Τα Πρόσωπα της Παράδοξης Δημοκρατίας της Τσετσενίας

FYI.

This story is over 5 years old.

The Photo Issue 2001

Τα Πρόσωπα της Παράδοξης Δημοκρατίας της Τσετσενίας

Πώς είναι η ζωή σε μια ημι-ανεξάρτητη χώρα;
OK
Κείμενο Olga Kravets

Ένας ψήστης κεμπάπ στα περίχωρα του Grozny, έξω από το εστιατόριο όπου εργάζεται, το οποίο έχει διακοσμηθεί με μια αφίσα του Shrek.

Αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Photo Issue 2015.

Φωτογραφίες από την Olga Kravets, από τη συνεργασία μας με το Magnum Photos και το Magnum Foundation.

Το 2009, ο Ramzan Kadyrov ανακοίνωσε με υπερηφάνεια ότι «η ειρήνη έχει έρθει πια στη γη της Τσετσενίας, ένα ομοσπονδιακό υποκείμενο της Ρωσίας». Ο επικεφαλής της ανόδου της Τσετσενικής Δημοκρατίας στην εξουσία έκανε το «ντεμπούτο» του τον Μάιο του 2004, όταν ο Vladimir Putin τον διόρισε ως αναπληρωτή πρωθυπουργό της Τσετσενίας, μετά τον θάνατο του πατέρα του Kadyrov. Από τα 30 του χρόνια, κατέχει τα ηνία στην Τσετσενία, εφόσον βέβαια ο ίδιος κρατά τους αντάρτες στον κόλπο.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Επισήμως, η Τσετσενία παραμένει τμήμα της Ρωσίας, ως αποτέλεσμα των δύο πολέμων. Όμως, το σύνταγμα της Ρωσίας εφαρμόζεται επιλεκτικά εκεί. Η κυβέρνηση βασανίζει τους νέους άνδρες οι οποίοι παρουσιάζουν σημάδια διαφωνίας. Τα σπίτια των οικογενειών των ανταρτών καίγονται με άμεση διαταγή του προέδρου και οι ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αντιμετωπίζουν θυμωμένους, βίαιους όχλους που πυρπολούν τα γραφεία τους. Το αλκοόλ πωλείται μόνο σε ξενοδοχεία πέντε αστέρων σε αλλοδαπούς, ενώ ο Kadyrov κατάφερε να καλέσει περίπου το 60% του πληθυσμού της Δημοκρατίας να παραστεί σε μια «Διαδήλωση Αγάπης για τον Προφήτη Μωάμεθ».

Κάποτε, όταν ρωτήθηκε από πού βρίσκει τα χρήματα για τον πολυτελή τρόπο ζωής του και τους τουρκικής κατασκευής ουρανοξύστες, ο Kadyrov απάντησε, «από τον Αλλάχ».

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.

Οι μαθητές του Ρωσικού Ισλαμικού Πανεπιστημίου στο Grozny (τα αγόρια μπροστά και οι γυναίκες πίσω) ακούνε μια διάλεξη ενός επισκέπτη μουλά από την Ιορδανία.

Ο ηγέτης της Τσετσενίας, Ramzan Kadyrov, χαιρετά μια χήρα ενός αστυνομικού που σκοτώθηκε σε συγκρούσεις με αντάρτες, κατά τη διάρκεια της παρέλασης που ήταν αφιερωμένη στην 65η επέτειο της σοβιετικής νίκης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η οποία πραγματοποιήθηκε στο κέντρο του Grozny (2010).

Οι νεαροί Τσετσένοι στο σκοποβολείο, στο καινούριο εμπορικό κέντρο της πόλης Grozny (2010).

Τα εκλογικά πανό του Vladimir Putin, έξω από την περιβόητη στρατιωτική βάση Khankala, η οποία «διευκολύνει» τις ρωσικές δυνάμεις (2012).

Μια χορωδία μαθητριών τραγουδούν ένα τραγούδι αφιερωμένο στον Akhmad Kadyrov​, πατέρα του σημερινού ηγέτη της Τσετσενίας, Ramzan Kadyrov. Ο Ramzan​ έχει θεσπίσει την 10η Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Τσετσενίας, για να τιμήσει την απέλαση και τον θάνατο του πατέρα του. Δεν μπορούσε να τη θεσπίσει στις 9 Μαΐου, δηλαδή την ημέρα που πραγματικά σκοτώθηκε ο πατέρας του, διότι τότε η Ρωσία γιορτάζει την Ημέρα της Νίκης, που σηματοδοτεί το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Η Aset Borchashvili, 43 ετών, ποζάρει στην αυλή από όπου ο γιος της είχε συλληφθεί από τις δυνάμεις ασφαλείας. Σε αντίθεση με πολλούς άλλους, γνωρίζει πού βρίσκονται τα ίχνη του. Ο γιος της, Yusup Ektumayev, κατηγορείται για συμμετοχή σε τρομοκρατική επίθεση και περιμένει να δικαστεί σε κέντρο κράτησης. Η κα. Borchasvili ισχυρίζεται ότι ο γιος της αναγκάστηκε να ομολογήσει με βασανιστήρια (2013).

Ο Mairbeck Yunusov, ένας θεραπευτής και εξορκιστής στο επιχορηγούμενο από την κυβέρνηση Ισλαμικό Ιατρικό Κέντρο, στο Grozny. Βοηθός του πολέμαρχου Shamil Basayev σε καιρό πολέμου, ο οποίος άλλαξε πλευρές αφού απογοητεύτηκε από την ιδεολογία των ανταρτών (2013).

Ένα όπλο που ανήκε σε έναν αντάρτη της Τσετσενίας κατά τη διάρκεια του πολέμου, βρίσκεται στο Μουσείο του Υπουργείου Εσωτερικών της Δημοκρατίας (2013).

Οι άνδρες που ανήκουν στην αίρεση White Ηats Sufi (Λευκά Καπέλα Σούφι) παρακολουθούν το Dhickr, μια θρησκευτική τελετή για να επαινέσουν τον Αλλάχ στις κηδείες.