις χημειοθεραπείες και βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο της θεραπείας, εξακολουθεί να της είναι οδυνηρό να σκέφτεται ότι ο καρκίνος στον μαστό της θα μπορούσε να είχε διαγνωστεί πολύ νωρίτερα – ενδεχομένως πριν εξαπλωθεί στο λεμφικό της σύστημα. «Δεν κάνουν μαστογραφίες σε νεαρά άτομα λόγω της ακτινοβολίας, εκτός κι αν είναι απαραίτητο», λέει η Julia. «Φυσικά αυτό είναι κάτι που με εξοργίζει, γιατί άφησα τον όγκο στο σώμα μου για πέντε με έξι μήνες».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Σύμφωνα με μια στατιστική της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρείας του 2013, λιγότερο από 5% των περιστατικών με καρκίνο του μαστού που διαγιγνώσκονται στις ΗΠΑ εμφανίζονται σε γυναίκες κάτω των 40 ετών. Με αυτά τα ποσοστά κατά νου, ορισμένοι γιατροί ίσως να μην παίρνουν εύκολα στα σοβαρά τις νεαρές γυναίκες που φοβούνται ότι ένα ασυνήθιστο εξόγκωμα μπορεί να είναι καρκίνος του μαστού. Υπάρχουν κάποιοι λόγοι γι' αυτό. Κατ' αρχάς, υπάρχουν πολλές καλοήθεις παθήσεις του μαστού, όπως το ινοαδένωμα και η απόφραξη των γαλακτοφόρων πόρων, στις οποίες μπορεί κανείς να ψηλαφήσει έναν παρόμοιο όγκο, χωρίς να είναι καρκινοειδής. Στην ιατρική κοινότητα υπάρχει επίσης και η προκατάληψη μεταξύ των λιγότερο ειδικευμένων ιατρών ότι μια γυναίκα μπορεί να «παραείναι μικρή» για να πάσχει από την ασθένεια.

Αν είχα σταματήσει όταν μου είπαν «έλα πάλι όταν φτάσεις στα 40, μια χαρά είσαι», δεν θα βρισκόμουν τώρα εδώ.

Η Julia νιώθει ότι είναι σημαντικό να τονίσει κάτι. «Έχω ακούσει από τέσσερα-πέντε άτομα, όταν τους εξήγησα την κατάστασή μου, ότι ήμουν τυχερή που το πρόλαβα νωρίς», λέει. «Δεν το πρόλαβα νωρίς. Απλώς είμαι νέα… Αν είχα σταματήσει όταν μου είπαν "έλα πάλι όταν φτάσεις στα 40, μια χαρά είσαι", δεν θα βρισκόμουν τώρα εδώ».

Η Meghan Koziel, η οποία ήταν 25 όταν διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού, βίωσε μια παρόμοια εμπειρία. Όπως η Julia, πήγε στον γιατρό όταν ψηλάφισε ένα μικρό εξόγκωμα στο στήθος της και λέει ότι ο γιατρός της το αγνόησε λόγω της ηλικίας της. «Δεν είμαι η τυπική ασθενής που πάσχει από καρκίνο του μαστού», μου λέει. «Έτσι, ο γιατρός μου μου είπε απλώς "έλα για επανεξέταση σε έναν χρόνο και αν αλλάξει κάτι στο μεταξύ, τηλεφώνησέ μας"».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Μέσα σε πέντε μήνες, όπως λέει η Meghan, διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού σε στάδιο 2Β –θετικό στο γονίδιο PALB2 και στους υποδοχείς οιστρογόνων– οι ιδιαιτερότητες του οποίου έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην επιτυχημένη θεραπεία της. Όταν έλαβε το τηλεφώνημα από τον γιατρό της, λέει η Meghan, ήταν η χειρότερη στιγμή της ζωής της. «Ήθελα να κάνω εμετό… Ένιωσα ότι ήμουν μόνη και ότι έπεφτα σε ένα λαγούμι», λέει. «Ήταν ένα τηλεφώνημα που δεν θα ξεχάσω ποτέ».

H Meghan κατέγραψε την ανάπτυξη των μαλλιών της καθ' όλη τη διάρκεια της ανάρρωσης. Οι φωτογραφίες είναι ευγενική προσφορά της Meghan Koziel.

Η δρ Elisa Port, συγγραφέας του The New Generation Breast Cancer Book (Το Βιβλίο της Νέας Γενιάς Καρκίνου του Μαστού) και επικεφαλής χειρουργικής μαστού στο ιατρικό κέντρο Mount Sinai, λέει ότι εξοργίζεται απίστευτα όταν ακούει ότι υπάρχουν ακόμα γυναίκες, όπως η Julia και η Meghan, τις οποίες οι γιατροί στέλνουν στο σπίτι ενώ έχουν ψηλαφητό εξόγκωμα, χωρίς να προχωρήσουν σε βιοψία για να προσδιορίσουν τη φύση του. «Δεν υπάρχει τίποτα που να δικαιολογεί το να στείλεις σπίτι μια εικοσάρα με εξόγκωμα επειδή δεν έχει ιστορικό της νόσου στην οικογένειά της», λέει.

Σύμφωνα με εκείνη, οι γιατροί οφείλουν να εξετάζουν σοβαρά, να απεικονίζουν και να κάνουν βιοψία σε οποιονδήποτε όγκο στο στήθος μιας γυναίκας, άσχετα με το πόσο νεαρή είναι η ασθενής. «Ας μιλήσουμε ξεκάθαρα. Στις εικοσάρες και στις τριαντάρες, ένα νέο εξόγκωμα κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είναι καρκίνος, αλλά το "κατά πάσα πιθανότητα" δεν εξασφαλίζει τίποτα», λέει. «Δεν με ενδιαφέρει ποια είσαι και ποιο είναι το οικογενειακό σου ιστορικό. Όταν μπαίνεις στο ιατρείο έχοντας ψηλαφίσει έναν όγκο, ο όγκος πρέπει να θεωρηθεί καρκίνος μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η διάγνωση καρκίνου σε οποιαδήποτε ηλικία σε τρομοκρατεί. Στην περίπτωση των νεαρών γυναικών που είναι στα 25 τους, μια ηλικία στην οποία πολλοί κατασταλάζουν ως προς το τι θέλουν στη ζωή, η διάγνωση μπορεί να τους γκρεμίσει τον κόσμο ολόκληρο. «Το πιο βασανιστικό από όλα είναι ότι δεν υπάρχει καμία εξήγηση», λέει η Julia. «Είμαι 25, δεν έχω οικογενειακό ιστορικό και δεν έχω γενετική προδιάθεση για κάτι. Σε τρελαίνει να μην ξέρεις γιατί συνέβη».

Η Julia διαγνώστηκε με το που συνήλθε από την αναισθησία, ύστερα από μια πρώιμη χειρουργική επέμβαση για να αφαιρέσει δύο ύποπτους λεμφαδένες, αλλά λέει ότι ήταν τόσο ζαλισμένη που δεν θυμάται τι της είπαν. «Στο τέλος ο σύζυγός μου και η μαμά μου με πήραν σπίτι μετά την επέμβαση και χρειάστηκε να μου το επαναλάβουν όταν είχα πια πλήρη διαύγεια», θυμάται. Είναι μια είδηση που καμία μητέρα δεν θα έπρεπε να χρειαστεί ποτέ να μεταφέρει στο παιδί της. «Κάθισα στον καναπέ και έκλαψα… Δεν έχω ξανακλάψει γι' αυτό από τότε. Είναι λες και πρέπει να περάσεις από τις ωμές, τις φριχτές και τις απαίσιες σκέψεις για να μπορέσεις να φτάσεις στη θετική πλευρά».

Η Julia αισθάνθηκε ότι δεν είχε επιλογή και ότι έπρεπε να προχωρήσει και να επικεντρωθεί στη θεραπεία της. «Όταν άρχισαν να μου πέφτουν τα μαλλιά, τα ξύρισα. Όταν μου αφαίρεσαν τον μαστό, περπατούσα στο νοσοκομείο χωρίς καθόλου στήθος από τη μια πλευρά. Αυτή είναι η ζωή μου πλέον».

Και η Meghan συνήθισε στις δραστικές αλλαγές, αν και στην αρχή δυσκολεύτηκε. «Από εκεί που δεν πήγαινα σχεδόν ποτέ στον γιατρό, απέκτησα ογκολόγο, χειρουργό-ογκολόγο, ειδικό γονιμότητας και γενετικό σύμβουλο. Είναι μια μεγάλη αλλαγή στον τρόπο ζωής και στην αρχή είναι δύσκολο να το διαχειριστείς», ανακαλεί. «Χρειάστηκε να λάβω παροχές βραχυπρόθεσμης αναπηρίας, γιατί ένιωθα χάλια όταν έκανα τις χημειοθεραπείες… Είναι φριχτό αυτό που σου κάνει η χημειοθεραπεία». Σε κάποια στιγμή, μου είπε η Meghan, έπαθε αναφυλακτικό σοκ, μετά από αλλεργική αντίδραση στο φάρμακο χημειοθεραπείας που της έσωζε τη ζωή.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Ξεχνάω πόσο άρρωστη ήμουν», λέει. «Τώρα βλέπω τις φωτογραφίες και σκέφτομαι "Παναγία μου"».

Η γονιμότητα είναι ένας ακόμα ανησυχητικός παράγοντας για τις γυναίκες που δίνουν μάχη με τον καρκίνο του μαστού σε νεαρή ηλικία. Τόσο η χημειοθεραπεία όσο και η ορμονική θεραπεία μπορούν να εκθέσουν τις ασθενείς με καρκίνο του μαστού στον κίνδυνο της εμμηνόπαυσης. Σύμφωνα με έρευνα του 2004, το 73% των νεαρών επιζώντων του καρκίνου του μαστού είχε κάποιες ανησυχίες για την εμφάνιση υπογονιμότητας λόγω της θεραπείας, και πάνω από το ένα τρίτο είχε έντονες ανησυχίες.

Τόσο η Julia όσο και Meghan σχεδίαζαν τον γάμο τους όταν διαγνώστηκαν. Σήμερα, και οι δύο γυναίκες έχουν πρόωρη εμμηνόπαυση. Πριν ξεκινήσουν τις θεραπείες πολλαπλών συνεδριών, όμως, και οι δύο αποφάσισαν να προχωρήσουν σε ωοληψία για εξωσωματική γονιμοποίηση, ούτως ώστε να μπορέσουν να αποκτήσουν βιολογικά παιδιά, πράγμα το οποίο ήταν σημαντικό και για τις δύο. Η Julia λέει ότι αυτό ήταν το μοναδικό κομμάτι αυτής της εμπειρίας που την έκανε χαρούμενη, «γιατί, όπως κι αν το δεις, δημιούργησες ζωή».

Η Meghan αξιοποίησε τη διαδικασία της θεραπείας της με διαφορετικό τρόπο. Κατέγραψε τον ένα χρόνο που είχε καρκίνο στο προσωπικό της ιστολόγιο και ενημέρωνε συχνά τον λογαριασμό της στο Instagram, δημοσιεύοντας με περηφάνια φωτογραφίες του φαλακρού από τις χημειοθεραπείες κεφαλιού της, και αργότερα με κοντές «χημειοθεραπευτικές μπούκλες» που φύτρωναν. Άλλες φωτογραφίες έδειχναν τα στήθη της με ουλές και χωρίς θηλή. «Για εμένα, το να βγάζω φωτογραφία το στέρνο μου και να δείχνω τις ουλές μου δεν είναι κάτι ακατάλληλο ή σεξουαλικό», λέει. «Το θεωρώ εκπαιδευτικό και ένα κίνητρο για άλλες κοπέλες στην κατάστασή μου».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Όταν διαγνώστηκα… όλα ήταν καινούργια. Ήμουν φοβισμένη και χαμένη και έψαχνα πράγματα στο Google, κάτι που είναι ό,τι χειρότερο μπορείς να κάνεις, γιατί τα πρώτα αποτελέσματα που εμφανίζονται είναι οι χειρότερες περιπτώσεις», συνέχισε. «Ελπίζω το ιστολόγιό μου να βοηθήσει άλλους να τα βγάλουν πέρα σ' αυτό το ταξίδι, έχοντας λίγο περισσότερες γνώσεις από αυτές που είχα εγώ πριν από ένα χρόνο».

Το ιστολόγιο της Meghan έτυχε να είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που βρήκε η Julia μετά τη διάγνωσή της. «Μπράβο σου!» θυμάται να σκέφτεται. «Ο κόσμος δεν θέλει να βλέπει μια 25χρονη να περνάει όλο αυτό, αλλά εκείνη τα έδειξε όλα και νομίζω ότι αυτό είναι πολύ θαρραλέο».

Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece

Νωρίτερα αυτό τον μήνα, η Julia μπήκε στην τρίτη και τελευταία φάση της θεραπείας της. Στις 21 Ιουλίου, η 27χρονη πλέον Meghan διαγνώστηκε ως απαλλαγμένη από τον καρκίνο. Αυτή την εβδομάδα είχε την επέτειο ενός έτους από τη διάγνωσή της. Με τεράστια αισιοδοξία, λέει αστειευόμενη ότι είναι ενθουσιασμένη με τη χειρουργική αποκατάσταση του μαστού. «Όσο μεγαλύτερα τόσο το καλύτερο!» λέει γελώντας. «Είμαι ενθουσιασμένη που θα κάνω τζάμπα πλαστική στήθους. Είναι το μόνο προνόμιο του να έχεις καρκίνο. Αυτό, και το ότι δεν έχεις περίοδο».

Μιλώντας πιο σοβαρά, προσθέτει: «Πρέπει να βρεις κάτι συναρπαστικό όταν έχεις καρκίνο».

Περισσότερα από το VICE

Γνωρίστε τον 19χρονο Νεοζηλανδό που Πλουτίζει Κάνοντας Κομπίνες στο Dark Web

Ένας Διοργανωτής Πολυτελών Οργίων Μιλάει για τα Βίτσια των πιο Πλούσιων Ανθρώπων του Κόσμου

Έτσι Είναι ο Γύρος της Ευρώπης με InterRail

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.