FYI.

This story is over 5 years old.

Διασκέδαση

Το The Force Awakens Είναι η πιο Βαρετή Ταινία Star Wars Μέχρι Στιγμής

Ναι, ακόμα και από τα prequels.
Brian Merchant
Κείμενο Brian Merchant

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Motherboard.

Προειδοποίηση: Το κείμενο περιέχει spoilers.

Τα αποτελέσματα βγήκαν, οι εισπράξεις προστέθηκαν, οι κριτικές συλλέχθηκαν και όλα δείχνουν επιτυχία, πυροτεχνήματα και παλαμάκια. Τόσο οι κριτικοί όσο και οι οπαδοί της σειράς δείχνουν ενθουσιασμένοι με το δημιούργημα του JJ Abrams, μια γρήγορη και συναρπαστική ταινία που «δένει» απόλυτα με την μυθολογία του Star Wars. Που καταφέρνει να πετύχει απόλυτα την ατμόσφαιρα της πρώτης τριλογίας. Που συνθλίβει τα ρεκόρ του box office.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ναι, το Force Awakens έχει σίγουρα καταφέρει όλα τα παραπάνω. Απλά δεν έκανε και τίποτα πέρα από αυτά.

Για να μην παρεξηγηθώ: το Force Awakens σίγουρα δεν είναι η χειρότερη ταινία Star Wars, παίζει όμως να είναι η λιγότερο ενδιαφέρουσα. Γιατί; Επειδή πολύ απλά όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνουν την ταινία να έχει αυτήν την μέχρι στιγμής θριαμβευτική πορεία, είναι ουσιαστικά αυτά που της αφαιρούν και ό,τι κέρδισε η σειρά από την αρχική τριλογία. Κοινώς, την θεότρελη sci-fi πρωτοτυπία της και την διάθεσή της να πειραματιστεί με έναν τρόπο που γεφύρωνε διαφορετικά κινηματογραφικά είδη.

Το Force Awakens, όπως έχουν πει ήδη ένα σωρό ιντερνετικοί commenters, είναι το πιο καρμπόν Star Wars από όλα, μιας και δεν το κρύβει και ιδιαίτερα: είναι μια σχεδόν προκλητική αντιγραφή του A New Hope. Αρχικά, αυτό φαντάζει αρκούντως ανακουφιστικό, μιας και τουλάχιστον δεν θα μας πάει όπως μας πήγαν τα prequels. Βλέπουμε αυτοκρατορικά στρατεύματα να κυνηγούν ένα ρομπότ με κλεμμένα σχέδια σε έναν ερημικό πλανήτη, το οποίο ρομπότ βρίσκει μια μοναχική φιγούρα με μυστηριώδεις δυνάμεις που γίνεται προστάτης του, ενώ εν συνεχεία το δίδυμο παίρνει πολύτιμη βοήθεια από έναν λαθρέμπορο και τον διαστημικό του γορίλα, με όλη την παρέα να καταλήγει σε μια κακόφημη διαπλανητική ταβέρνα, όπου μια μπάντα παίζει πιασάρικη μουσική. Και όλοι χαμογελάμε.

Αλλά όταν πλέον φτάνουμε στο σημείο που η Αντίσταση ανατινάζει το ΤΡΙΤΟ ΄Αστρο του Θανάτου, δεν αρχίζουμε να νιώθουμε πως η Δύναμη, έχει αρχίσει να μικραίνει κάπως; Τα έχουμε δει όλα αυτά τόσες φορές.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Το Entertainment Weekly έχει ήδη μετρήσει τους 18 τρόπους με τους οποίους το Force Awakens ξεπατικώνει το A New Hope. Όπως τονίζει άλλωστε και η Tasha Robinson στο The Verge, αν η ταινία δεν είχε την ευλογία του Lucas θα μιλούσαμε για εξωφρενική και οριακά μηνύσιμη αντιγραφή. Βέβαια η επιλογή της ξεπατικωτούρας δεν είναι τυχαία. Έχει γίνει με σκοπό να μεγιστοποιήσει τα κέρδη και την παραγωγή τους. Ήδη, η ταινία αγγίζει απίστευτα, εως και κωμικά υπερβολικά ρεκόρ: Η παραγωγή κόστισε 350 εκατομμύρια δολάρια σε γυρίσματα και προώθηση και ήδη έχει βγάλει 517 εκατομμύρια μόνο από τις πωλήσεις εισιτηρίων. Έγινε η πρώτη ταινία στην ιστορία που «έβγαλε» 100 εκατομμύρια δολάρια μέσα σε μια μόνο ημέρα, ενώ μόνο στην Βόρειο Αμερική «έβγαλε» 238 εκατομμύρια δολάρια.

Εν τέλει, το Force Awakens είναι άλλο ένα προϊόν που στηρίζεται στην ίδια λογική αγοράς που «γέννησε» τις ταινίες της Marvel, μια λογική δηλαδή που πάνω και πριν από όλα επιβραβεύει την νοσταλγία. Χρησιμοποιείς τις ίδιες ιδέες, τους ίδιους χαρακτήρες, τις ίδιες εξελίξεις στην πλοκή, όλα εκείνα τα στοιχεία που χάρισαν αρχικά την επιτυχία σε μια σειρά, έστω και αν αυτές οι ιδέες είναι 40 και πλέον ετών.

Μιας και το Star Wars υπάρχει παντού πλέον, θα πρότεινα να διαβάσετε το άρθρο του Forrest Wickman σχετικά με την γέννηση της σειράς, έτσι ώστε να θυμηθείτε πόσους δρόμους άνοιξε τότε και πόσο περίεργο δημιούργημα ήταν όταν πρωτοκυκλοφόρησε στα τέλη της δεκαετίας του 70. Ήταν ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο πείραμα που αποδείχτηκε ένα μοντέλο που πολλοί αντέγραψαν επί δεκαετίες. Δυστυχώς και το Force Awakens με την σειρά του, απλά αντιγράφει.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

JJ Abrams goal? 'to acknowledge how much I love what George Lucas created' — Trippin With Tara (@tasalinas)December 18, 2015

Όλο αυτό βέβαια δεν αποτελεί ευθύνη του Abrams, νομίζω. Έφτιαξε απλά την καλύτερη ταινία που μπορεί να σηκώσει αυτή η αγορά. Ουσιαστικά η δημιουργία αυτής της ταινίας, είναι απλά μια ένδειξη του πως είναι το σύγχρονο κινηματογραφικό τοπίο (εξετάστε αν θέλετε και τους προβληματισμούς του Joss Whedon με το Avengers 2) και το πόσο εθισμένοι είμαστε ως κοινό στην νοσταλγία.

Για να γίνω λίγο πιο συγκεκριμένος: Διασκέδασα με το Force Awakens όσο έπαιζε η ταινία. Τολμώ να πω ότι με συνεπήρε. Αλλά μόλις έπεσαν οι τίτλοι τέλους, όλο αυτό που είχα δει άρχισε να φεύγει από την μνήμη μου τάχιστα, αφήνοντας πίσω του μόνο την αίσθηση των σκηνών από τις οποίες είχε «κλέψει» αυτά που είδα στην οθόνη. Γυρίζοντας σπίτι άρχισα να σκέφτομαι αυτό που δεν περίμενα ποτέ να σκεφτώ: ότι θα ήθελα να είχε εμπλακεί περισσότερο σε αυτήν την ταινία ο George Lucas. Όπως ακριβώς και στα prequels.

Όχι, σας διαβεβαιώνω, δεν troll-άρω και αναγνωρίζω πλήρως πως τα prequels ήταν κατά κύριο λόγο απαίσιες ταινίες και πως η ευθύνη για αυτό το σκουπιδαριό είναι κυρίως του Lucas. Όμως άρχισα να συνειδητοποιώ πως ως δημιουργήματα της φαντασίας ενός ανθρώπου, ήταν εντυπωσιακά. Δεν θέλησαν να ξαναπατήσουν στα ίδια μονοπάτια από τα οποία είχε περάσει η πρώτη τριλογία, αλλά να ανοίξουν νέους δρόμους. Τα prequels ήταν μια έκρηξη χρωμάτων, μια πλημμύρα από νέες πόλεις και πλανήτες, από στρατούς κλώνων, από μάχες σε ηφαιστειακούς πλανήτες, μια σειρά ταινιών που μας έδωσε μια εξήγηση του γιατί έπεσε μια δημοκρατική διαπλανητική κοινωνία, αφήνοντας την θέση της σε μια Αυτοκρατορία.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Οι προθέσεις των prequels ήταν καλές με άλλα λόγια, άσχετα με το αν δεν κατάφεραν να μας δώσουν όσα μας υποσχέθηκαν, εξαιτίας της «εμπορικής διαμάχης» και των αναθεματισμένων «midichlorian». Ακόμα και ο Jar Jar Binks, ένας χαρακτήρας που τόσα άκουσε, ήταν μια προσπάθεια για κάτι καινούργιο. Ήταν εκπρόσωπος μιας νέα εξωγήινης φυλής και ο πρώτος πλήρως αφομοιωμένος CGI χαρακτήρας στην ιστορία του κινηματογράφου. Το ότι κατέληξε να είναι από τους πλέον εκνευριστικούς είναι μια άλλη κουβέντα. Ο Lucas όμως ήθελε να πρωτοτυπήσει και αυτό δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Ήθελε να επεκτείνει το σύμπαν του Star Wars, να φτιάξει νέα σύνορα.

Δυστυχώς για όλους μας, τα σύνορα τα οποία έφτιαξε ήταν κυρίως για κλάματα και η πρώτη ταινία Star Wars χωρίς τον Lucas, αποφεύγει να κάνει οτιδήποτε «επεκτατικό». Ο Abrams δόμησε μια ταινία Star Wars, πέτυχε τον κατάλληλο ρυθμό, την οπτική υφή και ατμόσφαιρα του πράγματος. Κατάφερε να προσδώσει και μια ποικιλία στους χαρακτήρες, κάτι που και φρέσκο είναι και πιο ταιριαστό με την εποχή. Δείχνει όμως να έχει μια αλλεργία στο να εξηγεί τα πράγματα. Δηλαδή μια στιγμή ρε παιδιά, πώς ακριβώς προέκυψε το First Order; Πώς ήταν αυτή γαλαξιακή κυβέρνηση πριν την κάνει σκόνη το όπλο της StarKiller base; Γιατί χρειάστηκε να κάνει re-branding η Αντίσταση;

Ο Lucas έφαγε πολύ κράξιμο για τα στοιχεία εκείνα που εισήγαγε στα prequels, αλλά εν τέλει αυτό που του στοίχισε πραγματικά είναι απλό: δεν είναι και ο καλύτερος σκηνοθέτης του κόσμου, κάτι που αναγνωρίζει και ο ίδιος. Με τον Lucas να λείπει πλέον, ο Abrams έφτιαξε το Star Wars από την αρχή, κάτι που δεν είναι και ό,τι καλύτερο για μια αγορά επιστημονικής φαντασίας που γουστάρει την άσβεστη αυτοαναφορικότητα και την διαρκή γραμμή παραγωγής sequels.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Το άλλο μεγάλο blockbuster της χρονιάς, ήταν κι αυτό άλλο ένα κεφάλαιο μιας αγαπημένης σειράς που θεωρείται sequel αλλά στην πραγματικότητα φαντάζει περισσότερο ως re-boot. Το Jurassic World μπορεί τελικά να πρέπει να βολευτεί με την δεύτερη θέση στις εισπράξεις, αλλά κατάφερε να κάνει το ίδιο «κόλπο» με το Force Awakens: να ξανασερβίρει μια ουσιαστικά γνώριμη πλοκή, με έναν συνδυασμό παλαιών και νέων στοιχείων και με αρκετά «φρέσκα κουλούρια» ώστε να δικαιολογηθούν τα επόμενα κεφάλαια, χωρίς όμως να απομακρύνεται πολύ από τα παλιά, έτσι ώστε να μειωθεί ένα ενδεχόμενο οικονομικό ρίσκο.

Φωτογραφία: Lucasfilm / Promo.

Ακόμα και η καλύτερη scifi ταινία της χρονιάς, ήταν κι αυτή με την σειρά της το τέταρτο κεφάλαιο μιας σειράς που λειτούργησε ως re-boot. Μιλάμε φυσικά για το Mad Max: Fury Road. Ίδια πλοκή με τα προηγούμενα της σειράς, ίδιος τίτλος (που πουλάει), ίδιο περιβάλλον, άλλοι ηθοποιοί. Επιπλέον, μην ξεχνάτε ότι έχουμε 3 νέες ταινίες Marvel ΚΑΘΕ χρόνο, ενώ το παράδειγμα αυτό θέλει να ακολουθήσει και η DC. Όλες οι παραπάνω ταινίες ακολουθούν την ίδια επιχειρηματική λογική και δομή. Και η μια είναι – σε γενικές γραμμές – πιο βαρετή από την προηγούμενη.

Σκεφτείτε για λίγο, τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας που δεν περπάτησαν φέτος: Το Jupiter Ascending των Watchowski και το Tomorrowland της Disney για να αναφέρουμε δύο από αυτές. Δεν μιλάμε για ταινίες μικρού budget, δεν μιλάμε για ταινίες που δεν ήταν δημιουργικές, που δεν πήραν τα ρίσκα τους. Απέτυχαν όμως, με το Jupiter ειδικά να τρώει άσχημα τα μούτρα του. Έφταιξε σίγουρα το ότι δεν ήταν καλές ταινίες, αλλά αυτό δεν λέει όλη την ιστορία. Ούτε το Jurassic World ήταν καλή ταινία. Αυτό το οποίο διαφαίνεται, είναι ότι πλέον έχουμε επιτρέψει στις κινηματογραφικές μας προσδοκίες να περιορίζονται από τα κυνικά sequel-ικά μοντέλα του Χόλιγουντ και από την δική μας νοσταλγία που τόσο εύκολα πέφτει «θύμα» εκμετάλλευσης.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Το είδος της επιστημονικής φαντασίας πρέπει να σύμφωνα με αυτά που ξέρουμε να μας βοηθάει να εξερευνούμε άγνωστες περιοχές και τοπία, όχι να μας πηγαίνει σε αυτά που ξέρουμε. Καθώς τα κομβικά franchise του είδους γίνονται όλο και πιο σημαντικά για τα τεράστια κινηματογραφικά studio που παλεύουν να αντισταθούν στην πολιορκία του streaming και του video-on-demand, δυστυχώς το εν λόγω είδος θα γίνει πιο μονότονο, πιο «εύκολο» και λιγότερο ενδιαφέρον. Και έχει ήδη ξεκινήσει: μια από τις πιο πρωτότυπες και μοναδικές δημιουργίες του 20ου αιώνα, κατέληξε να είναι ένα ακόμα reboot. Διασκεδαστικό; Ναι. Αλλά reboot.

Περισσότερα από το VICE

Ένας Χιουμοριστικός και Παντελώς Αναξιόπιστος Καζαμίας του 2016

Φωτογραφίζοντας τη Σύγχρονη Θηλυκότητα

Πώς Κατάφερε Ένας Λευκός Άνδρας να Φτάσει στην Κορυφή της Κινεζικής Μαφίας;

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.