«Η Λύση για τα Προβλήματα του Κόσμου Είναι η Μείωση του Ανδρικού Πληθυσμού Κατά 90%»

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.

Η The Femitheist είναι μια 22χρονη φοιτήτρια εγκληματολογίας και μητέρα ενός τρίχρονου παιδιού. Μια ιδιαίτερα φορτισμένη για εκείνη ημέρα το 2012, μπήκε στο διαδίκτυο για να διατυπώσει την θεωρία της σχετικά με την Διεθνή Ημέρα Ευνουχισμού. Αφού το πόσταρε στο YouTube βγήκε να πάρει έναν καφέ. Επιστρέφοντας στο σπίτι της μερικές ώρες αργότερα, συνειδητοποίησε πως είχε ξεσπάσει μια αντρική εξέγερση.

Το επιχείρημά της, έλεγε πως μόνο αν μειωθεί ο αντρικός πληθυσμός στο 1-10% του τωρινού του μεγέθους, μπορεί η ανθρωπότητα να πλησιάσει την «πραγματική ισότητα».

Αν και πλέον θεωρεί ότι η ιδέα της Παγκόσμιας Ημέρας Ευνουχισμού είναι κάπως χαζή, εντούτοις το διαδίκτυο πλέον γνωρίζει την Femitheist. Δύο χρόνια από εκείνη την ημέρα, είναι -ανάλογα με το ποιος την χαρακτηρίζει- η αρχηγός μιας σέκτας, μια «εγκληματική» φυσιογνωμία που μισεί τους άντρες, ή μια ρεαλίστρια με πολύ καθαρή σκέψη. Σήμερα, συνεχίζει να υποστηρίζει πως πρέπει να μειωθεί ο αντρικός πληθυσμός και γενικότερα συνεχίζει να προκαλεί αντιδράσεις αλλά και άφθονα κύματα υποστήριξης, μέσω του ιστότοπού της, αλλά και του καναλιού της στο YouTube. Επιπλέον, έχει γράψει ήδη τις πρώτες 200 σελίδες ενός 700-σέλιδου μανιφέστου, το οποίο θα εξηγεί την φιλοσοφία του Femitheism. Για την ώρα λέγεται The Ratio (H Αναλογία).

VICE: Υποθέτω πως το The Ratio αναφέρεται στην πεποίθησή σου πως ο αντρικός πληθυσμός πρέπει να μειωθεί κατά 90%.
The Femitheist: Θεωρώ πως η τωρινή κατάσταση της ισότητας, εκεί όπου συναντάμε ένα ισόποσο μοίρασμα αντρών και γυναικών, είναι ένα ελαττωματικό σύστημα. Ουσιαστικά, η ιδέα μου θα οδηγούσε στο να γίνουν οι άντρες μέλη μιας ειδικής κοινωνικής τάξης – μιας πολύ πιο πολύτιμης τάξης – που θα μπορούσε να επιλέξει ανάμεσα σε μια πλειάδα γυναικών, αφού η αναλογία θα ήταν πολύ διαφορετική. Αυτό θα ήθελα. Οι άντρες θα ήταν πολύ πιο πολύτιμοι και η ποιότητα ζωής τους θα βελτιωνόταν αισθητά. Θα ήταν αν θες σε μόνιμες διακοπές, από την ώρα της γέννησης μέχρι την ώρα του θανάτου τους.

Αν υποθέσουμε πως ο κόσμος συμφωνούσε με αυτό, πώς θα μείωνες τόσο δραστικά τον αντρικό πληθυσμό; Μιλάμε για σφαγές ή για επιλεκτική «εκτροφή»;
Προφανώς και οι άντρες αποτελούν έναν σημαντικό μέρος των θυμάτων των βίαιων εγκλημάτων, ενώ συμμετέχουν και σε πολέμους, οπότε πάντα θα υπάρχουν θάνατοι, αλλά όχι δεν μιλάω για σφαγές. Δεν υποστηρίζω τέτοιες βάναυσες πρακτικές.

Πώς θα το πετύχαινες λοιπόν;
Θα χρειαζόταν σίγουρα περισσότερη έρευνα σχετικά με συγκεκριμένες μεθόδους: ο χειρισμός των φύλων, η προγεννητική διάκριση του φύλου του παιδιού, οι εκτρώσεις αγοριών, η ανάπτυξη παιδιών τα οποία θα δημιουργούνταν από δύο μητέρες καθώς και άλλοι μηχανισμοί που θα χρησιμοποιούνταν για να επιτευχθεί ο στόχος. Αρχικά δεν θα επιβάλλονταν νομικά, αλλά θα υπήρχαν ισχυρές προτροπές προς αυτήν την κατεύθυνση. Όλες οι μελέτες που έχουν γίνει αποδεικνύουν πως έχω δίκιο. Η δουλειά και οι θεωρίες μου έχουν ελεγχθεί από ειδικούς στους τομείς της βιολογίας και της γενετικής και έχω λάβει την διαβεβαίωση ότι αυτά που διατυπώνω είναι απόλυτα εφικτά.

Όλα αυτά στην θεωρία όμως. Στην πράξη;
Θα έπρεπε να ξεκινήσουμε να εκπαιδεύουμε τους πάντες -άντρες και γυναίκες- από την αρχή. Στις σχολικές αίθουσες, στα σπίτια, μέσω της λογοτεχνίας, των μέσων ενημέρωσης, της τέχνης. Είναι μια διαδικασία που θα χρειαζόταν δεκαετίες για να πιάσει τόπο, ίσως και αιώνες. Εντούτοις, έτσι πρέπει να λειτουργήσουμε για να πλάσουμε έναν νέο και ασύλληπτα καλύτερο κόσμο. Η αποστολή μου είναι να ανακαλύψω και να περιγράψω το δόμημα μέσω του οποίου θα μπορούσαν να επιτευχθούν τα παραπάνω.

Οι άντρες που θα χρησιμοποιούνταν για αναπαραγωγικούς λόγους θα πρέπει να ζουν απομονωμένοι;
Πιστεύω πως οι άντρες πρέπει να απομακρυνθούν από το κοινωνικό σύνολο και να μεταφερθούν σε δικά τους πολύ συγκεκριμένα τμήματα της κοινωνίας, ενδεχομένως σε καταυλισμούς που θα υποστηρίζονται οικονομικά από το κράτος. Μέσω μιας τέτοιας επιχορήγησης, οι άντρες θα είχαν ότι χρειάζονταν. Κάτι τέτοιο θα αφαιρούσε την ανισότητα όπως την γνωρίζουμε σήμερα. Με την μείωση του αντρικού πληθυσμού στο 10% του συνολικού πληθυσμού, η κοινωνική τους αξία θα ήταν σαφώς πιο υψηλή, επιτρέποντάς τους να ζήσουν με ασφάλεια και ευτυχία.

Οι άντρες όμως δεν θα είχαν άλλο ρόλο να παίξουν πλην της αναπαραγωγής;
Αν η τεχνολογία δεν θα προχωρούσε αρκετά ώστε να εξαλείψει την ανάγκη για συμμετοχή των αντρών σε χειρονακτικές και όχι μόνο εργασίες, τότε κάποιοι άντρες θα μπορούσαν να εργάζονται έξω από τους καταυλισμούς. Αν το επιθυμούσαν.

Σαν σκλάβοι δηλαδή;
Όχι ως σκλάβοι, απλά ως εργάτες που κάνουν μια δουλειά, όπως γίνεται και σήμερα, μόνο που δεν θα αμείβονταν χρηματικά, μιας και δεν θα υπήρχε ανάγκη για κάτι τέτοιο. Θα παρακολουθούνταν στενά.

Και τι γίνεται με τις φιλοδοξίες του ατόμου; Κάποιοι άντρες μπορεί να ήθελαν κάτι παραπάνω από το να εκτελούν απλά τον ρόλο του αναπαραγωγικού «εργαλείου».
Κάποιοι θα έλεγαν ότι περιγράφω μια πλήρως δυστοπική κοινωνία γιατί δεν θα ήταν ελεύθερη με την τωρινή έννοια. Αυτό όμως δεν ισχύει. Θα ήταν μια ουτοπική κοινωνία, γιατί θα είχαμε έναν κόσμο χωρίς συγκρούσεις, όπου όλοι θα αντιμετωπίζονταν ως ίσοι μέσα σε μια άριστα σχεδιασμένη δομή. Αν τα πάντα είναι εξαιρετικά για όλους, πως είναι δυστοπική; Η επιβίωση και η κοινωνικο-οργανική ισορροπία και ευτυχία είναι τα πιο σημαντικά στοιχεία στην ζωή. Η ποικιλία των αρχών και των κανόνων είναι σημαντική μόνο σε έναν πολυεθνικό, πολύπολιτισμικό, πολυκοινωνικό και πολυθρησκευτικό κόσμο, εξαιτίας του φόβου της καταπίεσης.

Ακούγεται καταθλιπτικό.
Ο σκοπός της ζωής είναι η διατήρηση και η διαιώνιση του είδους. Αν κάποιος σου παρέχει ό,τι χρειάζεσαι για να ζήσεις με άνεση, τότε έχεις λύσει όλα σου τα προβλήματα.

Όλα αυτά όμως δεν καταρρίπτουν την ιδέα της συντροφικότητας και του θεσμού της οικογένειας;
Αν μιλάς για την ετερόφυλη συντροφικότητα και το καθιερωμένο μοντέλο της οικογένειας, τότε ναι.

Τι προτείνεις στην θέση του;
Τα παιδιά πρέπει να ανατρέφονται από την κοινωνία και από το κράτος. Το υπάρχων μοντέλο της οικογένειας είναι ένας χώρος όπου γεννιούνται η υποκρισία, η μετριότητα και η βία. Πρέπει να πάψει να υπάρχει. Το κλασσικό οικογενειακό μοντέλο εμποτίζει τα μυαλά των παιδιών με δογματικές αντιλήψεις και τους αφαιρεί την προοπτική. Η λύση που προτείνω θα ανέθετε στα παιδιά κάποιους φροντιστές οι οποίοι θα τους παρείχαν στέγη, τροφή, ρουχισμό και προστασία και όλα αυτά χορηγούμενα από το κράτος. Θα μπορούσαν να παραχθούν τέλεια κορίτσια σε κρατικά κέντρα αναπαραγωγής, τα οποία εν συνεχεία θα έμεναν μαζί και θα καθοδηγούνταν από λόγιες γυναικείες φιγούρες.

Ναι αλλά αυτό δεν φαντάζει και ιδανικό για τα παιδιά.
Στα παιδιά πρέπει να παρέχουμε την σωστή μόρφωση καθώς και ένα περιβάλλον όπου τα φύλα είναι διαχωρισμένα, ένα περιβάλλον όπου θα μπορούν να αναπτύξουν ικανότητες που θα τους φανούν χρήσιμες στον έξω κόσμο. Θα διδάσκονταν την έννοια της πραγματικής ισότητας, της παραγωγής, της εργασίας και θα κατανοούσαν καλύτερα την σεξουαλικότητα, την επιστήμη, την κουλτούρα και την εθνικότητα. Αν τα παιδιά είναι υπό την καθοδήγηση κρατικών φροντιστών, τότε θα είναι πολύ πιο εύκολο να απομακρυνθούν από τα απαρχαιωμένα πιστεύω του τωρινού κόσμου και να μορφοποιηθούν έτσι ώστε να προετοιμάσουν και τις επόμενες γενιές. Η ουσία είναι η δημιουργία μιας κοινής αντίληψης.

Αυτό ουσιαστικά μας καταδεικνύει πως όλες οι γυναίκες θα στρέφονταν προς τις λεσβιακές σχέσεις;
Οι σχέσεις μεταξύ αντρών και γυναικών έχουν περάσει διάφορες φάσεις ανά την ιστορία και εξαρτώνται από τις κοινωνικές συνήθειες και νόρμες. Αυτό που αναφέρεις αυτήν την στιγμή δεν είναι το σύνηθες, αλλά όσο περνάει ο καιρός όλο και περισσότερες γυναίκες ενδιαφέρονται για άλλες γυναίκες ή τουλάχιστον είναι ανοιχτές στο να πειραματιστούν.

Οπότε πιστεύεις πως η σεξουαλική κατεύθυνση μπορεί να οριστεί ή να σχεδιαστεί;
Απόλυτα. Πιστεύω πως η σεξουαλική κατεύθυνση που διαλέγει ο καθένας είναι αποτέλεσμα τόσο κοινωνικών όσο και γενετικών παραγόντων, με τους γενετικούς παράγοντες βέβαια να παίζουν πιο σημαντικό ρόλο. Εν τέλει, θα μπορέσουμε να οδηγούμε τον κόσμο στο να προτιμάει περισσότερο άτομα του δικού του φύλου. Έχω την εντύπωση πως οι γυναίκες είναι πολύ πιο ανοιχτές στην ομοφυλοφιλία από ότι οι άντρες, αυτό λοιπόν γιατί συμβαίνει;

Δεν είμαι σίγουρος. Εσύ υποστηρίζεις ότι είναι γενετικό ζήτημα;
Ίσως εν μέρει, αλλά έχει να κάνει επίσης και με τον φόβο των αντρών να φανούν ομοφυλόφιλοι, γιατί αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να είναι ένας «άντρας». Με τον συνδυασμό κοινωικού και γενετικού προγραμματισμού θα μπορούσαμε πολύ εύκολα να επαναπροσδιορίσουμε την ανθρώπινη σεξουαλικότητα.

Περισσότερα από το VICE

Περίπου 200.000 Άνθρωποι Ζητούν την Απελευθέρωση του Πρωταγωνιστή του Ντοκιμαντέρ «Making a Murderer»

Η Γυναίκα που Έγινε η Φωνή για τις Ιερόδουλες

Μνήμες από 30 Xρόνια Bρετανικής Mουσικής Yποκουλτούρας