Πήγα σε 4 Second Hand Μαγαζιά της Αθήνας με 25 Ευρώ

Γενικά στο μυαλό μου, τα επιτυχημένα ψώνια σε second hand μαγαζιά στην Αθήνα, είναι κάτι σαν αστικός μύθος. Ειδικά όταν έχω θέσει σαν στόχο μου το να μην ξεπεράσω τα 25 ευρώ.

Πάντα πίστευα ότι τα μαγαζιά αυτά και γενικά η ιδέα του second-hand έχουν σαν target group τις πανέμορφες, παναδύνατες, τύπισσες του tumblr, που όλα εμείς τα αθώα ελληνικά αχλάδια κοιτάμε με φθόνο καθώς τρώμε ψωμί με βούτυρο και μέλι.

Κάπως έτσι προϊδεασμένη και με το έμφυτο (και αξιαγάπητο) ένστικτο αμφισβήτησης, πήρα τα 25 μου ευρώ και μπάρκαρα σε αυτό που νόμιζα ότι θα είναι ένα δύσκολο ταξίδι εύρεσης αξιόλογων πραγμάτων σε 4 second hand μαγαζιά της Αθήνας.

Τα κριτήριά μου ήταν:

-Ό, τι αγόραζα να μου πηγαίνει

-Να μπορώ να το βάλω, και εννοώ για παραπάνω από μια φορές, και όχι να το τοποθετήσω στωικά στην ντουλάπα μου μαζί με όλα τα άλλα άχρηστα πράγματα που έχω πάρει κατά καιρούς (απλώς για να δίνω kudos δημιουργικότητας και resourcefulness στον εαυτό μου).

-Και, τέλος, να είναι σε καλή κατάσταση.

Το thrift- shopping, όπως ονομάζεται αυτή η διαδικασία αγοράς ρούχων, [αν και μάλλον θα το γνωρίζατε ήδη αυτό γιατί (δυστυχώς) υπάρχει ο Macklemore], είναι κάτι το ιδιαίτερο. Προϋποθέτει ένα όραμα και ενέχει μια ιδεολογία. Πώς θα μεταμορφώσεις κάτι παλιό σε καινούργιο - πώς θα δώσεις ζωή σε ένα ρούχο που αν δεν ήσουν εσύ, θα είχε ολοκληρώσει τον κύκλο του; Πώς είναι να νιώθεις ότι φοράς κάτι μοναδικό, που να μην είναι προϊόν μαζικής παραγωγής από την Κίνα, από παιδιά με ματωμένα δάχτυλα; Και άλλα τέτοια μελοδραματικά πράγματα.

Γενικά μπορείς, αν το κάνεις συστηματικά, να το πεις τρόπο ζωής. Ένας τρόπος ζωής που μπορεί να σε ταξιδέψει στον χρόνο. Γιατί δεν ξέρω πώς αλλιώς να χαρακτηρίσω αυτό που νιώθεις, όταν ψάχνεις τους τιγκαρισμένους διαδρόμους του κάθε μαγαζιού και συναντάς cult t-shirts με στάμπες χελωνονιντζάκια και αρκουδάκια της αγάπης, και υπέρκοντα σορτσάκια με τόσο γκλίτερ που αν δεν τα συνδυάσεις με μαλλί Tina Turner, θα πρέπει να θεωρείται ιεροσυλία.

Τα ρούχα είναι τόσο πολλά που μου ήρθε η σκέψη ότι θα έπρεπε να σταματήσουμε για λίγο να παράγουμε καινούργια, μέχρι να αποφασιστεί τι θα συμβεί με την μοίρα όλων αυτών που υπάρχουν ήδη.

Όσον αφορά το όριο των 25 ευρώ που είχα βάλει στον εαυτό μου, τελικά δεν αποδείχθηκε και πολύ challenging, καθώς αν δεν ψάχνεις vintage Chanel αντικείμενα, είναι πραγματικά ένα καλό ποσό που σου εξασφαλίζει αρκετά όμορφα πράγματα.

KILO SHOP

Kilo Shop Αθήνα                                        Kilo Shop Χαλάνδρι

Ερμού 120, Αθήνα                                    Κολοκοτρώνη 20, Χαλάνδρι

Τηλ: +30 210 3237203                             Δευτέρα,Τετάρτη,Σάββατο 9:00-17:00

Το πρώτο Kilo-shop της Ελλάδας άνοιξε στην τοποθεσία της Ερμού τον Απρίλιο του 2013 και το Αθηναϊκό κοινό το υποδέχθηκε με ανοιχτές αγκάλες, όπως μου είπε η ιδιοκτήτρια και των δυο ελληνικών καταστημάτων, Sabine Kenbeek, όταν μου μίλησε στο νέο κατάστημα του Χαλανδρίου. Η ιδέα προέρχεται από τα Kilo- shop του Παρισιού, με τους ιδιοκτήτες των οποίων η Sabine είναι οικογενειακή φίλη.

Ποια ιδέα; Του να κατηγοριοποιούνται όλα τα ρούχα που υπάρχουν στο κατάστημα σε ομάδες τιμών ανά κιλό. Υπάρχουν, δηλαδή, 3 ομάδες: η κόκκινη, η πρασινοκίτρινη και η πορτοκαλί, με ρούχα που κοστίζουν 25, 35 και 60 € ανά κιλό, αντίστοιχα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείς να αγοράσεις μόνο με το κιλό. Το κάθε κομμάτι κοστολογείται και μόνο του και μάλιστα εντυπωσιακά εύκολα. Το ‘εντυπωσιακά’, βέβαια, μπορεί να ισχύει μόνο για μένα και το ανίκανο να αντιληφθεί μαθηματικά μυαλό μου.

Όπως και να ‘χει, σε κάθε όροφο υπάρχει μια ζυγαριά στην οποία τοποθετείς το αντικείμενο που θες να αγοράσεις, πατάς κι ένα κουμπί που έχει το χρώμα της ομάδας στην οποία ανήκει, και σου βγάζει την τιμή του. Easy-peasy.

Συνολικά, μόνο στην Ελλάδα και στα δυο καταστήματα, υπάρχουν 320 τετραγωνικά μέτρα με αντρικά ρούχα και 450 τετραγωνικά μέτρα με γυναικεία. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, την ποικιλία.

Τα ρούχα προέρχονται αποκλειστικά από το Παρίσι και ελέγχονται ούτε μία, ούτε δύο, αλλά  πέντε φορές προτού βγουν στα, επίσης vintage και με ιστορία πίσω τους, ράφια.

Ναι, πρόκειται για μία από εκείνες τις ψαρωτικές αλυσίδες, καθώς -ενδεικτικά αναφέρω- ακόμα και τα καλάθια όπου τοποθετούνται τα φουλάρια, είναι παραδοσιακά καλάθια με τα οποία μαζεύουν κοχύλια στην θάλασσα.

Τα ρούχα ανανεώνονται κάθε βδομάδα με 3.000 καινούργια κομμάτια. Επομένως, όταν πάτε και βρείτε κάτι που σας αρέσει, όπως με συμβούλεψαν και τα παιδιά που δουλεύουν εκεί, πάρτε το, γιατί την επόμενη μέρα πιθανότατα δεν θα υπάρχει πια.

Τι βρήκα:

Με την βοήθεια της Sabine φτιάξαμε δυο (ενδεικτικά) outfits, η τιμή των οποίων είναι πιο χαμηλή από 25€ .

Το επόμενο  Kilo-shop θα ανοίξει στο Άμστερνταμ.

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ

Σοφ. Βενιζέλου 6

Τηλ.+ 30  210 6814022

Στο πιο cult άκρο του second hand φάσματος, βρίσκονται τα γνωστά (πιθανότατα στους μεγαλύτερους) Αμερικάνικα. Επωνυμία που περνάει από χέρι σε χέρι στην οικογένεια Λουμάκου και λειτουργεί στην περιοχή του Χαλανδρίου, από το 1952.

Ως μαγαζί, αποπνέει έναν αέρα προηγούμενης εποχής. Δεν απευθύνεται τόσο στις fashionistas που βλέπουν το thrift shopping σαν χόμπι, όσο σε κάποιον μεγαλύτερο που θα μπει μέσα ψάχνοντας το τζιν που φόραγε στα νιάτα του. Είναι από τις πρώτες, αν όχι η πρώτη αμερικάνικη αγορά που λειτούργησε ποτέ στην Ελλάδα και έχει κοινό που ακόμα θυμάται το πρώτο τζιν Bel που είχε αγοράσει από το παλιό κατάστημα της Ανδρέα Παπανδρέου, πριν 50 χρόνια.

Τα ρούχα είναι ασφυκτικά πολλά, ενώ guest εμφανίσεις κάνουν ακόμα και τρομακτικές παλιές κούκλες, αρκουδάκια και prom dresses με τούλια και πούλιες. Τα πάντα μέσα στο κατάστημα προέρχονται, όπως προδίδει και το όνομα (αλλά εγώ δεν είχα κάνει την σύνδεση), από την Αμερική. Και συγκεκριμένα από την Νέα Υόρκη και τη Βοστόνη.

Είναι ιδανική τοποθεσία αν ψάχνεις τζιν και γενικά αντικείμενα με χαρακτηριστική old-school αμερικάνικη αισθητική.

Εδώ οι τιμές είναι πιο παραδοσιακές. Μπορείς να βρεις όλα τα τζιν μέχρι 15 € και όλα τα μπλουζάκια κάτω από 10 € και δύσκολα θα βρεις κάτι πολύ πάνω από 20€, παρ’ όλο που τα ρούχα είναι από γνωστές εταιρίες. Plus, θα σου γίνει και μια καλύτερη τιμή όταν πληρώνεις.

Τι βρήκα:

PRE LOVED

Ασκληπιού 20

(Από αρχές Μαρτίου) Ηπίτου 5 Σύνταγμα.

Τηλ: 6958795076

Το Pre Loved ανήκει σε μια συμπαθέστατη κυρία ονόματι Ιωάννα Κυνγκ. Όταν την ρώτησα τι ρούχα μπορεί να αναζητήσει κανείς στο μαγαζί της, μου απάντησε πως η ίδια έχει πάρα πολλά στυλ.

Της αρέσουν πολλά διαφορετικά πράγματα. Τη μία μέρα μπορεί να φοράει φόρμες και την άλλη παρδαλά. Έτσι και το μαγαζί της έχει ρούχα για όλα τα στυλ, γεγονός που δεν θα μπορούσε να με ενθουσιάζει περισσότερο και να με βρίσκει πιο σύμφωνη.

Πέτυχα το κατάστημα πάνω στη μετακόμιση.

Η κυρία Ιωάννα μετακομίζει σε νέο, μικρότερο και κυρίως ασφαλέστερο χώρο. Και τονίζω το ασφαλέστερο όπως μου το τόνισε και η ίδια, καθώς την προηγούμενη εβδομάδα από αυτή που μιλήσαμε την είχαν κλέψει δύο φορές.

Στον νέο της χώρο, οι πελάτες θα μπαίνουν από είσοδο πολυκατοικίας, χτυπώντας κουδούνι.

Με αυτό το πιο πριβέ θέμα θέλει να εμπλουτίσει όλο της το νέο μαγαζί, δημιουργώντας ένα κλίμα περισσότερο προσωπικής συλλογής με λίγα κομμάτια που θα ανανεώνονται συχνότερα, παρά παραδοσιακού χαοτικού second hand.

Τα ρούχα του Pre Loved προέρχονται ως επί το πλείστον από το Βερολίνο, όπου η κυρία Ιωάννα έζησε για πολλά χρόνια συλλέγοντας κομμάτια, τα οποία ξεκίνησε να πουλάει πριν από πέντε χρόνια, όταν άνοιξε το κατάστημα. Πλέον εκτός από το Βερολίνο κάποια ρούχα έρχονται και από την Αμερική.

Παρ’ όλα αυτά, το πιο εντυπωσιακό μέρος του μαγαζιού ήταν κατά τη γνώμη μου τα vintage κομμάτια πολυτελών οίκων, τα οποία έχει προμηθευτεί από προσωπικές συλλογές. Αν και αυτό αψηφά εν μέρει τον low budget στόχο της αποστολής μου. (Βέβαια το να αγοράζεις vintage Chanel κοστούμι με 400€ ή παντελόνα Yves Saint Laurent με 140€, δεν το λες και κακό deal).

Εν πάση περιπτώσει, ακόμα και αν δεν σκοπεύετε να αγοράσετε κάτι τέτοιο, αξίζει απλά και μόνο να το θαυμάσετε από κοντά ή να το δοκιμάσετε και να το ζήσετε λίγο αλά Μαρία Κάλας ή Γκρέτα Γκάρμπο.

Σε γενικές γραμμές, πέρα από τις αγαπημένες μου vintage λιχουδιές, θα βρείτε πολλά όμορφα, οικονομικά ρούχα και αν είστε σαν και μένα και σας αρέσουν τα λαμέ και τα γυαλιστερά, ίσως να ανακαλύψετε την νέα Μέκκα σας. Στο κατάστημα υπάρχει ένα stand με προσφορές από όλο το μαγαζί, η τιμή των οποίων δεν ξεπερνάει τα 10€. Επιπλέον θα μπορέσετε να δείτε και τα ρούχα που σχεδιάζει η ίδια η κυρία Ιωάννα, τα οποία χαρακτηρίζει απλά, γεωμετρικά, καθημερινά ρούχα, φτιαγμένα όμως με πολύ προσοχή.

Σας προτείνω σίγουρα να το επισκεφθείτε στην καινούργια του τοποθεσία, για μία νέα, πιο private, second hand εμπειρία.

Τι βρήκα:

Plus!  Πόσο ωραίο είναι αυτό;

YESTERDAY’S BREAD

Καλλιδρομίου 87-89

Εντάξει. Από την στιγμή που μπήκα σε αυτό το κατάστημα, άρχισα να πιστεύω στην μαγεία. Και όχι για τον γλυκανάλατο λόγο που φαντάζεστε. Αλλά γιατί δεν μπορώ να βρω κάποια λογική εξήγηση για το πώς μπορεί να χωρέσει κανείς τόσα πολλά πράγματα σε τόσο λίγο χώρο.

Μιλάμε για άπειρες τσάντες, ζώνες, παπούτσια (τοίχος από παπούτσια, κρεμασμένα παπούτσια, τοποθετημένα σε ράφια παπούτσια), παντελόνια, παλτά, πουκάμισα… Τα πάντα σε τεράστιες ποσότητες.

Σε γενικές γραμμές από το μαγαζί δέχεσαι αμέσως τον πιο laid back αέρα τον Εξαρχείων. Για να φανταστείτε, όταν τους ανέφερα ότι είμαι από το VICE και κάνουμε αυτό το άρθρο, η απάντηση ήταν: «Ναι καρδούλα μου, μπες μέσα, τριγύρνα, κάνε ό, τι θες, όλα έχουν τιμούλες πάνω.» Όποτε άφησα και εγώ τον ψευτοεπαγγελματισμό μου πιο πέρα και ξεχύθηκα στο μαγαζί σαν ταύρος σε υαλοπωλείο.

Στο μαγαζί αυτό θες ώρες πολλές για να χαζέψεις, αλλά είναι 100% σίγουρο ότι θα βρεις κάτι που θα λατρέψεις. Και αν αυτό το κάτι δεν είναι ρούχο, θα είναι σίγουρα η Πάτη (από το απάτη), η σκυλίτσα- μασκότ του καταστήματος που είναι αξιολάτρευτη και γλυκούλα.

Ιδιοκτήτης του μαγαζιού για να είμαι ειλικρινής δεν κατάλαβα ποιος ήταν, γιατί μία μου έλεγαν η Ευαγγελία και μία ο Στράτος. Πάντως όποιον και να πετύχετε είναι και οι δύο συμπαθέστατοι.

Τα ρούχα (ας προσπαθήσω να συγκεντρωθώ στα σημαντικά), όπως μου είπε η Ευαγγελία, προέρχονται κυρίως από το Άμστερνταμ και λίγο από το Παρίσι και κάθε 2-3 μέρες κατεβαίνουν γύρω στα 200 κομμάτια στο μαγαζί. Όλα απολυμαίνονται και καθώς αυτή την δουλειά την κάνει ο χονδρέμπορος που τα μεταφέρει στην Ελλάδα, δεν αγοράζουν τίποτα από ιδιώτες.

Όσον αφορά τις τιμές, βρίσκεις πάρα πολλά πράγματα με 25€.

Βρήκα άπειρες τσάντες με 10€, πουκάμισα με 5€, τζίν επίσης με 10€. Γενικά τα χρήματα δεν θα σε δυσκολέψουν. Το μόνο που μπορεί να φανεί λίγο δύσκολο, θα είναι να τραβήξεις αυτό που θες από την κρεμάστρα, γιατί τα πράγματα είναι τόσα πολλά που σχεδόν δεν έχεις χώρο να χώσεις το χέρι σου ανάμεσά τους.

Είναι από τα μαγαζιά που αντιλαμβάνεσαι από την αρχή πως έχουν σταθερή πελατεία, γεγονός που μου επιβεβαίωσε και η Ευαγγελία, προσθέτοντας όμως ότι έχουν και πελάτες κάθε ηλικίας, από 14 χρονών παιδιά που πάνε σχολείο ( θα ήθελα πολύ να ψώνιζα από τόσο κουλ μαγαζιά όταν πήγαινα σχολείο) μέχρι μεγάλους ανθρώπους 60 χρονών.

Άμα αποφασίσετε να πάτε και να γνωρίσετε την Πάτη από κοντά, να ξέρετε ότι το μαγαζί ανοίγει στις 11:30, όχι ότι κανείς θα πήγαινε νωρίτερα για ψώνια, και ότι Δευτέρα- Τετάρτη- Σάββατο κλείνει στις 16:30. Ενημερώνω, για να μην την πατήσετε σαν εμένα που πήγα δύο φορές σερί και το βρήκα κλειστό αλλά δεν μπήκα στον κόπο να διαβάσω την ταμπέλα με τα ωράρια.

Τι βρήκα:

Τελικά, είναι δυνατό να ψωνίσει κάποιος πολύ αξιόλογα πραγματάκια με 25€ στα second hand μαγαζιά της Αθήνας. Βέβαια είναι μία αρκετά παράξενη διαδικασία και θέλει εκπαίδευση για να μάθεις να μην χάνεσαι μέσα στα ατελείωτα βουνά από ρούχα.

Δεν σας κρύβω πως ήμουν κάθε άλλο παρά αισιόδοξη για αυτό το εγχείρημα, αλλά τελικά με λίγη καλή θέληση, όλα γίνονται.  Και από την επόμενη φορά θα είμαι και εγώ μια pro- thrifter και θα ελίσσομαι σαν χέλι ανάμεσα σε ημίτυφλες κούκλες, μυτερά τακούνια και πλεκτές τσάντες σε σχήμα ανανά.