5 Μερίδες Φρούτων και Λαχανικών την Ημέρα Δεν Είναι Πλέον Αρκετές

Photo via Flickr user Debs

Ξεχάστε το παλιό μότο των ‘5 μερίδων φρούτων ή λαχανικών την ημέρα’ -τώρα υπάρχει ένας εντελώς νέος τρόπος να κρατήσεις τον εαυτό σου μακριά από τα σάβανα και τη ρευματοειδή αρθρίτιδα. Και προετοιμάσου, γιατί αυτό μπορεί να σε σοκάρει: σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης που δημοσιεύτηκε πριν από λίγες μέρες, το να τρως περισσότερα υγιεινά πράγματα είναι καλύτερο για τον οργανισμό από το να τρως λιγότερα.

Στην πραγματικότητα, ερευνητές ανακάλυψαν ότι το να τρώει κανείς επτά ή περισσότερες μερίδες φρούτων και λαχανικών την ημέρα -ούτε μία λιγότερη- μειώνει τις πιθανότητες θανάτου σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή κατά 42%. Το πανεπιστήμιο University College London συνεργάστηκε με την Health Survey for England (Έρευνα Υγείας για την Αγγλία) προκειμένου να εξετάσουν τις διατροφικές συνήθειες 65.226 ανθρώπων, χρησιμοποιώντας στοιχεία που ελήφθησαν την περίοδο 2001-2008. Έπειτα, ερευνητές διέκριναν ότι όσα περισσότερα φρούτα και λαχανικά έτρωγαν τα επιλεγμένα για την έρευνα υποκείμενα, τόσο λιγότερο πιθανό ήταν να πεθάνουν (συγκεκριμένα ήλεγχαν τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο και καρδιακές παθήσεις, που μειώθηκε 25% και 31%, αντιστοίχως).

«Όλοι γνωρίζουμε ότι το να τρώμε φρούτα και λαχανικά είναι υγιεινό» λέει η Δρ. Oyinlola Oyebode του Τμήματος Επιδημιολογίας και Δημόσιας Υγείας του UCL, «αλλά το μέγεθος της επίδρασης είναι συγκλονιστικό».  Εάν κοιτάξει κανείς τους αριθμούς, έχει δίκιο -είναι συγκλονιστικό. Αλλά δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι ότι και η υπερ-βελτιστοποίηση είναι συγκλονιστική επίσης. Και ο εν υπνώσει συνωμοσιολόγος μέσα μου λέει ότι θα πρέπει να υπάρχει κάποιου είδους ψυχολογική τεχνική που σχετίζεται με τη διατύπωση. Για παράδειγμα, λες στον κόσμο να φάει πέντε μερίδες και θα φάει τρεις ή τέσσερις. Πες τους να φάνε επτά και ίσως φάνε μόνο πέντε.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι με δέκα μερίδες την ημέρα είναι ακόμα καλύτερα. Γεγονός που μπορεί να προκαλέσει απόγνωση σε ορισμένους ανθρώπους. Διότι, αλήθεια τώρα, πόσο ρεαλιστικό είναι να ζητάς σε κάποιον να φάει τόσα πολλά λαχανικά την ημέρα; Εκτός κι αν έχεις βοηθό που θα σου φτιάχνει ένα λίτρο smoothie λαχανικών κάθε πρωί ή έχει χρόνο και διάθεση να φτιάχνεις συνεχώς στον ατμό μπρόκολο, διαφορετικά θα έλεγα ότι δεν είναι καθόλου ρεαλιστικό.

Κάνε τους υπολογισμούς σου για να δεις σε πόση ποσότητα αντιστοιχούν οι επτά μερίδες των 80 γρ η καθεμία και θα δεις ότι είναι απολύτως αδύνατο. Είναι τόσο, μα τόσο πολύ.

Το πιάτο μου είναι πάντα γεμάτο με λαχανικά, και δεν με πτοεί το πόσο πολλά υποτίθεται ότι πρέπει να τρώω, αλλά αισθάνομαι ένοχη. Ένοχη για το μελλοντικό σώμα μου και το μέλλον των σωμάτων που μπορώ να φέρω στον κόσμο.

Ένας στους πέντε στη Βρετανία ζει κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας. Πάνω από 13 εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν αρκετά για να ζήσουν και η ανάγκη για δημιουργία τραπεζών τροφίμων για τις φτωχότερες βρετανικές οικογένειες -αν και δύσκολο να καταμετρηθεί στατιστικά-  είναι τεράστια. Λόγω της μη βιώσιμης ανόδου του κόστους διαβίωσης, των τιμών των τροφίμων, των αλλαγών στα κοινωνικά επιδόματα και της ανεργίας, ο κόσμος πεινάει. Και παρόλο που οι περισσότερες τράπεζες τροφίμων προσφέρουν φρέσκα προϊοντα, αυτά εξαντλούνται γρήγορα.

Έτσι, εάν είσαι ένας νέος γονιός που θέλεις να ταΐσεις τον εαυτό σου και τα παιδιά σου, αλλά δεν πρόλαβε να βρει καρότα στην τοπική τράπεζα τροφίμων τι κάνεις με αυτή τη νέα πληροφορία; Πως υποτίθεται θα αποτρέψεις το γεγονός του θανάτου για σένα και για αυτά πριν να έρθει η ώρα σας; Τι κάνεις όταν δεν έχεις τα μέσα να πας στην λαϊκή αγορά και να αγοράσεις πιπεριές και λάχανα που μπορεί να είναι ο φθηνότερος τρόπος να γεμίσεις το ντουλάπι των λαχανικών στο ψυγείο σου από τα να αγοράζεις τις υπερτιμημένες πολυσυσκευασίες των σουπερμάρκετ; Και τι γίνεται εάν δεν έχεις ούτε το εισιτήριο του λεωφορείου για να πας εκεί έτσι κι αλλιώς;

Εάν το τοπικό σουπερμάρκετ είναι η μόνη σου επιλογή, θα αγοράσεις κάτι φθηνό και κάτι που θα κρατήσει την οικογένεια σου χορτάτη. Εάν αυτό το κάτι είναι κατεψυγμένο και μπορεί να μαγειρευτεί στο χρόνο που χρειάζεσαι για να στρώσεις το τραπέζι, ας είναι έτσι. Ναι, θα πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή περισσότερα μοντέλα διατροφικής εκπαίδευσης, αλλά προς το παρόν αυτό συμβαίνει τώρα. Δεν πρόκειται για το πως να μάθουμε να φτιάχνουμε δείπνο, έχει να κάνει με το «Τι μπορώ να φάω απόψε;». Εάν περνάς οικονομική κρίση, το άμεσο μέλλον είναι το μόνο μέτρο του χρόνου που έχεις.

Αυτή η είδηση δεν είναι εφιαλτική μόνο για εκείνους που βρίσκονται σε δεινή οικονομική θέση. Εάν είσαι ένας μέσος εργαζόμενος υπάλληλος γραφείου που ξοδεύει 5-10$ για μεσημεριανό καθημερινά, πόση ποσότητα από αυτά τα καλά τρόφιμα παίρνεις; Προφανώς όχι αρκετή. Όσον αφορά εκείνους που έχουν πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα, πρόσβαση σε πλούσια τοπική λαϊκή αγορά δίπλα στο χώρο εργασίας τους, τον χρόνο και τη διάθεση να μαγειρέψουν κουνουπίδι, είναι πολύ πιθανό να βρουν δύσκολο να καταναλώσουν πάνω από μισό κιλό φρούτα και λαχανικά την ημέρα. Και ξεχάστε εκείνες τις εύκολες διαδρομές του παρελθόντος -χυμοί φρούτων, smoothies και αποξηραμένα ή κονσερβοποιημένα φρούτα- γιατί σύμφωνα με άλλη πρόσφατη μελέτη, η ζάχαρη είναι το διατροφικό ισοδύναμο του Χάρου.

Οπότε ποια είναι η λύση; Πως διαχειριζόμαστε αυτή την έρευνα και δρούμε αναλόγως; Η απάντηση, νομίζω, παραμένει η ίδια όπως και για όλα τα πράγματα που μας λένε ότι είναι ή δεν είναι καλά για εμάς: η κοινή λογική. Μην κάνεις τη ζωή σου μέρες γεμάτες πανικό και εμμονή για τους αριθμούς και μην μετατρέψεις την όρεξη σου σε μαθηματική εξίσωση. Απλώς κάνε ότι καλύτερο μπορείς, όπου μπορείς κι εάν γίνεται απόψε ρίξε λίγο περισσότερο κατεψυγμένο αρακά ή φασολάκια στην κατσαρόλα.