Ο Καθηγητής που Ξόδεψε Τρία Χρόνια Ερευνώντας την Κουλτούρα του Πρωκτού

Το άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στο VICE US.

Οι κωλοτρυπίδες είναι σαν τις απόψεις: όλοι έχουν από μία, αλλά κανείς δεν έχει περισσότερες απόψεις πάνω στο θέμα των κωλοτρυπίδων από τον Jonathan Allan.

Για τον Καναδό ακαδημαϊκό, οι κωλοτρυπίδες είναι τρόπος για να κατανοηθεί η κουλτούρα, η γλώσσα, τα κοινωνικά άγχη, το χιούμορ, η πολιτική και ενδεχομένως το νόημα της ζωής. O Allan πέρασε δυόμισι χρόνια μελετώντας και φιλοσοφώντας περί πρωκτών και εντέλει έγραψε το Reading from Behind: A Cultural Analysis of the Anus. Το βιβλίο, που θα κυκλοφορήσει τον Μάρτιο, εξετάζει τον κώλο σε επίπεδο λογοτεχνικής θεωρίας και κοινωνικής κριτικής.

Ξεκινώντας από το Character and Anal Eroticism του Sigmund Freud από τα 1908, o Allan τονίζει πως όταν λέμε πως κάποιος έχει μια «anal» προσωπικότητα (άτομο υπερβολικά τακτικό και μαζεμένο), ίσως αυτό να αναδεικνύει την ανάγκη μας να «καταπιέσουμε» τον πρωκτό «με όλες τις χαρές και τις δυσφορίες που μας προκαλεί». Από εκείνο το σημείο, ο συγγραφέας εξετάζει πράγματα όπως η ταινία Brokeback Mountain, το σύμπλεγμα της παρθενιάς (το παρθένο άτομο ερωτεύεται τον άνθρωπο με τον οποίο χάνει την παρθενιά του), την πρωκτική ευχαρίστηση και βία, ακόμα και το πώς οι κώλοι συσχετίζονται με την αποικιοκρατία στον Καναδά.

Επικοινωνήσαμε με τον καθηγητή, ο οποίος διδάσκει queer theory στο Brandon University, για να του κάνουμε ερωτήσεις σχετικά με το twerking και για το πώς ο πρωκτός συνδέεται με την κοινωνικοοικονομική ανισότητα και το γένος.

VICE: Τι θέλετε να πείτε όταν μιλάτε για τη «δημοκρατικοποίηση του πρωκτού»;
Dr. Jonathan Allan: Ένα από τα πράγματα που πραγματικά με ενδιαφέρουν είναι το πώς ορίζουμε το γένος με βάση τις διαφορές και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το γένος συγχέεται πολλές φορές με το φύλο. Όταν συμπληρώνεις ένα έγγραφο του κράτους, σου ζητείται να αναφέρεις το γένος σου: αρσενικό ή θηλυκό. Το θέμα είναι πως το αρσενικό ή το θηλυκό είναι μια αναφορά στο βιολογικό σου φύλο, όχι το γένος σου, με το οποίο ζεις καθημερινά. Τα πάντα έχουν να κάνουν με τις διαφορές. Το μόνο που μας ενώνει είναι ο κώλος. Όλοι έχουμε έναν, όλοι έχουμε πρόσβαση σε αυτόν και πάνω σε αυτόν καθόμαστε για το μεγαλύτερο κομμάτι της ημέρας μας. Για όλα τα παραπάνω βρίσκω τον κώλο πολύ ενδιαφέρον θέμα.

Κάνετε και μια σύνδεση του πρωκτού με αυτό που αποκαλείτε «μύθο των συνόρων και της αποικιοκρατίας».
Όταν άρχισα να παρουσιάζω αυτή μου τη δουλειά σε συνέδρια, κάποιος με ρώτησε για την αποικιοκρατία και με παρέπεμψαν στον καλλιτέχνη Kent Monkman. O Monkman αντιστρέφει τις αποικιακές αφηγήσεις. Δείχνει έναν ιθαγενή να χτυπάει τα οπίσθια ενός αποίκου. Αντιστρέφει τις συνήθεις αφηγήσεις. Γιατί αυτές οι εικόνες; Τις συνδέω με το Song of the Loon, ένα τραγούδι από το 1966 το οποίο αφορά τις ερωτικές περιπτύξεις ενός αποίκου με ιθαγενείς. Τι θα σήμανε η αντιστροφή αυτής της αφήγησης τελικά;

Μπορεί να σας ακουστεί απλοϊκό, αλλά οι πρωκτοί είναι βρόμικοι. Θεωρείται κάπως αγενές να μιλάς γι' αυτούς σε μερικούς κύκλους.
Αυτό είναι αλήθεια. Δεν μπορώ να φανταστώ να καθόμαστε και να συζητάμε για κώλους καθώς τρώμε δείπνο. Την ίδια στιγμή, όμως, δες τι γίνεται στην τηλεόραση. Υπάρχουν συνεχείς αναφορές στα media. Έβλεπα μια από αυτές τις σειρές με τα επείγοντα περιστατικά στο TLC και φτάνει ένας τύπος στο νοσοκομείο ο οποίος έχει κάτι κολλημένο στον κώλο του και δεν μπορεί να το βγάλει. Στο Big Bang Theory υπάρχει μια φοβερή στιγμή σχετικά με το «πρωκτικό αυτόγραφο». Στην ταινία Sisters υπάρχει μια σκηνή που δείχνει ένα παιχνίδι να φρακάρει στον κώλο ενός τύπου. Μιλάμε συνεχώς για τους πρωκτούς μας, αλλά είναι λες και μιλάμε περιμετρικά του θέματος. Αφήνουμε υπονοούμενα γι' αυτούς, επειδή είναι βρόμικοι. Ο σκοπός τους είναι η αφόδευση, αλλά τους διακρίνει μια παγκοσμιότητα.

Μπορούμε να μιλήσουμε για το twerking;
Είναι κάτι το αισχρό αλλά ταυτόχρονα θεμιτό. Αψηφά τους νόμους της βαρύτητας και είναι μπροστά στα πρόσωπά μας. Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τον κώλο να πρωταγωνιστεί στη mainstream κουλτούρα. Έχουμε δει το Shake Your Bon Bon του Ricky Martin, το Honky Tonk Badokadonk, το Fat Bottomed Girls, το Thong Song του Sisqo αλλά και άλλα. Το twerking, όμως, το οδήγησε σε άλλο επίπεδο.

Για τους σκοπούς της έρευνάς σας, έχετε κάποιο δωμάτιο που είναι γεμάτο από φωτογραφίες πρωκτών με σπάγκους που τους συνδέουν μεταξύ τους; Φαντάζομαι ένα σκηνικό κάπως σαν το A Beautiful Mind.
(Γελάει) Υπάρχουν πολλές συνδέσεις που γίνονται διαρκώς. Ένα από τα πράγματα που με ενδιαφέρουν είναι το πώς χρησιμοποιείται ο κώλος στο πλαίσιο του πολιτικού λόγου. Οι μεταφορές που χρησιμοποιούμε, όπως τα backroom deals (οι συμφωνίες στα πίσω, μυστικά ή κρυμμένα δωμάτια). Ή ας κοιτάξουμε τον Doug Ford: μετά το πέρας των επαρχιακών εκλογών στο Ontario, είχε δηλώσει πως το Προοδευτικό Συντηρητικό κόμμα χρειαζόταν «κλύσμα».

Ας μιλήσουμε για τον ερωτισμό.
Για ένα μέρος του σώματός μας που θεωρείται τόσο ταμπού, αφιερώνουμε πολύ ενέργεια σε αυτό. Είτε αυτό έχει να κάνει με το να αποκτήσουμε τον τέλειο κώλο είτε να μειώσουμε το μέγεθος ενός χοντρού κώλου, ή ακόμα και απλώς να αποκτήσουμε κώλο. Είδα σε ένα από αυτά τα αντρικά περιοδικά –ίσως το GQ ή το Men's Health– πως το 2015 ήταν η χρονιά του αντρικού κώλου. Στις πρώτες σελίδες του βιβλίου μου τονίζω πως το MTV News όρισε το 2014 ως τη χρονιά του κώλου. Γενικά. Έχουμε εμμονή με τον κώλο. Θέλουμε να τον σμιλέψουμε. Φοράμε εφαρμοστές φόρμες γυμναστικής.

Θα θέλατε να επεκταθείτε στο θέμα της βίας και του πρωκτού;
Στο βιβλίο μου μιλάω για το βιβλίο Myra Breckinridge του Gore Vidal και συγκεκριμένα τη σκηνή του βιασμού ενός άντρα από μια γυναίκα, η οποία είναι εξαιρετικά περιγραφική. Βρίσκουμε σε αυτήν τη σκηνή άφθονη βία, καθώς και μια επίδειξη δύναμης. Νομίζω πως αυτή η δύναμη είναι πάντα μεταβιβάσιμη. Ο πρωκτός είναι πάντα εκεί. Όλοι μας έχουμε νιώσει κάποιο είδους πόνου στον κώλο μας. Έχουμε βιώσει την πρωκτική ευχαρίστηση. Όλοι έχουμε αφοδεύσει και έχουμε νιώσει όμορφα. Όταν το εξετάζουμε έτσι, γίνεται κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό. Δεν νομίζω ότι θα καταφέρουμε ποτέ να ξεφορτωθούμε την ντροπή που υπάρχει γύρω από τον πρωκτό, αλλά είναι ξεκάθαρο πως μας ενδιαφέρει.

Υπάρχει κάτι που μπορεί να ειπωθεί για την κοινωνική τάξη και τους κώλους;
Ο κώλος είναι το προλεταριάτο του σώματος. Αν αφορά τον πλούτο, τότε οι Kardashians τα πηγαίνουν περίφημα. Υπάρχουν όμως διάφορα ταξικά επιχειρήματα που μπορούν να διατυπωθούν γύρω από αυτόν. Εγώ θα ήθελα να σταθώ σε κάτι που έχει γράψει ο Κολομβιανός συγγραφέας Gabriel Garcia Marquez: «Την ημέρα που τα σκατά θα αξίζουν χρήματα, οι φτωχοί θα γεννηθούν χωρίς κωλοτρυπίδα».

Περισσότερα από το VICE

Μέσα στον Σουρεαλιστικό Κόσμο της Pamela Anderson

Έτσι Ήταν οι Πρώτες Ημέρες μου στον Κορυδαλλό Όταν με Συνέλαβαν για Εμπόριο Ναρκωτικών

Γιατί Έχουμε «Φάει» Τέτοιο Σκάλωμα με το Chav Porn;