Οι Τουρίστες Εκτίθενται στα Social Media: Ζάκυνθος

Είναι τέσσερις το ξημέρωμα, αρκετά χρόνια πριν, σε ένα ημιάθλιο δωμάτιο ξενοδοχείου, από αυτά που όταν ξαπλώνεις στο κρεβάτι βρίσκεις στο σεντόνι τρίχες των προηγούμενων ενοίκων - εάν είσαι τυχερός είναι μακριές, εάν όχι είναι κοντές και σγουρές, από αυτές που συνήθως κολλάνε στο μεσοδόντιο όταν είσαι "κακό" και πρόστυχο παιδί. Είναι από αυτά τα βράδια που θα ήθελες οι διακοπές σου να τελειώσουν το συντομότερο δυνατόν. Δεν τολμάς να το εκφράσεις λεκτικά διότι είναι αμαρτία να μην περνάς καλά στις διακοπές, αλλά στην πραγματικότητα θες να γυρίσεις στο καθαρό σου σπίτι, να βάλεις γιαούρτι στην πλάτη και να ξεράσεις όλη την αλκοολούχα αλητεία που καταβρόχθισες στο τρισάθλιο μπαρ προσπαθώντας να περάσεις γαμάτα. Είναι τέσσερις το πρωί και είμαι μεθυσμένος σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στον Λαγανά της Ζακύνθου, το μέρος που σου παίρνει δέκα λεπτά να μεθύσεις, άλλα δέκα να έρθεις σε οργασμό και μια αιωνιότητα τύψεων (και αντιβιοτικών) για όσα ανομολόγητα έκανες σε κοινή θέα - ακόμα και αν δεν είσαι ξελιγωμένος Άγγλος τουρίστας.

Είναι η τρίτη ημέρα των διακοπών μου και όλη μέρα βλέπω μεθυσμένα τουριστάκια που παλεύουν να προωθήσουν τη σεξουαλική τους ορμή προς ημεδαπές ή αλλοδαπές οπές. Το πρώτο εικοσιτετράωρο στο νησί, τολμώ να ομολογήσω ότι αντιλαμβανόμουν το δημόσιο σεξ στους δρόμους και τα πεζοδρόμια ως σεξουαλική απελευθέρωση. Το δεύτερο ήταν απλά too much και τώρα, στις τέσσερις και κάτι σε αυτό το τρισάθλιο δωμάτιο σιχτιρίζω θεούς και δαίμονες ακούγωντας τον ηλιοκαμμένο, ξανθό με αθλητικό κορμί γείτονα, να προσπαθεί μάταια να πηδήξει. Αυτό που στη εφηβεία μου θα με είχε κάνει τούρμπο, τώρα ήταν ενοχλητικό. Άραγε μήπως υπό το βάρος των πρώτων άσπρων τριχών άρχισε να αναβλύζει ένας άκρατος συντηρητισμός στο συνειδητό και ασυνείδητό μου ή απλώς είμαι πράγματι σε ένα εκνευριστικό μέρος που έχει χαθεί το όριο;

Κάθε νύχτα στον Λαγανά τα παιδιά που σκάνε με τα charter από την Ευρώπη, σέρνονται ημίγυμνα στους δρόμους προσπαθώντας να κάνουν κάτι που (θεωρούν ότι) κανείς άλλος δεν έχει τολμήσει. Επειδή όμως πια σε αυτό το μέρος έχουν γίνει σχεδόν όλα και η έννοια του δημόσιου την εποχή των social media έχει αλλάξει, τώρα ότι κάνουν το δημοσιεύουν στο twitter. Διότι οτιδήποτε δεν γίνεται δημόσια, είναι σαν να μην έχει γίνει.

Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο: να παλεύεις να κάνεις σεξ ενώ είσαι λιώμα στο μεθύσι και οι φίλοι σου περιμένουν να κρεμάσεις το σεντόνι έξω από το δωμάτιο ή να είσαι αυτός που περιμένει έξω από το δωμάτιο περιμένοντας να πάρεις ικανοποίηση από το σεξ του φίλου σου;

Πέρα από το πρόστιμο που μπορεί να φάει η κοπέλα με το τσοντονύχι που δεν αφήνει στην ησυχία τους τα χελωνάκια, είναι γελοία αυτή η συνήθεια να θεωρούμε γλυκούλη οτιδήποτε μικρό βάλουμε στη χούφτα μας.

Γιατί είναι αστείο να πίνεις αλκοόλ από το ποτιστήρι και γιατί ένα μπαρ να θέλει να κάνει διαφήμιση τα "φυτά" πελάτες του;

Γουι θοτ χι όλρεντι χαντ.

@ρχίδια.

Γύρευε τι έχει γίνει σε αυτό το ξενοδοχείο.

Οδηγίες χρήσης (ή σκονάκι) χαραγμένο με henna στο χέρι για να μην ξεχάσεις που να βάλεις το πέος σου. Lame.

H εκδίκηση του pussy είναι μία δερματίτιδα από henna που θα σου αφήσει σημάδι για ολόκληρη τη ζωή σου. Ξέχνα το πρωκτικό σεξ φιλαράκι - κόλλησες για πάντα με το ιεραποστολικό.

Είναι πράγματι πιο αηδιαστικό να βρεις αυτό στο κρεβάτι σου, παρά να ρουφάς γυμνοσάλιαγκα που έπεσε στον καφέ και έχει κολλήσει στο καλαμάκι σου (πραγματικό περιστατικό).

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.