FYI.

This story is over 5 years old.

Διασκέδαση

Όταν είσαι Παθολογικά Τρομοκρατημένη να Γεννήσεις

Για μερικές γυναίκες, ο απολύτως λογικός φόβος για τον τοκετό μπορεί να μετατραπεί σε τοκοφοβία - μια αγχώδης διαταραχή τόσο ακραία που τις κάνει να αποφεύγουν το σεξ ή να ζητούν τη διακοπή της εγκυμοσύνης τους.
Amber Bryce
Κείμενο Amber Bryce

To θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο Broadly.

Θυμάστε την πρώτη φορά που είδατε τοκετό; Εγώ ήμουν 12 και στο μάθημα βιολογίας. Τη στιγμή που στήριξα το πηγούνι μου μέσα στις ανοιγμένες παλάμες μου και κοίταξα στη μικροσκοπική τηλεοπτική οθόνη, τίποτα δεν μπορούσε να με είχε προετοιμάσει γι' αυτό που επρόκειτο να δω.

Κάποιοι προσπάθησαν να αστειευτούν, ενώ άλλοι όπως εγώ απλώς προσπάθησαν να σκεφτούν κάτι άλλο, οτιδήποτε άλλο. Γιατί να μη φέρνουν τα μωρά γιγαντιαίοι πελαργοί; Αυτό φαινόταν λιγότερο τρελή ιδέα από το να σπρώξεις ένα κομμάτι σάρκας που ουρλιάζει, βάρους 3,5 κιλών, από τον κόλπο σου.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Καθώς μεγαλώνω, εξακολουθώ να μη νιώθω την παραμικρή έγνοια για αναπαραγωγή. Αν και τα επαναλαμβανόμενα όνειρά μου ότι είμαι έγκυος στο Alien από την ταινία του Ridley Scott σίγουρα δεν βοηθούν, δεν είναι τόσο ο φόβος του τοκετού που με αποτρέπει από το να θέλω παιδιά όσο το ότι απλώς δεν νιώθω έτοιμη για τέτοια ευθύνη.

Για κάποιες, ωστόσο, η ιδέα να γεννήσουν είναι τόσο τρομακτική που μπορεί να εξελιχθεί σε μια ακραία ψυχική διαταραχή γνωστή ως τοκοφοβία, που μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη, πλήρη απώλεια της λίμπιντο και κρίσεις άγχους.

Η Kate* ανακάλυψε τον όρο τοκοφοβία μόλις τον Νοέμβριο του 2015, και ενώ υπέφερε από αυτήν 45 χρόνια. «Είναι μια αγχώδης διαταραχή, μια συγκεκριμένη φοβία και είναι πάντα παρούσα μέσα μου, κάθε στιγμή της ζωής μου. Είναι βαθιά μέσα μου, δεν το σκέφτομαι όλη την ώρα αλλά εάν βρεθώ δίπλα σε γυναίκες που έχουν συζήτηση για τις γέννες τους, μπορεί να μου προκαλέσει μεγάλη κρίση πανικού».

Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece.

Άρθρο που δημοσιεύτηκε το 2015 ανέφερε πως ο φόβος του τοκετού ήταν σε άνοδο, με 1 στις 10 γυναίκες να επηρεάζεται. Μπορεί να προκληθεί από διάφορα πράγματα, πιο συχνά από τραυματική γέννα, φόβο ιατρικών διαδικασιών ή την παρακολούθηση τηλεοπτικού υλικού ή φωτογραφιών.

Μια σειρά γεγονότων οδήγησε την Kate να αρχίσει να φοβάται τον τοκετό, συμπεριλαμβανομένων και των διηγήσεων ιστοριών για εκείνες τις γυναίκες που είχαν αρρωστήσει σοβαρά στη διάρκεια των εγκυμοσύνων τους και έπειτα πέθαναν. Όλα μπήκαν στο κεφάλι της όταν ήταν 10 ετών και είδε ένα ντοκιμαντέρ στην τηλεόραση για τον τοκετό. «Η μητέρα μου παρακολουθούσε το τηλεοπτικό σόου μαζί μου, αλλά δεν ειπώθηκε ούτε μία λέξη. Ύστερα από μερικά λεπτά βίωσα την πρώτη μου κρίση πανικού. Δεν γνώριζα τι μου συνέβαινε, αλλά ενστικτωδώς πήγα στην τουαλέτα και έβαλα στο πρόσωπό μου ένα βρεγμένο με παγωμένο νερό πανί για να μη λιποθυμήσω».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ταινίες και ντοκιμαντέρ για τον τοκετό μπορεί να προκαλέσουν κρίσεις πανικού στις πάσχουσες από τοκοφοβία. Στιγμιότυπο από την ταινία «Rosemary's Baby».

Η τοκοφοβία μπορεί να είναι τόσο ακραία που ωθεί τις πάσχουσες να σταματήσουν εντελώς το σεξ ή ακόμα και να επιδιώξουν να κάνουν άμβλωση. Σε μια συγκεκριμένη περίπτωση, το 2012, μια 24χρονη γυναίκα διέκοψε την εγκυμοσύνη της καθώς είχε εμφανίσει τη διαταραχή πέντε εβδομάδες προτού γεννήσει το πρώτο της παιδί, το οποίο και έχασε.

Η Mary* ήταν ήδη έξι μηνών έγκυος όταν την κατέλαβε η τοκοφοβία. «Πέτρωσα από τον φόβο μου. Απλώς ξάπλωσα στο κρεβάτι και έκλαψα. Αλλά καθώς ήμουν έγκυος, οι παλιές καλές ορμόνες της μαμάς πήραν τον έλεγχο και όλα τέλειωσαν. Εξακολουθούσα να έχω αναλαμπές φόβου αλλά όχι τόσο άσχημα όπως την Εβδομάδα του Φόβου, που ήταν πολύ τρομακτική για την περίσταση. Ακόμα τη θυμάμαι "ΤΙ ΕΚΑΝΑ;! ΆΛΛΑΞΑ ΓΝΩΜΗ! ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΑΥΤΟ!" Αλλά ήμουν παγιδευμένη».

Συνειδητοποίησε ότι αυτά δεν ήταν συνηθισμένα νεύρα εγκυμοσύνης, με επίπεδο πανικού που την οδήγησε να σκεφτεί ακραίες λύσεις. «Μερικές φορές, ο μηχανισμός αντιμετώπισης [που σκεφτόμουν] ήταν η διακοπή της κύησης. [Μετά τη γέννα] Ζήτησα ακόμα και υστερεκτομή, σοκάροντας τον γιατρό μου αφού δεν είχα κανένα πρόβλημα απ' αυτή την άποψη».

«Ο φόβος είναι συνεχής για μένα. Νιώθω ότι δεν είμαι καλή σύζυγος, μια και δεν θα φέρω στον κόσμο παιδιά από τον σύζυγό μου»

Έστω και χωρίς την επιλογή να υποβληθείς στη χειρουργική επέμβαση που αλλάζει τη ζωή, η δύσκολη πραγματικότητα για πολλές γυναίκες που υποφέρουν είναι ότι ίσως να μην μπορέσουν ποτέ να αποκτήσουν παιδιά. Η Kayleigh είναι 29 και από τη Βρετανία. Συνειδητοποίησε ότι είχε τοκοφοβία αφού γκλούγκλαρε «φόβος για τον τοκετό».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Ο φόβος είναι συνεχής για μένα. Νιώθω ότι δεν είμαι καλή σύζυγος, μια και δεν θα φέρω στον κόσμο παιδιά από τον σύζυγό μου». Η φοβία της, όπως μπορείτε να φανταστείτε, έχει κάνει τη σχέση της ιδιαιτέρως δύσκολη. «Βάζει σε δοκιμασία τον γάμο μου καθώς ο σύζυγός μου ήθελε παιδιά, αλλά δεν μπορώ να το κάνω. Θέλω, αλλά δεν θα γεννήσω βιολογικό παιδί, οπότε υιοθετούμε».

Συνεπώς, πώς θεραπεύεται το πρόβλημα; Μίλησα με τον Trevor Turner, επίτιμο σύμβουλο ψυχιατρικής από το ίδρυμα East London Foundation Trust. «Έχω χειριστεί περίπου τέσσερις ή πέντε περιπτώσεις και η θεραπεία γίνεται με διαχείριση του άγχους και γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία. Εάν η κατάσταση εμφανίζεται πρώτη φορά (δηλαδή η γυναίκα δεν είχε προηγούμενες εγκυμοσύνες), τότε αυτή η θεραπεία είναι συχνά επιτυχημένη. Εάν η τοκοφοβία προκύπτει μετά από τραυματικό γεγονός, όπως είναι μια πολύ δύσκολη εγκυμοσύνη ή τοκετός ή η απώλεια του μωρού, τότε ο φόβος είναι πιο εδραιωμένος και ίσως πιο δύσκολο να ελαττωθεί».

Αν και δεν θεωρώ ότι υποφέρω από τοκοφοβία, είμαι επίσης πραγματικά τρομοκρατημένη από τον τοκετό. Έχω ακούσει τόσο πολλές ιστορίες τρόμου και έχω διαβάσει πάρα πολλά για την κολπική πρόπτωση. Καθώς η γενιά μας αρχίζει να καθυστερεί να κάνει παιδιά για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ίσως οι φόβοι σαν αυτόν έχουν περισσότερο χρόνο να αναπτυχθούν και να φουντώσουν.

Ο δρ Turner λέει ότι ίσως δεν έχουμε ιδέα για το πόσο πολλές είναι οι πάσχουσες ανάμεσά μας, ακόμα κι αν οι στενότερες φίλες μας έτρεχαν στο μπάνιο για να βρουν χαρτοσακούλα, να τη βάλουν στο πρόσωπο τους και να αναπνεύσουν μέσα σ' αυτή κάθε φορά που κάποιος ανέφερε τις λέξεις «πισίνα τοκετού».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Πιθανώς είναι πιο συνηθισμένη απ' ό,τι συνειδητοποιούμε λόγω της φυσικής τάση που έχουμε να την καλύπτουμε και της απόλυτης αμηχανίας επειδή έχουμε "ένα τόσο αφύσικο ή μη μητρικό" ένστικτο», εξηγεί. «Δεν είναι δυνατό να γνωρίζουμε εάν είναι σε άνοδο γι' αυτό τον λόγο, αλλά όπως σε πολλές ψυχιατρικές καταστάσεις, οι ασθενείς αποκαλύπτουν τις δυσκολίες τους καθώς βελτιώνεται το επίπεδο της κατανόησης και το στίγμα μπαίνει στην άκρη».

Αυτό που κάνει την τοκοφοβία τόσο δύσκολη μορφή άγχους είναι ότι το να έχεις παιδιά θεωρείται από πολλούς μέρος της ταυτότητας των γυναικών. Ακόμα κι αν είμαστε βέβαιες ότι δεν θέλουμε παιδιά, γνωρίζουμε τι γίνεται από αυτούς που έχουν και είναι γύρω μας. Εάν υπάρχει κάτι θετικό που θα μπορούσαμε να πάρουμε από την τοκοφοβία, είναι η ανάγκη όλοι μας να δείχνουμε περισσότερη κατανόηση και να είμαστε ανοιχτοί ο ένας με τις αποφάσεις του άλλου, τις αντιλήψεις και τα παραπόνα, τον υποκινούμενο από τον φόβο πανικό σχετικά με την εγκυμοσύνη.

* Το όνομα έχει αλλάξει.

Περισσότερα από το VICE

Κορυφαίοι Σκιτσογράφοι από την Ελλάδα Στέλνουν το Δικό τους Μήνυμα για τους Πρόσφυγες

Τι Σκατά έχει Γίνει στην Ελλάδα και τα Φεστιβάλ δεν Γίνονται Συνεχόμενες Μέρες;

Πόσο Πολύ Μισούν οι Γυναίκες να Μιλούν για την Περίοδό τους;

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.