FYI.

This story is over 5 years old.

Διασκέδαση

Αυτά τα Sex Toys Είναι Φτιαγμένα στο Χέρι

Και είναι όλα από τσόχα.
Sirin Kale
Κείμενο Sirin Kale

Το θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο Broadly.

Βρίσκομαι σε ένα sex shop, στην «καρδιά» της λονδρέζικης red light district (περιοχή των κόκκινων φαναριών), κοιτάζοντας ράφια με πορνογραφικά DVD. Κοιτάζω πιο προσεκτικά το Face Gush, το οποίο δείχνει μια κοπέλα να αυνανίζεται και να κάνει squirting πάνω από ένα ανδρικό κεφάλι, το οποίο επιπλέει στον αέρα, χωρίς να συνδέεται με κάποιο σώμα. Πιο δίπλα, ένα DVD με τίτλο Period Virgins, δείχνει μια κοπέλα που φοράει ένα κιλοτάκι να χύνει αίμα πάνω σε άσπρα σεντόνια.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Δεν βρίσκομαι σε ένα απλό sex shop. Βρίσκομαι στη νέα έκθεση της καλλιτέχνιδος Lucy Sparrow, η οποία δημιουργεί installations μεγάλη κλίμακας από διάφορα υφάσματα, με έμφαση στην τσόχα. Για την τελευταία της δουλειά, η Sparrow έχει καταλάβει ένα πρώην μπαρμπέρικο στην «καρδιά» του Soho, το οποίο έχει μετονομάσει σε Madame Roxy's Erotic Emporium. Οι επισκέπτες μπορούσαν να δουν και να αγοράσουν πάνω από 5000 προϊόντα, από προφυλακτικά μέχρι εξαρτήματα για spanking. Τα πάντα, μέχρι και τα butt plugs, ήταν χειροποίητα, φτιαγμένα από τσόχα.

Μέσα στο μαγαζί, η Sparrow -μια μικροκαμωμένη γυναίκα με γυαλιά- συμβουλεύει τους επισκέπτες για τον καλύτερο τρόπο με τον οποίον μπορούν να κορνιζάρουν τα αντίγραφα των εξωφύλλων του Playboy που υπάρχουν προς πώληση. Μόλις 29 ετών, δείχνει ακόμα μικρότερη με το ναυτικό της hoodie και τα χρωματιστά Converse της, αλλά μιλάμε για μια εικαστικό που έχει συγκριθεί με την Tracey Emin και την Αμερικανίδα γλύπτρια Claes Oldenburg.

H έκθεση με την οποία έκανε το ντεμπούτο της, τον περασμένο Αύγουστο, με τίτλο The Cornershop, ήταν αυτή που αρχικά την έκανε γνωστή στον κόσμο της τέχνης. Κατέλαβε ένα εγκαταλειμμένο κατάστημα στο Bethnal Green, γεμίζοντάς το με πάνω από 4000 είδη παντοπωλείου φτιαγμένα από τσόχα, ένα project που έγινε εφικτό μέσω των 10.000 λιρών που συνέλεξε από την καμπάνια της στο Kickstarter, καθώς και τα επιπλέον ποσά τα οποία κατάφερε να εξασφαλίσει από το UK Arts Council.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Διάφορα sex toys από τσόχα. Φωτογραφία της Lucy Sparrow.

H Sparrow, η οποία είναι πρώην στριπτιζέζ, εξηγεί πως το Madame Roxy είναι κάτι που φιλοδοξούσε να κάνει εδώ και πολύ καιρό. «Δούλεψα στη βιομηχανία του σεξ για περίπου πέντε χρόνια, έτσι ώστε να βρω τα χρήματα για την πρώτη μου έκθεση, το Cornershop. Αυτή εδώ η έκθεση, ήταν το project που ήθελα να κάνω από την αρχή, αλλά χρειάστηκε να δουλέψω προς αυτό τον στόχο». Τη ρωτάω πώς συγκρίνεται η τωρινή καλλιτεχνική της υπόσταση με την περίοδο που πέρασε ως στριπτιζέζ.

«Για να είμαι ειλικρινής, δεν είχα κανένα πρόβλημα να βγαίνω στη σκηνή και να χορεύω γυμνή. Ο φόβος όμως που με διαπερνά την πρώτη νύχτα μιας έκθεσης είναι τεράστιος. Τότε είναι που νιώθω πραγματικά γυμνή και ευάλωτη».

Καθώς κοιτάω τι υπάρχει μέσα στο κατάστημα, με προσελκύει μια γυάλινη προθήκη, η οποία περιέχει μια συλλογή από ασημένια, μεταλλικά butt plugs, μια σειρά από μάσκες προσώπου που αναγράφουν την λέξη «slave» πάνω τους και μερικά ball gags με περίτεχνο ράψιμο. Στη γωνία, στέκεται μια αντρική φιγούρα σε πραγματικό μέγεθος, φτιαγμένη από τσόχα, με την gimp μάσκα του και τις μπότες του που ανεβαίνουν ως το γόνατο, ουσιαστικά να υπερτονίζουν το τεράστιο τσόχινο strap-on του. Στον λαιμό του, κρέμεται μια πινακίδα που αναγράφει: Η Madame Roxy δεν δέχεται επιστροφές στους δονητές και στα butt plugs. Δίκαιο μου φαίνεται.

«Καθώς προετοιμαζόμουν για αυτό το installation, όλη μέρα, κάθε μέρα επί πέντε μήνες, έραβα στο χέρι, στην τσόχινη σπηλιά μου, ένα δωμάτιο με επένδυση τσόχας σε μια φάρμα στην εξοχή του Essex», εξηγεί η Sparrow.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Αναρωτιέμαι αν τη διασκεδάζει η οπτική παραφωνία που δημιουργεί η απεικόνιση των αντικειμένων που φτιάχνει και το υλικό το οποίο διαλέγει για να τα απεικονίσει. Άλλωστε, δεν υπάρχει πολύς κόσμος που συνδέει την τσόχα με ένα ογκώδες strap-on.

«Για μένα, αυτή ακριβώς η παραφωνία είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Καθόμουν στο στριπτιτζάδικο και έραβα ανάμεσα στους χορούς που είχα με τους πελάτες, οπότε η τσόχα πάντα συνόδευε αυτήν την άλλη πλευρά μου. Αντιλαμβάνομαι ότι αυτό δεν ισχύει για τον περισσότερο κόσμο, αλλά θεωρώ πως η τσόχα είναι ένα θαυμάσιο μέσο για να θίξεις θέματα σχετικά με την σεξουαλικότητα και την λογοκρισία, γιατί είναι τόσο προσβάσιμο και διόλου απειλητικό».

To εσωτερικό του Madame Roxy's. Φωτογραφία του Ed Branton.

Το Soho ήταν παραδοσιακά το κέντρο της βιομηχανίας του σεξ του Ηνωμένου Βασιλείου, ένα μέρος γεμάτο από sex shops φωτισμένα με νέον και peep shows, στριπτιτζάδικα και εργαζόμενα κορίτσια και αγόρια. Πολλά έχουν γραφτεί για το gentrification που έχει επηρεάσει την συγκεκριμένη περιοχή του Λονδίνου, την απειλή από το νέο κύμα real-estate ανάπτυξης, τους αυστηρότερους κανόνες που επιβάλουν οι αρχές και βέβαια την μειωμένη έως εξαφανισμένη ζήτηση για πορνογραφικά περιοδικά και DVD. Όλα τα παραπάνω, έχουν δημιουργήσει δραματικές αλλαγές σε μια από τις πιο θρυλικές γωνίες της πόλης.

Το Madame Roxy είναι ο φόρος τιμής της Sparrow σε ένα Soho που σύντομα δεν θα υπάρχει πια. «Το Soho έχει μια πλούσια ιστορία ως μια γωνιά της πρωτεύουσας, όπου όλα επιτρέπονταν, αλλά πλέον έχει γεμίσει από καφετέριες, φούρνους και μάρκες, μάρκες, μάρκες. Αυτό είναι ένα θέμα που πολύς κόσμος που επισκέπτεται το Madame Roxy's θέλει να συζητήσει. Μια κυρία μου είπε για το πόσο στεναχωρήθηκε όταν το sex shop δίπλα στο σχολείο της κόρης της έκλεισε λόγω της ανόδου των ενοικίων».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ένας επισκέπτης στο μαγαζί της Sparrow, επιβεβαιώνει τα λεγόμενά της. Ντυμένος με ένα άψογο κοστούμι και ένα εξαιρετικό χρυσό grill στα δόντια του, ο Kenneth Barnetson «τρέχει» ένα sex shop που λέγεται Simply Pleasure και είναι ένα από τα τελευταία που έχουν μείνει όρθια στην περιοχή. Λέει ότι μέσα στα τελευταία 37 χρόνια, το Soho έχει μεταλλαχτεί σε κάτι εντελώς αγνώριστο.

«Η περιοχή είναι πλέον αγνώριστη. Τίποτα δεν μοιάζει με το παλιό Soho. Τότε ήταν ένας πυρήνας της underground πορνογραφίας. Μέσα στα τελευταία 15 χρόνια, η βιομηχανία μας έχει κορεστεί από το διαδίκτυο και ουσιαστικά πεθαίνει. Περπατάς λοιπόν εδώ γύρω και βλέπεις παντού καφετέριες. Όλα τα porn shops έχουν φύγει».

Ένας μεγεθυντής πέους από τσόχα. Φωτογραφία της Lucy Sparrow.

Η δουλειά της Sparrow εξετάζει επίσης και την αυξανόμενη πολιτικοποίηση της σεξουαλικής επιθυμίας. Πέρυσι, η βρετανική κυβέρνηση τροποποίησε το Communications Act του 2003, απαγορεύοντας την απεικόνιση συγκεκριμένων ενεργειών στην πορνογραφία. Η νέα τροποποίηση απαγόρευσε το spanking, το caning, το «τελείωμα» στον γυναικείο (αλλά όχι στον ανδρικό) αυνανισμό και το face-sitting από τη βρετανική πορνογραφία, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις από τους εργαζόμενους στην βιομηχανία. Κυκλοφορίες όπως το Face Gush δεν θα εμφανίζονταν ποτέ σε ένα Βρετανικό sex shop.

«Γιατί η κυβέρνησή μας βρίσκει αναγκαίο να περιορίζει νομοθετικά μια απόλυτα κανονική και φυσιολογική διαδικασία που εξασφαλίζει την διαιώνιση του είδους;», αναρωτιέται η Sparrow. «Που είναι το κακό στο να απολαμβάνουν κάποιες συνήθεις και πρακτικές δύο ώριμοι άνθρωποι; Γιατί νομοθετούμε και περιορίζουμε απλές ανθρώπινες λειτουργίες; Είναι ένας απίστευτα τρελός, νέο-Βικτωριανός πατερναλισμός τον οποίο πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ρωτώ τη Sparrow σχετικά με τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων στη βιομηχανία του σεξ, το οποίο σαν θέμα έχει αρχίσει να αποκτά όλο και μεγαλύτερη δημοσιότητα και με τους νομοθέτες στην Σκωτία να εξετάζουν την πλήρη αποποινικοποίηση. «Νομίζω πως η κίνηση προς την κατεύθυνση της ποινικοποίησης του αγοραίου σεξ, σε διάφορα μέρη του κόσμου, είναι προβληματική. Σε καμία περίπτωση δεν εγκρίνω των σωματεμπορία, αλλά υποστηρίζω απόλυτα τους εργαζόμενους εκείνους που διαλέγουν οι ίδιοι να εργάζονται σε αυτόν τον χώρο. Το σώμα είναι δικό τους, άρα είναι δικαίωμά τους. Δεν είναι κάτι που αφορά και πρέπει να ορίζεται από άντρες πολιτικούς και φεμινίστριες θρησκευτικού τύπου».

Φεύγοντας από την εγκατάσταση, βγαίνω στον κρύο απογευματινό αέρα μιας Τετάρτης στο Soho. Καθώς στρίβω τη γωνία, περνάω μπροστά από εκεί που στεκόταν κάποτε το Madame Jojo's, το θρυλικό burlesque club που κάποτε θεωρούνταν η ψυχή της νυχτερινής ζωής της περιοχής και το οποίο πλέον έχει βέβαια κλείσει. Σκέφτομαι για μια στιγμή, αυτό που είπε ο Kenneth, ο διευθυντής του sex shop που γνώρισα. «Δεν νομίζω ότι σε δέκα με δεκαπέντε χρόνια από τώρα θα υπάρχουν πολλά sex shops στο Soho. Θα υπάρχει ένα, μπορεί και δύο, μέχρι εκεί. Η βιομηχανία του σεξ πεθαίνει μπροστά στα μάτια μας».

Περισσότερα από το VICE

Η Εφηβική Βαρεμάρα στην Αμερική του '80

Σε Αυτή την Κατάληψη στα Εξάρχεια Φιλοξενούνται Πρόσφυγες

H Πάολα Μιλάει στο VICE για την Επίθεση που Δέχτηκε στον Σταθμό Λαρίσης

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.