Την πρώτη φορά που πήγα στο σπίτι του Φίλιππου για να παρακολουθήσουμε τον τελικό του βρετανικού X Factor, μου ζήτησε να φέρω ρολάκι για στριφτό τσιγάρο, τζιβάνες και καπνό. Έκανα μια στάση στο ψιλικατζίδικο, πήρα αυτά που μου ζήτησε και διάφορα munchies. Όταν έφτασα στο διαμέρισμα, αυτός καθόταν στον καναπέ με δύο άλλους φίλους και τη μάνα του στη διπλανή πολυθρόνα. «Άργησες! Δώσε μου τον καπνό να ετοιμάσω μπάφο», μου είπε.Πάγωσα. Μου 'χε πει ότι η μάνα του γνωρίζει για το τσιγαριλίκι, αλλά δε περίμενα να το έστριβε μπροστά της. «Μην ανησυχείς αγόρι μου, το 'χω συνηθίσει», μου είπε εκείνη. Έστριψε τον μπάφο, τον άναψε και μου 'κανε πάσα. Κοίταζα μια το τσιγάρο, μια τη μάνα του και αναρωτιόμουν αν ήταν σωστό ή όχι να καπνίσω μπροστά της. Τελικά το έκανα κι έγινα κουδούνι.Η Ροζέτα -μάνα του Φίλιππου- ήταν απολύτως νορμάλ, σε σημείο που μας κορόιδευε. Σχολίασε που πέσαμε με τα μούτρα στο φαγητό και έλεγε: «Σα γουρούνια κάνετε». Δεν το χωρούσε το μυαλό μου ότι ήταν τόσο άνετη με το όλο θέμα και τη ρώτησα: «Πως είναι δυνατόν να μην σας ενοχλεί;». «Το τσιγαριλίκι -με μέτρο- δεν είναι χειρότερο από το αλκοόλ ή το τυπικό κάπνισμα», μου είπε. Και τα σαγόνια μου στο πάτωμα.Η δική μου μάνα ούτε λόγος. Την ακούω καμιά φορά, άμα παρακολουθεί ειδήσεις, να συγχαίρει την αστυνομία που συλλαμβάνει νέους με ένα-δύο γραμμάρια μαριχουάνα. Έχει επηρεαστεί από όσα λέγονται πως ο μπάφος οδηγεί σε σκληρότερα ναρκωτικά και δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της. Δεν την αδικώ εντελώς. Είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι χρήστες σκληρών ναρκωτικών ξεκίνησαν από κάτι ελαφρύ, όπως η μαριχουάνα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι όποιος καπνίζει μαριχουάνα θα αναζητήσει κατ' ανάγκη κάτι σκληρότερο στο μέλλον. Επειδή μ' αρέσει περιστασιακά ο κουλοχέρης, δε σημαίνει ότι θα γίνω τζογαδόρος.Ο Φίλιππος δεν έχει μπει ποτέ στο τρυπάκι να δοκιμάσει σκληρά ναρκωτικά. «Δε μου κάνει ιδιαίτερη αίσθηση», λέει. Αναρωτήθηκα, λοιπόν, αν αυτή η απάθεια του στο θέμα των ναρκωτικών πηγάζει από την απενοχοποίηση της μαριχουάνας στο οικογενειακό του περιβάλλον. Ο ψυχολόγος/ψυχοθεραπευτής Ανδρέας Ιωαννίδης, πρώην διευθυντής κέντρου αποτοξίνωσης και κοινωνικής επανένταξης, θεωρεί ότι η απενοχοποίηση του εντός της οικογένειας λειτουργεί ως ανασταλτικός παράγοντας. Όταν κάτι δεν είναι απαγορευμένο, η επιθυμία να το δοκιμάσει κανείς μειώνεται. Κατ' επέκταση, ο νέος αντιμετωπίζει τον μπάφο, όπως αντιμετωπίζει και το αλκοόλ. Έτσι μειώνονται και οι πιθανότητες να μεταπηδήσει από τη μαριχουάνα σε πιο σκληρές ουσίες.Εάν όντως η απενοχοποίηση του μπάφου λειτουργεί θετικά εντός της οικογένειας, τι αντίκτυπο θα είχε αν ήταν αποδεκτό από την κοινωνία;Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ