Πως Είναι να σε Συλλαμβάνουν στη Νέα Υόρκη

Το θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο The Photo Issue 2015.

Φωτογραφίες από: Dru Donovan και Eve Arnold / Magnum Photos.

Φέτος, την άνοιξη, o Dru Donovan συνεργάστηκε με κάποιους άνδρες από το Fordham του Bronx, προκειμένου να στήσει κάποιες φωτογραφίες τους που θα αναπαριστούσαν τις πρώην «συναντήσεις» τους με την αστυνομία της Νέας Υόρκης (NYPD). Παρακάτω, οι άνδρες περιγράφουν τις εμπειρίες τους.

Mohamed: Ήταν αργά το βράδυ και ήμουν έτοιμος να πάω να πάρω γάλα για τον γιο μου, ο οποίος ήταν μόλις δύο ετών τότε. Ένα βανάκι της αστυνομίας με ακολουθούσε από την ώρα που βγήκα από το κτίριο και, με το που έστριψα στη γωνία, σταμάτησε και τέσσερις-πέντε αστυνομικοί βγήκαν έξω. Όταν τους ρώτησα ποιο ήταν το πρόβλημα, δύο από αυτούς με άρπαξαν με τα χέρια τους και με «κόλλησαν» στον τοίχο. Υπήρχε ένας τύπος ο οποίος τους έδινε οδηγίες: «Ελέγξτε τον καβάλο του. Ανοίξτε του τα πόδια. Βεβαιωθείτε ότι δεν έχει τίποτα εκεί». Ένιωσα σαν να τους ενθουσιάζω για κάποιον λόγο, σαν να διασκέδαζαν με αυτό. Άσχετα με το πόσο πολύ με προσέβαλλαν εκείνη την ώρα, ήξερα ότι δεν μπορούσα να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Άρπαξαν το πορτοφόλι μου και είδαν τη φοιτητική μου ταυτότητα. Στη συνέχεια, με «κατσάδιασαν» επειδή ήταν -είπαν- επικίνδυνο να βρίσκομαι εκεί. Μου είπαν ότι προσπαθούσαν να με προστατεύσουν από την ίδια μου τη γειτονιά. Κάθε φορά που περνάω με τα πόδια από αυτή τη γωνιά, θυμάμαι πώς με έσπρωξαν πάνω σε εκείνον τον τοίχο. Όπως στεκόμουν στον τοίχο για να αναπαραστήσω την εμπειρία μου, με τον γιο μου να κοιτάζει, σκέφτηκα τι πρόκειται να αντιμετωπίσει. Με κάνει να θέλω να τον προετοιμάσω καλύτερα.

Εasy Al: Ήμασταν όλοι μπροστά από το κτίριο και λέγαμε ανέκδοτα και διάφορα άλλα. Οι αστυνομικοί απλά έτρεξαν κατά πάνω μας και ξεκίνησαν να μας αρπάζουν. Μας έβαλαν όλους στον τοίχο και μας είχαν στα γόνατα. Τα γόνατά μου πονούσαν πολύ. Φώναζαν «ποιος έχει τα ναρκωτικά;». Ήμασταν όλοι ήσυχοι, ενώ απειλούσαν ότι θα μας χτυπήσουν. Είχαν έναν άνδρα αλυσοδεμένο με ένα λουρί, σαν σκύλο. Ο φόβος, εκείνη τη στιγμή, είναι κάτι που δεν μπορείς να ελέγξεις. Δεν σου ανήκει, επειδή έχουν (οι αστυνομικοί) τη δύναμη να σου στερήσουν την ελευθερία. Έχουν τη δύναμη να πάρουν τα υπάρχοντά σου. Έχουν τη δύναμη να πάρουν τη ζωή σου.

Brandon: Συναντήθηκα με τον επόπτη αστυνομικό μου και είπε ότι είχα παραβιάσει τους όρους κράτησης/ποινής μου. Εκείνη τη στιγμή, ήθελα να καλέσω τη μητέρα μου με την οποία είχα πάει στο γραφείο του. Είχε παρκάρει ακριβώς μπροστά από το παράθυρό του, αλλά είχαν έναν καθρέφτη διπλής όψης - μπορείς να δεις έξω όταν βρίσκεσαι από μέσα, αλλά δεν μπορείς να δεις το εσωτερικό όταν είσαι έξω. Κρατούσα το τηλέφωνό μου και, τότε, μου είπε «δεν μπορείς να καλέσεις». Ήθελα, όμως, να της μιλήσω ώστε να ξέρει τι γίνεται. Έτσι, όταν προσπάθησα να τηλεφωνήσω, αυτός κάλεσε για backup. Ήρθαν στο γραφείο και με έριξαν στον τοίχο, προσπαθώντας να ακινητοποιήσουν τα χέρια μου. Ο αστυνόμος, με το ένα χέρι με κρατούσε και με το άλλο προσπαθούσε να φθάσει το τηλέφωνό μου. Το πήρε και το πέταξε στο πάτωμα, ενώ άρπαξε και το άλλο χέρι μου. Σου διαβάζουν τα δικαιώματά σου και μετά από αυτό, απλά, είναι σαν να μην έχεις καμία εξουσία επάνω σου.

Ronny: Είχα μόλις μετακομίσει στη Νέα Υόρκη και οδηγούσα με έναν φίλο προς το διαμέρισμά μου. Ήμουν νέος στην περιοχή και, χωρίς να το θέλω, έστριψα σε έναν μονόδρομο. Με το που στρίψαμε, τρεις αστυνομικοί, που ήταν με μηχανές, έβγαλαν τα όπλα τους. Σταμάτησα το αυτοκίνητο και ο μπάτσος φώναξε: «ψηλά τα χέρια, ψηλά τα χέρια». Οπότε, σήκωσα τα χέρια μου. Τότε, κάποιος άλλος φώναξε: «βάλτε τα χέρια σας στο τιμόνι». Εκείνη την ώρα, σκεφτόμουν ότι θα μπορούσα πεθάνω βάζοντας τα χέρια μου σε λάθος σημείο.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.