Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE AustraliaΑν υπάρχει ένας διαρκής κίνδυνος που προκαλεί θανάτους και τραυματισμούς στους μαθητές στην Αυστραλία, αυτός είναι τα μπαλκόνια. Κάθε χρόνο, τα μπαλκόνια της ακτής Gold Coast γίνονται πρωτοσέλιδο, παρά τα διαρκώς αυξανόμενα μέτρα που παίρνονται σε μια προσπάθεια αποφυγής των ριψοκίνδυνων παιχνιδιών σ' αυτά.Δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι που πέφτουν από ψηλά κτίρια δεν ζουν για να διηγηθούν την εμπειρία τους. Σκεφτήκαμε, όμως, ότι αν ακούσει ο κόσμος πόσο οδυνηρό είναι, θα πειστεί πιο εύκολα απ' ό,τι αν λέγαμε απλώς «μην το κάνετε». Γι' αυτό επικοινωνήσαμε με έναν τύπο που έπεσε από τρεις ορόφους, προσέκρουσε με το κεφάλι και επέζησε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όταν επέστρεψα στο διαμέρισμά μου, συνειδητοποίησα ότι είχα ξεχάσει τα κλειδιά, όμως σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να σκαρφαλώσω τρεις ορόφους και να μπω από το μπαλκόνι.
Ο James* είναι τεχνικός ηλεκτρονικών συστημάτων του Πολεμικού Ναυτικού της Αυστραλίας, ο οποίος έπεσε από ένα μπαλκόνι στο Σίδνεϊ ένα βράδυ, σε ηλικία 21 ετών. O James δεν ήταν κάποιος τελειόφοιτος λυκείου που γιόρταζε την αποφοίτησή του, όμως οι συνθήκες ήταν οι ίδιες: ήταν λιώμα, υποτίμησε τις συνέπειες και τραυματίστηκε φριχτά. Να τι μας είπε.
O James στα αριστερά. Πριν την πτώση.
VICE: Γεια σου, James. To περιστατικό, λοιπόν, συνέβη πριν από πέντε χρόνια. Μπορείς να μας διηγηθείς τι έγινε; James: Ήταν Παρασκευή βράδυ προς το τέλος της χρονιάς και είχα βγει στην πόλη με έναν φίλο. Όταν επέστρεψα στο διαμέρισμά μου, συνειδητοποίησα ότι είχα ξεχάσει τα κλειδιά, όμως σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να σκαρφαλώσω τρεις ορόφους και να μπω από το μπαλκόνι. Θυμάμαι ότι σκαρφάλωσα στο πρώτο μπαλκόνι, μετά στο δεύτερο και έφτασα στο τρίτο, όπου κρατήθηκα από το κάγκελο και σηκώθηκα όρθιος. Ήμουν τόσο μεθυσμένος, όμως, που έχασα την ισορροπία μου.Θυμάσαι τι σκέφτηκες την ώρα που γλίστρησες;
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή πριν από την πτώση, όπου κρατιόμουν ακόμα ενώ ταυτόχρονα είχα αρχίσει να γλιστράω κι έτσι αποφάσισα να αφεθώ. Μπορεί να ακουστεί τρελό, αλλά ήμουν τόσο μεθυσμένος που νόμιζα ότι αν έπεφτα θα ήμουν μια χαρά. Εκείνη τη στιγμή δεν πίστευα ότι θα υπήρχαν σοβαρές συνέπειες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Άρχισα να πέφτω και χτύπησα το πόδι μου στο μπαλκόνι του δεύτερου ορόφου, πράγμα που με αναποδογύρισε. Εξαιτίας αυτού, έπεσα με το κεφάλι. To κεφάλι μου δίπλωσε και τα πόδια μου σχεδόν το άγγιξαν – βασικά ήμουν σαν ανεστραμμένος σκορπιός. H μέση μου λύγισε, συμπιέστηκε και έσπασα τη σπονδυλική μου στήλη. Ευτυχώς το κρανίο μου δεν συνεθλίβη κατά τη σύγκρουση, μόνο η πλάτη μου. Οπότε στο τέλος είχα απλώς κάταγμα στο κρανίο και το σαγόνι, υπέστην υπερέκταση γονάτου από το χτύπημα στον δεύτερο όροφο και, φυσικά, έσπασα για τα καλά την πλάτη μου. Είχα κάταγμα στον 6ο θωρακικό σπόνδυλο.Λιποθύμησες;
Ναι, και ο τύπος που ήταν μαζί μου άρχισε να φρικάρει. Μετά, απ' ό,τι φαίνεται, σηκώθηκα –δεν θυμάμαι τίποτα από αυτά– κι εκείνος νόμισε ότι ήμουν καλά, όμως μου είπε να μείνω σπίτι του, όπου κοιμήθηκα στον καναπέ. Επειδή είχα πάθει διάσειση και ήμουν μεθυσμένος, έκανα εμετό όλο το βράδυ.Την άλλη μέρα ξύπνησα και θυμάμαι να λέω «παιδιά, νιώθω αβάσταχτο, αφόρητο πόνο και δεν μπορώ να κινηθώ φυσιολογικά. Δεν ξέρω τι συμβαίνει». Όλοι με είπαν φλώρο. Ένας, μάλιστα, μου πρότεινε να μου κάνει κρακ στην πλάτη. Τελικά επέστρεψα στο διαμέρισμά μου, όπου λιποθύμησα επιτόπου και κοιμήθηκα μέχρι τη Δευτέρα.
Κοιμόσουν για δύο ολόκληρες μέρες;
Ναι, πάνω-κάτω. Ο πόνος ήταν τόσο μεγάλος που δεν μπορούσα να κουνηθώ από το κρεβάτι. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να πάω στην τουαλέτα, αλλά δεν μπορούσα, επίσης, να πιω ή να φάω. Αυτό που με ξύπνησε τη Δευτέρα ήταν το ξυπνητήρι, που μου υπενθύμισε ότι έπρεπε να πάω στη δουλειά. Θυμάμαι που έστειλα μήνυμα στον φίλο μου και του ζήτησα να με πάει. Εκείνος δέχτηκε και ύστερα από λίγο βρέθηκα στο αυτοκίνητό του, όμως όλα αυτά είναι θολά στο μυαλό μου τώρα. Μου είπε ότι κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά επειδή συνεχώς βογκούσα και φώναζα. Με το που φτάσαμε στη δουλειά, επισκέφτηκα το νοσηλευτικό προσωπικό του πλοίου, όμως μου είπαν ότι ήμουν μια χαρά.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μισό λεπτό. Σου είπαν ότι ήσουν καλά; Τους είπες τι είχε συμβεί;
Ναι, και νόμιζαν ότι έλεγα ψέματα για να μη δουλέψω. Οφείλω, όμως, να ομολογήσω ότι δεν τους είπα πως μέθυσα και έπεσα από μπαλκόνι. Αν τους το είχα πει, θα είχα μεγάλο πρόβλημα. Τότε έμενα στις εγκαταστάσεις του Ναυτικού και δεν ήθελα να διακινδυνεύσω τη θέση μου. Αντ' αυτού, τους είπα ότι έπεσα από κάτι σκάλες.Πότε συνειδητοποίησες πόσο σοβαρά είχες τραυματιστεί;
Τελικά με παρέπεμψαν στους γιατρούς της βάσης. Κοίταξαν μέσα στο αυτί μου, είδαν ότι είχα εσωτερική αιμορραγία και με μετέφεραν εσπευσμένα στη μονάδα εντατικής θεραπείας. Πολύ σύντομα βρέθηκα μέσα σε αξονικούς και μαγνητικούς τομογράφους, μου πέρασαν νάρθηκες και όλα τα συναφή. Πήγα από το 0 στα 100 μέσα σε μια στιγμή. Τελικά μου είπαν ότι είχα σπάσει την πλάτη μου, πράγμα που μου φάνηκε λογικό, δεδομένου πόσο πολύ πονούσα.
Ποια ήταν η διαδικασία ανάρρωσης;
Παρέμεινα στην εντατική περίπου για έξι ημέρες και στη συνέχεια με μετέφεραν σε κανονικό δωμάτιο νοσοκομείου. Έπρεπε να κάνω τα πάντα ξαπλωμένος –δεν μπορούσα να σηκωθώ για να πάω στην τουαλέτα ούτε να σταθώ όρθιος για ντους– ήμουν συνεχώς κρεβατωμένος, ακόμα και όταν έτρωγα φαγητό. Αυτό συνεχίστηκε σχεδόν για έναν μήνα, κατά τον οποίο με εξέτασαν γιατροί από όλες τις ειδικότητες. Επειδή ήμουν τόσο νέος, γυμνασμένος και υγιής εκείνη την εποχή και με θετική ενέργεια, η ανάρρωσή μου ήταν πολύ γρήγορη. Αρχικά ήθελαν να με χειρουργήσουν, όμως ανάρρωσα τόσο γρήγορα που δεν χρειάστηκε. Αυτό ήταν καλό, επειδή μου είπαν ότι αν είχα κάνει την επέμβαση θα είχα προβλήματα υγείας για όλη μου τη ζωή.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
Κοιμόσουν για δύο ολόκληρες μέρες;
Ποια ήταν η διαδικασία ανάρρωσης;